ΔΙΣΚΟΙ

Everything now
Γράφοντας (για) μουσική την εποχή του "λαϊκισμού" και της νοσταλγίας. Του Αντώνη Ξαγά
Vertical Stack

Caliph8 Vertical Stack

(Nine Iron Tapes)
Μία παράδοξη κασέτα από μια εντελώς απρόβλεπτη γωνιά του κόσμου, η οποία θέτει σε δοκιμασία τόσο τις τυμπανικές μεμβράνες όσο και τις καθιερωμένες απόψεις για το τι εστί sampling. Του Πάνου Πανότα
Life Love Flesh Blood
Στη φωνή Ιρλανδέζα ροκαμπιλού, στις κιθάρες τύποι σαν τον Jimmy Page και τον Jeff Beck (οι ...Yardbirds ξανάρχονται) και στην παραγωγή ένας Τ-Bone Burnett. Το αποτέλεσμα μάλλον απροσδόκητο... Tου Στέργιου Βολόγκα
Everywhere At The End Of Time - Stage 3

The Caretaker Everywhere At The End Of Time - Stage 3

(History Always Favours The Winners)
Η μνήμη που αργοσβήνει. Η οδυνηρή πορεία μιας νόσου σε μουσική αναπαράσταση. Ο Αναστάσιος Μπαμπατζιάς αποτολμά την καταβύθιση σε ένα έργο που παίζει με τους φόβους του καθενός μας.
Ένα επίτευγμα της σύγχρονης ροκ ηχητικής ...μηχανικής κατάλληλο (λένε) και για οδήγηση. Εγώ πάντως -ευτυχώς ή δυστυχώς- δεν οδηγώ... Του Άρη Καραμπεάζη
Gotta Get Up! The Songs of Harry Nilsson 1965-1972
Κάποτε είχαν ρωτήσει τους Beatles για τον αγαπημένο τους αμερικανό καλλιτέχνη. Είχαν απαντήσει με μια φωνή: Nilsson. Και αγαπημένο αμερικάνικο συγκρότημα; Nilsson. Του Γιώργου Λεβέντη
How did I find myself here?
"Μέρες οίνου και ρόδων" διάγουν οι ουκ ολίγοι οπαδοί του αγαπημένου συγκροτήματος. Εις εξ αυτών, ο Δημήτρης Κάζης, πιάνει τα πράγματα από την αρχή και φτάνει μέχρι βάθους
The Shameless Years
Έχει ειπωθεί από πολύ παλιά ότι ο ακροατής είναι και κατά μία έννοια συν-δημιουργός. Σε μερικά είδη αυτό είναι σχεδόν προαπαιτούμενο. Όπως στην ambient. Ειδικά εάν είναι καλή. Του Γιώργου Παπαδόπουλου
Ex Eye
"Εξωγήινος σαξοφωνίστας, ένας ψυχάκιας drummer , ένας αντι-ήρωας κιθαρίστας με διαταραγμένη σκέψη". Πως να ακούγεται άραγε το αποτέλεσμα; Είναι τζαζ ή μήπως .....; Ο Άρης Καραμπεάζης θέτει τα ερωτήματα και απαντά.
Oh Sees

Oh Sees Orc

(Castle Face)
Λέτε στον επόμενο δίσκο να λέγονται σκέτο "Sees"; Ονόματα πάντως μπορεί να αλλάζουν, τα υψηλά ποιοτικά στάνταρ όμως όχι. Του Σταύρου Σταυρόπουλου
Kutmah

Kutmah TROBBB!

(Big Dada)
O δίσκος ντεμπούτο ενός παλιού γνώριμου. Παράδοξο δεν ακούγεται; Ο Μάνος Μπούρας εξηγεί βυθιζόμενος σε μια ατμόσφαιρα "κατεστραμμένων" αστικών beat
Anadol – Hatıralar

