ΔΙΣΚΟΙ

DJ Khalab Black Noise 2084

(On The Corner)

H "Μαμά Αφρική" συνεχίζει να τροφοδοτεί την σύγχρονη μουσική με τρόπους ολοένα και πιο συναρπαστικά απρόβλεπτους. Εν τούτοις, "δεν είναι ethnic, μην τρομάζετε" καταλήγει ο Άρης Καραμπεάζης

Helena Hauff Qualm

(Ninja Tune)

Ντίσελντορφ-Ντιτρόιτ-Αμβούργο, ένας τέκνο δίσκος δρόμος. Του Αντώνη Ξαγά

Nurse With Wound Homotopy to Marie

(1982 United Diaries, 2018 Rotorelief)

Πότε θα έρθει η ώρα να μιλήσουμε για δίσκο "παραδοσιακού" noise χωρίς αυτό να ακουστεί παραδοξολογία; Σαράντα χρόνια που έχουν περάσει δεν είναι ικανό διάστημα άραγε; Tου Άρη Καραμπεάζη

Uniform The Long Walk

(Sacred Bones)

Προσοχή στο ...κενό ανάμεσα στο indie και το metal. Του Γιώργου Παπαδόπουλου

John Zorn Masada Book 3: The Book Beri'ah

(Tzadik)

H δισκογραφία του όντας "λίγο πιο μικρή από το ...σύμπαν, γιατί πρέπει να χωράει κάπου" είναι εξ ορισμού άνιση. Ενίοτε όμως πατάει κορυφές... Του Αναστάσιου Μπαμπατζιά

John Coltrane Both Directions At Once: The Lost Album

(Impulse!)

Ο Αναστάσιος Μπαμπατζιάς καταπιάνεται με τον "νέο" πιο επιτυχημένο στα charts (!) δίσκο του γίγαντα της τζαζ. Μπόνους: 10 δίσκοι φετινής σοδειάς. Γιατί όπως και η ζωή, η τζαζ πάντα συνεχίζεται...

The Advisory Circle Ways of seeing

(Ghost Box)

Με το βλέμμα προς το χθες. Σαν ...πολιτικός πιθανότητα δεν θα έπιανε πολλά με τέτοιο σύνθημα ο Jon Brooks. Στη μουσική όμως είναι διαφορετικά τα πράγματα. Του Αντώνη Ξαγά

Jonathan Bree Sleepwalking

(Lil' Chief)

Ένας δίσκος "καλοκαιρινός" για τα μελαγχολικά βράδυα του χειμώνα... Γίνεται; Κι έχουν τελικά οι καλοί δίσκοι εποχές; Του Θανάση Φωτιάδη

Agnes Obel LateNightTales

(LateNightTales)

Τι ακούει η Δανέζα τραγουδοποιός όταν νύχτα περπατεί; Η απάντηση σ' αυτή την εκλεκτική συλλογή της γνωστής σειράς. Του Σταύρου Σταυρόπουλου

Akira Sakata & Chikamorachi with Masahiko Satoh Proton Pump

(Family Vineyard)

Και όμως... Ένας δίσκος με τον "αντιποιητικό" τίτλο "Αντλία πρωτονίων" μπορεί να σου "διασκορπίσει τα μυαλά και τα εκτινάξει στην ατμόσφαιρα σαν πολύχρωμη αστερόσκονη" όπως γράφει η Ελένη Φουντή

Yob Our Raw Heart

(Relapse)

Δίσκος που γράφτηκε σε κρεβάτι νοσοκομείου, ίσως αναπόφευκτα ακούγεται δυνατός και συναισθηματικός. Του Γιώργου Παπαδόπουλου

The Last Drive The Last Drive

(The Lab / Labyrinth of Thoughts)

Αμπελόκηποι - Αμερική με εισιτήριο (μετά επιστροφής!) έναν ροκ δίσκο. Του Αντώνη Ξαγά

Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν, έλεγε το παλιό άσμα. Κι αν αυτό φαίνεται να ισχύει στον χώρο του new wave-post punk, αυτός ο δίσκος εγείρει κάποιες αντιρρήσεις. Του Νίκου Παπατριανταφύλλου

