Από τους δρόμους της Κινσάσα στο Κογκό μέχρι την δυτική δισκογραφική παραγωγή ο δρόμος για την μουσική υπήρξε μακρύς. Και με ένοχο παρελθόν... Του Αντώνη Ξαγά
Όσοι (δεν) την γνωρίζουν σαν την σαξοφωνίστρια στην μπάντα του Bryan Ferry, αξίζει να την ακούσουν στην πρώτη δική της δισκογραφική προσπάθεια. Σε εντελώς άλλους δρόμους... Της Νάνσυ Σταυρίδου
Σε δημιουργικό οίστρο την φετινή χρονιά ο Bug, εδώ μέσα από το σχήμα των Zonal καθίσταται συνεργός σε ένα "μεταλλαγμένο dub έγκλημα". Έτσι τουλάχιστον το βλέπει και το ακούει ο Αναστάσιος Μπαμπατζιάς
Εκεί που η electronica μοιάζει πελαγοδρομεί ανάμεσα σε έναν "anything goes" αχταρμά και μια φουτουριστικά συσκευασμένη νοσταλγία, εμφανίζονται τέτοιοι δίσκοι οι οποίοι μπορεί και να γίνουν φωτεινοί αστέρες ενός άλλου προσανατολισμού. Του Άρη Καραμπεάζη
Αληθινές είναι οι ιστορίες που διηγείται εδώ ο Αυστραλός δημιουργός με τις cheesy 80s αναφορές ή ένα ακόμη λειτουργικό καλλιτεχνικό ψεύδος; Μικρή σημασία έχει τελικά... Του Γρηγόρη Λάσκαρη
Λένε ότι όσο μεγαλώνει (ή ευφημιστικά ωριμάζει) ένας μουσικός, τόσο και ησυχάζει, οι τόνοι και οι εντάσεις πέφτουν. Όχι όμως αν σε λένε Keiji Haino... Του (ποιου άλλου;) Αναστάσιου Μπαμπατζιά
Βερολινέζικο τέκνο από έναν Σκωτσέζο με (ψευδο) αρχαιοελληνικό όνομα. Αρκεί μια τέτοια περιγραφή; Εξαρτάται από τον τρόπο που την βλέπεις… Του Αντώνη Ξαγά
Νέος δίσκος του Miles Davis εν έτει 2019; Πίσω από το ερωτηματικό κρύβεται προφανώς απορία και έκπληξη, αδημονία αλλά και μια έντονη ανησυχία... Του Αντώνη Ξαγά
Έχει κλασική παιδεία αλλά και σκληρή καθολική, έχει ακούσει industrial και μέταλ, και είναι πολύ μα πολύ τσαντισμένη. Ή έτσι ακούγεται τουλάχιστον... Του Γιώργου Παπαδόπουλου
Το Brexit φαίνεται ότι θα μας τροφοδοτεί καλλιτεχνικά για κάμποσα χρόνια ακόμη. Ένας δίσκος, ένα βιβλίο, ένα εξώφυλλο. Μια παράλληλη ανάγνωση και ακρόαση... Του Αντώνη Ξαγά
Ένα κείμενο του Άρη Καραμπεάζη που πέρα από την γνωριμία με έναν σπουδαίο Βραζιλιάνο μουσικό ανοίγει την σκέψη σε ένα σωρό παράπλευρα ερωτήματα για την μουσική. Για την έννοια της πρωτοπορίας και της επιρροής. Για την σημασία του τόπου και του χρόνου της. Ίσως και της τύχης...
Υπάρχει ο κόσμος των κανονικών, των φυσιολογικών, των υγιών (εισαγωγικά κατά βούληση). Υπάρχει και άλλος όμως. Κι έχει και την μουσική του... του Αναστάσιου Μπαμπατζιά
50 χρόνια στην πλάτη, 2 έχουν απομείνει από την αρχική σύνθεση, και όμως συνεχίζουν. Και τούτο δεν είναι το μοναδικό αξιοθαύμαστο... Του Αναστάσιου Μπαμπατζιά
Μία, δύο, πολλές παραδόσεις συναντιούνται, kraut, κλαρίνο και anadolu rock σε έναν διπλό δίσκο. Κάποτε μπορεί να το λέγαμε και progressive... Του Μάνου Μπούρα
Για να επιστρέψει ο Άρης Καραμπεάζης σε προ δεκατίας κυκλοφορία ίσως υπάρχει λόγος σοβαρός και σπουδαίος. Όταν μιλάμε δε για την Kristin Hersh, σιγουρευόμαστε...
Στην σύγχρονη Φυσική μαθαίνουμε ότι και μέσα από το χάος ακόμη μπορεί να εμφανιστούν οργανωμένες δομές και μοτίβα. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει πια και στην free jazz. Του Αναστάσιου Μπαμπατζιά
Ο ρόλος του "deus ex machina" στην αρχαία τραγωδία ήταν συνήθως σωτήριος. Οι φιλοδοξίες του δίσκου αυτού είναι μάλλον μικρότερες, ωστόσο έχει ανάγκη κάμποσους τέτοιους το λαϊκό τραγούδι. Του Στυλιανού Τζιρίτα
H μεγάλη των Coil σχολή εξακολουθεί να βγάζει μαθητές και το αποτέλεσμα δεν θα μπορούσε παρά να είναι λίαν ιδιαίτερο. Ενώ δε στον δίσκο μια Helen is screaming, στο MIC μια άλλη Helen is writing. Της Ελένης Φουντή
Παράδοση, Βαλκάνια, μπλέκουν, παντρεύουν, πανηγύρι... Πριν βιαστούμε να πούμε "νισάφι πια", ας θυμηθούμε ότι και στην ζωή γενικότερα, αυτό που μετράει είναι όχι τόσο το "τι" αλλά το "πως". Του Γιώργου Παπαδόπουλου
Ένας ακόμη δίσκος που φέρνει με τον τρόπο του την παράδοση στο σήμερα. Γιατί ποιος θα αρνιόταν ότι η ψυχεδέλεια και το ροκ έχουν πλέον θέση σε αυτή; Του Στέργιου Βολόγκα