Franz Ferdinand The Human Fear
(Domino)
Οι κάποτε ήρωες των 00s ψάχνουν τη θέση τους στον σημερινό κόσμο. Ο Γιώργος Λεβέντης αναλύει τον τρόπο.
ΔΙΣΚΟΙ
Μια ομάδα τζαζ μουσικών που κοιτάζει τ' άστρα. Του Αναστάσιου Μπαμπατζιά.
Ο τύπος με το πλέον αμίμητο σουρεαλιστικό χιούμορ (θυμάστε Deep Freeze Mice;) σε νέες περιπέτειες. Του Δημήτρη Τσιρώνη
Alex Louloudis Love Creates
(Αυτοέκδοση)
Κρουστά και φωνή, τα δύο πιο αρχέγονα μουσικά όργανα συναντιώνται για καλό σκοπό. Του Αναστάσιου Μπαμπατζιά
Mogwai The Bad Fire
(Rock Action Records )
Από ένα αριθμητικό όριο δίσκων και άνω, η κριτική, με την στενή/στοχευμένη έννοια του όρου, χάνει από το νόημά της. Του Βασίλη Παπαδόπουλου
PainKiller Samsara
(Tzadik)
Free jazz/metal έχει κατηγοριοποιηθεί αυτή η θρυλική τριάδα, 30 χρόνια μετά βάζει και το techno στην συνταγή. Του Αναστάσιου Μπαμπατζιά
Nout Live Album
(Gigantonium)
Κριτική δίσκου ή δοκίμιο περί σύγχρονης (και όχι μόνο) τζαζ και της πρόσληψης αυτής; Διαβάζεται και με τις δύο οπτικές. Της Ελένης Φουντή
Yuki Fujiwara Glass Colored Lily
(Defkaz Records)
Λεπτεπίλεπτος 'τζαζ' ρομαντισμός ιαπωνικής μεν αφετηρίας, ανοιχτής απεύθυνσης δε. Του Αναστάσιου Μπαμπατζιά
Le Concert De La Loge (διευθ. Julien Chauvin), Judith Van Wanroij & Les Chantres Du Centre De Musique Baroque De Versailles Christoph Willibald Gluck's Iphigénie En Aulide
(Alpha Classics/Outhere Music France, 2024)
Η Ιφιγένεια εν... Παρισίοις από το 1774 μεταφέρεται στο σήμερα. Πέτυχε άραγε η προσπάθεια αναβίωσης; Του Χάρη Συμβουλίδη
Keiji Haino Black Blues
(Room40)
Πόσοι και πόσες έπαιξαν και τραγούδησαν τα μπλουζ, κανείς σαν κι αυτόν. Δεν θα μπορούσε παρά να είναι του Αναστάσιου Μπαμπατζιά
Γιώργος Καρράς Τα Υλικά Της Χαράς
(Submersion Records)
Μπάσο, ροκ και ποίηση, ιστορία και παρόν, εξομολόγηση και βίωμα. Του Ηρακλή Κοκοζίδη
Skraut Unearthed
( Underflow Records)
Μια συνάντηση τριών μουσικών διαφορετικών αφορμήσεων στον παρόντα χωρόχρονο με διαθέσεις υπέρβασής του. Του Αναστάσιου Μπαμπατζιά
Fionn Regan O Avalanche
(Nettwerk Music Group)
Η χρονικότητα στη μουσική είναι πάντα ένα ζήτημα. Και του δημιουργού αλλά κυρίως και του ακροατή. Του Παναγιώτη Αναστασόπουλου
Alan Sparhawk White Roses, My God
(Sub Pop Records)
Ένας δίσκος που τον σκιάζει η απώλεια, κουβαλά κληρονομιά βαριά κι ωστόσο κοιτάζει προς το μέλλον. Του Βασίλη Παπαδόπουλου
Εξηγήσεις και παρεξηγήσεις περί του ελεύθερου αυτοσχεδιασμού. Του Αναστάσιου Μπαμπατζιά
Dirty Three Love Changes Everything
(Drag City Inc.)
