11 soundtracks 2009, volume 02

Πριν το Πάσχα. Μετά την πρωταπριλιά όμως.

Τέρρυ Παπαντίνας - T 4 Trouble and the Self Admiration Society [Polytropon]
18 tracks, συνολική διάρκεια 59:55
Με φόρα από το πρόσφατο 11ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ. Βραβεία μπορεί να μην πήρε αλλά δημιούργησε τον περισσότερο αναβρασμό από οποιαδήποτε άλλη ταινία. Δικαίως και μπράβο της. Οι προβολές γέμισαν κι άνθρωποι ήρθαν να θυμηθούν τα παλιά ή να μάθουν κάτι από την ξεχασμένη μουσική ιστορία της Θεσσαλονίκης. Εδώ θα βρείτε 4 κλασικές διασκευές από την Εταιρία Καλλιτεχνών των '70ς με βοκαλίστα τον Παύλο Σιδηρόπουλο [λάιβ στο Σπόρτινγκ], 2 άσματα από το ροκ σχήμα Bicycle του '81 [ο Παπαντίνας στο εξώφυλλο φτυστός ο Syd Barrett], 7 νεότερα ['96] από το ακυκλοφόρητο άλμπουμ των T 4 Trouble και το εμβληματικό Mexican Blanket [2007] σε δυόμισι εκδοχές.

Ανάμεσα στα κιθαριστικά άσματα, ο Τέρρυ ο τρομερός loser να μιλά με αυτογνωσία και σχολιάζει με φάλτσες νότες. Άρα πρόκειται για ένα αυθεντικό ηχητικό ντοκουμέντο παρμένο κατευθείαν από την ταινία. Ξεχωρίζουν αμέσως το προσωπικό του "soul man blues" Mexican Blanket [2ο, 11ο και 18ο τρακ], οι ροκιές Funky India [10ο] και Night Circles [3ο], και οι μπλουζιές I'm not Strong [16o] και Nobody Knows [17ο], το τελευταίο μέσα από ιδιόρρυθμα φίλτρα. Μπορεί ν' ακούγεται νοσταλγικό αλλά θα 'θελα και κάτι από τους Μακεδονομάχους του Παπάζογλου. Στο ένθετο βιβλιαράκι οι εικόνες μιλούν μόνες τους, από το σελοτέιπ και τις ξένοιαστες μέρες ως τις τρέχουσες. [Βαθμός 7,5 / 10]

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Νίκος Κυπουργός - Fugitive Pieces [Milan]
14 tracks, συνολική διάρκεια 48:45
Ο Κυπουργός συνυπάρχει με τους Bach [Air on a G String], Brahms [Ιντερμέτζο], Mozart [Κονσέρτο Νο 12] και Beethoven [Σονάτα του Σεληνόφωτος Νο 14]. Μεσογειακή λυπητερή μουσική με λυρικές απολήξεις και πατήματα στο παραδοσιακό νανούρισμα για την ταινία "Συντρίμμια Ψυχής" του καναδού πολωνοεβραϊκής καταγωγής Jeremy Podeswa. Το πιάνο του συνδιαλέγεται με το τσέλο του Άγγελου Λιακάκη. Ο Κυπουργός είναι υποψήφιος για καναδικό κινηματογραφικό βραβείο Genie. Ζενί διαβάζεται και όχι Τζίνι. Έχει βασικό θεματικό άξονα, είναι οικονόμος και μινιμαλιστής και οι ρεβεράντζες του στέκονται καλά πλάι στα τέρατα. Στην πρωτοτυπία λίγο σκοντάφτει. [Βαθμός 6,5 / 10]

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

T. Tykwer / J. Klimek / R. Heil - The International [Colosseum VSD / Varese Sarabande]
21 tracks, συνολική διάρκεια 60:22
Αστυνομικό θρίλερ με κορυφαία τα στριγγά έγχορδα στα ξεσπάσματα κι εκειό το κολλητικό πιάνο που επιμένει στη νότα του. Μίνιμαλ τέκνο αλλά πολύ κλασικίζον και ευκολάκουστο και από απαίδευτα αυτιά. Τα τρία χλωμά πρόσωπα, ο σκηνοθέτης και οι σύντροφοι Johnny Klimek & Reinhold Heil, αυτοαποκαλούμενοι και Pale 3, έχουν μακρά πορεία συνεργασίας [Τρέξε Λόλα, Η πριγκίπισσα κι ο πολεμιστής, Το άρωμα: Η ιστορία ενός δολοφόνου] με καθόλου ευκαταφρόνητες επιδόσεις. Θεωρώ τη μουσική τους άκρως διαπεραστική και ανταποδοτική στην ατμόσφαιρα της εικόνας, μέσα από σπείρες, συμμορίες και σπιράλ. Οι εικόνες δεν ξέρω τι κομίζουν... [Βαθμός 8 / 10]

