The Last Drive The Last Drive
(The Lab / Labyrinth of Thoughts)
Αμπελόκηποι - Αμερική με εισιτήριο (μετά επιστροφής!) έναν ροκ δίσκο. Του Αντώνη Ξαγά
ΔΙΣΚΟΙ
Girls Names Stains on Silence
(Tough Love)
Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν, έλεγε το παλιό άσμα. Κι αν αυτό φαίνεται να ισχύει στον χώρο του new wave-post punk, αυτός ο δίσκος εγείρει κάποιες αντιρρήσεις. Του Νίκου Παπατριανταφύλλου
The Sea And Cake Any Day
(Thrill Jockey)
Κι αν ...δεν είναι ροκ (ούτε καν ποστ), μην τους φοβάσαι. Υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να τους λατρέψεις, ακόμη και στον 11ο τους δίσκο. Του Μάνου Μπούρα
Dimitris Kamarotos Electromagnetic Landscapes (Unreleased Recordings 1983-2016)
(Intersonic Recordings)
Ένας σπουδαίος Έλληνας μουσικός με μεγάλο έργο και αντιστρόφως ανάλογη δισκογραφία. Και μία κυκλοφορία που προσπαθεί να καλύψει το κενό...
H εντροπία της ζωής και της ελεύθερης δημιουργίας σε έναν συναρπαστικά υποβλητικό δίσκο. Του Πάνου Πανότα.
Sparks Hippopotamus
(BMG)
H δημιουργική έμπνευση των αδερφών Mael εξακολουθεί να ...σπινθηροβολεί ακόμη και μετά από τόσα χρόνια. Του Στέργιου Βολόγκα
WLSFW Featuring
(Puzzlemusik)
Ένας δίσκος ελεύθερου τζαζ αυτοσχεδιασμού από δυνατούς παίκτες, δίνει πάσα και αφορμή στον Αναστάσιο Μπαμπατζιά να αμφισβητήσει την αυταξία της πρωτοτυπίας
Ένα supergroup (τα λέμε ακόμη έτσι;) που ήρθε φέτος από τα παλιά. Κλείνει άραγε έναν (τέλειο) κύκλο ή ανοίγει έναν καινούργιο; Του Χρήστου Αναγνώστου
Ένας δίσκος με λαϊκά τραγούδια. Εδώ θα μπορούσε να αρχίζει και να τελειώνει η κριτική, αλλά ο Κώστας Αδαμόπουλος έχει κάμποσα άλλα να πει στο ενδιάμεσο
Amen Dunes Freedom
(Sacred Bones)
Ένας στοχαστικός ενδοσκοπικός δίσκος δίνει αφορμή στον Θανάση Παπαδόπουλο για σκέψεις περί εκλεκτικών συγγενειών (και όχι μόνο).
Melentini ZRSHA; Fundus Uterus
(United We Fly)
Ο Αντώνης Ξαγάς προσπαθεί να αποκωδικοποιήσει την προσωπική, σχεδόν ερμητική γλώσσα αυτής της πολύ ιδιαίτερης δημιουργού
Belly Dove
(Belly Inc)
Ο Τάσος Πατώκος, δεν το κρύβει άλλωστε, είναι μεγάλος fan των Belly. Ή μήπως ήταν;
Manic Street Preachers Resistance Is Futile
(Columbia)
Αν η αντίσταση είναι μάταιη, τότε ίσως και "τα πάντα ματαιότης". Μια ακόμη ρήση από το ...holy βιβλικό ρεπερτόριο των Manics. Του Άρη Καραμπεάζη
Giorgos Varoutas Chronostasis
(ReR Megacorp)
Νήματα που μπορεί να ξεκινάνε από τον ευρωπαϊκό Μεσαίωνα αλλά και την Ιαπωνία, συναντώνται στο σύγχρονο ελληνικό ηλεκτροακουστικό τοπίο. Tου Αναστάσιου Μπαμπατζιά
Steve Reich Pulse / Quartet
(Nonesuch)
Ένα κείμενο το οποίο ξεκινά σε πνεύμα "δεν μου αρέσει ο Steve Reich" και καταλήγει σε μια υψηλοτάτη βαθμολογία. Τι να έχει συμβεί στο μεταξύ; Της Ελένης Φουντή
Spineless Speaking Of Chaos And Relative Peace
(Self-Released)
Πόσες αποχρώσεις του ...μαύρου να υπάρχουν; Ο δίσκος αυτός ίσως να είναι μια απάντηση. Του Πάνου Πανότα
Marlon Williams Make Way for Love
(Dead Oceans)
Όταν μια σπουδαία φωνή συναντά αντάξια της τραγούδια, για την κριτική φωνή απομένει μόνο η αποθέωση. Του Τάσου Πατώκου
The Saxophones Songs Of The Saxophones
(Full Time Hobby)
Και όμως... Δεν είναι η δεξιοτεχνία τους στο σαξόφωνο που ίσως σας κάνει να τους αγαπήσετε. Για τον Μάνο Μπούρα δεν υπάρχει κανένα ίσως
Monsieur Doumani Αγκάθθιν
(Self-released)
Ο Αναστάσιος Μπαμπατζιάς ακούειν τα νέα τραούδκια των Κυπραίων μουσικών τζιαι αρέσκουν του πολλά
PS Stamps Back Μουσική Για Χαντάκια
(1000+1 TiLt)
Το κείμενο του Πάνου Πανότα δεν περιέχει την έκφραση "αστική δυστοπία". Θα μπορούσε όμως κάλλιστα...
