These beats are...
...made for dancing, υποθέτω. Superchumbo στα πορτογαλικά σημαίνει ένα είδος βενζίνης. Απ' το να το έχετε μπανίσει σε πορτογαλικό βενζινάδικο, πιθανότερο είναι να το έχετε συναντήσει στους δίσκους του τύπου εδώ, καθότι ένα απ' τα nicks του. Μας είχε μπερδέψει περισσότερο με ένα προηγούμενό του nick : Tracy & Sharon, γιατί δεν υπήρχε ούτε Τracy ούτε Sharon, μόνο ο υπομειδιών ίδιος.
Γνωστός στα ντέκια ως progressive house DJ, γεννηθείς στα περίχωρα της Νέας Υόρκης (Olean, Buffalo) Αρχικά δεν πήρε από καλό μάτι το house, μετά ο έρως υπήρξε φουριόζος ως είθισται. Εξερεύνησε τα χέρσα ακόμα χωράφια του είδους με τον Junior Vasquez τον οποίο και πρωτοάκουσε στο Sound Factory. Κατόπιν έκανε την καθοριστική στροφή που οφείλουμε όλοι τουλάχιστον μια φορά στη ζωή μας. Η δική του ήταν να πάει στο UK για να μελετήσει στο London International Film School, όπου τη πρώτη μέρα κιόλας βρήκε έτερη φανάτικ νιτζερεμπικιά (εκκολαπτόμενοι φοιτητές, σας εύχομαι καλή τύχη, αν και...) που ανέλαβε να τον γυρίσει σε κρυμμένα στέκια της σκηνής όπου κανείς δεν πολυέδινε σημασία.
Σε αντίθεση με τους υπόλοιπους μουράτους jockeys που διατείνονται πως τα πλήθη ήρθαν προς αυτούς, ο Tom δήλωνε με αφοπλιστική ειλικρίνεια : Δεν είχα βίζα να μείνω, κι έτσι θα γινόμουν είτε drug dealer είτε rent boy είτε DJ - ξεκίνησε λοιπόν απ' το ... "They're all pretty much the same thing", πετάει το φαρμακερό του σχόλιο το alter ego του. Βρέθηκε στο Ministry of Sound "ανοίγοντας" για τον Danny Tenaglia με τον οποίο έκτοτε μοιράζονται φιλία και δίσκο ('Ova' συνεργασία), όπως και με τον "Tribal America head" Rob Di Stefano. Το θέμα είναι ότι γαλουχήθηκε στα ακούσματα των Λονδρέζικων clubs, όπου σαφέστατα άκουσε πολύ Nitzer Ebb και Depeche Mode (όπως ο ίδιος δηλώνει), ίσως και Shamen και Meat Beat Manifesto, όπως θα επιθυμούσα ο ίδιος να του θυμίσω.
Η συνέχεια, τρεχαλητή και δημιουργική. Πρώτο σινγκλ στην Flesh του Paul Cons (Filthy Hetero ως Sharon & Tracy). Εν συνεχεία, ένα compilation από νεοϋορκέζικα μπητ (Drag Addict), ακολουθήθηκε από το πρώτο του σινγκλ ως (Get This) στην Twisted, ενώ η φήμη του ως resident dj στο μικρό στο μάτι, μεγάλο στο κρεβάτι club Substation του Λονδίνου έβγαζε πλοκάμια. Αλλά κι ο ίδιος δε κάθεται φρόνιμος με τίποτα. Ως Superchumbo έβγαλε το Revolution, που o ανεβασμένος τότε DJ Pete Tong το είχε χαρακτηρίσει ως το peak των sets του εκείνη τη χρονιά, το 2001. Συνέχιζε ρεμιξάροντας οτιδήποτε του γυάλιζε, από Missy Elliot μέχρι Basement Jaxx κι από Kylie Minogue ως Yoko Ono και μπορείτε να τον ακούσετε σε 2 κανονικά LPS, τα Get the Lead Out και Leadheads : the Sound Of Superchumbo (2002-2003) και στη συλλογή του Soundworx Season vol 2 (2001 Southeast).
Το These Beats αποτελεί μέρος της σειράς Nite : life της NRK, αλλά έρχεται τρία χρόνια μετά το προηγούμενο sequel. Ηχογραφήθηκε ζωντανά με χρήση διαφόρων απίστευτων gadgets και μοιάζει να επιθυμεί να επιστρέψει στις πρωταρχικές πηγές της σημερινής house- electro. Κλασικό παράδειγμα του γυμνού house το In Stereo (Chus & Ceballos vs Tedd Paterson's), ενώ ο αλλοτινός ρέκτης του είδους, ο πολύς Carl Craig (with edits by Laurent Garnier) θυμάται τα δικά του. Ο όχι λιγότερος Carl Cox διευρύνει τον φαινομενικά μονομανή χαρακτήρα της συλλογής με την ανάμιξη techno και funk στοιχείων στο οργιαστικό Moraccan Chant.
Ο αμόλυβδος όμως Στέφαν καταπατά και σε tribal χωράφια και ρίχνει ατίθασες ματιές σ' ότι έχει μείνει πίσω : το Murder In The Bass (DK8) μοιάζει με μια πλατινέ acid ανάμνηση, το Corruption (Harry Choo Choo Romero) το πάει σε υποχθόνιο βιοτεχνικό funk. Peace Division και έτεροι συνωμότες μετατρέπουν τις εμπνεύσεις τους σε σκληροχορευτικά ηχοσυστήματα. Κι αν δεν κόλλησα ιδιαίτερα σ' αυτά, είναι επειδή έχω πολλά ακόμα ν' ακούσω απ' την αρχική περίοδο του hard ή μη house, όπως όλοι μας.
