14 - 09 - 01
Δεν ξέρω από που να πρωτοξεκινήσω. Τα τελευταία χρόνια οι Village of Savoonga αποτελούν αγαπημένη μου μπάντα. Τους θεωρώ ένα από τα καλύτερα σχήματα της δεκαετίας του '90. Ποτέ όμως δεν έγιναν περισσότερο γνωστοί έξω από τα όρια του γερμανικού underground και των οικιακών συγκεντρώσεων για ηχογράφηση ερασιτεχνικών συλλογών. Δεν υπάρχει άτομο (από όσο γνωρίζω) που να τους πήρε είδηση και να μην τους εκτίμησε. Την περίοδο '90-'94, που άκουγα φανατικά hardcore, δεν μου είχαν ξεφύγει οι Distorted Pony, οι Lung και δε θυμάμαι ακόμη πόσοι καταδικασμένοι στην ανωνυμία εργάτες του θορύβου. Tους Village of Savoonga τους ανακάλυψα το '98 - είχα χάσει ήδη επτά χρόνια από το ενεργητικό τους και στην πραγματικότητα όλη τη δισκογραφική τους πορεία: το ντεμπούτο ομώνυμο άλμπουμ τους είχε κυκλοφορήσει το '92 (στην CD επανέκδοση της Hausmusik πριν μερικά χρόνια, έχουν προστεθεί επιπλέον 5 τραγούδια της περιόδου '91-'94), ενώ το δεύτερο άλμπουμ-soundtrack με το τίτλο 'Philipp Schatz' και το τρίτο τους μίνι άλμπουμ 'Score' κυκλοφόρησαν την περίοδο '96-'97, όταν και πρωτοσυναντηθήκαμε.
Tο «14 - 09 - 01» κυκλοφόρησε πριν από μερικές εβδομάδες, αλλά όπως φαίνεται από τον τίτλο του αποτελεί live ηχογράφηση από το ετήσιο μουσικό φεστιβάλ της Hausmusik του 2001. Περιλαμβάνει επτά κομμάτια, έχει μικρή διάρκεια (το συνηθίζουν) και σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις αποτελεί το κύκνειο άσμα τους. H μπάντα παίζει τα τελευταία χρόνια σε κάποιες ζωντανές εμφανίσεις αλλά δεν υπάρχουν σχέδια για άλλο άλμπουμ. Tραγωδία, πραγματικά...
Μπορεί να υποστήριξει κάποιος ότι οι Village of Savoonga είναι όλα αυτά τα χρόνια μια ημιενεργή έως ανενεργή μπάντα, αναλογιζόμενος τη δυσαναλογία του χρόνου ύπαρξής τους και της ποσότητας των ηχογραφημένων ντοκουμέντων τους,. Γιατί συμβαίνει κάτι τέτοιο; Τα τρία κύρια μέλη της μπάντας Markus Acher, Christoph Merk και Wolfgang Petters (αρχίζει να φωτίζεται το πράγμα) και τα τρία κυριότερα βοηθητικά μέλη Micha Acher, Christoph Brandner και Martin Gretschmann (τώρα εξηγούνται όλα) απορροφήθηκαν από την ενασχόλησή τους με τις άλλες μπάντες που συμμετέχουν. Aν και στο παρελθόν έχω κάνει προσπάθειες να συγκεντρώσω τα ονόματα των σχημάτων που η εκλεκτή παρέα επανδρώνει τα τελευταία 10 χρόνια (από τους Notwist και τους Tied & Tickled Trio έως τους Oronjok και τους Monoton), θα επαναλάβω απλώς την πετυχημένη ρήση του περιοδικού Forced Exposure: «H βαυαριανή κολλεκτίβα έχει μέλη από τους Notwist, Tied & Tickled Trio, Lalipuna και 74 άλλες γερμανικές μπάντες» !!!
Στις αρχές του '90 οι Village of Savoonga (που πήραν το όνομά τους από ένα Eσκιμώικο χωριό) έπαιζαν θόρυβο, hardcore. Tο πρώτο άλμπουμ τους θυμίζει κάτι ανάμεσα σε Shellac και Neubauten. Αργότερα η μπάντα άρχισε να χρησιμοποιεί tapes, λούπες κ.λπ. και να διαφοροποιεί τον ήχο της, ηχογραφώντας παράλληλα τα δύο αριστουργήματά της, το 'Philipp Schatz' και το 'Score'. Tο «14 - 09 - 01» αποτελεί, σύμφωνα με τους ίδιους, μια από τις καλύτερες live βραδιές της ζωής τους. Aν εξαιρέσουμε το διαμάντι 'My Mind Your Mind' (από το 'Philipp Schatz') που κινείται σε χαμηλούς τόνους με ξεσπάσματα, τα υπόλοιπα έξι κομμάτια μας ξαναγυρίζουν στην εποχή των πρώτων hardcore ημερών. Συντριπτικές κιθάρες, βαριά τύμπανα, μουντή ατμόσφαιρα, γερμανική αίσθηση. Άλλα δύο κομμάτια από το 'Philipp Schatz', το '(In search for) The White Room' και το 'Snails', είναι αγνώριστα. H παρουσία τους πάνω στη σκηνή, οι ηχητικές βλέψεις τους, η δημιουργία και η εκτέλεση θεωρώ ότι είναι υπεράνω κριτικής - αυτό προδίδει και η παράλληλη πορεία όλων των μελών.
Τι άλλο να προσθέσει κάποιος για αυτή τη σπουδαία μπάντα. Oι David Toop του μέλλοντος θα αναφερθούν στο κίνημά τους εκτενέστερα, γεμίζοντας μερικές σελίδες. Oι βαθμολογίες είναι σχετικές. Παρατίθενται για να δηλώσουν τον ενθουσιασμό ενός φανατικού της μουσικής τους.
10 για τους Village of Savoonga
8 για το «14 - 09 - 01»
