Babelogue (08/05/2001)
ANA ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΑ ΝΑ ΚΟΝΤΟΣΤΕΚΕΣΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙΣ ΟΣΑ ΕΧΕΙΣ ΗΔΗ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙ συμβουλεύει ο... μπάρμα Στάθης και 'γω αποφάσισα να ακολουθήσω τη συμβουλή του. Κοντοστέκομαι λοιπόν. Σηκώνω το κεφάλι απ'την οθόνη και γυρίζω το ημερολόγιο ένα περίπου χρόνο πίσω, τότε που δεν υπήρχε παρά μόνο η απόφασή μας να γίνουν πράγματα 'στο internet'. Ο σχεδιασμός, η ανεύρεση τεχνικών και συνεργατών, οι εκατοντάδες λεπτομέρειες απ'το fond μέχρι το λογότυπο απορρόφησαν όλο το χρόνο και την ενέργειά μας. Η κατασκευή τα χρήματά μας. (Ακόμα γελάω με την τιμή που ανακοίνωσε πως κόστισε το Flash.gr: ενάμισυ δις). Το Mic ήταν ένα από τα πρώτα δυναμικά sites στην Ελλάδα σε μια εποχή που ακόμα και τα ξένα search engines δεν είχαν προσαρμοστεί στη νέα τεχνολογία. Εκατόν σαραντατόσες ανανεώσεις μετράμε ήδη, εκατοντάδες θέματα, δίσκοι, βιογραφικά, νέα, ρυθμός και αξιοπιστία που δεν υπάρχει σε άλλο ελληνικό μουσικό site. Όμως δεν έγινε ακόμα ούτε το ένα τέταρτο όσων είχαμε κατά νου. Χρόνος, οικονομικά, το χλωμό ελληνικό internet είναι μερικοί λόγοι. Αλλά η ιστορία διδάσκει πως το αύριο είναι πάντα καλύτερο. Ας ελπίσουμε πως θα μας βρει να ακούμε καλύτερους δίσκους.
ΔΙΑΒΑΣΑ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ LYDIA LUNCH και ταξίδεψα πάλι στην πόλη των πόλεων. Πόσα βιβλία, πόσες ταινίες, πόσα τραγούδια, πόσοι άνθρωποι δεν μας έχουν κάνει να την αγαπήσουμε από μακριά. Απ'το 125 της Lexington όπου ο Lou Reed περίμενε τον άνθρωπό του μέχρι της γέφυρα της 59ης οδού όπου ο Paul Simon ένιωθε groovy, απ'τα βιβλία του Henry Miller μέχρι τα πρόσφατα της Σώτης Τριανταφύλλου, απ'τα φιλμ του Woody Allen στην Patti Smith και τους Television... Μια πόλη όπου όλοι τρέχουν, όπου όλοι αδιαφορούν για τον πλησίον, όπου αδράνεια και επιβίωση δεν ταυτίζονται. Έχω ταξιδέψει σε πολλές μεγάλες πόλεις. Βερολίνο, Λονδίνο, Παρίσι, Ζυρίχη, Άμστερνταμ, Στοκχόλμη, Ρώμη, Ντιτρόιτ, Φιλαδέλφεια... Το Μανχάταν όμως, αυτό το τέρας του μπετόν, δεν έχει αδέρφι. Κάποτε είχα ονειρευτεί να ζήσω εκεί την υπόλοιπη ζωή μου και η επίσκεψη εκεί φούντωσε την επιθυμία. Μετά η καθημερινότητα ξεθώριασε το όνειρο. (Τώρα που μετακόμισε κι ο Joey...)
