Stygian Crown Stygian Crown
(Cruz Del Sur Music)
Ένα πρωτοεμφανιζόμενο σχήμα που προσπαθεί να βρει την θέση του στον πυκνοκατοικημένο χώρο του doom metal και μια χαρισματική νέα ερμηνεύτρια. Τις συστάσεις κάνει ο Χάρης Συμβουλίδης
ΔΙΣΚΟΙ
Guy Andrews Permanence + [MT][NT][ET]
(Hounstooth)
Το μεγάλο πλεονέκτημα της αφηρημένης τέχνης (και εν προκειμένω) μουσικής είναι ότι δεν χρειάζεται να εξηγεί. Αυτό μένει σε εμάς τους ακροατές. Του Νίκου Παπατριανταφύλλου
Víkingur Ólafsson Debussy · Rameau
(Deutsche Grammophon)
Μπαρόκ και ιμπρεσιονισμός στα 'τακτοποιημένα' μας μυαλά μοιάζουν έννοιες αποκλειστικά αντιθετικές. Ένας δίσκος ενός νέου σπουδαίου μάστορα των ασπρόμαυρων πλήκτρων έρχεται να ταράξει την τάξη των δεδομένων. Του Χάρη Συμβουλίδη
Sugahspank & Blend Mishkin Paint Everything White
(Rewind Guaranteed)
Soul, reggae και afro συναντιούνται στα μέρη μας σε μια συνεργασία η οποία έρχεται από τα παλιά των 00s. Εξ ορισμού έχει το ενδιαφέρον της, αλλά και τα ζητήματά της. Της Χριστίνας Κουτρουλού
Selofan Partners In Hell
(Fabrika)
Θα μπορούσε να είναι και κουίζ: συγκρότημα που ο έκτος δίσκος ήταν κι ο καλύτερος του. 'Go Betweens' φωνάζει κάποιος από την γαλαρία, ο Άρης Καραμπεάζης έχει μία άλλη πρόταση
Ash Fure Something To Hunt
(Sound American Publications)
Αμερικανίδια νέα συνθέτρια ψάχνει τον δρόμο που οδηγεί από τα live και τα installations στην δισκογραφική αποτύπωση. Στην πορεία όμως όλο και κάτι χάνεται... Του Χάρη Συμβουλίδη
Kevin Richard Martin Frequencies For Leaving Earth 1-5
(Intercranial Recordings)
O Bug -με το βαφτιστικό του όνομα εδώ- αναζητεί συχνότητες διαφυγής από τούτον τον κόσμο. Το ζήτημα είναι που έχει άραγε σκοπό να μας οδηγήσει; Του Αναστάσιου Μπαμπατζιά
Ecclesia De Ecclesiæ Universalis
(Aural Music)
Καθολικής παιδείας και μεταλλικής τεχνοτροπίας γαλλικό σχήμα, το οποίο ωστόσο επιδεικνύει πίστη σε κάμποσα... ορθόδοξα του χώρου δόγματα. Του Χάρη Συμβουλίδη
clipping. Visions of Bodies Being Burned
(Sub Pop)
Τα sequel είναι παράδοση στις ταινίες τρόμου, την οποία ακολουθεί με τον τρόπο του και αυτό το πειραματικό χιπ-χοπ σχήμα στην horrorcore δημιουργική σειρά του. Του Σταύρου Σταυρόπουλου
Preservation Eastern Medicine, Western Illness
(Nature Sounds)
Ένα από τα ' ωραιότερα άλμπουμ της φετινής (χιπ χοπ, μα όχι μόνο) παραγωγής" σημειώνει ο Χάρης Συμβουλίδης, πέραν του προβοκατόρικου τίτλου και της αμερικανο-κινέζικης (χονγκ-κονγκιανής για την ακρίβεια) προέλευσης του
Błoto Kwiatostan
(Astigmatic)
Εντός -και κατά βάση εκτός- του hype και της μόδας μιας αποκαλούμενης "new" jazz, μια σχολή με βαθιές ρίζες και παράδοση συνεχίζει να βγάζει σπουδαίους δίσκους. Του Γιώργου Παπαδόπουλου
Black Soul Horde Land Of Demise
(Ανεξάρτητη έκδοση)
Το ζήτημα των ορίων μεταξύ αναβίωσης και πρωτογενούς δημιουργίας διατρέχει όλο το φάσμα της σύγχρονης μουσικής. Κι ας έχει βγει σε λίγα μόνο είδη το όνομα... Του Χάρη Συμβουλίδη
Idles Ultra Mono
(Partisan)
' Αχρείαστα αρσενικό πανκ ροκ, με μηδαμινές ποσότητες δηλητηρίου'. Του Άρη Καραμπεάζη
Παιδί Τραύμα Θα Καταστρέψω Τον Κόσμο
(Inner Ear)
O πρώτος δίσκος έκανε αίσθηση στον μικρόκοσμο της εγχώριας σκηνής, τώρα έρχεται ο δεύτερος με πιο... καταστρεπτικές διαθέσεις. Με τις δημιουργικές τι γίνεται; Γράφει επ' αυτών η Χριστίνα Κουτρουλού
