Πάντα το έλεγα οτι ο Μάρκος Σεφερλής αδικείται στη χώρα αυτή. Γιατί ,να το ξέρετε, οτι αν ήταν Αμερικάνος θα έβγαζε δίσκο στην ιστορική Atlantic (κι όχι στην ταπεινή FM). Ίσως και στη θέση του Uncle Kracker. Kαι σίγουρα θα ήταν και καλύτερος από τον προαναφερθέντα κύριο (;). Με προσόντα ισάξια, όπως το ανούσιο χιούμορ, το μουσικό ποτ-πουρί από ότι πουλάει αυτό τον καιρό στην αγορά και με ίδιο προγούλι (...) και σίγουρα με μεγαλύτερη αυθεντικότητα, ο συμπαθής Μάρκος τώρα θα χτυπούσε τα Αμερικάνικα τσάρτ. Γιατί τι κάνει νομίζετε ο Uncle Kracker;
Αρχικά πουλάει μούρη και σκληρό attitude, κατα δεύτερον δηλώνει κολλητός του Kid Rock, βρίζει ασύστολα νομίζοντας οτι προκαλεί το μαζικό συντηρητισμό (άλλωστε το ταμπελάκι Parental Advisory κατά συνθήκη ανεβάζει τις πωλήσεις), και αναμειγνύει ότι μουσικό είδος βρεθεί στη δισκοθήκη των φίλων του (ο ίδιος αποκλείεται να έχει δισκοθήκη ή οποιαδήποτε σχέση με τη μουσική) από το επιθετικό υβρίδιο των Rage against the machine, το hip hop ρίμα(διο) και την μπιτάτη ψευτο folk-blues ανανέωση της τελευταίας τριετίας. Αφήστε αυτή την κιθάρα που μόνιμα σολάρει από πίσω, κάνοντας μας να αναπολήσουμε τους Aerosmith και τον Slash! Αλλά τι να κάνουμε αγαπητοί μου, αυτό πουλάει στο υπερατλαντικό βασίλειο του καπιταλισμού (ΟΚ το χόντρυνα), το ίματζ, οι κυριλέ παραγωγές, οι δημόσιες σχέσεις και το πλασάρισμα εύκολης τροφής προς τέρψην των αδαών και μουσικά αμαθών 16χρονων Αμερικάνων. Γιατί όπως και να το κάνουμε, όταν έχεις να κάνεις με ένα δίσκο που δεν έχει ούτε μισό κομμάτι, ή καλύτερα έχει 11 ίδια 'μισοκομμάτια'- μίξερ του τι έχει πουλήσει τον τελευταίο καιρό στις Η.Π.Α., τότε το πράγμα γίνεται μίζερο και ανάξιο λόγου.
Και αν ο κύριος Kracker σε κάποιο σημείο μονολογεί οτι ελπίζει σε μια καλύτερη μέρα, εμείς του απαντάμε το ίδιο. Μόνο που αυτή θα τον βρει οχι ως μουσικό αλλά ως εστιάτορα στο Venice... και με το Σεφερλή και τον Kid Rock σε ένα τραπέζι να ετοιμάζουν την επόμενη συνεργασία τους... έτσι, για να γίνει ο κόσμος λίγο πιο δίκαιος.