Distortions
Οι Vibravoid είναι ένα νεο-ψυχεδελικό group από το Ντίσελντορφ, γέννημα θρέμμα της δεκαετίας που μας πέρασε, αφού όλοι τους οι δίσκοι της ανήκουν. Το 2009 κυκλοφόρησαν σχεδόν μαζί το παρόν τέταρτο album τους και το τέταρτο Triptamine EP τους. Η αίσθηση και το ένστικτό μου λένε πως είναι ο ορισμός της νεο-ψυχεδέλειας. Ότι ήταν οι Dukes Of Stratosphere για τα 80's, όπως έπρεπε να ακουστεί τότε δηλαδή η ψυχεδέλεια, με την εξέλιξη του ήχου και της παραγωγής, αυτόν ακριβώς το ρόλο παίζουν και οι γερμανοί Vibravoid για τα 00's.
Τα πρώτα δύο κομμάτια (Christmas On Earth και Random Generated Future) είναι αρκετά θορυβώδη, ξενιστές του ήχου τους, ένας φορέας που κάποια στιγμή θα νοσήσει. Όποιος τα αντέξει -αν και η προσωπική μου άποψη λέει πως μαζί με το Save My Soul είναι τα καλύτερα του δίσκου-, θα βρεθεί αντιμέτωπος με μια κυκλοφορία που πραγματικά θα τον κερδίσει. Θα μπλεχτεί στον ιστό ενός προγραμματισμένου με χειρουργική ακρίβεια αυτοσχεδιασμού και τζαμαρίσματος, όπως συνήθως είναι όλοι τους οι δίσκοι (διακρίνεται ξεδιάντροπα ξεκάθαρα στο εικοσάλεπτο Mother Sky -βασισμένο στιχουργικά και μη στο Soundtracks των Can).
Να σταθούμε λίγο και στην εταιρεία τους, τη Βερολινέζικη Nasoni Records, η οποία ότι κυκλοφορία παρουσιάζει σε βινύλιο και ειδικά σε picture disc είναι πραγματικά ένα έργο τέχνης. Μπορεί να τα πληρώνεις λίγο ακριβά (γύρω στα 25-30 ευρώ τα χρωματιστά θεόβαρα βινύλια), αλλά αγοράζεις κάτι που πραγματικά είναι μοναδικό και ξεχωριστό. Δε θα μπορούσε το Dimensions λοιπόν ακόμη και κακός δίσκος να ήταν να μη σε τραβήξει από τα 'εξωτερικά' του χαρακτηριστικά. Σε αρκετές κυκλοφορίες η Nasoni, κυκλοφορεί μόνο τη βινυλιακή έκδοση του album και ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι και των δικών μας Nightstalker (επιμελήθηκε το Just a Burn και την επανέκδοση του Use).
Αποδεσμευμένοι αρκετά από τα ανατολίτικα στοιχεία του προκατόχου του "The Politics Of Ecstacy" του 2008 -ίσως ο καλύτερος τους δίσκους-, σιτάρ συναντάμε μόνο κάπου στα μισά του δεκάλεπτου επιλόγου Mother Cubehead΄s Daily Black Out και αυτό σε ρόλο συνοδευτικό και όχι ηγετικό, όπως επίσης έχει ξεφύγει αισθητά και από τους πειραματισμούς των δύο πρώτων album τους "2001" και Void Vibration.
Τους οφείλω ένα τεράστιο συγνώμη που το άκουσα μέσα στο 2010 και έχασε μια από τις πρώτες θέσεις της χρονιάς που πέρασε.