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Various - Rachel Getting Married [Lakeshore Records]
16 tracks, συνολική διάρκεια 50:22
Ο σκηνοθέτης Jonathan Demme έχει από παλιά πολύ καλές σχέσεις με τη μουσική [Talking Heads, Neil Young, Bruce Springsteen, New Order, the Neville Brothers]. H ντοκιμαντερίστικη γραφή και η χαμηλότονη γραμμή του πάνε πολύ τελευταίως. "Η Ραχήλ παντρεύεται" είναι υπόδειγμα οικονομίας, τεκμηριωτικής φωτογραφίας [Declan Quinn] και απογυμνωμένης παραγωγής. Η Αν Χάθαγουεη είναι λιτή και μινιμαλιστική. Και οι μουσικοί είναι προσκεκλημένοι [Cyro Baptista, Tunde Adebimpe, Zafer Tawil, Donald Harrison Jr., Robyn Hitchcock, ο υιός Brooklyn Demme & Barry Eastmond Jr., Sister Carol East, Tavash Graham και Tamyra Gray] και παίζουν ζωντανά στα γυρίσματα.

Οι μουσικές είναι κάθε καρυδιάς καρύδι [μεσανατολίτικοι αμανέδες, κλέτσμερ, τζαμάικαν ρέγκε, βραζιλιάνη σάμπα, ινδικά υβρίδια, Νέα Ορλεάνη και Υόρκη, αφρικάνικα τύμπανα] κι αυτός ο πλουραλισμός κάνει το σάουντρακ μια ακουστική πανδαισία. Ξεχωρίζει η φωνητική απόδοση / φόρος τιμής του Tunde Adebimpe στο Unknown Legend [1ο κομμάτι] του Νηλ Γιανγκ και η ζωντανή πιανιστική μπλουζιά Lower Ninth Ward Blues [13ο] υπό του Al "Carnival Time" Johnson. Για νοσταλγούς και συλλέκτες. Για ρέκτες και παίκτες. [Βαθμός 8 / 10]

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Σταύρος Γασπαράτος - Rehearsals [Creative Space]
12 tracks, συνολική διάρκεια 54:49
Μουσικά κομμάτια γραμμένα σε διάστημα τριών ετών για 9 παραστάσεις λόγου και κίνησης, που ανέβηκαν στο Εθνικό, στο Αμφιθέατρο, στο Θέατρο Τέχνης, σ' αυτό του Νέου Κόσμου και στο Πειραιώς 260. Σε νέα ενορχήστρωση με γέφυρες από το κλασικό κουαρτέτο εγχόρδων στην ηλεκτρακουστική σύνθεση κι από τη μίνιμαλ στην glitch electronica. Όχι εύκολα ακούσματα αλλά σίγουρα μια πολύ ιδιαίτερη και διαφορετική πρόταση, με επιρροές από κλασική, τζαζ, ηλεκτρικό ροκ, ηλεκτρονική, άμπιεντ, οπερετική, Aphex, πειραματική και αυτοσχεδιαστικές μείξεις εν ώρα παραστάσεως. Για προωθημένα αυτιά και όλους όσοι θέλουν να γνωρίζουν τις εξελίξεις στο χώρο της νέας μουσικής που έρχεται. Ο Dave Toop μπορεί να του 'βαζε μεγαλύτερο σκορ. [Βαθμός 7 / 10]

