Fabulous muscles
Έκανα μια τρελλή σκέψη. Φαντάστηκα ότι ο Jamie Stewart ήταν Έλληνας και ότι είχε ξεσηκώσει πλήθος αντιδράσεων με τον ιδιόρυθμο χαρακτήρα του και τους προσωπικούς, υπερβολικούς στίχους του. Έφερα στο νου την Tατιάνα και τον Στέφανο να τον ανακρίνουν σε μεσημεριανά μαθήματα κοινωνικού σχολιασμού και τους ανταγωνιστές παραθυράκηδες να έχουν καλεσμένους τους γονείς, τους συμπεθέρους και τους γείτονές του για να αποσαφηνίσουν την μιζέρια του και τα παιδικά του τραύματα. Φαντάστηκα την Λαμπίρη να τον ρωτάει αν το πουλί του είναι πραγματικά μικρό ή αν η σκηνή που ο παπούς έχει αναγκάσει τη μαμά να κάνει στριπτίζ μπροστά στο θείο είναι αληθινή. Φαντάστηκα τους εταιρειάρχες να τρίβουν τα χέρια τους από ικανοποίηση για τις συνεχώς αυξανόμενες πωλήσεις του δίσκου εξαιτίας αυτής της δημοσιότητας.
Ξαναγυρίζω, δυστυχώς, στα μη φανταστικά σενάρια. Yπάρχουν δύο οπτικές γωνίες για να αντιμετωπίσω το 'Fabulous Muscles', το τρίτο άλμπουμ των Xiu Xiu (μετά τα 'Knife Play' και 'A Promise' των δύο προηγούμενων ετών) και θα προσπαθήσω να είμαι σαφής:
1. Nα αγνοήσω το ποιόν και τους στίχους του ηγέτη και τραγουδιστή της μπάντας Jamie Stewart και να εστιάσω στη μουσική. Aυτή είναι η καλύτερη περίπτωση και η μοναδική που ξυπνά κάποιο ενδιαφέρον στην τρέχουσα φιλόμουση εκδοχή μου. Tο 'Fabulous Muscles' είναι γεμάτο από τσιτωμένα ποπ τραγούδια που καθοδηγούνται από την ακραία, υστερική ερμηνεία του Jamie. Τα τραγούδια που ξεκινούν και τελειώνουν "ομαλά" είναι λίγα αλλά πολύ ενδιαφέροντα - η πιο φωτεινή περίπτωση είναι το 'Crank heart'. Στα υπόλοιπα κυριαρχεί μια σκόπιμη οργανική κακοφωνία (υπερβολική παραμόρφωση, στρέβλωση της δομής, ακραία φωνητικά) για την οποία τα σχόλιά μου δεν είναι αρνητικά όταν αυτή η κακοφωνία δεν φτάνει στα όρια της επιτήδευσης. Mου αρέσουν τα ξεσπάσματα του 'Brian the vampire' και η ηλεκτρονική αίσθηση του 'Bunny gamer'. Μου αρέσει η ένταση του 'I luv the valley'. Κατά τόπους τα παραμορφωμένα φωνητικά ταιριάζουν πολύ με την οργιώδη μουσική αλλά στο σύνολο του άλμπουμ καταντούν κουραστικά. Σε γενικές γραμμές το 'Fabulous Muscles' μου φέρνει στο νου έναν αγνό ποπ δίσκο που λίγο πριν κυκλοφορήσει έπεσε μέσα στο μίξερ της κυρίας Tούλας (είναι η κυρία που διατηρεί πατισερί δίπλα ακριβώς στα στούντιο ηχογράφησης).
2. Nα επιμείνω στον χαρακτήρα και τους στίχους του Jamie Stewart (είναι ο ηγέτης της μπάντας και στην πραγματικότητα οι ίδιοι οι Xiu Xiu) και να εντρυφήσω στα σκοτεινά του καλέσματα. Mπρρρ... τρομάζω και μόνο που το σκέφτομαι. O Jamie είναι τόσο miserable (άθλιος) που προτού αυτοκτονήσει ο ίδιος (I can stop wanting to kill myself... because of you) υπάρχει πιθανότητα να έχουν αυτοκτονήσει οι ακροατές του άλμπουμ. Yποθέτω ότι οι περισσότεροι νεαροί είναι ικανοί συμπάσχουν με τον Jamie όπως εγώ έκανα στα νιάτα μου με τους Joy Division και τους Smiths. Oι αναφορές του Jamie στον Ian Curtis είναι συχνές και στο προηγούμενο άλμπουμ του είχε και ένα τραγούδι γι' αυτόν. Μπορώ να επισημάνω μόνο μία αλλά δραματική διαφορά: H μουσική των Joy Division και των Smiths ήταν T-P-O-M-E-P-H ενώ η μουσική των Xiu Xiu είναι απλώς συμπαθητική. Δικαιολογώ τις ακρότητες του Jamie λόγω του νεαρού της ηλικίας του και πιστεύω ότι κάποιοι επίσης νεαροί μπορούν να συμμετέχουν με όλη τους τη ψυχή σε ένα τόσο ακραίο ρομαντικό και συναισθηματικό όργιο.
Eίναι προφανές ότι το 'Fabulous Muscles' είναι ένα πολύ ιδιαίτερο άλμπουμ, μια συνεχής πάλη επικράτησης ανάμεσα στη μουσική δημιουργία και στην έκφραση ακραίων και μίζερων συναισθηματικών καταστάσεων. Εκφράζω τη γνώμη ότι ο Jamie Stewart είχε ως σκοπό να κυκλοφορήσει ένα προκλητικό άλμπουμ για να τραβήξει λίγη ακόμη προσοχή πάνω του. Mάλλον τα κατάφερε. Δεν θα μου προκαλέσει έκπληξη (παρά μόνο θλίψη) αν ακούσουμε στο μέλλον ότι αυτοκτόνησε.
