ΔΙΣΚΟΙ

The Caretaker Everywhere At The End Of Time - Stage 3

(History Always Favours The Winners)

Η μνήμη που αργοσβήνει. Η οδυνηρή πορεία μιας νόσου σε μουσική αναπαράσταση. Ο Αναστάσιος Μπαμπατζιάς αποτολμά την καταβύθιση σε ένα έργο που παίζει με τους φόβους του καθενός μας.

The War On Drugs A Deeper Understanding

(Atlantic)

Ένα επίτευγμα της σύγχρονης ροκ ηχητικής ...μηχανικής κατάλληλο (λένε) και για οδήγηση. Εγώ πάντως -ευτυχώς ή δυστυχώς- δεν οδηγώ... Του Άρη Καραμπεάζη

Gotta Get Up! The Songs of Harry Nilsson 1965-1972

(Ace)

Κάποτε είχαν ρωτήσει τους Beatles για τον αγαπημένο τους αμερικανό καλλιτέχνη. Είχαν απαντήσει με μια φωνή: Nilsson. Και αγαπημένο αμερικάνικο συγκρότημα; Nilsson. Του Γιώργου Λεβέντη

The Dream Syndicate How did I find myself here?

(Anti-)

"Μέρες οίνου και ρόδων" διάγουν οι ουκ ολίγοι οπαδοί του αγαπημένου συγκροτήματος. Εις εξ αυτών, ο Δημήτρης Κάζης, πιάνει τα πράγματα από την αρχή και φτάνει μέχρι βάθους

Rafael Anton Irisarri The Shameless Years

(Umor Rex)

Έχει ειπωθεί από πολύ παλιά ότι ο ακροατής είναι και κατά μία έννοια συν-δημιουργός. Σε μερικά είδη αυτό είναι σχεδόν προαπαιτούμενο. Όπως στην ambient. Ειδικά εάν είναι καλή. Του Γιώργου Παπαδόπουλου

Ex Eye Ex Eye

(Relapse)

"Εξωγήινος σαξοφωνίστας, ένας ψυχάκιας drummer , ένας αντι-ήρωας κιθαρίστας με διαταραγμένη σκέψη". Πως να ακούγεται άραγε το αποτέλεσμα; Είναι τζαζ ή μήπως .....; Ο Άρης Καραμπεάζης θέτει τα ερωτήματα και απαντά.

Oh Sees Orc

(Castle Face)

Λέτε στον επόμενο δίσκο να λέγονται σκέτο "Sees"; Ονόματα πάντως μπορεί να αλλάζουν, τα υψηλά ποιοτικά στάνταρ όμως όχι. Του Σταύρου Σταυρόπουλου

Kutmah TROBBB!

(Big Dada)

O δίσκος ντεμπούτο ενός παλιού γνώριμου. Παράδοξο δεν ακούγεται; Ο Μάνος Μπούρας εξηγεί βυθιζόμενος σε μια ατμόσφαιρα "κατεστραμμένων" αστικών beat

Anadol Hatıralar

(Inverted Spectrum)

Lo-fi ηλεκτρονική μουσική σε USB κυκλοφορία (είμαστε έτοιμοι για τους νέους καιρούς που ήδη έχουν έρθει;). Από τους δρόμους της Πόλης σε εκείνους του Βερολίνου και από εκεί οπουδήποτε τραβήξει η φαντασία του ακροατή. Του Πάνου Πανότα

Look Blue Go Purple Still Bewitched

(Flying Nun)

(Flying)Nunsplotation. Η αγαπημένη εταιρία από την πιο μακρινή χώρα του κόσμου σκαλίζει τα αρχεία της και μας θυμίζει τις... Του Γιώργου Λεβέντη

Hamell on Trial Tackle Box

(New West)

Θα τον λέγαμε stand-up κιθαρίστα. Κι αν δεν μπαίνει πια σε "καλύτερα χρονιάς", ακόμη περνάς καλά με τον Ed. Του Σταύρου Σταυρόπουλου

Mark Springer Circa Rip Rig + Panic

(Exit)

Από το post punk στην πιανιστική free jazz, ένας ...δίσκος δρόμος. Του Γιώργου Λεβέντη

Roscoe Mitchell Bells for the south side

(ECM)

Γνωρίζω κάμποσους επιφυλακτικούς με την ECM και τα κάπως συντηρητικά ποιοτικά της στάνταρ. Μήπως αυτός ο δίσκος τους κάνει να αναθεωρήσουν; Ή μήπως όχι; Του Αναστάσιου Μπαμπατζιά

Μανώλης Γαλιάτσος Η Ζωή Σε 11 Ποιήματα Του Γιώργου Βέη

(Music Links Knowledge)

