Από άποψη ύφους, οι Tortoise στο 'It's All Around You' παραμένουν στα κεκτημένα. Οι μελωδίες είναι περισσότερο ευκρινείς σε σχέση με το αποσπασματικό 'Standards' και αποδίδονται με μέσα που κατέχουν σε βάθος. Συνταγές ευρύτατα δοκιμασμένες από τους ίδιους και εγκεκριμένες από τους πολλούς μουσικούς που επηρέασαν κι από το σύνολο των κριτικών (μέχρι και ο Άρης Καραμπεάζης εκθείασε τον πρώτο δίσκο τους). Ως προς τις ηχητικές αναζητήσεις, οι επιδιώξεις περιορίζονται στη συμμετρία και την αρμονία μεταξύ των συνθέσεων. H τελειοθηρία των Tortoise είναι ήδη δεδομένη από τις προηγούμενες δουλειές τους. Όμως εδώ δίνουν μεγαλύτερη σημασία στο στιλ από ότι στην ουσία. Με λίγα λόγια βρισκόμαστε ενώπιον μιας χαρακτηριστικής περίπτωσης μανιερισμού (κομψότατου είναι η αλήθεια και χωρίς τάση για επίδειξη δεξιοτεχνίας).
Οι φίλοι τους θα βρουν αφθονία ξυλόφωνου, jazzy τύμπανα, κιθάρες που κεντάνε και ό,τι άλλο θα περίμενε κανείς από έναν Tortoise δίσκο. Το ομώνυμο τραγούδι που ανοίγει το δίσκο είναι φωτεινό, με νοτιοαμερικάνικα καρυκεύματα στις κιθάρες του Jeff Parker. Το αιθέριο ‘The Lithium Stiffs', όπου υπάρχουν για πρώτη φορά μετά από δέκα χρόνια φωνητικά - ή καλύτερα βοκαλισμοί, τα aaah και oooh της Kelly Hogan - ενώνεται με το κινηματογραφικό ‘Crest'. Η εισαγωγή του ‘Stretch (You Are All Right)' μας στέλνει κατευθείαν στο kraut rock των Neu, ενώ η συνέχεια χαρακτηρίζεται από έντονο funky groove. Την ελικοειδή ανάπτυξη του ‘Unknown' ακολουθούν οι ηλεκτρονικές εκρήξεις και τα βροντερά τύμπανα του ‘Dot/Eyes'. Το ‘On the Chin' παραπέμπει στο 'Millions Now Living Will Never Die'. Στο ‘Five Too Many' επιστρέφουν σε λάτιν δρόμους και με το hard rock riff στο ‘Salt the Skies' είναι σαν να φωνάζουν "βάλαμε απ' όλα". Οι Tortoise που στα πρώτα χρόνια της πορείας τους επέβαλαν το σεβασμό όντας επιβλητικοί σαν λέοντες, εδώ διαπρέπουν ως χαμαιλέοντες, με αξιοθαύμαστη ευκινησία. Μοιάζει να βρίσκουν τη χρυσή τομή ανάμεσα στο σχολαστικό και το παιχνιδιάρικο, με παραγωγή λεπτεπίλεπτη και αποτελεσματική όσο ποτέ.
Το 'It's All Around You' αποπνέει μια αίσθηση ηρεμίας, όχι λόγω έλλειψης έντασης στην επιλογή των ήχων αλλά γιατί σε κανένα σημείο δεν "ταράζει" ούτε ξαφνιάζει τον ακροατή. Αντίθετα στοχεύει στο να τον εφησυχάσει. Δεν υπάρχει ούτε ένα κακό τραγούδι, ο δίσκος αντέχει μεν σε πολλές ακροάσεις, αλλά όσες φορές κι αν τον άκουσα, κάποια στιγμή ξεχνούσα ότι έπαιζε.
Οι Tortoise στο 'It's All Around You' παραιτούνται από οποιαδήποτε φιλοδοξία εξέλιξης, αντίθετα με ότι συνέβαινε στο παρελθόν από τον έναν δίσκο στον επόμενο. Μπορούμε να το εκλάβουμε ως έναν τίμιο τρόπο να βγάλουν το μεροκάματο.