50 χρόνια στην πλάτη, 2 έχουν απομείνει από την αρχική σύνθεση, και όμως συνεχίζουν. Και τούτο δεν είναι το μοναδικό αξιοθαύμαστο... Του Αναστάσιου Μπαμπατζιά
ΔΙΣΚΟΙ
Dury Dava Dury Dava
(Inner Ear)
Μία, δύο, πολλές παραδόσεις συναντιούνται, kraut, κλαρίνο και anadolu rock σε έναν διπλό δίσκο. Κάποτε μπορεί να το λέγαμε και progressive... Του Μάνου Μπούρα
Kristin Hersh Crooked
(Fire )
Για να επιστρέψει ο Άρης Καραμπεάζης σε προ δεκατίας κυκλοφορία ίσως υπάρχει λόγος σοβαρός και σπουδαίος. Όταν μιλάμε δε για την Kristin Hersh, σιγουρευόμαστε...
Denzler/ Grip/ Johansson Zyklus 1
(Umlaut)
Στην σύγχρονη Φυσική μαθαίνουμε ότι και μέσα από το χάος ακόμη μπορεί να εμφανιστούν οργανωμένες δομές και μοτίβα. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει πια και στην free jazz. Του Αναστάσιου Μπαμπατζιά
Βασίλης Κορακάκης Από μηχανής τραγούδια
(Καθρέφτης Ήχων Αληθινών)
Ο ρόλος του "deus ex machina" στην αρχαία τραγωδία ήταν συνήθως σωτήριος. Οι φιλοδοξίες του δίσκου αυτού είναι μάλλον μικρότερες, ωστόσο έχει ανάγκη κάμποσους τέτοιους το λαϊκό τραγούδι. Του Στυλιανού Τζιρίτα
Thighpaulsandra Practical Electronics
(Editions Mego)
H μεγάλη των Coil σχολή εξακολουθεί να βγάζει μαθητές και το αποτέλεσμα δεν θα μπορούσε παρά να είναι λίαν ιδιαίτερο. Ενώ δε στον δίσκο μια Helen is screaming, στο MIC μια άλλη Helen is writing. Της Ελένης Φουντή
Babo Koro Σίσυφος
(Andama Arts)
Παράδοση, Βαλκάνια, μπλέκουν, παντρεύουν, πανηγύρι... Πριν βιαστούμε να πούμε "νισάφι πια", ας θυμηθούμε ότι και στην ζωή γενικότερα, αυτό που μετράει είναι όχι τόσο το "τι" αλλά το "πως". Του Γιώργου Παπαδόπουλου
The Dream Syndicate These Times
(Anti-)
‘Love Actually’ τα Χριστούγεννα, ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ το Πάσχα και κριτική του Δημήτρη Κάζη όποτε βγάζουν δίσκο οι Dream Syndicate
Kolida Babo Kolida Babo
(MIC Records)
Άνεμος ανανέωσης συνεχίζει να πνέει (και κυριολεκτικά εν προκειμένω) στην παράδοση. Του Άρη Καραμπεάζη
The Noise Figures Telepath
(Inner Ear)
Ένας ακόμη δίσκος που φέρνει με τον τρόπο του την παράδοση στο σήμερα. Γιατί ποιος θα αρνιόταν ότι η ψυχεδέλεια και το ροκ έχουν πλέον θέση σε αυτή; Του Στέργιου Βολόγκα
Farai Rebirth
(Big Dada)
Είναι δύσκολο έως και αδύνατο να βγάλει κανείς άκρη με το τι τρέχει στο Νησί με το Brexit. Μήπως να ακούσουμε λοιπόν κανέναν ...δίσκο; Του Αντώνη Ξαγά
Εναλλακτικός υπότιτλος θα μπορούσε να είναι: υπάρχει και αυτή η ελληνική μουσική. Του Αναστάσιου Μπαμπατζιά
Duster Capsule Losing Contact
(Numero Group)
Επανέκδοση. Οπωσδήποτε σε (ακριβό) βινύλιο. Σπάνιο και ξεχασμένο διαμαντάκι. Χαμένο Αριστούργημα. ... Μια ψύχραιμη, πέρα από κοινοτοπίες, εκτίμηση του Μάνου Μπούρα
Seahorse Heaven is Underground
(Labyrinth of Thoughts)
Σχήμα αποτελούμενο από ονόματα βαριά σαν ιστορία. Και παίζει ροκ. Άραγε τι ακριβώς να σημαίνει αυτό εν έτει 2019; Του Δημήτρη Κάζη
Soύπερ Sτέρεο 3
(Πολύτροπον)
Μια κριτική παρουσίαση η οποία συνοψίζει 10++ χρόνια... Μέσα στα οποία το συγκρότημα έφτασε πια στον τρίτο του δίσκο. Του Γιάννη Αβραμίδη