Μέτρο της ζωής μπορεί να είναι και τα ποιήματα. Ειδικά όταν ο συνδυασμός τους με τη μουσική πετυχαίνει σε τέτοιο βαθμό.. Του Πάνου Πανότα

Dale Cooper Quartet & The Dictaphones Astrild Astrild

(Denovali)

Κι αν είμαι τζαζ, όλο σκιές και σκοτάδια, μη με φοβάσαι. Του Γιώργου Παπαδόπουλου

Violet Cold Anomie

(Razed Soul Productions)

Σε τούτο τον ολοένα και πιο αλληλο-δικτυωμένο κόσμο, δεν είναι πια τόσο περίεργο που ένα shoegaze-black metal από το Αζερμπαϊτζάν έφτασε στα αυτιά του Αντώνη Ξαγά.

Midori Takada Through The Looking Glass

(Palto Flats/ WRWTFWW)

Σιγά-σιγά κάποιοι δίσκοι παίρνουν τη θέση που άξιζαν στην ιστορία. Έστω και 30+ χρόνια μετά. Για έναν τέτοιο γράφει ο Άρης Καραμπεάζης

Omega Ray Ω-Ray

(Sound Effect)

Και όμως, στις μέρες της ακατάπαυστης μουσικής παραγωγής κάπου είχε απομείνει κι ένα κενό. Κάπου εκεί εντοπίζει ο Πάνος Πανότας το νέο σχήμα του Γιώργου Καρανικόλα

Saint Etienne Home Counties

(Heavenly)

25 χρόνια εμπειρίας λένε ότι έχουν. Αυτό είναι σίγουρα πολύ καλό εάν ψάχνεις γιατρό, δικηγόρο ή φούρναρη. Για μάστορες της ποπ να ισχύει το ίδιο; Του Τάσου Πατώκου

Witch Bottle Femme Feral

(Self-Released)

Ένα γοτθικό παραμύθι από το Σιάτλ φτιαγμένο από φωνή, μπάσο, κρουστά, ακορντεόν και μουσικό πριόνι. Του Πάνου Πανότα

Father John Misty Pure comedy

(Bella Union)

Έστιν ουν τούτη η κωμωδία πράξη βαρετή (και άλλα συνώνυμα); Ο Αντώνης Ξαγάς και ο Σεραφείμ Διακουράκης συμφωνούν, ο ...Τζο Νέσμπο όχι

Fink Fink's Sunday Night Blues Club, Vol. 1

(R'COUP'D)

Αν και τη θέση του "χαμαιλέοντα" στη μουσική την έχει κατοχυρώσει ο συγχωρεμένος David, υπάρχουν εν τούτοις κάμποσοι επίδοξοι διάδοχοι. Του Νίκου Παπατριανταφύλλου

Wear Your Wounds WYW

(Deathwish)

Συναισθηματική ένταση και οργή που συσσωρεύεται και κλιμακώνεται μέχρι το εκρηκτικό λυτρωτικό ξέσπασμα. Εσείς έχετε μείνει ακόμη στους Swans; Του Πάνου Πανότα

Οπτική Μουσική Τα Πρώτα Λόγια (Ηχογραφήσεις 1984-1987)

(More Mars)

Μια μουσική που ακουγόταν ξένη, εκτός χρόνου και εκτός τόπου εκεί πίσω στα 80s. Και σήμερα; Ο Αναστάσιος Μπαμπατζιάς ακούει και αποτιμά

Forest Swords Compassion

(Ninja Tune)

Η ισορροπία συναισθήματος και τεχνικής αρτιότητας είναι ένα ζητούμενο που απασχολεί χρόνια τους μουσικούς κάθε είδους. Και τους ακροατές επίσης... Του Νίκου Παπατριανταφύλλου

Adamennon Le Nove Ombre Del Caos

(Boring Machines)

Μουσική ακατάλληλη για νυχτερινές μοναχικές ακροάσεις. Να την έχει άραγε ακούσει ο Dario Argento; Του Αντώνη Ξαγά

Ulver The Assassination of Julius Caesar

(House Of Mythology)

" Οι Ulver ακούγονται σαν μέτριοι mid - tempo Depeche Mode ". Κι εσύ τέκνον Rygg; Τ ου Γιώργου Παπαδόπουλου

Slowdive Slowdive

(Dead Oceans)

Οι καιροί το 1995 δεν τους χωρούσαν, η μουσική τους δεν ήταν του "σήμερα και του τώρα". Το 2017 όμως, είναι σαν να επιστρέφουν στην πραγματική τους εποχή. Του Άρη Καραμπεάζη