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Cliff Martinez - Espion(s) [lostDREAMS Records]
20 tracks, συνολική διάρκεια 39:49
Ο Martinez υπήρξε επί 13 χρόνια μουζικάντης του Steven Soderbergh [από το Sex, Lies, and Videotape του 1989 μέχρι το Solaris του 2002, με ενδιάμεσους σημαντικούς σταθμούς τα Kafka, Gray's Anatomy, The Limey (Ο Εγγλέζος) και Traffic]. Πως βρέθηκε τώρα από το Μπρονξ στο Παρίσι και το Λονδίνο να επενδύει κατασκοπικό νεο-νουάρ θρίλερ; Η κιθάρα του δεν είναι μόνη της στο σασπένς. Ακούγεται κι ένα πιάνο και έγχορδα να τεντώνουν τα νεύρα. Στα τρακς 6, 10, 11, 15 και 17 παίζει κάποιο ρόλο [κυρίως αποθετικό] το προγκράμινγκ του Gregory Tripi. Ενώ στα 1, 12 και 20 συμμετέχει συνθετικά και θετικά ο κημπορντίστας Robert Mann. Τα περισσότερα θέματα είναι σύντομα και φαίνεται πως υπηρετούν πιστά αυτήν την πρώτη μεγάλου μήκους διεθνή παραγωγή [Κατάσκοποι Παντού, θα το βρείτε] του φέρελπι Nicolas Saada. [Βαθμός 4,5 / 10]

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Various - Confessions of a Shopaholic [Hollywood Records]
14 tracks, συνολική διάρκεια 46:32
Μουσική για ψώνια, για πολυκαταστήματα και για ώνια. Ανθυπομαντόνες τύπου Lady GaGa, Akon, Pussycat Dolls, Adrienne Bailon, Kat DeLuna που ανεβάζουν τις πάλαι τότε παραγωγές των Stock, Aitken & Waterman ακόμη πιο ψηλά στην εκτίμησή σας. Κι αυτός ο αυστραλός σκηνοθέτης P.J. Hogan πώς κατέληξε από το έξοχο Muriel's Wedding [Η Μύριελ παντρεύεται, 1994] στην Τζούλια Ρόμπερτς και στο [την] "Ψωνίζω άρα υπάρχω"; Α ρε αδηφάγο Χόλιγουντ [Records]! [Βαθμός 1 / 10]
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Howard Shore - Doubt [Howe Records]
19 tracks, συνολική διάρκεια 33:29
Ο καναδός Shore είναι μια υπόγεια δύναμη που κινείται άνετα από την οικογενειακή κωμωδία [Big, Mrs. Doubtfire, Analyze This] στο συγκλονιστικό θρίλερ [The Fly, Dead Ringers κι όλος ο υπόλοιπος Κρόνενμπεργκ, The Silence of the Lambs, Se7en]. Έχει κερδίσει τις μεγαλύτερες διακρίσεις του με τη φανταστική σειρά του "Άρχοντα των Δακτυλιδιών". Οι επενδύσεις του είναι κεντίδια, λεπτολογήματα γεμάτα ένταση και χάρη [άγρια όπου χρειάζεται]. Το πιάνο του συνήθως σέρνει το χορό αλλά και σχολιάζει ενδιάμεσα στην ενορχηστρωμένη ανάπτυξη. Εδώ μας προσφέρει συμφωνικές συνθέσεις για 17μελή ορχήστρα δωματίου με μεσαιωνικό σαντούρι και σαντούρι των Απαλαχίων ορέων, αρμόνιο, κέλτικη άρπα, μαντολίνο και ιρλανδέζικο [λέει αυτός] μπουζούκι! Κι αυτή η Howe Records κάτι μου λέει πως είναι δική του. Η πρόταση συγκεκριμένου τρακ κερματίζει το σύνολο. Ακούστε το όλο αν είστε φαν. [Βαθμός 7 / 10]

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Marco Beltrami - Knowing [Colosseum VSD / Varese Sarabande]
22 tracks, συνολική διάρκεια 65:39
Ο νεοϋορκέζος μαθητής του Jerry Goldsmith [και του Jon Hassell;] είναι ικανός για το καλύτερο [The Three Burials of Melquiades Estrada] και για το χειρότερο [3:10 to Yuma]. Στο "Σκοτεινό Κώδικα" ξαναγράφει για τον λησμονημένο Alex Proyas [I, Robot] και κρατάει αποστάσεις από τις επαναλήψεις και τα σήκουελ [T3, Blade II, Scream 1 / 2 / 3, Crow III, Die Hard 4.0]. Τα θέματα έχουν όλο το επικό πάθος και το συμφωνικό όραμα μιας προφητείας του Ιεζεκιήλ [π.χ. Thataway!]. Αποκορύφωμα εσωστρέφειας το δίπολο Shock and Aww και Caleb Leaves [18ο+19ο] αλλά εγώ προτιμώ το 10ο Numerology και το 13ο Trailer Music [καμιά σχέση με το διαφημιστικό της ταινίας]. [Βαθμός 6 / 10]

