Απρίλιος 2015

Κάτι καλό να ακούσω;

H μηνιαία στήλη στην οποία οι συντάκτες προτείνουν από έναν αξιόλογο, πρόσφατο δίσκο ή επανέκδοση. Συνοδεύεται και από mixtape με τραγούδια των προτεινόμενων δίσκων.

 

FiveΧρήστος Πελτέκης

Five Dollar Priest - Eyes Injected With Love (Bang!)

Τρίτο LP, το ίδιο ασύμμετρο, βρώμικο, διεστραμμένο, παρανοϊκό, θορυβώδες, δηλαδή τυπικά νεουορκέζικο, όπως και τα προηγούμενα τους. Φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί μέλη από Speedball Baby, Swans, Heroine Sheiks, Chrome Cranks και το κακό συναπάντημα.

 

SufjanΧίλντα Παπαδημητρίου

Sufjan Stevens - Carrie & Lowell (Asthmatic Kitty)

Ένας δίσκος για να καθαρίσεις τα αυτιά και την ψυχή σου από τη βαβούρα "του ήχου της πόλης". Χρειάζεται κι αυτό, ενίοτε. Μετά από κάποιους αταίριαστους (κατά την άποψή μου) πειραματισμούς, ο τρυφερός μπαλανταδόρος επανήρθε στη baroque pop (το πόσο μ' αρέσουν αυτοί οι μουσικοί όροι...). Θα πρέπει να το ψάξω, φυσικά, γιατί με γοήτευσε τόσο ένα άλμπουμ με θέμα το θάνατο - της μητέρας του Sufjan Stevens. Ίσως φταίει η πένθιμη προπασχαλινή ατμόσφαιρα, ίσως ο εξομολογητικός χαρακτήρας των στίχων που σε κάνει να νιώθεις ότι γράφτηκαν για σένα ειδικά. Έντεκα τραγούδια εφάμιλλα μιας θρησκευτικής πασχαλινής σουίτας.

 

MFΜπάμπης Αργυρίου

Manyfingers - The Spectacular Nowhere (Ici D'Ailleurs)

Στη δεκαετία που μεσολάβησε απ' το προηγούμενο άλμπουμ του ο Chris Cole έγραφε μουσική για ντοκιμαντέρ, (την πιο τρυφερή μουσική που έχεις ακούσει για) διαφημίσεις, συμμετείχε σε δίσκους φίλων του και φυσικά ετοίμαζε το παρόν άλμπουμ με τραγούδια και instrumental. Και είναι πάλι ωραίος ο μπαγάσας, στιλάτος και εκλεκτικός, συγκινητικός έως και ανατριχιαστικός, ικανός να κερδίσει την εκτίμηση όσων αναζητούν ένα ολοκληρωμένο έργο τέχνης. Σερφάρει σε μουσικά στυλ απ' τη νεοκλασική ως το trip-hop, παίζει τα περισσότερα όργανα ο ίδιος και καμαρώνει επειδή του έκανε την τιμή να συμμετάσχει στο δίσκο ο τραγουδιστής των Moonshake και Wolfhounds που θαυμάζει.

 

NilsΑντώνης Ξαγάς

Nils Frahm - Solo (Erased Tapes)

Ένα πιανιστικό μελωδικό ρεύμα, που φουσκώνει, φουσκώνει, κατεβάζει κι άλλα νερά, ολοένα και φουσκώνει, σπάει τα αναχώματα και σε πλημμυρίζει...
Είθε, λέω είθε τέτοια ακούσματα από ...indie-friendly καλλιτέχνες να καταφέρουν έστω να ραγίσουν τα μπετονένια στερεότυπα περί "κλασικής" μουσικής.

 

HeyΓιώργος Παπαδόπουλος

Hey Colossus - In Black And Gold (Rocket Recordings)

Οι Hey Colossus ρίχνουν τα γκάζια, εξευγενίζονται ελαφρώς, υπογράφουν στην Rocket Recordings και αντί να τους κατηγορήσεις για κάποια από τα παραπάνω, τελικά τους βγάζεις το καπέλο, καθώς παραδίδουν τον πιο μεστό, εθιστικό και σφιχτοδεμένο δίσκο τους.

 

ZuΓιώργος Λεβέντης

Zu - Cortar Todo (Ipecac Recordings)

Free-form jazz, post-noise, electronic metal και γύρω στα δεκαεννιά άλλα είδη τα οποία ούτε ξέρω να ονομάσω ούτε θέλω να το προσπαθήσω. Δέκατο πέμπτο άλμπουμ των Ρωμαίων στο οποίο έπειτα από μια συγκλονιστική καριέρα την οποία κατάλαβαν μόνο οι ίδιοι, προσπαθούν να γράψουν επιτέλους κάτι σαν τραγούδια. Όταν το καταφέρνουν είναι εξαιρετικοί, όταν δεν το καταφέρνουν το ίδιο, καλώντας σε να ψάξεις και ό,τι δικό τους έχεις χάσει. Από όταν η Μπολόνια, στην οποία ηχογραφήθηκε το πόνημα αυτό, σταμάτησε να είναι μία ευρωπαϊκή μπασκετική πρωτεύουσα φαίνεται πως έγινε το μέρος που επικά σαξόφωνα και σιχαμένα prog αναμασήματα γεφυρώνουν το χάσμα ανάμεσα στο tripcore και τους Big Business. Τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης σου λέει.

