ΔΙΣΚΟΙ

Ο Αναστάσιος Μπαμπατζιάς ακούει και αναθεωρεί... Οι Bohren από την μεριά τους συνεχίζουν να ακολουθούν τον δρόμο της σκοτεινής τζαζ, χωρίς αναθεωρήσεις.

Hüma Utku Gnosis

(Karlrecords)
Από το Βερολίνο και τον Σπρέε μέχρι τον... Βόσπορο φτάνει η αφηρημένη ηχητική της ματιά. Του Νίκου Παπατριανταφύλλου
Με αφορμή και πάτημα αυτή την σπουδαία (επανα)κυκλοφορία, ο Άρης Καραμπεάζης σε ένα κείμενο-ποταμό απλώνει σκέψεις και προβληματισμούς σε όλο το μήκος, πλάτος και χρόνο του εγχώριου ροκ
Η "Μαμά Αφρική" έθρεψε και συνεχίζει να θρέφει ένα σωρό είδη μουσικής. Ένα κείμενο του Κώστα Καρδερίνη για έναν σπουδαίο δίσκο. Δεν περιέχει την λέξη "αφροφουτουρισμός"
Δεν έχει καμία (φυσική τουλάχιστον) σχέση με το Σουδάν ούτε με τίποτις αρχεία. Με την Αθηνά άραγε τι να την συνδέει; Του Αντώνη Ξαγά
Η τέχνη του σάουντρακ έχει και -αναπόφευκτα- μια φασόν διάσταση, μια τάση για ευκολία και επανάληψη. Υπάρχουν όμως και οι εξαιρέσεις... Του Κώστα Καρδερίνη
Τα επαινετικά λόγια του Μάνου Μπούρα είναι σε ευθεία αναλογία με τα... χρόνια που μεσολάβησαν από τον προηγούμενο δίσκο του καλλιτέχνη... Πολλά!
Οι δρόμοι μπορεί να μην είναι πλέον στενά τζαζ και να έχουν εμπλουτιστεί με ηλεκτρονικά, παραμένουν ωστόσο ελεύθερα (γίνεται κι αλλιώς;) αυτοσχεδιαστικοί και ιδιαίτεροι. Του Κώστα Καρδερίνη

ION + Gael Segalen North Wind + Sofia Says

(Same Different Music + Coherent States)
Δύο δίσκοι, βρείτε ομοιότητες και διαφορές: ηλεκτρονική μουσική, ελληνική εταιρεία, είναι τα προφανή. Τα υπόλοιπα τα αναλύει ο Άρης Καραμπεάζης
Two Daughters
Από τις πιο ξεχασμένες ...αξεσκόνιστες γωνιές του βιομηχανικού ήχου των 80s μας έρχεται αυτή η ιδιαίτερη diy (επανα)κυκλοφορία, που αποτυπώνει το πνεύμα του είδους αλλά και της εποχής. Του Μάνου Μπούρα
Alcest - Spiritual Instinct
Οι Alcest συνεχίζουν τον δημιουργικό τους δρόμο, οι μουσικοκριτικοί συνεχίζουν να σπαζοκεφαλιάζουν και να εφευρίσκουν νέους όρους για να τους περιγράψουν... Της Ελένης Φουντή

DIIV Deceiver

(Captured Tracks)
Μέσα σε 3 μόλις δίσκους πρόλαβαν να δημιουργήσουν ελπίδες, να τις διαψεύσουν και τώρα να τις ξανα-αναστήσουν. Της Μαρίας Φλέδου

KOKOKO! Fongola

(Transgressive/Royal Mountain)
Από τους δρόμους της Κινσάσα στο Κογκό μέχρι την δυτική δισκογραφική παραγωγή ο δρόμος για την μουσική υπήρξε μακρύς. Και με ένοχο παρελθόν... Του Αντώνη Ξαγά

Jorja Chalmers Human Again

(Italians Do It Better)
Όσοι (δεν) την γνωρίζουν σαν την σαξοφωνίστρια στην μπάντα του Bryan Ferry, αξίζει να την ακούσουν στην πρώτη δική της δισκογραφική προσπάθεια. Σε εντελώς άλλους δρόμους... Της Νάνσυ Σταυρίδου
Σε δημιουργικό οίστρο την φετινή χρονιά ο Bug, εδώ μέσα από το σχήμα των Zonal καθίσταται συνεργός σε ένα "μεταλλαγμένο dub έγκλημα". Έτσι τουλάχιστον το βλέπει και το ακούει ο Αναστάσιος Μπαμπατζιάς
Εκεί που η electronica μοιάζει πελαγοδρομεί ανάμεσα σε έναν "anything goes" αχταρμά και μια φουτουριστικά συσκευασμένη νοσταλγία, εμφανίζονται τέτοιοι δίσκοι οι οποίοι μπορεί και να γίνουν φωτεινοί αστέρες ενός άλλου προσανατολισμού. Του Άρη Καραμπεάζη

Alex Cameron Miami Memory

(Secretly Canadian)
Αληθινές είναι οι ιστορίες που διηγείται εδώ ο Αυστραλός δημιουργός με τις cheesy 80s αναφορές ή ένα ακόμη λειτουργικό καλλιτεχνικό ψεύδος; Μικρή σημασία έχει τελικά... Του Γρηγόρη Λάσκαρη
Λένε ότι όσο μεγαλώνει (ή ευφημιστικά ωριμάζει) ένας μουσικός, τόσο και ησυχάζει, οι τόνοι και οι εντάσεις πέφτουν. Όχι όμως αν σε λένε Keiji Haino... Του (ποιου άλλου;) Αναστάσιου Μπαμπατζιά
Βερολινέζικο τέκνο από έναν Σκωτσέζο με (ψευδο) αρχαιοελληνικό όνομα. Αρκεί μια τέτοια περιγραφή; Εξαρτάται από τον τρόπο που την βλέπεις… Του Αντώνη Ξαγά
O Cave παλεύει με τα φαντάσματά του κι εμείς κατά έναν τρόπο με τα δικά μας... Του Χρήστου Αναγνώστου
Νέος δίσκος του Miles Davis εν έτει 2019; Πίσω από το ερωτηματικό κρύβεται προφανώς απορία και έκπληξη, αδημονία αλλά και μια έντονη ανησυχία... Του Αντώνη Ξαγά
Έχει κλασική παιδεία αλλά και σκληρή καθολική, έχει ακούσει industrial και μέταλ, και είναι πολύ μα πολύ τσαντισμένη. Ή έτσι ακούγεται τουλάχιστον... Του Γιώργου Παπαδόπουλου
The Book of Traps and Lessons
Το Brexit φαίνεται ότι θα μας τροφοδοτεί καλλιτεχνικά για κάμποσα χρόνια ακόμη. Ένας δίσκος, ένα βιβλίο, ένα εξώφυλλο. Μια παράλληλη ανάγνωση και ακρόαση... Του Αντώνη Ξαγά
Ένα κείμενο του Άρη Καραμπεάζη που πέρα από την γνωριμία με έναν σπουδαίο Βραζιλιάνο μουσικό ανοίγει την σκέψη σε ένα σωρό παράπλευρα ερωτήματα για την μουσική. Για την έννοια της πρωτοπορίας και της επιρροής. Για την σημασία του τόπου και του χρόνου της. Ίσως και της τύχης...

Σελίδες

Σελίδες

  • από 146 σελίδες, 4351 εγγραφές
Εγγραφή στο RSS της κατηγορίας