Automatic Tasty A Farewell To Reason EP
(Wrong Island Communications)
Δεν κρατάμε πολλά από τον -τελικά όχι τόσο ορεκτικό- δίσκο, κρατάμε από το κείμενο του Χάρη Συμβουλίδη την παρομοίωση μουσικοκριτικών με... παλαιοανθρωπολόγους
Εβρίτικη Ζυγιά Ορμένιον
(Teranga Beat)
Ένα βιβλίο για τα "Σύνορα". Και ένας δίσκος από (ίσως και πέρα από) τα σύνορα. Μια ακρόαση με παράλληλη ανάγνωση του Αντώνη Ξαγά
Jesse Draxler Reigning Cement
(Federal Prisoner)
Δεν καταλήγουν όλες οι καλές ιδέες σε ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα. Ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα όμως κρύβει πάντα μια καλή ιδέα. Του Νίκου Παπατριανταφύλλου
The Glass Beads Therapy
(Fabrika)
Πνοές κρύου αέρα φυσούν στις ουκρανικές πεδιάδες. Ενίοτε περνούν και στα αυλάκια βινυλίων... Του Άρη Καραμπεάζη
System Decay Crown
(Ανεξάρτητη έκδοση)
'Βορβορώδης', 'βαρύς', 'φρενήρης'. Κάποια από τα επίθετα που επιστρατεύει ο Χάρης Συμβουλίδης για να προσεγγίσει την μουσική του ελληνικού αυτού σχήματος. Τι να παίζουν άραγε;
Snowgoose The making of you
(Glass Modern)
Μια "λευκή χήνα" ως οδηγός σε ένα ταξίδι όπου το νέο και το παλιό μπλέκονται σε κάτι παραπάνω από μια (ακόμη) φολκ αναβίωση. Του Αντώνη Ξαγά
Shok Paris Full Metal Jacket
(No Remorse)
Από το… βρώμικο μεταλλικό 1989 έχουν να κάνουν δισκογραφική κατάθεση. Τι έχουν να κομίσουν το 2020 προσπαθεί να ανιχνεύσει ο Χάρης Συμβουλίδης.
Belbury Poly The Gone Away
(Ghost Box)
Μια εταιρεία με ήχους στοιχειωμένους και ο Μάνος Μπούρας σε ρόλο ...ghostbuster. Με αγάπη και εκτίμηση όμως...
Sault Untitled (Black Is) & Untitled (Rise)
(Forever Living Originals)
Δύο δίσκοι τέτοιας κοινωνικοπολιτικής αλλά και μουσικής ευστοχίας και επιτακτικότητας μέσα σε ένα τρίμηνο, ήταν είναι και θα είναι ένα σπάνιο φαινόμενο. Του Αντώνη Ξαγά
Napalm Death Throes of Joy in the Jaws of Defeatism
(Century Media)
Δεν έχουν καταθέσει τα 'τσεκούρια' τους και συνεχίζουν. 16ος δίσκος για τους παλαίουρες του grindcore (ή να πούμε απλά hard rock όπως το θέτει ο Αναστάσιος Μπαμπατζιάς;)
G4 Jag & The Musalini Scriptures In The Sky
(Air Vinyl)
Βγαίνουν στην εποχή της autotune μονοτονίας και τέτοιοι χιπ-χοπ δίσκοι; Και αρκεί η διαφοροποίηση για ένα σπουδαίο αποτέλεσμα; Του Χάρη Συμβουλίδη
Brigitte Barbu Muzak pour ascenseurs en panne
(Circus Company)
"Μουσική για ασανσέρ" γνωρίζουμε, πως να είναι άραγε η μουσική για χαλασμένα ασανσέρ; Του Αντώνη Ξαγά
David Toop Apparition Paintings
(Room40)
Μια ακόμη δημιουργική σταγόνα στον "ωκεανό του ήχου" από έναν τολμηρό εξερευνητή του. Του Αναστάσιου Μπαμπατζιά
Rina & Sin Boy MM
(Alpha Pop Original)
Ένας δίσκος που κάποια στιγμή θεωρήθηκε μονάδα μέτρησης "ανοιχτομυαλιάς", προκάλεσε συζητήσεις και... δίχασε. Καιρός τώρα για μια ψύχραιμη αποτίμηση. Του Χάρη Συμβουλίδη
Havukruunu Uinuos Syomein Sota
(Naturmacht Productions)
Αν ποντάρουμε, κρίνοντας από το όνομα, σε μαυρομεταλλικά παγερά τοπία, σκοτεινά δάση και επικούς μύθους, πόσες πιθανότητες έχουμε να πέσουμε έξω; Της Ελένης Φουντή
ΣΑΝΤΑΜ Καταιγίδα Της Ερήμου ΕΡ
(Ανεξάρτητη έκδοση)
Πέρασαν τα χρόνια κι ήρθε η ώρα και για τον Σαντάμ ακόμη να γίνει μέρος της ποπ κουλτούρας (και ειδικότερα της χιπ-χοπ πτέρυγας της). Του Χάρη Συμβουλίδη
Σελίδες | Σελίδες
|