ΔΙΑΒΑΣΑ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ LYDIA LUNCH και θυμήθηκα την πρώτη φορά που διάβασα γιαυτήν. 'Men, men and more men' ήταν ο τίτλος που έβαλε ο συντάκτης του Zigzag πάνω από τη σέξυ φωτογραφία της. Μετά ήρθε το split με τους Birthday Party, οι Immaculate Consumption το γκρουπ που έστησε με Cave, Foetus, Almond και που πρόλαβε μόνο μια τουρνέ στην ανατολική ακτή, το In Limbo, το Death Valley 69, Οι No Trend, οι Harry Crews στο Ρόδον, τα 'πορνό' φιλμάκια του Kern, το Some velvet morning, τα θεατρικά με τον Cave... Μας απασχόλησε πολύ η Lydia Koch στα 80s. Στα 90s την κέρδισε το spoken word που την περιορίζει μάλλον στο αγγλόφωνο κοινό των club και των πανεπιστημίων αν και συνέχισε να βγάζει 'παραδοσιακούς' δίσκους. Η Madonna του underground;
ΔΙΑΒΑΣΑ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ LYDIA LUNCH. Περιγράφει τα πρώτα χρόνια της ζωής της, μιας ζωής χωρίς χρήματα, με ψιλοκομπίνες, αμφεταμίνες και lsd, αλκοόλ, βίζιτες με χούφταλα, πεζοδρόμιο, παρέες με σαλταρισμένους, παραμονή σε τράκα σπίτια με αντάλλαγμα αυτό που φαντάζεστε. Και η εκμετέλευση του φύλου της για να πετύχει διάφορα καταντά εκνευριστική. Ποιος θέλει να ζήσει τέτοια ζωή; Τότε γιατί η λογοτεχνία του είδους αρέσει; Δεν είναι ευαίσθητη σαν τον Μπουκόφσκι και δε ζει για το αλκοόλ. Η αστείρευτη καύλα της είναι ο δαίμονάς της και ο παράδεισός της. Το τελευταίο κεφάλαιο είναι και το πιο ουσιαστικό. Οι υπόλοιπες σελίδες είναι ευχάριστο κι ανάλαφρο ανάγνωσμα. Με πολύ μύθο και γαργαλιστικές λεπτομέρειες. Την άλλη βδομάδα θα κάτσω να γράψω ένα κομμάτι γεμάτο καυτό σεξ. Under the influence of.
Ο ΤΙΤΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ. Ο Καραγκιόζης αμερικάνος που με 20 εκατομμύρια δολάρια έπεισε τους Ρώσους να τον στείλουν στο διάστημα. Που θα φτάσει η κατρακύλα του κάποτε κραταιού έθνους; Με πόσα μπορείς να γίνεις πρωθυπουργός για μια βδομάδα;
CASHTONES
30 εκατομμύρια δολάρια ήταν τα κέρδη του Alan McGee από τα 36 εκατομύρια δίσκους που πούλησε η Creation, με τη μερίδα του λέοντος βέβαια να ανήκει στους Oasis.
ΔΕΚΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑ CHAT ΤΟΥ STEVIE JACKSON ΤΩΝ BELLE & SEBASTIAN ME TO NOΡΒΗΓΙΚΟ ΚΟΙΝΟ ΤΟΥΣ
- Έχετε επηρεαστεί απ'τους Lambchop;
Δεν έχω ακούσει Lambchop.
- H μεγαλύτερη μπάντα μετά τους Beatles! Αγαπώ ότι κάνετε. Μπορώ να κλάψω, να γελάσω με τη μουσική σας. Αν κάνεις έρωτα με τη μουσική σας, το σεξ είναι καλύτερο!
Ok Christina.
- To Boy with the Arab strap είναι πραγματικά Άραβας; Αν ναι, είναι ο ίδιος που κάποτε σκότωσε ο Robert Smith;
Απ'όσο ξέρω το boy with the arab strap είναι απ'το Falkirk.
- To 'get me away from here I'm dying' μιλάει για μεγάλο πόνο σε κλινική αποτοξίνωσης;
Θα μπορούσε.
- Πότε θα ρθείτε στο Bergen; Πρέπει να ρθείτε για να φέρω την κοπέλα μου στη συναυλία κι αυτή θα λιώσει στην αγκαλιά μου.
Αυτό είναι πολύ γλυκό. Κάποιος πρέπει να είναι καλός με την κοπέλα του.
- Τραγουδάς στην ταινία 'Something about Mary'; Υπάρχουν δυο λεπτοί τύποι που τραγουδάνε πάνω σ'ένα δέντρο... αναρωτιέμαι αν είσασταν εσείς.
Όχι, δεν είμαστε εμείς. Απ'όσο ξέρω, νομίζω πως είναι ο Jonathan Richman.
- Τι σας εμπνέει να γράφετε αυτά τα σπουδαία τραγούδια;
H ζωή.
- Η ακρόαση της μουσική σας με κάνει να νιώθω σαν ερωτευμένη.