 

ShlohmoΜιχάλης Βαρνάς

Shlohmo - Dark Red (True Panther Sounds)

Τον άτιμο, είναι πολύ καλός. Το δεύτερο άλμπουμ του Henry Laufer, aka Shlohmo, είναι ένα σκοτεινό πέρασμα, όμως και τόσο παθιασμένα κόκκινο. Δηλαδή Dark Red.
Ας το πάρουμε απόφαση, ότι κάθε τόσο θα εμφανίζεται ένας πιτσιρικάς με φαρδιά παντελόνια και καπελάκι φορεμένο ανάποδα, θα βάζει την υπογραφή του σε ένα δίσκο σαν το Dark Red και εμείς θα αναρωτιόμαστε μήπως δεν είναι φυσιολογικό να γράφει κάποιος τόσο νέος, τόσο σοβαρή μουσική.

 

SuzanneΜαριάννα Βασιλείου

Susanne Sundfor - Ten Love Songs (Warner Norway)
Ευχάριστη έκπληξη τα Δέκα Τραγούδια Αγάπης. Από εκεί που τη Susanne Sundfor την ήξερα για guest βοκαλίστρια των Μ83 ("Oblivion") και των Royksopp ("Running to the Sea"), ήρθε αυτός ο δίσκος και με ανάγκασε να αναζητήσω και άλλες δουλειές της. Κινηματογραφική αίσθηση μεγαλείου, υπέροχες ποπ μελωδίες και μια φωνή-διαμάντι, που δεν σταματάει στιγμή να σε εκπλήσσει με τους ελιγμούς και την εκφραστικότητά της. Το κονσερβατόριο συναντά το dancefloor και η απλότητα την περίσκεψη. Τεράστιο άλμπουμ, από κάθε άποψη.

 

TerryΆρης Μπούρας

Terry Urban - FKA Biggie (self-released)

Δεν είμαι ιδιαίτερα fan των mash-ups, τα περισσότερα εξ αυτών καταλήγουν στο να ακούγονται βαρετά, ανούσια κι εξυπνακίστικα. Ετούτο όμως εδώ έχει κάτι απ' το οποίο δύσκολα ξεγλιστράς. Η ροή του Biggie παντρεύεται ευφάνταστα και πετυχημένα με ήχους, μελωδίες και φωνητικά της FKA twigs, της νεαράς που κέρδισε τις εντυπώσεις το 2014 με το ντεμπούτο άλμπουμ της, όπως και με τα προγενέστερά της EP. Ηχογραφήθηκε από τον Αμερικάνο DJ Terry Urban, για να τιμήσει την 18η επέτειο από την ημέρα που ο Notorious B.I.G. βρέθηκε νεκρός στο Λος Άντζελες και μπορείς να το ακούσεις ολόκληρο εδώ. Thumbs up και για το εξαίρετο εξώφυλλο!

 

MightyΜάριος Καρύδης

The Mighty Mocambos - Showdown (Legere)

Ο νέος δίσκος των Γερμανών απογόνων των Meters αποτελεί όαση για την φετινή deep funk. Οι πλαστικές ενορχηστρώσεις, οι φανφάρες και η "soul για την soul" των τελευταίων χρόνων δεν βρίσκονται εδώ. Οι πολιτικές αναφορές, η χορευτική διάθεση και το groove (ναι εκείνο) φλερτάρουν με την "συμμορία" του Jimmy Castor και τα πάρτι-θεμέλιο του hip-hop των 70's. Ο νονός Afrika Bambaataa και ο Shawn Lee (μεταξύ άλλων) εγγυώνται το αποτέλεσμα.

 

LevonΑντώνης Κλειδουχάκης

Levon Vincent - Levon Vincent (Novel Sound)

Γεννήθηκε στο Χιούστον, μεγάλωσε στην Νέα Υόρκη και σουλατσάρει στο Βερολίνο έχοντας στο ενεργητικό του από το 2003 ένα πολύ μεγάλο μάτσο από 12ιντσα, το format και ο συνήθης τρόπος που άνθησε και συνεχίζει να πορεύεται η ηλεκτρονική χορευτική μουσική. Όντας από τα τέλη 80s στη νύχτα, σε αυτό το ολοκληρωμένο ως LP δίσκο (δικό του label) μας πείθει σε δύο σημεία τομές. Προσθέτοντας σημαντικό και εν μέρει απρόσμενο υλικό, συνεχίζει την ανολοκλήρωτη ακόμα κουβέντα για τον προσδιορισμό των ορίων ανάμεσα στη μουσική για χορό και την πιο συμπαγή σύνθεση και υπενθυμίζει το πόσο σαγηνευτικό είναι όταν η house μουσική δεν έχει όρια με τη techno.

 

userΑναστάσιος Μπαμπατζιάς

user48736353001 - 4 Red Calx [slo] (Self-Released)

Αυτή είναι η διεύθυνση soundcloud που αν επισκεφθείτε θα βρεθείτε μπροστά σε ούτε ένα ούτε δύο, αλλά 173 ακυκλοφόρητα tracks του aphex twin, o οποίος πήρε φόρα και μας κερνά (διότι μπορούμε να τα κατεβάσουμε και δωρεάν). Γεύμα χορταστικό για αυστηρή ηλεκτρονική δίαιτα.