Μια ωδή στην αγάπη σε έξι μέρη. Με τύμπανα, κιθάρα και βιολί, όπως τους θυμόμασταν... Του Βασίλη Παπαδόπουλου
Νίκος Σωτηρέλης Cyclops II (Immersion/Abysse)
(Αυτοέκδοση)
Μια ambient ηλεκτροακουστική περιπέτεια στα βάθη του ωκεανού. Του Αναστάσιου Μπαμπατζιά
Δύο συντάκτες αναζητούν νέους τρόπους και λέξεις για να εκφράσουν το εκ παλαιόθεν οικείο, αγαπημένο και αναμενόμενο. Γράφουν ο Βασίλης Παπαδόπουλος και ο Παναγιώτης Αναστασόπουλος
O Αμερικανός πειραματιστής μετά από κάμποσες συνεργατικές περιπέτειες εδώ σε έναν δίσκο 'me, myself και τα... σαξόφωνα μου'. Του Άρη Καραμπεάζη
Motorpsycho Neigh!!
(Det Nordenfjeldske Grammofonselskab)
Και μετά το βαρύ progressive τι; Ας ψάξουμε στο σεντούκι αν μας έχουν απομείνει τίποτις κομμάτια. Zero waste δεν λέει και το μότο της εποχής; Της Ελένης Φουντή
Zoe Efstathiou Edge of Chaos-Solo Piano
(Ιdeal Recordings)
Είναι πιάνο, αλλά θα είναι σαν να μην είναι... Του Αναστάσιου Μπαμπατζιά
Viki Steiri Balm
(Alien Jams/Rekem)
Θα δούμε άραγε κάποια στιγμή σε δισκοπωλείο ένα καρτελάκι "ακατάταχτο"; Του Αναστάσιου Μπαμπατζιά
The Smashing Pumpkins Aghori Mhori Mei
(Martha's Music)
Είχανε και νέο δίσκο αυτοί πριν πάρουν τους συναυλιακούς δρόμους. Μάλλον θα ξεχαστεί το ίδιο σύντομα. Του Χρήστου Αναγνώστου
Nicky Kokkoli Project Nascence
(Αυτοέκδοση)
Με ακαδημαϊκές περγαμηνές και βλέμμα προς την τζαζ, τον αυτοσχεδιασμό και την κοινωνική επικαιρότητα. Του Αναστάσιου Μπαμπατζιά
The Chameleons Where are you?
(Metropolis Records)
H νοσταλγία για ένα παρελθόν εμπεριέχει και μια γερή δόση απογοήτευσης από ένα παρόν. Του Γιώργου Κοτσώνη
Μια σπουδαία επανέκδοση ενός οριακού για το είδος δίσκου μπορεί (ή και οφείλει) να αποτελεί αφορμή για επανεκτιμήσεις. Χωρίς ωστόσο... ρεβιζιονιστικές προθέσεις. Του Γιώργου Λεβέντη
Ακούγοντας τον δεύτερο δίσκο της σειράς, ο Αναστάσιος Μπαμπατζιάς διαπιστώνει στοιχεία συνέχειας αλλά και δημιουργικού εκλεπτυσμού.
Cassandra Jenkins My Light, My Destroyer
(Dead Oceans)
Η αντωνυμία "my' χαρακτήριζε ανέκαθεν την στάση των περισσότερων τραγουδοποιών. Οι σημερινές ωστόσο έχουν τον δικό τους ('my") τρόπο. Του Παναγιώτη Αναστασόπουλου
Cities Last Broadcast & Fractalyst Phantasmora
(Cryo Chamber)
Έστιν ουν ambient μίμησις... φύσεως σπουδαίας καὶ τελείας. "Δεν υπάρχει πιο μυστήριο και «μεταφυσικό» πράγμα από την ίδια τη φύση". Του Αναστάσιου Μπαμπατζιά
John Cale POPtical Illusion
(Domino)
70s κλίμα, 80s και 90s αναφορές, παραγωγή και... οργή του Σήμερα. "Στη μουσική του John οι ταμπέλες το μόνο που κάνουν είναι να σε παραπλανούν και καλό είναι να τις αποφεύγεις". Του Παναγιώτη Αναστασόπουλου
Σελίδες | Σελίδες
|
