You win again (with Linda Gail Lewis)

Όταν στα 20 έχεις βγάλει το "Gloria", ένα all-time classic που έχει διασκευαστεί από τους πάντες, στα 23 το αριστουργηματικό άλμπουμ "Astral Weeks" και στα 25 το θαυμάσιο "Moondance", τα πράγματα είναι ζόρικα για τη συνέχεια.
Ο Van Morrison κυκλοφόρησε πάνω από τριάντα άλμπουμς στα 33 χρόνια της σόλο καριέρας του. Ρόκαρε, μπλούζαρε, τζάζεψε, φόλκαρε, φρήκαρε... κανένα από τα επόμενα δεν ξεπέρασε σε ποιότητα τα δύο πρώτα του, τον βοήθησαν όμως να γίνει ένας από τους πιο αξιοσέβαστους κυρίους του κλασσικού ροκ.
Κι ενώ θα μπορούσε να προστατέψει λίγο την καριέρα του απ' τη φθορά, κυκλοφορώντας 3-4 δίσκους με καινούργιο υλικό ανά δεκαετία, αυτός δε λέει να ησυχάσει: καινούργια, διασκευές, συνεργασίες... Σαν και τούτη εδώ με την πιανίστα Linda Gail, μικρή αδελφή του Jerry Lee Lews (όλη η οικογένεια έχει middle name;). Όπου ανακαλύπτουμε ένα δικό του τραγούδι ανάμεσα σε 12 διασκευές κλασσικής μουσικής. Rock'n'roll δηλαδή, boogie, country.
Προς τι ο κόπος Van; Για να γνωρίσουμε τη φωνή και το παίξιμο της Linda; Θέλει μήπως να αποδείξει ότι είναι καλύτερη απ' τον αδελφό της και σε έπιασε το ψυχοπονιάρικό σου; Να έχουμε το Jambalaya σε άλλη μια ηχογράφηση; Αδύναμα επιχειρήματα, για μας τουλάχιστον που μάθαμε να περιμένουμε περισσότερα απ' τους δίσκους.
Για να πω του στραβού το δίκιο, οι εκτελέσεις είναι πολύ ζωντανές και κεφάτες και θα τις απολάμβανα στο μπαρ των διακοπών μου. Αυτό ίσως να δηλώνει έμμεσα ο Van: "Γουστάρω, κάνω το κέφι μου, διασκεδάζω! Δεν έχω να αποδείξω τίποτα, αφήστε με να το ρίξω έξω με την κυρία. Η εποχή του "Astral Weeks" ήταν η χειρότερη της ζωής μου. Εύχομαι να μην την ζήσουν ούτε οι εχθροί μου. Ντανς, Μπάμπη, ντανς!"

Μόνο που τώρα χορεύω με άλλα beat θείε Van...