Με αφορμή και πάτημα αυτή την σπουδαία (επανα)κυκλοφορία, ο Άρης Καραμπεάζης σε ένα κείμενο-ποταμό απλώνει σκέψεις και προβληματισμούς σε όλο το μήκος, πλάτος και χρόνο του εγχώριου ροκ
Η "Μαμά Αφρική" έθρεψε και συνεχίζει να θρέφει ένα σωρό είδη μουσικής. Ένα κείμενο του Κώστα Καρδερίνη για έναν σπουδαίο δίσκο. Δεν περιέχει την λέξη "αφροφουτουρισμός"
Η τέχνη του σάουντρακ έχει και -αναπόφευκτα- μια φασόν διάσταση, μια τάση για ευκολία και επανάληψη. Υπάρχουν όμως και οι εξαιρέσεις... Του Κώστα Καρδερίνη
Οι δρόμοι μπορεί να μην είναι πλέον στενά τζαζ και να έχουν εμπλουτιστεί με ηλεκτρονικά, παραμένουν ωστόσο ελεύθερα (γίνεται κι αλλιώς;) αυτοσχεδιαστικοί και ιδιαίτεροι. Του Κώστα Καρδερίνη
Από τις πιο ξεχασμένες ...αξεσκόνιστες γωνιές του βιομηχανικού ήχου των 80s μας έρχεται αυτή η ιδιαίτερη diy (επανα)κυκλοφορία, που αποτυπώνει το πνεύμα του είδους αλλά και της εποχής. Του Μάνου Μπούρα
Οι Alcest συνεχίζουν τον δημιουργικό τους δρόμο, οι μουσικοκριτικοί συνεχίζουν να σπαζοκεφαλιάζουν και να εφευρίσκουν νέους όρους για να τους περιγράψουν... Της Ελένης Φουντή
Από τους δρόμους της Κινσάσα στο Κογκό μέχρι την δυτική δισκογραφική παραγωγή ο δρόμος για την μουσική υπήρξε μακρύς. Και με ένοχο παρελθόν... Του Αντώνη Ξαγά
Όσοι (δεν) την γνωρίζουν σαν την σαξοφωνίστρια στην μπάντα του Bryan Ferry, αξίζει να την ακούσουν στην πρώτη δική της δισκογραφική προσπάθεια. Σε εντελώς άλλους δρόμους... Της Νάνσυ Σταυρίδου
Σε δημιουργικό οίστρο την φετινή χρονιά ο Bug, εδώ μέσα από το σχήμα των Zonal καθίσταται συνεργός σε ένα "μεταλλαγμένο dub έγκλημα". Έτσι τουλάχιστον το βλέπει και το ακούει ο Αναστάσιος Μπαμπατζιάς
Εκεί που η electronica μοιάζει πελαγοδρομεί ανάμεσα σε έναν "anything goes" αχταρμά και μια φουτουριστικά συσκευασμένη νοσταλγία, εμφανίζονται τέτοιοι δίσκοι οι οποίοι μπορεί και να γίνουν φωτεινοί αστέρες ενός άλλου προσανατολισμού. Του Άρη Καραμπεάζη
Αληθινές είναι οι ιστορίες που διηγείται εδώ ο Αυστραλός δημιουργός με τις cheesy 80s αναφορές ή ένα ακόμη λειτουργικό καλλιτεχνικό ψεύδος; Μικρή σημασία έχει τελικά... Του Γρηγόρη Λάσκαρη
Λένε ότι όσο μεγαλώνει (ή ευφημιστικά ωριμάζει) ένας μουσικός, τόσο και ησυχάζει, οι τόνοι και οι εντάσεις πέφτουν. Όχι όμως αν σε λένε Keiji Haino... Του (ποιου άλλου;) Αναστάσιου Μπαμπατζιά
Βερολινέζικο τέκνο από έναν Σκωτσέζο με (ψευδο) αρχαιοελληνικό όνομα. Αρκεί μια τέτοια περιγραφή; Εξαρτάται από τον τρόπο που την βλέπεις… Του Αντώνη Ξαγά
Νέος δίσκος του Miles Davis εν έτει 2019; Πίσω από το ερωτηματικό κρύβεται προφανώς απορία και έκπληξη, αδημονία αλλά και μια έντονη ανησυχία... Του Αντώνη Ξαγά
Έχει κλασική παιδεία αλλά και σκληρή καθολική, έχει ακούσει industrial και μέταλ, και είναι πολύ μα πολύ τσαντισμένη. Ή έτσι ακούγεται τουλάχιστον... Του Γιώργου Παπαδόπουλου
Το Brexit φαίνεται ότι θα μας τροφοδοτεί καλλιτεχνικά για κάμποσα χρόνια ακόμη. Ένας δίσκος, ένα βιβλίο, ένα εξώφυλλο. Μια παράλληλη ανάγνωση και ακρόαση... Του Αντώνη Ξαγά
Ένα κείμενο του Άρη Καραμπεάζη που πέρα από την γνωριμία με έναν σπουδαίο Βραζιλιάνο μουσικό ανοίγει την σκέψη σε ένα σωρό παράπλευρα ερωτήματα για την μουσική. Για την έννοια της πρωτοπορίας και της επιρροής. Για την σημασία του τόπου και του χρόνου της. Ίσως και της τύχης...