Είναι καλό να είσαι ερωτευμένη. Το ίδιο παθαίνω κι εγώ με αγαπημένες μου μουσικές.
- Τι θέλετε να πείτε στον κόσμο με τη μουσική σας;
Θέλουμε να πούμε 'καλή τύχη'. Θέλουμε να πούμε 'μην αφήνετε κανέναν να σας πει τι να κάνετε'. Θέλουμε να περιγράψουμε την κατάσταση που βρισκόμαστε και να δείξουμε ενδιαφέρον για τις φτωχές μικρές 'αλεπούδες στο χιόνι'.
- Θα με παντρευτείς;
Αυτό πρέπει να το σκεφτώ.
- Δεν πιστεύεις πως ο Andy Cole είναι πολύ μέτριος ποδοσφαιριστής; Δε μισείς τη Manchester United; Αν πεις ναι θα σε θεωρώ πιο cool.
Δεν ασχολούμαι με ποδόσφαιρο και δε μ'ενδιαφέρει. Δεν είναι καλή ομάδα η Manchester; Δεν ξέρω. Δε μισώ κανέναν. Συγγνώμη που σ'απογοητεύω.
RESTLESS STRANGER
Πολύ απογοητευμένος ακούγεται ο Mark Eitzel σε τελευταία του συνέντευξη. Το πήρε απόφαση πως δε θα γίνει ποτέ pop star αφού δεν μπορεί να γράψει χιτάκια, δε θα αγοράσει σπίτι με πισίνα, αλλά θα μείνει ένας cult ήρωας με λίγους αλλά πιστούς οπαδούς. 'Ήθελα να γίνω σαν την Britney Spears' λέει. 'Ζητάω πολλά; Με λίγη βοήθεια από πλαστικό, μπορώ να τα καταφέρω'. Μετά σοβαρεύεται και κάνει την απόλυτα εύστοχη παρατήρηση: 'Υπάρχει η pop κουλτούρα και η art κουλτούρα, που επηρεάζουν την κοινωνία με διαφορετικούς τρόπους'. Τι κι αν κάνουν μουσική και οι μεν και οι δε; Τι κι αν στα μεγάλα δισκάδικα οι δίσκοι τους βρίσκονται δίπλα δίπλα; Είναι δυο κόσμοι που ποτέ δε θα συναντηθούν. Έχουν στεγανά. Κουράγιο Mark.
PUNK ROCK, JAYNE COUNTY STYLE
'Η Patti Smith μπήκε στα καμαρίνια του Max's Kansas City, τότε ήμουν ακόμα Wayne, και μου είπε 'Oh Wayne είμαι λιώμα'. Και ξέρασε πάνω μου. Το θυμάται κι αυτή γιατί την έβαλα σε ταξί και σιγουρεύτηκα ότι κατάλαβε ο ταξιτζής που έπρεπε να την πάει. Αλλά λυπάμαι που δεν κράτησα τα ρούχα. Ίσως κάποιος να ήθελε τα ρούχα του Wayne County ξερασμένα απ'την Patti Smith. Έπρεπε να τα κρατήσω.
I TAKE NINE NINE NINE FOR A LOST GOD...
Οι Violent Femmes κυκλοφόρησαν μέσω του emusic.com (στο οποίο είναι ανακατεμένος κι ο Dave Allen των Gang of Four) ένα 'δίσκο' σε mp3 με τίτλο 'Something's wrong'. Το wrong της υπόθεσης είναι ότι αυτά που περιέχει (κάτι διασκευές, κάποια που έμειναν έξω απ'το τελευταίο άλμπουμ τους, συν τα απαραίτητα live) πολλοί τα χαρίζουν απ'το επίσημο site τους. Αυτοί χρεώνουν 9 δολάρια αν το αγοράσεις ολόκληρο ή ένα δολάριο το κομμάτι αν το πάρεις χύμα. Και πως θα υπολογίσουν τις πωλήσεις; 10000 ολόκληρα, 20000 μισά, 15000 τέταρτα, όγδοα... Και πρέπει να το βάλουμε στη δισκογραφία τους;
Εννιά δολάρια αντιστοιχούν σε 3500 δραχμές. Αν σκεφτείς ότι δεν έχει δραχμή κατασκευαστικά έξοδα, ο ήχος είναι κατώτερος του cd και το περιεχόμενο ανεμοσκορπίσματα... κάτι βρωμάει εδώ.