Anadol Hatıralar

(Inverted Spectrum)
Lo-fi ηλεκτρονική μουσική σε USB κυκλοφορία (είμαστε έτοιμοι για τους νέους καιρούς που ήδη έχουν έρθει;). Από τους δρόμους της Πόλης σε εκείνους του Βερολίνου και από εκεί οπουδήποτε τραβήξει η φαντασία του ακροατή. Του Πάνου Πανότα
Look Blue Go Purple
(Flying)Nunsplotation. Η αγαπημένη εταιρία από την πιο μακρινή χώρα του κόσμου σκαλίζει τα αρχεία της και μας θυμίζει τις... Του Γιώργου Λεβέντη
Tackle Box
Θα τον λέγαμε stand-up κιθαρίστα. Κι αν δεν μπαίνει πια σε "καλύτερα χρονιάς", ακόμη περνάς καλά με τον Ed. Του Σταύρου Σταυρόπουλου
Mark Springer - Circa Rip Rig + Panic
Από το post punk στην πιανιστική free jazz, ένας ...δίσκος δρόμος. Του Γιώργου Λεβέντη
Bells for the south side
Γνωρίζω κάμποσους επιφυλακτικούς με την ECM και τα κάπως συντηρητικά ποιοτικά της στάνταρ. Μήπως αυτός ο δίσκος τους κάνει να αναθεωρήσουν; Ή μήπως όχι; Του Αναστάσιου Μπαμπατζιά
Anomie

Violet Cold Anomie

(Razed Soul Productions)
Σε τούτο τον ολοένα και πιο αλληλο-δικτυωμένο κόσμο, δεν είναι πια τόσο περίεργο που ένα shoegaze-black metal από το Αζερμπαϊτζάν έφτασε στα αυτιά του Αντώνη Ξαγά.
Through The Looking Glass
Σιγά-σιγά κάποιοι δίσκοι παίρνουν τη θέση που άξιζαν στην ιστορία. Έστω και 30+ χρόνια μετά. Για έναν τέτοιο γράφει ο Άρης Καραμπεάζης
Ω-Ray

Omega Ray Ω-Ray

(Sound Effect)
Και όμως, στις μέρες της ακατάπαυστης μουσικής παραγωγής κάπου είχε απομείνει κι ένα κενό. Κάπου εκεί εντοπίζει ο Πάνος Πανότας το νέο σχήμα του Γιώργου Καρανικόλα
Home Counties
25 χρόνια εμπειρίας λένε ότι έχουν. Αυτό είναι σίγουρα πολύ καλό εάν ψάχνεις γιατρό, δικηγόρο ή φούρναρη. Για μάστορες της ποπ να ισχύει το ίδιο; Του Τάσου Πατώκου
Femme Feral
Ένα γοτθικό παραμύθι από το Σιάτλ φτιαγμένο από φωνή, μπάσο, κρουστά, ακορντεόν και μουσικό πριόνι. Του Πάνου Πανότα
Pure Comedy
Έστιν ουν τούτη η κωμωδία πράξη βαρετή (και άλλα συνώνυμα); Ο Αντώνης Ξαγάς και ο Σεραφείμ Διακουράκης συμφωνούν, ο ...Τζο Νέσμπο όχι
Fink's Sunday Night Blues Club, Vol. 1
Αν και τη θέση του "χαμαιλέοντα" στη μουσική την έχει κατοχυρώσει ο συγχωρεμένος David, υπάρχουν εν τούτοις κάμποσοι επίδοξοι διάδοχοι. Του Νίκου Παπατριανταφύλλου
Wear Your Wounds
Συναισθηματική ένταση και οργή που συσσωρεύεται και κλιμακώνεται μέχρι το εκρηκτικό λυτρωτικό ξέσπασμα. Εσείς έχετε μείνει ακόμη στους Swans; Του Πάνου Πανότα
Compassion
Η ισορροπία συναισθήματος και τεχνικής αρτιότητας είναι ένα ζητούμενο που απασχολεί χρόνια τους μουσικούς κάθε είδους. Και τους ακροατές επίσης... Του Νίκου Παπατριανταφύλλου
Le Nove Ombre Del Caos
Μουσική ακατάλληλη για νυχτερινές μοναχικές ακροάσεις. Να την έχει άραγε ακούσει ο Dario Argento; Του Αντώνη Ξαγά
The Assassination of Julius Caesar
" Οι Ulver ακούγονται σαν μέτριοι mid - tempo Depeche Mode ". Κι εσύ τέκνον Rygg; Τ ου Γιώργου Παπαδόπουλου

Σελίδες

Σελίδες

  • από 145 σελίδες, 4332 εγγραφές
Εγγραφή στο RSS της κατηγορίας