ΔΙΣΚΟΙ

Alexandre Desplat Little Women

(Sony)

Η τέχνη του σάουντρακ έχει και -αναπόφευκτα- μια φασόν διάσταση, μια τάση για ευκολία και επανάληψη. Υπάρχουν όμως και οι εξαιρέσεις... Του Κώστα Καρδερίνη

Pessimist & Karim Maas Pessimist & Karim Maas

(Pessimist Productions )

Πεσιμιστής, ναι, αλλά σπουδαίους δίσκους εξακολουθεί να βγάζει... Του Άρη Καραμπεάζη

Rustin Man Drift Code

(Domino)

Τα επαινετικά λόγια του Μάνου Μπούρα είναι σε ευθεία αναλογία με τα... χρόνια που μεσολάβησαν από τον προηγούμενο δίσκο του καλλιτέχνη... Πολλά!

Φλώρος Φλωρίδης F.L.O.R.O. IV - Future Learning Of Radical Options

(To Pikap Records)

Οι δρόμοι μπορεί να μην είναι πλέον στενά τζαζ και να έχουν εμπλουτιστεί με ηλεκτρονικά, παραμένουν ωστόσο ελεύθερα (γίνεται κι αλλιώς;) αυτοσχεδιαστικοί και ιδιαίτεροι. Του Κώστα Καρδερίνη

MiCροκριτικές Αγγελάκας, Μόνικα, U-Bahn, Kim Gordon, Ane Roxanne

ΔΙΣΚΟΣ

Δίσκοι που ακούσαμε και έχουμε να πούμε λίγα/λιγότερα λόγια για αυτούς. Ανεξαρτήτως αν άρεσαν ή όχι... Του Αντώνη Ξαγά

Μπάμπης Παπαδόπουλος Παραλογές του άχρηστου

(Puzzlemusik)

Κάθε νέος δίσκος του ανήσυχου δημιουργού είναι μια πραγματική αισθητική πρόκληση. Για τον ίδιο αλλά και για τον ακροατή... Του Αντώνη Ξαγά

Λώλαμα + Λώλαμα Δύο Το Ασημένιο Δέντρο + Ακτηνογραφία

(Labyrinth Of Thoughts)

Δύο δίσκοι σαν δύο φωτογραφίες δίπλα δίπλα: μία καινούργια και μία πριν από κοντά 30 χρόνια. Του Κώστα Καρδερίνη

ION + Gael Segalen North Wind + Sofia Says

(Same Different Music + Coherent States)

Δύο δίσκοι, βρείτε ομοιότητες και διαφορές: ηλεκτρονική μουσική, ελληνική εταιρεία, είναι τα προφανή. Τα υπόλοιπα τα αναλύει ο Άρης Καραμπεάζης

Two Daughters Recordings 1979-1981

(Vinyl On Demand)

Από τις πιο ξεχασμένες ...αξεσκόνιστες γωνιές του βιομηχανικού ήχου των 80s μας έρχεται αυτή η ιδιαίτερη diy (επανα)κυκλοφορία, που αποτυπώνει το πνεύμα του είδους αλλά και της εποχής. Του Μάνου Μπούρα

Alcest Spiritual Instinct

(Nuclear Blast)

Οι Alcest συνεχίζουν τον δημιουργικό τους δρόμο, οι μουσικοκριτικοί συνεχίζουν να σπαζοκεφαλιάζουν και να εφευρίσκουν νέους όρους για να τους περιγράψουν... Της Ελένης Φουντή

DIIV Deceiver

(Captured Tracks)

Μέσα σε 3 μόλις δίσκους πρόλαβαν να δημιουργήσουν ελπίδες, να τις διαψεύσουν και τώρα να τις ξανα-αναστήσουν. Της Μαρίας Φλέδου

KOKOKO! Fongola

(Transgressive/Royal Mountain)

Από τους δρόμους της Κινσάσα στο Κογκό μέχρι την δυτική δισκογραφική παραγωγή ο δρόμος για την μουσική υπήρξε μακρύς. Και με ένοχο παρελθόν... Του Αντώνη Ξαγά

Jorja Chalmers Human Again

(Italians Do It Better)

Όσοι (δεν) την γνωρίζουν σαν την σαξοφωνίστρια στην μπάντα του Bryan Ferry, αξίζει να την ακούσουν στην πρώτη δική της δισκογραφική προσπάθεια. Σε εντελώς άλλους δρόμους... Της Νάνσυ Σταυρίδου