Δεν είναι πολλοί οι καλλιτέχνες οι οποίοι εξακολουθούν μετά από έντεκα δίσκους και πάνω από τριάντα χρόνια πορείας να κατακτούν αισθητικές κορυφές. Της Μαρίας Φλέδου
Παιδί Τραύμα Μυστικές Χορευτικές Κινήσεις
(Self-released)
Ένας δίσκος για την γενιά των παιδιών που έγιναν ...μεσόκοπα αλλά δεν θέλουν να το αποδεχτούν. Του Άρη Καραμπεάζη
Piroshka Brickbat
(Bella Union)
Modern English + Lush + Moose + Elastica κάνουν Piroshka. Πρόκειται όμως για εξίσωση ή μήπως ανίσωση; Μας βοηθάει στα ...μαθηματικά η Μαρία Φλέδου
Hermit & the Recluse Orpheus vs the Sirens
(Obol for Charon)
Τι δουλειά έχουν ο Ορφέας, o Ιάσωνας, ο Οιδίποδας και άλλοι αρχαίοι ήρωες στους κακόφημους δρόμους του Μπρούκλυν; Του Αντώνη Ξαγά
Church Of The Sea Anywhere But Desert
(A Man Out Of A Man)
Τα αγαπάμε στα μέρη μας τα σκοτεινά doomy, shoegazy ακούσματα. Πόσο μάλλον όταν είναι και ντόπιας προέλευσης. Της Ελένης Φουντή
Shame Songs of praise
(Dead Oceans)
Όπου αποδεικνύεται ότι ο Γιώργος Κοτσώνης έχει περισσότερα κοινά με το βρετανικό συγκρότημα, πέρα από τις εκλεκτικές (και εκλεκτές) μουσικές αναφορές
Julia Kent Temporal
(The Leaf Label)
Το κορίτσι με το τσέλο συνεχίζει να φτιάχνει δίσκους οι οποίοι μπορεί να μην είναι classical στο είδος, έχουν όμως κάθε δυνατότητα να μείνουν κλασικοί. Του Γιώργου Λεβέντη
Convex Model Life in a glass cube
(Self-released)
Υπάρχει αυτό που λέμε ήχος του "Εδώ και Τώρα"; Και τι περιεχόμενο έχει άραγε; Τούτα και άλλα ερωτήματα απασχολούν τον Αντώνη Ξαγά με αφορμή αυτόν τον δίσκο του σαλονικιώτικου σχήματος
Babel Trio Island of Cretal
(Labyrinthof Thoughts)
Τα πειράματα υβριδισμού στην βιολογία (αλλά και στην μουσική) έχουν τους κινδύνους τους. Έχουν όμως και τις επιτυχίες τους... Του Στέργιου Βολόγκα
The Man And His Failures Persona Non Grata
(Man Out Of Man)
Άραγε πρέπει να κηρύξει κανείς "persona non grata" την βασική του επιρροή για να προxωρήσει ένα μουσικό βήμα παρακάτω; Αυτό μοιάζει να πιστεύει πάντως ο Άρης Καραμπεάζης.
Λευκή Συμφωνία Μυστικοί Κήποι/ Χρώματα
(Labyrinthof Thoughts/TheLab)
Ο Μάνος Μπούρας ξανακούει και επανεκτιμά τους δίσκους, τραγούδια που δεν είδαν το δισκογραφικό φως στον καιρό τους ενώ κάποια στιγμή ...συναντά και τον παλιό του εαυτό. Θα συμφωνήσει άραγε μαζί του;
The Good, the Bad & the Queen Merrie Land
(Studio 13)
Δίσκος πρόωρης μετα-μπρεξιτικής (sic) μελαγχολίας; Κάτι παραπάνω; Κάτι λιγότερο; Του Γιώργου Λεβέντη
Cayetano Melanie
(High Hop)
H Μέλανι είναι ένα ονειροπόλο κορίτσι, μεγαλώνει στα 70s και για να βρει την αγάπη μπορεί να φτάσει μέχρι την άκρη της γης. Η συνέχεια στα αυλάκια του δίσκου...
Philip Corner EXTREEMIZMS early & late
(Unseen Worlds)
Δεν καταδικάζουμε απερίφραστα τον ...εξτρεμισμό, απ' όπου κι αν προέρχεται. Στην μουσική τουλάχιστον. Του Αναστάσιου Μπαμπατζιά
Είναι από μόνο του αξιοθαύμαστο να είσαι καμιά 30αριά χρόνια στο κουρμπέτι. Πόσο μάλλον αν ο ...νιοστός σου δίσκος δεν γίνεται δεκτός απλά με τιμητική συγκατάβαση αλλά και με ειλικρινή ενθουσιασμό. Του Στυλιανού Τζιρίτα
Σελίδες | Σελίδες
|
