ΔΙΣΚΟΙ

White Shape ‎+ Bad Heaven Ltd Perfect Dark + Strength

(Little Cloud + Topshelf Records)

Δύο δίσκοι από την indie pop ονειροχώρα σε παράλληλη/συγκριτική ακρόαση. Του Γρηγόρη Λάσκαρη

Nick Cave and the Bad Seeds Ghostseen

(Ghosteen / Bad Seed)

O Cave παλεύει με τα φαντάσματά του κι εμείς κατά έναν τρόπο με τα δικά μας... Του Χρήστου Αναγνώστου

Miles Davis Rubberband

(Rhino)

Νέος δίσκος του Miles Davis εν έτει 2019; Πίσω από το ερωτηματικό κρύβεται προφανώς απορία και έκπληξη, αδημονία αλλά και μια έντονη ανησυχία... Του Αντώνη Ξαγά

Lingua Ignota Caligula

(Profound Lore)

Έχει κλασική παιδεία αλλά και σκληρή καθολική, έχει ακούσει industrial και μέταλ, και είναι πολύ μα πολύ τσαντισμένη. Ή έτσι ακούγεται τουλάχιστον... Του Γιώργου Παπαδόπουλου

Kate Tempest The Book of Traps and Lessons

(American Recordings)

Το Brexit φαίνεται ότι θα μας τροφοδοτεί καλλιτεχνικά για κάμποσα χρόνια ακόμη. Ένας δίσκος, ένα βιβλίο, ένα εξώφυλλο. Μια παράλληλη ανάγνωση και ακρόαση... Του Αντώνη Ξαγά

Fernando Falcão Memória Das Águas / Barracas Barrocas

(Optimo Music/Selva Discos)

Ένα κείμενο του Άρη Καραμπεάζη που πέρα από την γνωριμία με έναν σπουδαίο Βραζιλιάνο μουσικό ανοίγει την σκέψη σε ένα σωρό παράπλευρα ερωτήματα για την μουσική. Για την έννοια της πρωτοπορίας και της επιρροής. Για την σημασία του τόπου και του χρόνου της. Ίσως και της τύχης...

Claude Fontaine Claude Fontaine

(Innovative Leisure)

Ρέγκε, μπόσα νόβα, τροπικάλια, καλοκαίρι, σαν πολλά στερεότυπα δεν μαζευτήκανε; Του Αντώνη Ξαγά

Tool Fear Inoculum

(Tool Dissectional)

Μια κριτική η οποία ξεκινάει με τη φράση "Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα συγκρότημα..." πού θα καταλήξει άραγε; Του Χρήστου Αναγνώστου

Anna Linardou Heterotopia

(Underflow)

Φολκ, λαϊκή δηλαδή μουσική από διάφορες μεριές και εποχές του κόσμου ως όχημα για την προσωπική έκφραση (αλλά και υπέρβαση). Του Αναστάσιου Μπαμπατζιά

Veronica Moser presents Neurodiversity fight back!

(Ho. Gravi. Malattie)

Υπάρχει ο κόσμος των κανονικών, των φυσιολογικών, των υγιών (εισαγωγικά κατά βούληση). Υπάρχει και άλλος όμως. Κι έχει και την μουσική του... του Αναστάσιου Μπαμπατζιά

The Art Ensemble Of Chicago We Are On The Edge (A 50th Anniversary Celebration)

(Pi Recordings)

50 χρόνια στην πλάτη, 2 έχουν απομείνει από την αρχική σύνθεση, και όμως συνεχίζουν. Και τούτο δεν είναι το μοναδικό αξιοθαύμαστο... Του Αναστάσιου Μπαμπατζιά

Dury Dava Dury Dava

(Inner Ear)

Μία, δύο, πολλές παραδόσεις συναντιούνται, kraut, κλαρίνο και anadolu rock σε έναν διπλό δίσκο. Κάποτε μπορεί να το λέγαμε και progressive... Του Μάνου Μπούρα

Kristin Hersh Crooked

(Fire )

Για να επιστρέψει ο Άρης Καραμπεάζης σε προ δεκατίας κυκλοφορία ίσως υπάρχει λόγος σοβαρός και σπουδαίος. Όταν μιλάμε δε για την Kristin Hersh, σιγουρευόμαστε...

