Department S

Η ιστορία τους περιστρέφεται αδίκως γύρω από το hit "Is Vic There?" και μερικά άλλα κομμάτια. Στην πραγματικότητα, ο ακροατής του 1982 (έτος διάλυσης του γκρουπ) έχει στα χέρια του μονάχα τρία πανέμορφα singles: το ένα από την Demon Records και τα άλλα δύο από την Stiff Records. Και τούτο όχι διότι δεν ηχογράφησαν περισσότερα κομμάτια, αλλά επειδή η Stiff αρνήθηκε να κυκλοφορήσει το LP τους: "Sub-Stance" (βλ. παρουσίαση παρακάτω) καταδικάζοντάς τους στην αφάνεια. Έπρεπε κανείς να περιμένει μέχρι το 1993, οπότε η Mau Mau Records κυκλοφόρησε τα κομμάτια του άλμπουμ σε μια συλλογή με τίτλο μάλλον αναμενόμενο: "Is Vic There?".

Ιθύνοντες νόες του γκρουπ είναι οι Vaughn Toulouse (φωνή) και Mike Herbage (κιθάρα), οι οποίοι για ένα διάστημα συνυπάρχουν στους Guns For Hire, ένα punk-ska σχήμα που τα μέλη του περιφέρονταν στο Λονδίνο και που κάποια στιγμή (ύστερα από ένα single) αποφασίζουν να διευρύνουν και να μετονομάσουν σε Department S (τίτλος μιας βρετανικής ντεντεκτιβίστικης τηλεοπτικής σειράς στη διετία 1969-70).

Είναι δύσκολο να περιγράψει κανείς τον ήχο των Department S. Είναι τόσα πολλά τα μουσικά στοιχεία που ενσωματώνουν και πολύ εύκολα ξεμπερδεύεις αν μιλήσεις για post-punk. Όμως απ' όσο και η σύντομη διαδρομή τους δείχνει, δεν θέλησαν να μείνουν σε κάποια ηχητικά και υφολογικά standards. Τι σχέση μπορεί να έχει το "Of All The Lost Followers" με το " Somewhere Between Heaven And Tesco's"; Τι είναι αυτό που μας κάνει να πιστεύουμε ότι τα δύο αυτά tracks προέρχονται από το ίδιο γκρουπ και από την ίδια εποχή; Μια εύλογη υπόθεση θα ήταν ότι το -"ακυκλοφόρητο" στην ώρα του- άλμπουμ "Sub-Stance" αποτελούσε έναν πυρήνα σκέψεων και προοπτικών, ότι θα ήταν μια μαγιά για ό,τι θα ακολουθούσε μετά το '82. Τουλάχιστον τότε είχαν τέτοιες βλέψεις.

Και, πράγματι, όλα ξεκίνησαν με τους καλύτερους οιωνούς. Για την ηχογράφηση του πρώτου τους single "Is Vic There?" (Demon Records, 1980) βρέθηκαν στην παραγωγή δυο πρώην μέλη των Mott The Hoople, ο drummer Terence Dale Griffin (πιο γνωστός ως "Buffin") και ο μπασίστας Pete Overend Watts. Στη δεύτερη πλευρά το γκρουπ επέλεξε να διασκευάσει το hit του 1972 "Solid Gold Easy Action" των T. Rex. Είναι, όμως, στην πρώτη πλευρά που η ιστορία τους συνοψίζεται. Το "Is Vic There?" δεν έχει refrain, περιέχει μόνο πέντε μυστήριους στίχους κι ένα επαναλαμβανόμενο αιωρούμενο ερώτημα (αναφορά στην τηλεοπτική σειρά). Το riff είναι εθιστικό, ενώ ως ηχητικό φόντο χρησιμοποιούνται τα πλήκτρα του Eddie Roxy. Μπορεί κανείς να βρει αρκετές ετερόκλητες υφολογικές αναφορές στους Department S, αλλά η επιτομή του ήχου τους εντοπίζεται, πράγματι, στο "Is Vic There".

Η αναγνώριση που κερδίζουν τους οδηγεί να υπογράψουν στην Stiff Records και κάπου εδώ αρχίζουν τα προβλήματα. Διότι η Stiff απορρίπτει το "Clap Now", επιθυμία του γκρουπ για δεύτερο single, και επιλέγει το "Going Left Right" (που, κατά τα άλλα, είναι εξαιρετικό new wave) με b-side το "She's Expecting You" (μια τυμπανιστική αναζήτηση με ατμοσφαιρικό synth).

Την ίδια εκείνη περίοδο το γκρουπ ηχογραφεί τα κομμάτια του άλμπουμ του (με παραγωγό τον David Tickle), αλλά η εταιρεία δεν το κυκλοφορεί πριν από ένα τρίτο single ("I Want/Monte Carlo Or Bust"), το οποίο εμπορικά δεν "περπάτησε" όπως η ίδια ήθελε. Βλέποντας τη δημοφιλία του γκρουπ να καταρρέει, η Stiff αρνείται να κυκλοφορήσει το άλμπουμ. Και ύστερα από έντονες τριβές των μελών μεταξύ τους και με την εταιρεία, οι Department S διαλύονται.

Το 2007 επανασυνδέονται, όμως χωρίς τον Vaughn Toulouse...

Το άλμπουμ:

"Sub-Stance" (LTM, 2003)

Ο Vaughn Toulouse δε κατάφερε να δει τα κομμάτια τού άλμπουμ να κυκλοφορούν ούτε καν στη Mau Mau. Πέθανε στα 32 του χρόνια (το 1991) από μια νόσο παρόμοια του AIDS.

Στο "Sub-Stance" υπάρχουν, φυσικά, τα κομμάτια του δίσκου με τη σειρά που τα βρήκαμε στη συλλογή της Mau Mau, μαζί με όλες τις δεύτερες πλευρές των singles (οι πρώτες αποτελούν ήδη μέρη του άλμπουμ), εμπλουτισμένο και με μερικές live εκτελέσεις: το όλον, δηλαδή, 25 tracks. Και μπορεί ο ακροατής να βρει ελαφρές αναφορές στους A Certain Ratio ("Fighting Irish"και "Somewhere Between Heaven And Tesco's") και στο ska παρελθόν των Guns For Hire ("I Want", το τρίτο single). Ενθουσιάζεσαι με το εναρκτήριο "Of All The Lost Followers" (με το surf τύπου riff), αλλά και με τον συνδυασμό του drum box με την creepy κιθαριστική εισαγωγή ("Just Pretend"), με το drive post-punk "Romany Blood" και με τον τρόπο με τον οποίο όλα εμπλουτίζονται και πλαταίνουν με το synth (καίριο στοιχείο του ήχου τους). Ο ακροατής ακούει πεντακάθαρο το "περπάτημα" του μπάσου του Tony Lordan στο "Ode To Koln" (από τα καλύτερα του άλμπουμ) και δέχεται άναυδος το ερώτημα "Whatever Happened To The Blues".

Πόσα στοιχεία διασώζει το "Sub-Stance" δεν έχει νόημα να απαριθμηθούν, πόσα θραύσματα της post-punk περιόδου συμπυκνώνονται σε λιγότερο από σαράντα λεπτά μουσικής που μάταια περίμενε την κυκλοφορία της...

Και τρία τραγούδια: