New Masada Quartet John Zorn
(Tzadik)
Αν θελήσουμε να σταθούμε σε δύο μόνο χαρακτηριστικά του Zorn, αυτά θα ήταν η διαρκής πειραματικά αυτοσχεδιαστική του διάθεση και το επίμονο ανασκάλεμα των εβραϊκών του ριζών. Του Αναστάσιου Μπαμπατζιά
ΔΙΣΚΟΙ
Τρία Λάμδα
(Ανεξάρτητη Παραγωγή)
Από το... δύο μέχρι το "Τρία" πέρασε αρκετός καιρός, έξι ολάκερα χρόνια. Αποτυπώνεται άραγε αυτός ο χρόνος και σε αντίστοιχη δημιουργική εξέλιξη; Του Μιχάλη Τσαντίλα
Iosonouncane IRA
(Numero Uno/Sony)
Υπερβαίνει τις δύο ώρες τούτη η δισκογραφική κατάθεση, υπερβαίνει ίσως και τις προθέσεις του ακροατή να ταξινομήσει, να αξιολογήσει ή ακόμη και να αμφισβητήσει. Ο Άρης Καραμπεάζης ωστόσο κάνει μια απόπειρα...
Whereswilder Movement In Place
(United We Fly)
Δίσκος που όταν τον ακούς τρέχεις να τσεκάρεις το... ημερολόγιο για σιγουριά. Έχουμε οσονούπω 2022 ή μήπως 1973; Της Χριστίνας Κουτρουλού
Billie Eilish Happier Than Ever
(Darkroom / Interscope)
Νέα περσόνα, νέο στυλ, νέος δίσκος, νέος ήχος. Νέα καλλιτέχνιδα ψάχνεται και προχωρά... Της Χριστίνας Κουτρουλού
Έρρικα Πατρικίου Τα Μετεξεταστέα Της Ευσταθίας
(Μετρονόμος)
Κάθε μετεξεστατέος δικαιούται και μιας δεύτερης ευκαιρίας. Του Χάρη Συμβουλίδη
Danai Nielsen Who Are They
(United We Fly)
Μια νέα δημιουργός αναζητά με όχημα την indie/dream ποπ τη δική της προσωπική διακριτή ταυτότητα σε έναν κόσμο (ουχί μόνο μουσικό) κορεσμένο από δαύτες. Της Χριστίνας Κουτρουλού
Vault of Blossomed Ropes Etidorhpa
(Tadoma)
Η μουσική ως υπέρβαση της πραγματικότητας, ως εξερεύνηση υπαρκτών αλλά και ανύπαρκτων τόπων. Του Αναστάσιου Μπαμπατζιά
Vergessenheit Silence
(Outlandish Recordings)
Όχι πια τραγούδια, μόνο απαγγελίες και ηχοτοπία. Με κλειδί τον John Cage. Του Χάρη Συμβουλίδη
Anna Webber Idiom
(Pi Recordings)
Το να φτιάξεις τη δική σου γλώσσα (ή έστω ιδίωμα) είναι ένα ποθητό ζητούμενο για κάθε δημιουργό. Και μετά, όταν κι αν το καταφέρει, να μπορέσει αυτή να αποτελέσει βάση επικοινωνίας... Της Ελένης Φουντή
Ta Toy Boy Endless Life
(Make Me Happy)
Ανάμεσα σε άφθονη Sarah (αλλά και πολύ... μάρα), τα σχήματα της indie ποπ που διέθεταν δυνατή συναισθηματική μελωδικότητα ανέκαθεν ξεχώριζαν. Της Χριστίνας Κουτρουλού
Bernz Emilio Bernhard Presents: Yacht Club vol. 1
(Ανεξάρτητη έκδοση)
Μετά το ...yacht rock βρέθηκε και ένα ανάλογο στο χιπ-χοπ; Ένας δίσκος που κατά τον Χάρη Συμβουλίδη "σε χτυπά σαν θαλασσινό αεράκι σε ζεστό θερινό μεσημέρι", αποδεικνύεται όμως παντός καιρού
Japanese Breakfast Jubilee
(Dead Oceans)
Ένας φρέσκος ποπ δίσκος μιας Αμερικανο-κορεάτισσας, οι 80s αναφορές του και η... σιγμοειδής συνάρτηση. Του Αντώνη Ξαγά
Fatboi Sharif & Roper Williams Gandhi Loves Children
(POW Recordings)
Τίτλος αναθεωρητικών ιστορικών στοχεύσεων, περιεχόμενο ανορθόδοξα φιλόδοξων βλέψεων, και η διεθνής κριτική έχει μπει σε modus υπερβολής. Θα συντονιστεί σε αυτό και ο Χάρης Συμβουλίδης;
