Wolf Alice Blue Weekend
(Dirty Hit)
Στερεοτυπικά παγιωμένος πλέον ο κόσμος του indie/ alternative (κάποιοι έχουν σπεύσει να τον ανακηρύξουν 'νεκρό'), ωστόσο περιθώρια ευφάνταστης δημιουργίας πάντοτε υπάρχουν. Του Παναγιώτη Αναστασόπουλου
ΔΙΣΚΟΙ
Iotunn Access All Worlds
(Metal Blade)
Φιλόδοξο μεταλλικό οικοδόμημα με κλασικά θεμέλια, προοδευτικές κολώνες και υπέρκοσμη... θέα. Του Χάρη Συμβουλίδη
Mechanimal Θόρυβος
(Inner Ear)
Ο κόσμος των Mechanical ήταν και παραμένει σκοτεινός, βιομηχανικός, ενίοτε σε σχεδόν δυστοπικό βαθμό. Τώρα πλέον όλο αυτό εκφράζεται και ποιητικά στα ελληνικά. Της Χριστίνας Κουτρουλού.
Richi Richi
(Mad House Records/Minos-EMI/Universal)
Ένας ακόμη (κατά τα δελτία τύπου της εταιρίας) 'ανερχόμενος' του εγχώριου (τ)ραπ. Για αρχή της ανάρρησης πάντως ξεκινάει από σχετικά χαμηλά... Του Χάρη Συμβουλίδη
Pauline Anna Strom Angel Tears In Sunlight
(RVNG Intl.)
Προβληματισμοί για τον τρόπο γραφής της Ιστορίας και τις σύγχρονες ταυτοτικές διαμάχες μέσα από την σπάνια περίπτωση μιας δημιουργού η οποία διεκδικεί εκ νέου μια θέση στην αφήγηση της ηλεκτρονικής μουσικής. Του Αντώνη Ξαγά
Hecker Synopsis Seriation
(Mego)
Ίσως ο λιγότερο γνωστός από τους κάμποσους Hecker που διαβιούν στον οικείο μουσικό μας βιότοπο, εδώ σε μια φιλόδοξη σύνθεση όπου 'υπεραναλύει' τον παρελθοντικό του εαυτό. Του Αναστάσιου Μπαμπατζιά
Cassandra Jenkins An Overview On Phenomenal Nature
(Ba Da Bing)
Φυσιολατρικές απόπειρες διαφυγής από την στενά εννοούμενη ετικέτα του indie. Του Χάρη Συμβουλίδη
Στυλιανός Τζιρίτας Πτώση Βελόνας (σε ταραγμένη λίμνη)
(A Man Out Of A Man Records)
Να είναι άραγε η πτώση της βελόνας το ηχητικό ανάλογο του "φαινομένου της πεταλούδας", της γνωστής ποιητικής μεταφοράς της θεωρίας του χάους; Το νέο ακουστικό αφήγημα του ακάματου δημιουργού αφήνει όλες τις ερμηνείες ανοιχτές. Του Αναστάσιου Μπαμπατζιά
Motorpsycho Kingdom of Oblivion
(Stickman Records)
Στα 90s τους γνωρίσαμε, που τους χάνουμε που τους βρίσκουμε, κάπου στα 70s καταλήγουμε πάντα, κι ας μπήκαμε πια στα 20s... Της Ελένης Φουντή
Χωρίς Περιδέραιο Άνοιξη μου
(Ειρκτή)
«Το ‘Άνοιξη μου’ είναι ένας ανέλπιστα αισιόδοξος δίσκος από έναν άνθρωπο που τον προετοίμαζε για τριάντα χρόνια και τον ολοκλήρωσε γνωρίζοντας ότι πεθαίνει»… Του Άρη Καραμπεάζη
Περικλής Μπουλουχτσής Μικρές Ώρες
(Κ 24 Εταιρία Περιορισμένης Ορατότητας)
Δίσκος που γράφτηκε πριν από 20+ χρόνια, ακούγεται για πρώτη φορά σήμερα. Ποτέ δεν είναι αργά, πάντα είναι αργά... Του Αναστάσιου Μπαμπατζιά
Nansarunai Ultimul Rege
(Banner Of Blood & Death Kvlt Productions)
Το μέταλ (μαύρο ή μη) έχει σχεδόν εξαντλήσει θεματολογικά τις ευρωπαϊκές μυθολογίες, οπότε ο ινδονησιακός Μεσαίωνας είναι ίσως ένα νέο πεδίο δόξης. Εν προκειμένω, με ένα ερωτηματικό... Του Χάρη Συμβουλίδη
Reinhold Friedl - Ensemble 2E2M & Zeitkratzer Krafft
(Zeitkratzer)
" Και ξαφνικά όλα σταματούν και μένεις να αναλογίζεσαι τι ήταν αυτό που σε βρήκε". Μετά προσπαθείς να το εκφράσεις σε ένα κείμενο. Όσο γίνεται... Του Αναστάσιου Μπαμπατζιά
Omination NGR (New Golgotha Repvbliq)
(Hypnotic Dirge)
Τυνησιακή μαυρομεταλλική ταξιαρχία καθοδηγούμενη από ρωσικής καταγωγής και ορθόδοξης πίστης τραγουδιστή. Ωραία και ...εξωτικά όλα αυτά, πόσο αποτυπώνονται όμως στα αυλάκια του δίσκου; Του Χάρη Συμβουλίδη
Godspeed You! Black Emperor G_d's Pee AT STATE'S END!
