ΔΙΣΚΟΙ

Agnes Obel
Τι ακούει η Δανέζα τραγουδοποιός όταν νύχτα περπατεί; Η απάντηση σ' αυτή την εκλεκτική συλλογή της γνωστής σειράς. Του Σταύρου Σταυρόπουλου
Proton Pump
Και όμως... Ένας δίσκος με τον "αντιποιητικό" τίτλο "Αντλία πρωτονίων" μπορεί να σου "διασκορπίσει τα μυαλά και τα εκτινάξει στην ατμόσφαιρα σαν πολύχρωμη αστερόσκονη" όπως γράφει η Ελένη Φουντή
Δίσκος που γράφτηκε σε κρεβάτι νοσοκομείου, ίσως αναπόφευκτα ακούγεται δυνατός και συναισθηματικός. Του Γιώργου Παπαδόπουλου

The Last Drive The Last Drive

(The Lab / Labyrinth of Thoughts)
Αμπελόκηποι - Αμερική με εισιτήριο (μετά επιστροφής!) έναν ροκ δίσκο. Του Αντώνη Ξαγά
Stains on Silence
Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν, έλεγε το παλιό άσμα. Κι αν αυτό φαίνεται να ισχύει στον χώρο του new wave-post punk, αυτός ο δίσκος εγείρει κάποιες αντιρρήσεις. Του Νίκου Παπατριανταφύλλου
The Sea And Cake - Any Day
Κι αν ...δεν είναι ροκ (ούτε καν ποστ), μην τους φοβάσαι. Υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να τους λατρέψεις, ακόμη και στον 11ο τους δίσκο. Του Μάνου Μπούρα
H δημιουργική έμπνευση των αδερφών Mael εξακολουθεί να ...σπινθηροβολεί ακόμη και μετά από τόσα χρόνια. Του Στέργιου Βολόγκα
Featuring

WLSFW Featuring

(Puzzlemusik)
Ένας δίσκος ελεύθερου τζαζ αυτοσχεδιασμού από δυνατούς παίκτες, δίνει πάσα και αφορμή στον Αναστάσιο Μπαμπατζιά να αμφισβητήσει την αυταξία της πρωτοτυπίας
Eat the Elephant
Ένα supergroup (τα λέμε ακόμη έτσι;) που ήρθε φέτος από τα παλιά. Κλείνει άραγε έναν (τέλειο) κύκλο ή ανοίγει έναν καινούργιο; Του Χρήστου Αναγνώστου
Amen Dunes - Freedom

Amen Dunes Freedom

(Sacred Bones)
Ένας στοχαστικός ενδοσκοπικός δίσκος δίνει αφορμή στον Θανάση Παπαδόπουλο για σκέψεις περί εκλεκτικών συγγενειών (και όχι μόνο).
Ο Αντώνης Ξαγάς προσπαθεί να αποκωδικοποιήσει την προσωπική, σχεδόν ερμητική γλώσσα αυτής της πολύ ιδιαίτερης δημιουργού
Belly - Dove

Belly Dove

(Belly Inc)
Ο Τάσος Πατώκος, δεν το κρύβει άλλωστε, είναι μεγάλος fan των Belly. Ή μήπως ήταν;
Resistance Is Futile
Αν η αντίσταση είναι μάταιη, τότε ίσως και "τα πάντα ματαιότης". Μια ακόμη ρήση από το ...holy βιβλικό ρεπερτόριο των Manics. Του Άρη Καραμπεάζη
Νήματα που μπορεί να ξεκινάνε από τον ευρωπαϊκό Μεσαίωνα αλλά και την Ιαπωνία, συναντώνται στο σύγχρονο ελληνικό ηλεκτροακουστικό τοπίο. Tου Αναστάσιου Μπαμπατζιά
Ένα κείμενο το οποίο ξεκινά σε πνεύμα "δεν μου αρέσει ο Steve Reich" και καταλήγει σε μια υψηλοτάτη βαθμολογία. Τι να έχει συμβεί στο μεταξύ; Της Ελένης Φουντή
Πόσες αποχρώσεις του ...μαύρου να υπάρχουν; Ο δίσκος αυτός ίσως να είναι μια απάντηση. Του Πάνου Πανότα
Όταν μια σπουδαία φωνή συναντά αντάξια της τραγούδια, για την κριτική φωνή απομένει μόνο η αποθέωση. Του Τάσου Πατώκου
Και όμως... Δεν είναι η δεξιοτεχνία τους στο σαξόφωνο που ίσως σας κάνει να τους αγαπήσετε. Για τον Μάνο Μπούρα δεν υπάρχει κανένα ίσως
Ο Αναστάσιος Μπαμπατζιάς ακούειν τα νέα τραούδκια των Κυπραίων μουσικών τζιαι αρέσκουν του πολλά
Deadbeat Graffiti
Με τέτοιο όνομα και βάση στο Τέξας, έχει κανείς απορία τι μουσική παίζουν; Του Στέργιου Βολόγκα
Κι αν το κοινό της μετριέται σε εκατοντάδες και όχι σε εκατομμύρια, μικρή σημασία έχει. Η ουσία άλλωστε της καλλιτεχνικής δημιουργίας ποτέ δεν αποτυπώθηκε σε τέτοιους αριθμούς... Του Τάσου Πατώκου
Μια "σπίθα από το παρελθόν" και ένας ολοκαίνουργιος δίσκος αρκούν για να δώσουν στην εγχώρια indie pop τη θέση που ποτέ δεν πήρε; Του Άρη Καραμπεάζη

Lowtide Southern Mind

(Rice Is Nice / Opposite Number)
Κάθε μουσικό είδος που σέβεται τον εαυτό του πρέπει να ζήσει ένα hype και μία αναβίωση. Και μετά, τι; Της Μαρίας Φλέδου
"Σαγηνευτικός και μνημειώδης", "απλά καλός", "αμήχανος", "τυπικός". Επίθετα του Τάσου Πατώκου για τους τέσσερις προηγούμενους δίσκους των Breeders. Τι να επιφυλάσσει άραγε για τον καινούργιο;
Πολλά ταξίδια μας ως ακροατές τα ξεκινήσαμε με ένα κομμάτι από ένα άλμπουμ-συλλογή. Tου Γιώργου Λεβέντη
Ο Γιώργος Παπαδόπουλος παλεύει με τον εαυτό του και με την νέα δισκογραφική κατάθεση του αγαπημένου Γερμανού πιανίστα. Μαντέψτε και διαβάστε ποιος κερδίζει τελικά...

Σελίδες

Σελίδες

  • από 146 σελίδες, 4356 εγγραφές
Εγγραφή στο RSS της κατηγορίας