Kalevi Aho Solo, Vol. 1
(Bis)
Ένας Φινλανδός συνθέτης, επτά συνθέσεις και επτά σολίστες που παίζουν τα σόλα που γι' αυτά δεν τους… αποφεύγουν. Του Αναστάσιου Μπαμπατζιά
Attika Metal Lands
(Pure Steel)
Αθήνα ως γνωστόν έχουν οι ΗΠΑ, έχουν όμως και Αττική, η οποία είναι... φυλακή αλλά και παλιό χαμένο μέταλ σχήμα που επιστρέφει να διεκδικήσει ετεροχρονισμένες δάφνες. Του Χάρη Συμβουλίδη
Έξι χρόνια πέρασαν από το... R.I.P. του σπουδαίου Ιάπωνα τζαζ πιανίστα για να δουν δισκογραφικό φως οι τελευταίες του ηχογραφήσεις. Του Αναστάσιου Μπαμπατζιά
Ron Squibbs Peter Garland's Three Dawns & Bush Radio Calling
(Cold Blue Music)
Ο αμερικανικός μινιμαλισμός συναντά μεταξύ άλλων την μαλγασιανή ποίηση μέσα από τα …δάχτυλα ενός καθηγητή μουσικής θεωρίας και πιανίστα. Κι αν είμαι λόγιος μην με φοβάσαι… Του Χάρη Συμβουλίδη
LUMP Animal
(Partisan)
Πόσα χρόνια πρέπει να περάσουν για να χαρακτηριστεί ένας ήχος ‘ρετρό’; Πόσο παλιά ήταν που γράφαμε για indietronica και folktronica; Του Γιώργου Λεβέντη
Hulder Godslastering: Hymns of A Forlorn Peasantry
(Iron Bonehead)
Μεσαίωνας, αγροτιά, μπλακ μεταλλιά, μια (γυναικεία) φωνή και μια... γροθιά. Του Χάρη Συμβουλίδη
Θάνος Μικρούτσικος Χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία
(Ogdoo music group)
Μπορεί να έγραψε δεκάδες δίσκους και σπουδαία άλλα τραγούδια, αλλά αυτά είναι που κατοχύρωσε πλάι στο όνομά του το συλλογικό συνειδητό. Του Αναστάσιου Μπαμπατζιά
Μια συλλογή με καλό σκοπό φτιαγμένη μέσα στις στάχτες των ημερών. O τίτλος τα λέει όλα - και ακόμη περισσότερα. Του Χάρη Συμβουλίδη
Can Live in Stuttgart 1975
(Mute)
Πού αποτυπώνεται καλύτερα το όραμα ενός καλλιτέχνη ή ενός συγκροτήματος; Στο στούντιο ή στη σκηνή; Ερώτημα μονίμως τιθέμενο και πολλές φορές αναπάντητο. Του Αντώνη Κλειδουχάκη
Zoe Efstathiou / Oda Dyrnes Kyaness
(Alkekung)
Ελληνο-νορβηγική σύμπραξη στους αμμότοπους του ελεύθερου αυτοσχεδιασμού, με όχημα τσέλο και προετοιμασμένο πιάνο. Για... προετοιμασμένους ακροατές. Του Αναστάσιου Μπαμπατζιά
Ξόρκι Στοιχειωμένες Ιστορίες Και Σκιές
(Wyrm Lodge)
...και δηλητηριώδη φυτά και υπόγειες τελετές από μία κάποια ανώνυμη πόλη, μπορεί να είναι και η δική σου. Του Χάρη Συμβουλίδη
Παλιά πρότυπα που μπορεί να θέτουν... standards προς υπέρβαση. Όχι πάντοτε αδύνατο. Του Αναστάσιου Μπαμπατζιά
Moby Reprise
(Deutsche Grammophon)
«Αν κάποιος μου ξαναπεί ότι τα πράγματα δεν έχουν ψυχή, θα τον βάλω ν’ ακούει αυτό το βινύλιο μέχρι να ματώσουν τ’ αυτιά του». Του Χρήστου Αναγνώστου
Darkthrone Eternal Hails......
(Peaceville)
Ένα σχήμα που ποτέ δεν στρογγυλοκάθισε στην ασφάλεια του… θρόνου του, θα το κάνει τώρα στον 19ο δίσκο; Της Ελένης Φουντή
Υποχθόνιος Tesla
(Mad House/Minos-EMI/Universal)
O παλιός θυμίζει ότι είναι ακόμη εδώ, είναι όμως και... αλλιώς; Του Χάρη Συμβουλίδη
Σελίδες | Σελίδες
|