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

John Powell - Bolt [Walt Disney Records]
19 tracks, συνολική διάρκεια 36:59
Χριστουγεννιάτικη και πολύ γιορτινή η ατμόσφαιρα. Γοργή και φουριόζα η μουσική του Powell, σαν τον καρτούνιο σούπερ σκύλο Bolt, ήρωα αυτού του τετράποδου Truman σόου. Ο συμφωνικός συνθέτης είναι εξπέρ στα κινούμενα [Shrek, Ice Age τριλογία, Hotron, Kung Fu Panda] αλλά και στις περιπέτειες [τριλογία Bourne]. Έχει στακάτο, έχει κεντρικό άξονα, έχει μπρασάτα πνευστά σε ρόλο έξω δεξιά, με τα έγχορδα να κουβαλάνε το τέμπο από τα γρήγορα στα απαλά κι απ' τα ήπια πίσω στα φευγάτα. Έχει και χιούμορ [κυρίως] όταν παραφράζει σοβαροφανή θέματα που αναφέρονται σε γνωστές ταινίες τις οποίες "δανείζεται" ο σκηνοθέτης πλατό του ντούρασελ Μπολτ. Δώστε βάση στο δίπτυχο Bolt Transforms / Scooter Chase. Εμένα μου φέρνει που και που κάτι από τα θέματα του "Μόνου στο σπίτι" αλλά κι αυτό υπαινιγμός πρέπει να θεωρείται. [Βαθμός 6,5 / 10]

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

The Easy Virtue Orchestra - Easy Virtue [Decca]
17 tracks, συνολική διάρκεια 50:02
Εύκολη Αρετή; Σίγουρα αβανταδόρικη η μουσική, αλλά το να φρεσκάρεις τον Noel Coward και τον Cole Porter δεν ειν' κι εύκολη υπόθεση. Ο Marius de Vries [Eye of the Beholder, Moulin Rouge!] έβαλε τα δυνατά του και το μιούζικαλ εποχής απέκτησε έξτρα ζωντάνια και νεύρο. Με τον Κάουαρντ τα πήγε σαφώς καλύτερα, αλλά τα άσματα πρέπει να τα κρίνουμε και μέσα απ' τις εικόνες, φρονώ. Από το 1928 και τον Χίτσκοκ είχε να γίνει ρημέικ στο έργο του Νόελ. Ρηαρέηντζ [κατά Ρύκιον] έκαναν όλοι εν τω μεταξύ. Ο Elliott βαδίζει με πάθος το δρόμο που χάραξε με τις Adventures of Priscilla, Queen of the Desert [1994]. Jessica Biel και Ben Barnes κάνουν αξιοπρόσεκτες φωνητικές επιδόσεις αλλά... την παράσταση [όλα τα λεφτά] κλέβει η Celia Graham που τραγουδά Pack Up Your Troubles In Your Old Kit Bag And Smile, Smile, Smile με το ύφος, τον αέρα και το κεφλίδικο τουπέ ενός θηλυκού Monty Python!!! [Βαθμός 7 / 10]

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Play List vol. 2

Track 02: Mexican Blanket / Terry Papadinas
Track 13: Return / Λυδία Κονιόρδου / Νίκος Κυπουργός
Track 05: Salinger In Luxembourg / Pale 3
Track 01: Unknown Legend / Tunde Adebimpe
Track 12: Spot / Ου Ποιήσεις Σεαυτώ Είδωλον... / Σταύρος Γασπαράτος
Track 12: Going to London / Cliff Martinez & Robert Mann
Track 12: Girls Just Want To Have Fun / Greg Laswell [που είσαι ρε Cindy;]
Track 19: Doubts / Howard Shore
Track 13: Trailer Music / Marco Beltrami
Track 02: Bolt Transforms / John Powell
Track 13: Pack Up Your Troubles In Your Old Kit Bag And Smile, Smile, Smile / Celia Graham

Eastern bonus tracks

Track 01: Meeting Schumer / Pale 3 [The International]
Track 04: Wexler Meets The Consultant / Pale 3 [The International]
Track 10: Driving To NYC / Pale 3 [The International]
Track 21: The International End Title / Pale 3 [The International]
Track 10: Sister James / Howard Shore [Doubt]
Track 18: Goodbye Sermon / Howard Shore [Doubt]
Track 10: Numerology / Marco Beltrami [Knowing]
Track 03: Scooter Chase / John Powell [Bolt]
Track 10: Sexbomb / Andy Caine [Easy Virtue]
Track 17: When The Going Gets Tough The Tough Get Going / Jessica Biel [Easy Virtue]