We have sound
Από μικρό και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια;
Συνήθως. Η τρέλα αποπνέει αστεία αφέλεια, ενώ το νεαρό της ηλικίας βγάζει απότομη ειλικρίνεια, αν και πολλοί είναι εκείνοι που αρκούνται πάλι στο να κουλουριάζονται κοιτώντας το ταβάνι. Ο Tom Vek είναι μικρός, ολίγον τρελός, φοράει γυαλιά και αντί της γωνίας προτιμά το κέντρο όπου φωνάζει αλήθειες με όσο το δυνατό καθαρότερη φωνή. Επιτέλους, να και ένας που μπορεί να δώσει απαντήσεις στον ταλαιπωρημένο Foucault!
Στα εικοσιτέσσερά του χρόνια λοιπόν είναι υπεύθυνος για τους στίχους, τη μουσική και όλα τα όργανα που παίζονται στο ντεμπούτο του. Είναι επίσης υπεύθυνος για την ηχογράφηση, το μιξάρισμα και την παραγωγή του περισσότερου μέρους του δίσκου (σημ. ηχογραφήθηκε στο γκαράζ του πατέρα του και σ'αυτό οφείλεται η γενικότερη low fi ατμόσφαιρα). Ένα σύνδρομο κατωτερότητας κανείς; Μπα.. Για την πάρτη του οι δισκογραφικές έκαναν έναν μικρό πόλεμο προ ολίγων μηνών και αυτή τη στιγμή θεωρείται ένα από τα πιο περιζήτητα νέα ονόματα. Μας πήρατε τα αυτιά... τελικά ο Άγγλος Beck εγεννήθη;
Πολύ πιθανό.. To "We Have Sound" ανακυκλώνει Talking Heads, Fall και Echoboy υπό την αυστηρή καθοδήγηση του μαέστρου Beck. Ηλεκτρονικές γραμμές, funk και synth beats, garage rock και disco ήχοι μπαίνουν όλα μαζί στη μηχανή και ...ω τι παράξενο... αντί για τέρας γεννούν ένα πανέμορφο μωρό. Το "C-C (You Set The Fire In Me)" που ανοίγει το δίσκο παίζει σχεδόν παιδικά με synths και ντραμς (σημ. το C-C είναι τα αρχικά για την coca cola!!), στα "The Lower The Sun" και "On The Road" ο Beck (Odelay ή Mellow Gold;) παίρνει νέα σάρκα και οστά με σχεδόν ψυχεδελικούς αυτοσχεδιασμούς, το "If I Had Changed My Mind" αναδύει τη βρώμικη ομορφιά των Fall, το "Nothing But Green Lights" δημιουργεί με το μπάσο και τα synths μια μοντέρνα εκδοχή του Dave Byrne ενώ το ήδη γνωστό single "I Aint Saying My Goodbyes" είναι απλά έξοχο.
Ο Vek πειραματίζεται με ήχους και επιρροές, δε μασάει να σπάσει τετριμμένες δομές ούτε να προτείνει κάτι διαφορετικό από την εξαπλωμένη Bloc Party-ική αρρώστεια. Τα δέκα τραγούδια είναι σχεδόν σαν δέκα διαφορετικές προτάσεις, που σε καμιά όμως περίπτωση δε δίνουν την εντύπωση σπασμωδικών κινήσεων - υπάρχει συνοχή, συνέπεια και ώριμη τοποθέτηση. Ακόμα και αν η εικόνα δεν είναι ακόμα τελείως ξεκάθαρη, δε χωράει αμφιβολία πως εδώ έχουμε έμπνευση, νέες ιδέες και μπόλικο ταλέντο. Με δύο λόγια, Tom είσαι αστέρι, you should be proud to be different, indeed.
