Στο παρελθόν συνήθως οδηγούν τα βήματα της στήλης του Αναστάσιου Μπαμπατζιά, εκεί καταλήγουν και αυτή τη φορά, περνώντας ωστόσο από το Σήμερα. Σε ρυθμό βαριάς techno μπότας...
ΣΤΗΛΕΣ
Μπορεί να μην εντάσσονται όλα (τα περισσότερα ίσως!) κομμάτια της ιουλιάτικης κασέτας μας σε αυτά που αποκαλούμε «καλοκαιρινά» ακούσματα, το ενδιαφέρον τους ωστόσο το έχουν. Και την πολυποικιλία…
Οι επιλογές μαζί με λίγα λόγια των συντακτών του MiC για δίσκους χωρίς λόγια
Μουσικές οι οποίες για να περιγραφούν μπορεί να χρειαστούν επίθετα όπως μυστικιστικές, παγανιστικές, μινιμαλιστικές. Του Μάριου Μόρα
Από τις κορυφές των τσαρτς μέχρι τα βάθη και τις ανεξερεύνητες γωνιές του bandcamp...
Υπαρξιακό Εντούρο στις Κυκλάδες, μέρος πρώτο: όπου ο δαιμόνιος ρεπόρτερ Γιάννης Πολύζος ξετρυπώνει τον Απόστολο Δαδάτση τον Αναχωρητή
Παλιά γνώριμα ονόματα ξαναεμφανίζονται μαζί με νέα που θα προσπαθήσουν να γίνουν... γνώριμα. Στην μαγιάτικη "κασέτα" του MiC...
Μία κασέτα, δύο CD και ένα κόμικ παρουσιάζει στην νέα έκδοση της πάντα ανήσυχης και με ανοιχτά αυτιά (και μάτια εν προκειμένω) στήλης του ο Μάριος Μόρας
Κρίνοντας από την ποικιλία των επιλογών στο θρησκευτικό αφιέρωμα του MiC, οι συντάκτες και συντάκτριες του δύσκολα θα συναντηθούν στην ίδια Εκκλησία...
Σε αυτό το επεισόδιο ο Γιάννης Πολύζος επέλεξε να καθίσει με τη νεολαία. Εκλεκτοί προσκεκλημένοι του, οι ΤΡΙ.Π.Α ΚΡΟΥ.
H μηνιαία στήλη με τις (και αυτή τη φορά πολυποίκιλες) επιλογές των συντακτών του MiC που μόνο με τον τίτλο της αναδίδει μια κάποια αισιοδοξία...
Βαριέμαι, βαριέσαι, έλα να βαρεθούμε παρέα, προτείνει ο Γιάννης Πολύζος. Με λινκ για δεκαπέντε δωρεάν φιλμ, ellhnika και κσένα.
Μία μελωδός από την Δανία (του... Βορρά) τραβάει την προσοχή στην κασέτα του μήνα αυτού. Έχει πάντως και καλή παρέα...
Ο χρόνος είναι σχετικός (δεν) είπε ο θείος Αλβέρτος ο Αϊνστάιν. Του Αντώνη Ξαγά
Με Bohren, Algiers, Pet Shop Boys και την επιστροφή της Liz Fraser, ανοίγουμε τεφτέρι στο 2020 (μαζί με κάμποσα παραλειπόμενα από το '19)
Με έναν ξεχασμένο μάστορα της ακουστικής κιθάρας, ο οποίος μέσα από το τοπικό κατάφερε να αγκαλιάσει το παγκόσμιο, ασχολείται στην νέα έκδοση της στήλης του ο Αναστάσιος Μπαμπατζιάς
Δεν ήταν μόνο το ομότιτλο βιβλίο του Μπάμπη Αργυρίου η αφορμή για το μικρό αυτό αφιέρωμα. Μας αρέσουν και οι διασκευές που έχουν κάτι το ιδιαίτερο... Πόσο μάλλον όταν καταλαμβάνουν ολάκερα άλμπουμ
Λίγο πριν κλείσει η χρονιά και αρχίσουν οι ανασκοπήσεις, η τελευταία "κασέτα" του MiC έχει μια ξεκάθαρη πρωταγωνίστρια με άξιους συνοδοιπόρους
Λέξη-κλειδί η "folk" για το ταξίδι πίσω στο χρόνο του μήνα αυτού, που μπορεί να μας οδηγήσει από τους δρόμους της Νέα Υόρκης μέχρι τα ιρλανδικά λιβάδια, τα σκωτσέζικα υψίπεδα αλλά και... τα ηπειρωτικά ρουμάνια
Το επίθετο "ιρλανδικό" κολλάει καλά με το φολκ, όπως και το "γιαπωνέζικο" με το ...noise. Τι θα λέγαμε όμως για το "κυπριακό" με το μέταλ; Αυτοί και κάμποσοι άλλοι συναδυασμοί, απροσδόκητοι ή μη, στην νέα μηνιαία συλλογή του MiC.
Από την μελωδία μέχρι τον ορυμαγδό, όλο το εύρος του κόσμου των ήχων ακούγεται στην μηνιαία κασέτα των συντακτών του MiC.
Μια συλλογή με μουσική γραμμένη για τον κινηματογράφο μπορεί να είναι πολυποίκιλη, όπως φαίνεται από τις επιλογές των συντακτών του MiC. Και φυσικά είναι αδύνατον να μην περιλαμβάνει τουλάχιστον έναν Ennio...
Έχει και Κάτι Καλό ο Σεπτέμβρης... Πέρα από το ότι ανοίγουν (για πολλούς επιτέλους) τα σχολεία...
6 κυκλοφορίες τις οποίες θα "απέφευγε το ευρύ κοινό, όπως ο διάολος το λιβάνι" στην ατάκτως τακτική στήλη του Μάριου Μόρα
Είτε βράζετε σε μια παραλία είτε σε ένα διαμέρισμα, τούτη η καλοκαιρινή συλλογή του MiC μπορεί να φροντίσει για μια αύρα δροσιάς (λέμε τώρα...)
Ντάλα το καλοκαίρι, κι εν τω μέσω του εκλογές, οι συντάκτες του MiC μέσα σε όλα συνεχίζουν να ακούνε δίσκους...
Για άλλον έναν μήνα οι ιδιαίτερες και πάντα πολυποίκιλες (και πολυεθνικές!) προτάσεις των συντακτών του MiC αποτέλεσαν πρόκληση για τον άνθρωπο που προσπαθεί να τις μιξάρει σε μια κασέτα.
«Σκεφτόμασταν πώς θα μπορούσαν πάνω στο γκρουβ του Madchester να κολλήσουν κάποια πιο μελαγχολικά ηλεκτρονικά στοιχεία». Του Γιάννη Πολύζου
Οι ορισμοί στην μουσική είναι σχεδόν ...εξ ορισμού και περι-ορισμοί. Το ποστ-πανκ είναι από τα πιο δύσκολα προσδιορίσιμα μουσικά είδη, και τούτο βγαίνει μέσα από τις ποικίλες επιλογές της αφιερωματικής αυτής «κασέτας»
Η "παγκόσμια θλίψη" μπορεί να κράτησε κα'να δύο μέρες στους βιαστικούς καιρούς μας, οι προβληματισμοί και οι σκέψεις όμως δεν έχουν ημερομηνία λήξης. Του Αντώνη Ξαγά
Σελίδες | Σελίδες
|
