ΔΙΣΚΟΙ

Γαλλίδα μουσικός και Γερμανο-Ρουμάνος τραγουδιστής ερμηνεύουν τραγούδια Ουκρανού συνθέτη με στίχους Ρώσων και Άγγλων ποιητών. Του Αναστάσιου Μπαμπατζιά
Το συγκρότημα έχει ένα μακρύ και πολύπτυχο παρελθόν, το μέλλον είναι εξ ορισμού αβέβαιο, με το παρόν και δη το δισκογραφικό τι γίνεται; Του Παναγιώτη Αναστασόπουλου
Ένα πραγματικό ξωτικό της δισκογραφίας. Εκτός (αλλά ταυτόχρονα εντός) κάθε τόπου και χρόνου. Του Βασίλη Παπαδόπουλου

Paramore This Is Why

(Fueled by Ramen)
Τι γίνεται όταν ένα νεανικό ποπ (emo, θυμόμαστε;) πανκ συγκρότημα μεγαλώνει (ή "ωριμάζει"); Του Παναγιώτη Αναστασόπουλου
Το 2001 σε αυτές εδώ τις σελίδες γράφαμε για μια 'μια indie hip hop περιπέτεια'. Είκοσι+ χρόνια αργότερα αναγνωρίζουμε την προφητική της διάσταση. Του Γιώργου Λεβέντη
Επιστροφή μετά από επτά χρόνια, μια πανδημία, ένα σπασμένο κόκκαλο, μια γέννηση και έναν προσωπικό δίσκο. Του Παναγιώτη Αναστασόπουλου
Οι τέχνες γενικότερα και η μουσική ειδικότερα υπηρετούν και αναπαριστούν το 'ωραίον' και το 'ευχάριστον'. Βρείτε το λάθος στην πρόταση... Του Αναστάσιου Μπαμπατζιά

dEUS How to Replace It

(PIAS Recordings)
Ότι κι αν κάνεις τελικά, το παρελθόν σου είναι εκεί ως μέτρο σύγκρισης. Δικαίως ή αδίκως... Του Παναγιώτη Αναστασόπουλου
Το συγκρότημα-φετίχ του πάλαι ποτέ indie είναι ακόμη εδώ. Του Παναγιώτη Αναστασόπουλου
Δύο κριτικές για έναν δίσκο (που προκάλεσε έναν διχασμό με πολύ κοντινή ημερομηνία λήξης) οι οποίες αποκλίνουν πολύ σε βαθμολογία, όχι όμως τόσο στην προσέγγιση. Γράφουν ο Χρήστος Αναγνώστου και ο Άρης Καραμπεάζης

Jovana Jovana

(Libido Records/Fabrika Records )
H Ιωάννα των Selofan σε τραγούδια μιας ενδοσκοπικής, όχι όμως ομφαλοσκοπικής, συναισθηματικότητας και αμεσότητας. Δυνητικά και λαϊκότητας κατά τον Άρη Καραμπεάζη.
Φόρος τιμής (με προστιθέμενη καλιιτεχνική αξία) σε έναν πρόωρα χαμένο του χώρου. Του Αναστάσιου Μπαμπατζιά
Ένα έργο που ποτέ δεν ακούστηκε στην εποχή του και με την επανακυκλοφορία του διεκδικεί τη δική του θέση σε μια νέα γραφή της Ιστορίας. Αποτιμά ο Άρης Καραμπεάζης.

Toquel Beverly Hills

(Minos-EMI/Universal)
"Κούρασε η κουβέντα για την ελληνική trap". Κούρασαν και οι θείοι και οι θείες στο τραπέζι της (φαντασιακής) νεολαίας. Του Χάρη Συμβουλίδη.
Ένα κουαρτέτο εγχόρδων, ένα κλαρινέτο, δύο συνθέτες και δύο κομμάτια. Του Αναστάσιου Μπαμπατζιά.
Που άραγε να οδηγούν οι... α-trap-οί μετά την κατάκτηση της εμπορικής κορυφής; Το ερώτημα δεν είναι ποτέ "εκ του περισσού" . Του Βασίλη Παπαδόπουλου
Μαχητικό αλλά και ευφορικό χιπ-χοπ από τα μέρη όπου η έννοια του 'underground' μπορεί να έχει ακόμη διττή σημασία. Της Ελένης Φουντή

Te Ruki Marako Te Ruki

(Vana Marga Productions)
Με τη μουσική (κι εν προκειμένω το black metal) μαθαίνουμε συν τοις άλλοις και... γεωγραφία. Που βρίσκονται λοιπόν οι Νήσοι Τουαμότου; Του Χάρη Συμβουλίδη
Κι αν αυτοσχεδιασμός γεννιέται και εξελίσσεται στην σκηνή, έχει την αξία της και η δισκογραφική του αποτύπωση, σαν μια ηχητική φωτογραφία της στιγμής. Του Αναστάσιου Μπαμπατζιά
Πως μπορεί μια μουσική να είναι μελαγχολική αλλά ταυτόχρονα και ανεβαστική; Ένα ακόμη από τα πολλά βαθιά μυστήρια του κόσμου τούτου. Του Βασίλη Παπαδόπουλου
«Καλέσαμε εργατικό δυναμικό, αλλά ήρθαν άνθρωποι» . Μαζί ήρθαν και οι μουσικές τους. Του Αντώνη Ξαγά.

Theodore The Voyage

(United We Fly)
"Να εύχεσαι νάναι μακρὺς ὁ δρόμος" έγραφε ο Αλεξανδρινός ποιητής για τον πηγαιμό προς την Ιθάκη. Δεν ισχύει όμως για όλα τα ταξίδια... Του Χάρη Συμβουλίδη

Big Joanie Back Home

(Kill Rock Stars)
Κάποτε (πριν...πεθάνει) το πανκ ήταν μέσα στην ασπρίλα και στην αντρίλα. Κάποτε... Του Παναγιώτη Αναστασόπουλου
Χρειάζεται ένας ακόμη δίσκος των Scorpions; Ή μία ακόμη συναυλία; Ας μην υποκύψουμε σε αβασάνιστα βιαστική απάντηση. Του Χάρη Συμβουλίδη
Ροκ στρατηγικές εναντίον της μοντέρνας αρχιτεκτονικής. Του Άρη Καραμπεάζη
Το φεγγάρι έριχνε από τα αρχαία ήδη χρόνια το εύσπλαχνο του φως στα ανθρώπινα δράματα. Τραγουδιστικά και μη... Του Παναγιώτη Αναστασόπουλου

Σελίδες

Σελίδες

  • από 146 σελίδες, 4351 εγγραφές
Εγγραφή στο RSS της κατηγορίας