Black Pistol Fire Deadbeat Graffiti
(Rifle Bird)
Με τέτοιο όνομα και βάση στο Τέξας, έχει κανείς απορία τι μουσική παίζουν; Του Στέργιου Βολόγκα
Azalia Snail Neon Resistance
(Silber)
Κι αν το κοινό της μετριέται σε εκατοντάδες και όχι σε εκατομμύρια, μικρή σημασία έχει. Η ουσία άλλωστε της καλλιτεχνικής δημιουργίας ποτέ δεν αποτυπώθηκε σε τέτοιους αριθμούς... Του Τάσου Πατώκου
Ta Toy Boy This Town + V/A - A Sparkle From The Past
(Make Me Happy)
Μια "σπίθα από το παρελθόν" και ένας ολοκαίνουργιος δίσκος αρκούν για να δώσουν στην εγχώρια indie pop τη θέση που ποτέ δεν πήρε; Του Άρη Καραμπεάζη
Lowtide Southern Mind
(Rice Is Nice / Opposite Number)
Κάθε μουσικό είδος που σέβεται τον εαυτό του πρέπει να ζήσει ένα hype και μία αναβίωση. Και μετά, τι; Της Μαρίας Φλέδου
The Breeders All Nerve
(4AD)
"Σαγηνευτικός και μνημειώδης", "απλά καλός", "αμήχανος", "τυπικός". Επίθετα του Τάσου Πατώκου για τους τέσσερις προηγούμενους δίσκους των Breeders. Τι να επιφυλάσσει άραγε για τον καινούργιο;
Various Artists Sing And They’ll Sing Your Song
(Megaphone)
Πολλά ταξίδια μας ως ακροατές τα ξεκινήσαμε με ένα κομμάτι από ένα άλμπουμ-συλλογή. Tου Γιώργου Λεβέντη
Nils Frahm All Melody
(Erased Tapes)
Ο Γιώργος Παπαδόπουλος παλεύει με τον εαυτό του και με την νέα δισκογραφική κατάθεση του αγαπημένου Γερμανού πιανίστα. Μαντέψτε και διαβάστε ποιος κερδίζει τελικά...
Mary's flower Superhead Wealth
(Inner Ear)
Ελληνικό και αγγλόφωνο και indie; Ξέρω πολλούς που θα στράβωναν πριν καν ακούσουν. Δικαίως ή αδίκως όμως; Του Άρη Καραμπεάζη
Feeding Fingers Do Owe Harm
(Tephramedia)
Γκόθικ, ποστ πανκ ή ίντυ; Απάντηση συγκεκριμένη δεν δίνεται, και δεν χρειάζεται κιόλας, εκεί γαρ που συναντιώνται τα μουσικά είδη, προκύπτουν οι μεγάλοι δίσκοι. Του Πάνου Πανότα
Tango Magalore Dear Shore
(Fabrika)
Τα ναυτικά τραγούδια τα έχουμε συνδέσει με νησιωτικά βιολιά, με έντεχνες κιθάρες ή και ακορντεόν. Με σύνθια όμως όχι... Του Αντώνη Ξαγά
Σελίδες | Σελίδες
|
