H Verve είναι μια από τις δύο πιο σημαντικές (πρώην) ανεξάρτητες εταιρείες στην ιστορία της τζαζ (η άλλη είναι η Blue Note) και αναμφισβήτητα η σημαντικότερη στη λάτιν τζαζ, ποιοτικά αλλά και ποσοτικά. Το γεγονός αυτό θα ακύρωνε από την αρχή κάθε φιλοδοξία αντιπροσωπευτικότητας αυτής της συλλογής, αν είχε. Ευτυχώς, ο τίτλος της βάζει τα πράγματα στη θέση τους. Το "sounds from the verve hi-fi" είναι ένας τίμιος τίτλος που δείχνει αυτό που είναι το μονό cd που έχουμε στα χέρια μας. Μια σχεδόν τυχαία επιλογή δεκαπέντε κομματιών από το θησαυρό της Verve με μοναδικό σκοπό την απόλαυση της μουσικής.
Τα περιθώρια κριτικής για κομμάτια που γράφτηκαν πριν από πολλές δεκαετίες, παίχτηκαν από χιλιάδες μουσικούς και πέρασαν στην κατηγορία των κλασσικών είναι ελάχιστα. Το μόνο που έχω τη δυνατότητα να κάνω είναι να περιγράψω σε γενικές γραμμές τι γίνεται εδώ. Έχουμε λοιπόν κυρίως εμπορικά κομμάτια, εύκολα και εύπεπτα, από την pop πλευρά της latin jazz. Μερικά είναι πασίγνωστα, άλλα σχετικά δυσεύρετα μέχρι τις πρόσφατες επανακυκλοφορίες τους σε cd, κάποια είναι αριστουργήματα (πρώτο ανάμεσά τους το "Road Song", αλλά και τα "The Fakir", "Something Else Again", "Batucata", "Menina Flor", ας κλείσω την παρένθεση πριν τα γράψω όλα) και η γλυκανάλατη διασκευή του "Light My Fire" από την αιθέρια Astrud Gilberto προκαλεί ανάμικτα συναισθήματα και γεννάει βασανιστικά ερωτηματικά σε όποιον τύχει να του αρέσει.
Βαθμός δε μπαίνει. Το υλικό είναι για εννέα, αλλά υπάρχουν και άλλες συλλογές της Verve που και καλύτερα κομμάτια έχουν και πιο «ιστορικά». Πάντως όποιος επενδύσει εδώ αποκλείεται να χάσει.