(Constellation)
Δύσκολο να αποφύγει κανείς την λέξη "δυστοπικός" κατά την προσέγγιση της μουσικής της καναδικής -πάλαι ποτέ- κολεκτίβας. Πόσο μάλλον σε καιρούς που μοιάζουν να τους επιβεβαιώνουν... Του Παναγιώτη Αναστασόπουλου
Ανδρέας Μνιέστρης/ Στέφανος Χυτήρης/ Αγαμέμνων Μουστάκας Live at Beton7
(Ανεξάρτητη παραγωγή)
Κι αν είναι φρη τζαζ, μην τη φοβάστε... Του Αναστάσιου Μπαμπατζιά
Accept Too Mean To Die
(Nuclear Blast)
Too old to... metal, too young (and mean) to die; Μπορεί πια να έχει μείνει ένας μόνο από την αρχική σύνθεση, μπορεί πλέον να μην "δαγκώνουν" όπως σημειώνει και ο Χάρης Συμβουλίδης, ωστόσο τσαγανό και πείσμα υπάρχουν ακόμη
Στα απέραντα λιβάδια των κεντροδυτικών πολιτειών των ΗΠΑ δεν συναντάμε μόνο country "γελαδάρηδες" κατά το στερεότυπο. Του Παναγιώτη Αναστασόπουλου
Ένας θρύλος, ένας φέρελπις και μια μεγάλη ορχήστρα. Τζαζ, ηλεκτρονική και κλασική. Πολλά υποσχόμενοι οι συνδυασμοί... Της (ενθουσιασμένης) Ελένη Φουντή
Inter Alia Ράμματα
(Self-released)
Μεταξύ (πολλών) άλλων ψάχνει την ταυτότητά του αυτό το νεόκοπο αθηναϊκό σχήμα. Διόλου εύκολο το εγχείρημα, αφήνει όμως υποσχέσεις... Της Χριστίνας Κουτρουλού
Altın Gün Yol
(Glitterbeat)
O δρόμος (τουρκιστί yol) για την Ανατολή μπορεί να περνάει και μέσα από την Δύση (ενίοτε και το αντίστροφο). Του Αντώνη Ξαγά
Perfume Genius IMMEDIATELY Remixes
(Matador)
13 τραγούδια, 13 καλεσμένοι επί τω έργω του ρεμίξ. Γρουσούζικος αριθμός λέει η λαϊκή ρήση... Του Χάρη Συμβουλίδη
Moor Mother & Billy Woods Brass
(Backwoodz Studioz)
Νέος συνεργατικός δίσκος για την αμερικανίδα ποιήτρια και μουσικό με άνοιγμα σε νέους ήχους. Αφορμή για τον Γιώργο Παπαδόπουλο να πιάσει την πορεία της από την αρχή.
4 EPs, 4 συγκροτήματα, 3 αθηναϊκά, 1 σαλονικιώτικο, 1 ελληνόφωνο, 3 αγγλόφωνο, 2 προς soul-funk, 2 προς indie-rock. Της Χριστίνας Κουτρουλού
Ένας ιδιαίτερος δίσκος ο οποίος μας ταξιδεύει ηχητικά στο Φιλώτι της Νάξου, η οικειότητα ωστόσο των ήχων μπορεί να ξυπνήσει αναμνήσεις από οποιοδήποτε ελληνικό χωριό. Του Αναστάσιου Μπαμπατζιά
Pooh Shiesty Shiesty Season
(Choppa Gang Ent./1017/Atlantic)
Give a bit of ...brrr to me: ένας ακόμη αμερικανός χιπχοπάς που 'μπουκάρει' στο σκηνικό ραπάροντας για 'γκάνια' και 'κακές' γυναίκες; Του Χάρη Συμβουλίδη
Blanck Mass In Ferneaux
(Sacred Bones)
Τα σύνθια μπορεί να μην αλυχτούν πια λυσσασμένα, μπορεί όμως να είναι και πιο απειλητικά... Της Ελένης Φουντή
Mika Vainio Last Live
(Editions Mego)
Το "τελευταίο λάιβ" ενός καλλιτέχνη προκαλεί μια φόρτιση εξ ορισμού σχεδόν. Η αξία του όμως δεν είναι πάντοτε και δεδομένη... Του Αναστάσιου Μπαμπατζιά
Morgan Wallen Dangerous: The Double Album
(Big Loud/Republic)
Είναι 'επικίνδυνος' ο συνδυασμός grunge με country; Επιτυχημένος εμπορικά είναι, αν κρίνουμε από το τι συμβαίνει στην Αμερική του Τώρα (κι ας μην είναι... χιπ-χοπ). Καλλιτεχνικά όμως τι γίνεται; Του Χάρη Συμβουλίδη
Grey Skies Year
(Fair Weather Friends)
Ένας μουσικός με μακρά και ανήσυχη θητεία εξερευνεί εδώ τις (πολύ περισσότερες από... 50) αποχρώσεις του ηλεκτρονικού γκρίζου. Του Άρη Καραμπεάζη
Σελίδες | Σελίδες
|
