Animals, suns & atoms
Το kraut rock τα τελευταία χρόνια έγινε κάτι σαν το Neil Young στις αρχές των 90's: όλοι δήλωσαν ακόλουθοι και ανανεωτές του, ελάχιστοι όμως μπόρεσαν να μη γίνουν κονσερβοποιημένοι αναμασητές του. Ντουζίνες πλέον τα συγκροτήματα που αναφέρουν το πόσο επηρέασαν τη μουσική τους παιδεία οι Can, οι Kraftwerk, ακόμα και αυτός ο Brian Eno. Λίγοι οι άξιοι και αυτόφωτοι, αρχής γενομένης με τους Stereolab. Ευτυχώς, για το τέλος αυτής της πλούσιας αλλά και πολύπαθης δεκαετίας του '90, το ύστατο χαίρε στο kraut rock (ή το πρώτο καλημέρα στην kraut pop της νέας δεκαετίας) αναλαμβάνουν να πούν οι Tarwater.
Το ντουέτο Jestram και Lippok, κάτοικοι Βερολίνου και ενεργά μέλη του τοπικού electro-underground, με αιχμή τον χερ Lippok, συνδημιουργό των καταπληκτικών To Rococo Rot, μετά το παγωμένο αλλά γοητευτικό ντεμπούτο-κολάζ το 1996, το '11/6 12/10' και το πανέμορφο, σκοτεινό και απόλυτα προσωπικό trip hop του 'Silur' το 1998, επιστρέφουν με μια από τις πιο σταθερές 'γέφυρες' ένωσης της -παραδοσιακής πλέον- πειραματικής Γερμανικής ηχοκατασκευής με την Ευρωπαϊκή pop φόρμουλα.
Η 'ιδεογραμματική' ανάγνωση των ήχων, όπως την δίδαξε ο Brian Eno, είναι σαφώς παρούσα, μόνο που ενδύεται μια περιγραφικά μελωδική διάθεση, αποφεύγοντας τους 'φιλοσοφημένους' πειραματισμούς της εστέτ ambient ή kraut αισθητικής. Λακωνικό μέσα στον πλούτο του 'υποστρώματος' και του βάθους του, καθώς δε λείπουν οι εύστοχες λούπες, το βελούδινο μετρονομικό χτύπημα των synthies, τα μετρημένα samples και οι σποραδικοί -αλλά 'κολλητικοί'- μικροήχοι, καταφέρνει να μεταδίδει τελικά μια ενιαία και λιτή αίσθηση, αφηνοντας μετά από κάθε ακρόαση και από μια μελωδική γραμμή καρφωμένη στο μυαλό.
Η συμβίωση άλλωστε αναλογικών και ψηφιακών ήχων μαζί με την άχρωμη αλλά και γι'αυτό εκφραστική φωνή του Lippok δίνουν στο δίσκο ένα πολύ προσωπικό και 'ζεστό' χαρακτήρα, αντάξιο της Γερμανικής 'τραγουδοποιείας' αλλά και κοντινό στη συμβατική pop μορφή. Κάποιες στιγμές πάλι, αγγίζει την κινηματογραφική διάθεση του trip hop, θέλγεται όμως μάλλον περισσότερο από την προσπάθεια της σύγχρονης electronica να αποποιηθεί τον 'πλαστικό' και απόμακρο χαρακτήρα της και να προσεγγίσει πιο συμβατικές και αισθητηριακές καταστάσεις.
Το 'Animals, suns & atoms' είναι ένας όμορφος και διακριτικά χρωματισμένος δίσκος, ικανός να ξεκουράσει αξιοπρεπώς τους Γερμανοαναθρεμμένους ακροατές αλλά και να δώσει νέα ερεθίσματα στους απορημένους για το παρόν και το μέλλον της παγιωμένης pop νοοτροπίας.