Zonal Wrecked

(Relapse)

Σε δημιουργικό οίστρο την φετινή χρονιά ο Bug, εδώ μέσα από το σχήμα των Zonal καθίσταται συνεργός σε ένα "μεταλλαγμένο dub έγκλημα". Έτσι τουλάχιστον το βλέπει και το ακούει ο Αναστάσιος Μπαμπατζιάς

Floating Points Crush

(Ninja Tune)

Εκεί που η electronica μοιάζει πελαγοδρομεί ανάμεσα σε έναν "anything goes" αχταρμά και μια φουτουριστικά συσκευασμένη νοσταλγία, εμφανίζονται τέτοιοι δίσκοι οι οποίοι μπορεί και να γίνουν φωτεινοί αστέρες ενός άλλου προσανατολισμού. Του Άρη Καραμπεάζη

Alex Cameron Miami Memory

(Secretly Canadian)

Αληθινές είναι οι ιστορίες που διηγείται εδώ ο Αυστραλός δημιουργός με τις cheesy 80s αναφορές ή ένα ακόμη λειτουργικό καλλιτεχνικό ψεύδος; Μικρή σημασία έχει τελικά... Του Γρηγόρη Λάσκαρη

Tyshawn Sorey And Marilyn Crispell The Adornment Of Time

(Pi Recordings)

Καλό και το στούντιο, αλλά ο αυτοσχεδιασμός ζει και αναπνέει επί σκηνής... Της Ελένης Φουντή

Keiji Haino / Merzbow / Balasz Pandi Become the discovered, not the discoverer

(Rare Noise)

Λένε ότι όσο μεγαλώνει (ή ευφημιστικά ωριμάζει) ένας μουσικός, τόσο και ησυχάζει, οι τόνοι και οι εντάσεις πέφτουν. Όχι όμως αν σε λένε Keiji Haino... Του (ποιου άλλου;) Αναστάσιου Μπαμπατζιά

Konx-Om-Pax Ways of seeing

(Planet Mu)

Βερολινέζικο τέκνο από έναν Σκωτσέζο με (ψευδο) αρχαιοελληνικό όνομα. Αρκεί μια τέτοια περιγραφή; Εξαρτάται από τον τρόπο που την βλέπεις… Του Αντώνη Ξαγά

White Shape ‎+ Bad Heaven Ltd Perfect Dark + Strength

(Little Cloud + Topshelf Records)

Δύο δίσκοι από την indie pop ονειροχώρα σε παράλληλη/συγκριτική ακρόαση. Του Γρηγόρη Λάσκαρη

Nick Cave and the Bad Seeds Ghostseen

(Ghosteen / Bad Seed)

O Cave παλεύει με τα φαντάσματά του κι εμείς κατά έναν τρόπο με τα δικά μας... Του Χρήστου Αναγνώστου

Miles Davis Rubberband

(Rhino)

Νέος δίσκος του Miles Davis εν έτει 2019; Πίσω από το ερωτηματικό κρύβεται προφανώς απορία και έκπληξη, αδημονία αλλά και μια έντονη ανησυχία... Του Αντώνη Ξαγά

Lingua Ignota Caligula

(Profound Lore)

Έχει κλασική παιδεία αλλά και σκληρή καθολική, έχει ακούσει industrial και μέταλ, και είναι πολύ μα πολύ τσαντισμένη. Ή έτσι ακούγεται τουλάχιστον... Του Γιώργου Παπαδόπουλου

Kate Tempest The Book of Traps and Lessons

(American Recordings)

Το Brexit φαίνεται ότι θα μας τροφοδοτεί καλλιτεχνικά για κάμποσα χρόνια ακόμη. Ένας δίσκος, ένα βιβλίο, ένα εξώφυλλο. Μια παράλληλη ανάγνωση και ακρόαση... Του Αντώνη Ξαγά

Fernando Falcão Memória Das Águas / Barracas Barrocas

(Optimo Music/Selva Discos)

Ένα κείμενο του Άρη Καραμπεάζη που πέρα από την γνωριμία με έναν σπουδαίο Βραζιλιάνο μουσικό ανοίγει την σκέψη σε ένα σωρό παράπλευρα ερωτήματα για την μουσική. Για την έννοια της πρωτοπορίας και της επιρροής. Για την σημασία του τόπου και του χρόνου της. Ίσως και της τύχης...