The Sea And Cake Any Day

(Thrill Jockey)

Κι αν ...δεν είναι ροκ (ούτε καν ποστ), μην τους φοβάσαι. Υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να τους λατρέψεις, ακόμη και στον 11ο τους δίσκο. Του Μάνου Μπούρα

Dimitris Kamarotos Electromagnetic Landscapes (Unreleased Recordings 1983-2016)

(Intersonic Recordings)

Ένας σπουδαίος Έλληνας μουσικός με μεγάλο έργο και αντιστρόφως ανάλογη δισκογραφία. Και μία κυκλοφορία που προσπαθεί να καλύψει το κενό...

Achilles Polychronidis The Being As Just Present-At-Hand And No More As Ready-To-Hand

(Poor Little Music)

H εντροπία της ζωής και της ελεύθερης δημιουργίας σε έναν συναρπαστικά υποβλητικό δίσκο. Του Πάνου Πανότα.

Sparks Hippopotamus

(BMG)

H δημιουργική έμπνευση των αδερφών Mael εξακολουθεί να ...σπινθηροβολεί ακόμη και μετά από τόσα χρόνια. Του Στέργιου Βολόγκα

WLSFW Featuring

(Puzzlemusik)

Ένας δίσκος ελεύθερου τζαζ αυτοσχεδιασμού από δυνατούς παίκτες, δίνει πάσα και αφορμή στον Αναστάσιο Μπαμπατζιά να αμφισβητήσει την αυταξία της πρωτοτυπίας

A Perfect Circle Eat the Elephant

(BMG)

Ένα supergroup (τα λέμε ακόμη έτσι;) που ήρθε φέτος από τα παλιά. Κλείνει άραγε έναν (τέλειο) κύκλο ή ανοίγει έναν καινούργιο; Του Χρήστου Αναγνώστου

Θανάσης Παπακωνσταντίνου Με στόμα που γελά

(Αχός)

Ένας δίσκος με λαϊκά τραγούδια. Εδώ θα μπορούσε να αρχίζει και να τελειώνει η κριτική, αλλά ο Κώστας Αδαμόπουλος έχει κάμποσα άλλα να πει στο ενδιάμεσο

Amen Dunes Freedom

(Sacred Bones)

Ένας στοχαστικός ενδοσκοπικός δίσκος δίνει αφορμή στον Θανάση Παπαδόπουλο για σκέψεις περί εκλεκτικών συγγενειών (και όχι μόνο).

Melentini ZRSHA; Fundus Uterus

(United We Fly)

Ο Αντώνης Ξαγάς προσπαθεί να αποκωδικοποιήσει την προσωπική, σχεδόν ερμητική γλώσσα αυτής της πολύ ιδιαίτερης δημιουργού

Belly Dove

(Belly Inc)

Ο Τάσος Πατώκος, δεν το κρύβει άλλωστε, είναι μεγάλος fan των Belly. Ή μήπως ήταν;

Manic Street Preachers Resistance Is Futile

(Columbia)

Αν η αντίσταση είναι μάταιη, τότε ίσως και "τα πάντα ματαιότης". Μια ακόμη ρήση από το ...holy βιβλικό ρεπερτόριο των Manics. Του Άρη Καραμπεάζη

Giorgos Varoutas Chronostasis

(ReR Megacorp)

Νήματα που μπορεί να ξεκινάνε από τον ευρωπαϊκό Μεσαίωνα αλλά και την Ιαπωνία, συναντώνται στο σύγχρονο ελληνικό ηλεκτροακουστικό τοπίο. Tου Αναστάσιου Μπαμπατζιά

Steve Reich Pulse / Quartet

(Nonesuch)

Ένα κείμενο το οποίο ξεκινά σε πνεύμα "δεν μου αρέσει ο Steve Reich" και καταλήγει σε μια υψηλοτάτη βαθμολογία. Τι να έχει συμβεί στο μεταξύ; Της Ελένης Φουντή