Denzler/ Grip/ Johansson Zyklus 1

(Umlaut)

Στην σύγχρονη Φυσική μαθαίνουμε ότι και μέσα από το χάος ακόμη μπορεί να εμφανιστούν οργανωμένες δομές και μοτίβα. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει πια και στην free jazz. Του Αναστάσιου Μπαμπατζιά

Βασίλης Κορακάκης Από μηχανής τραγούδια

(Καθρέφτης Ήχων Αληθινών)

Ο ρόλος του "deus ex machina" στην αρχαία τραγωδία ήταν συνήθως σωτήριος. Οι φιλοδοξίες του δίσκου αυτού είναι μάλλον μικρότερες, ωστόσο έχει ανάγκη κάμποσους τέτοιους το λαϊκό τραγούδι. Του Στυλιανού Τζιρίτα

Thighpaulsandra Practical Electronics

(Editions Mego)

H μεγάλη των Coil σχολή εξακολουθεί να βγάζει μαθητές και το αποτέλεσμα δεν θα μπορούσε παρά να είναι λίαν ιδιαίτερο. Ενώ δε στον δίσκο μια Helen is screaming, στο MIC μια άλλη Helen is writing. Της Ελένης Φουντή

Babo Koro Σίσυφος

(Andama Arts)

Παράδοση, Βαλκάνια, μπλέκουν, παντρεύουν, πανηγύρι... Πριν βιαστούμε να πούμε "νισάφι πια", ας θυμηθούμε ότι και στην ζωή γενικότερα, αυτό που μετράει είναι όχι τόσο το "τι" αλλά το "πως". Του Γιώργου Παπαδόπουλου

The Dream Syndicate These Times

(Anti-)

‘Love Actually’ τα Χριστούγεννα, ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ το Πάσχα και κριτική του Δημήτρη Κάζη όποτε βγάζουν δίσκο οι Dream Syndicate

Kolida Babo Kolida Babo

(MIC Records)

Άνεμος ανανέωσης συνεχίζει να πνέει (και κυριολεκτικά εν προκειμένω) στην παράδοση. Του Άρη Καραμπεάζη

The Noise Figures Telepath

(Inner Ear)

Ένας ακόμη δίσκος που φέρνει με τον τρόπο του την παράδοση στο σήμερα. Γιατί ποιος θα αρνιόταν ότι η ψυχεδέλεια και το ροκ έχουν πλέον θέση σε αυτή; Του Στέργιου Βολόγκα

Farai Rebirth

(Big Dada)

Είναι δύσκολο έως και αδύνατο να βγάλει κανείς άκρη με το τι τρέχει στο Νησί με το Brexit. Μήπως να ακούσουμε λοιπόν κανέναν ...δίσκο; Του Αντώνη Ξαγά

Various An Anthology of Greek Experimental Electronic Music 1966-2016

(Sub Rosa)

Εναλλακτικός υπότιτλος θα μπορούσε να είναι: υπάρχει και αυτή η ελληνική μουσική. Του Αναστάσιου Μπαμπατζιά

Duster Capsule Losing Contact

(Numero Group)

Επανέκδοση. Οπωσδήποτε σε (ακριβό) βινύλιο. Σπάνιο και ξεχασμένο διαμαντάκι. Χαμένο Αριστούργημα. ... Μια ψύχραιμη, πέρα από κοινοτοπίες, εκτίμηση του Μάνου Μπούρα

Seahorse Heaven is Underground

(Labyrinth of Thoughts)

Σχήμα αποτελούμενο από ονόματα βαριά σαν ιστορία. Και παίζει ροκ. Άραγε τι ακριβώς να σημαίνει αυτό εν έτει 2019; Του Δημήτρη Κάζη

Soύπερ Sτέρεο 3

(Πολύτροπον)

Μια κριτική παρουσίαση η οποία συνοψίζει 10++ χρόνια... Μέσα στα οποία το συγκρότημα έφτασε πια στον τρίτο του δίσκο. Του Γιάννη Αβραμίδη

The Telescopes Exploding Head Syndrome

(Tapete)

Δεν είναι πολλοί οι καλλιτέχνες οι οποίοι εξακολουθούν μετά από έντεκα δίσκους και πάνω από τριάντα χρόνια πορείας να κατακτούν αισθητικές κορυφές. Της Μαρίας Φλέδου