The needle was traveling
Tι περίπτωση και οι Tarwater... Θυμάμαι ότι πριν από πολλά χρόνια είχα διαβάσει κάποια παρουσίαση του πρώτου άλμπουμ τους "11/6 12/10" και είχα τρέξει Σάββατο μεσημέρι στην Hitch Hyke για να αγοράσω το cd (η μνήμη μου επισημαίνει ότι μαζί είχα αγοράσει και μια deluxe cd επανέκδοση του 'Eskimo' των Residents που μόλις είχε κυκλοφορήσει). Aπό τότε η σχέση μας ήταν στενή - μελέτησα κάθε επόμενη κυκλοφορία τους (τα remixes του 'Rabbit Moon' και τα διαδοχικά άλμπουμ 'Silur', 'Animals Suns and Atoms', 'Not The Wheel', 'Dwellers On The Threshold') και τράβηξα αρκετά τραγούδια τους για τις αυστηρές home made συλλογές μου. Tο μόνο που μπορώ να βεβαιώσω είναι ότι οι Tarwater δεν κυκλοφόρησαν ποτέ το άλμπουμ που περίμενα.
Την μπάντα αποτελούν ο Ronald Lippock και ο Bernd Jestram. Στα άλμπουμ τους βοηθούνται κάθε φορά από προσκεκλημένους και στο 'The Needle Was Traveling' η λίστα είναι μεγάλη και ενδιαφέρουσα. Aνάμεσά τους ο Markus Weiser στην κιθάρα, ο Stefan Scholz στο βιολί, ο Jacob Enderlein στο τσέλο, ο Matthias Kuhl στο τρομπόνι και ο επιτυχημένος κύριος Scheider TM σε διάφορα όργανα. Mην νομίζει βέβαια κανείς ότι το άλμπουμ είναι γεμάτο από έγχορδα ή πνευστά. Αντιθέτως, η παρουσία τους είναι τόσο διακριτική που στο σύνολο του άλμπουμ σχεδόν δεν εντοπίζεται.
Oι Tarwater συνεχίζουν στον ίδιο δρόμο με μόνη διαφορά ότι μεταπήδησαν έπειτα από έξι άλμπουμ από την Kitty Yo στην Morr Music. Tο 'The Needle Was Traveling' θα μπορούσε κάποιος να το χαρακτηρίσει εύστοχα "μία από τα ίδια". Electronica και pop αναμειγνύονται σ' ένα κατά κύριο λόγο ψηφιακό τοπίο, με την κιθάρα να δίνει κατά τόπους μια ξεχωριστή αναλογική αίσθηση. Tο άλμπουμ είναι ρυθμικό στο μεγαλύτερο μέρος του. H παράδοση των διασκευών συνεχίζεται με μια αγνώριστη εκδοχή του 'Babylonian Tower' των Minimal Compact, το οποίο είναι ένα από τα καλύτερα κομμάτια του άλμπουμ. Κάποιες πιο techno συνθέσεις, όπως το 'Stone', θα μπορούσαν να ανήκουν στους συγγενείς To Rococo Rot (ο Ronald Lippock μαζί με τον αδερφό του Robert και τον Stefan Scheider των Kreidler). Στις καλές στιγμές ανήκουν επίσης το 'Across The Dial' με σφιχτό ρυθμό και όμορφες μελωδίες, το 'Entry' που θυμίζει Cure, το μικρό ινστρουμένταλ 'Yeah' με βιολί, τσέλο και τρομπόνι, το εκφραστικό 'In A Single Place' και το πιο παιχνιδιάρικο '90 Days'. Oι Tarwater αυτή τη φορά σκόρπισαν τις ενδιαφέρουσες στιγμές σε όλο το άλμπουμ και δεν ακολούθησαν τη μέθοδο του 'Dwellers On The Threshold', όπου τα καλύτερα κομμάτια συγκεντρώνονταν στο δεύτερο μισό του.
Το 'The Needle Was Traveling' μοιάζει με το 'Dwellers On The Threshold' αλλά είναι κατώτερό του. Μου φαίνεται ότι οι Tarwater ακολουθούν μια συγκεκριμένη συνταγή που δεν τους επιτρέπει να συνθέσουν κάτι διαφορετικό. Πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα κυκλοφορήσουν και το αριστούργημα που τους αναλογεί, μόνο που δεν θα το πάρουμε είδηση.
