Dope on plastic 1

Καθώς η ερευνητική ομάδα του MIC καταναλώνει με μεγάλη της ευχαρίστηση κάθετι καινούργιο που φτάνει στα εργαστήριά της, το αναλύει, το οριοθετεί σε κείμενο και το προσφέρει στα αδηφάγα αυτιά σας, από την καλοσυνάτη pop στη χορευτική electronica και από τον αναλύσιμο πειραματισμό στη ρομαντική τραγουδοποιεία, στο υπόγειο μια άλλη ομάδα έρευνας δοκιμάζει την ακουστική αντοχή δίσκων που συνήθως περνούν απαρατήρητοι, προς όφελος της πνευματικής σας αρμονίας ή μη.
Τα πορίσματα από αυτές τις έρευνες, εκθέτουμε στο MICροσκόπιο (με την ελάχιστη βεβαίως δυνατή συχνότητα... και εμείς άνθρωποι είμαστε, έχουμε και οικογένειες...) με την ελπίδα είτε οτι δεν θα πέσετε στην παγίδα να ασχοληθείτε με κάποιες από τις δουλειές αυτές, ή οτι δε θα προσπεράσουν οι ενδιαφερόμενοι...


GeometryΤι μπορεί να περιμένει κανείς από ένα δίσκο που τιτλοφορείται 'Geometry' (Planet Mu Records); Μα φυσικά μια ψυχρή, μαθηματική ανάγνωση ήχων και των συγγενών του (δηλαδή θορύβων και ηλεκτρονικών ακουστικών μεταλλάξεων). Κινούμενοι σαφώς στο δρόμο που άνοιξαν οι 'πατέρες' (και συμπατριώτες τους) Autechre, οι JEGA αναλαμβάνουν να κρατήσουν ψηλά τη σημαία του ηλεκτρονικού πειραματισμού (γι'αυτό και ηχογραφούν στην εταιρεία του μ-ziq άλλωστε... για να τους εμπιστεύεται ο Mike Paradinas κάτι θα ξέρει), αναδιοργανώνουν το χάος του κουρασμένου ambient techno, γυροφέρνουν τις noise φραξιές των 80's, επιδιώκουν να γίνουν ψυχρότεροι και από τους ίδιους τους υπολογιστές τους και μεταφράζουν σε ήχους τη μετρονομία (ή το χάος;) του δυαδικού τους συστήματος. Τώρα που το σκέφτομαι, αυτούς θα ήθελα τελικά να δω ως εισαγωγή σε ένα πιθανό live του Aphex Twin (-7-).

This new terrainΚατεβαίνουμε λίγο νοτιότερα, προς Ουαλία μεριά, οπου και συναντάμε τους PULSAR. Με το δίσκο τους 'This new terrain' στην πρόσφατα ιδρυθείσα Ochre Records, οι Pulsar δίνουν τη δική τους εκδοχή του ambient. Ισορροπημένος ήχος και στρωτός, όμως ελάχιστα περιπετειώδης και χωρίς εκπλήξεις (και μην ακούσω οτι το ambient δε μπορεί να εκπλήσσει!), ενώ οι αναφορές σε αρχέτυπα όπως ο Brian Eno ή οι Kraftwerk (ναι, ναι πάλι αυτοί...) είναι κάτι παραπάνω από εμφανείς και τελικά κουραστικές. Στα σημεία δε εκείνα που δείχνουν μια διάθεση απόκλισης από τον παγιωμένο γραμμικό τους ήχο, γίνονται μάλλον γραφικοί, επιδιδόμενοι σε ένα ανούσιο παιχνίδι υποθορύβων και αναζήτησης ύφους. Δείχνουν να έχουν μελετήσει το αντικείμενό τους, αυτό που εμείς αναμένουμε είναι να το πάνε ένα βήμα παραπέρα. Νέες ιδέες παιδιά μου, νέες ιδέες...(-5-).

NeurokinetikΜένοντας στο ευρύτερο πεδίο του ambient, συναντάμε τη συλλογή 'Neurokinetic', από τη νεοσυσταθείσα Toytronic Records. Αποτελούμενη από 16 -άγνωστα στην συντριπτική τους πλειοψηφία- ονόματα, η συλλογή καταφέρνει να έλκει το ενδιαφέρον, κινούμενη μεταξύ του μινιμαλιστικού techno, του ambient και του I.D.M. Αυτή ακριβώς η ποικιλία καθώς και το γεγονός οτι το κάθε σχήμα έδωσε προφανώς - την καλύτερη δουλειά του - δίνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, που τονίζεται και από τη χρήση όχι μόνο ψηφιακού αλλά και αναλογικού εξοπλισμού, ενώ δε λείπουν και τα παιχνιδίσματα με 'παιδικές' μελωδίες και ήχους. Κατάλληλος δίσκος για μια 74λεπτη περιπλάνηση στον πειραματικό ηλεκτρονικό ήχο του σήμερα. (-7-).

SchemaΑλλάζουμε ύφος και ήπειρο. Οι SCHEMA ζούν στην Olympia (WA όχι Πελοπονήσου...), δεν έχουν όμως καμία σχέση ούτε με την ακμαία punk σκηνή της πόλης, ούτε με τον Kalvin Johnson. Αντίθετα το βλέμμα τους είναι μόνιμα στραμμένο εις τας Ευρώπας, κυρίως στη Βρεταννία και ακόμα πιο συγκεκριμένα σε κάποιους Stereolab... Οι ομοιότητες δε σταματούν μόνο στον ήχο της μπάντας, αλλά και στα π-α-ν-ο-μ-ο-ι-ο-τ-υ-π-α φωνητικά της τραγουδίστριας (απαλή, μελωδική φωνή με γαλλική χροιά) που ομολογώ οτι με έκαναν να ψάξω για πιθανή ταυτοπροσωπία τους. Μουσικά διαφοροποιούνται από τους Stereolab στην εξέλιξη των τραγουδιών (σταδιακό 'φόρτωμα' του ήχου) καθώς και στην τάση δημιουργίας ενός σχεδόν ψυχεδελικού θορύβου, δεμένου και επιθετικού (κάτι σαν τους Unwound), με πολλά κιθαριστικά εφέ, αυξομείωση της παρουσίας και της έντασής τους. Σύμμαχός τους σε αυτό και ο χρόνος, μια που δεν περιορίζονται αλλά μάλλον αφήνονται στην κυκλικότητα των τραγουδιών τους (τα 40 λεπτά μοιράζονται 5 κομμάτια). Αν ο ίδιος σύμμαχος τους βοηθήσει να βρούν έναν πιο προσωπικό στιλ (τουλάχιστον λιγότερο Stereolabικό...) ο επόμενος δίσκος τους σίγουρα θα μας απασχολήσει περισσότερο.Ο πρώτος και ομώνυμος δίσκος κυκλοφορεί στην 5RC Records. (-6-).

Droopy butt begone!Τελευταίος δίσκος για σήμερα, το 'Droopy butt begone' (Constellation Records) από τους 1-SPEED BIKE, ή αλλιώς από τον ντράμερ των γνωστών Godspeed you black emperor! Πέρα από την έντονη προβολή κοινωνικοπολιτικών μηνυμάτων (που γίνονται εμφανή στη φωτογραφία του εξωφύλλου, τους τίτλους των κομματιών και τη μικρή διακήρυξη που περιέχεται στο δίσκο) ο δίσκος αποτελεί ουσιαστικά μια 'συλλογή' ασκήσεων ύφους ενός ντράμερ, που κινούνται από το 'απροσδιόριστο' hip hop στο συμβατικής προέλευσης drum n'bass (αν και προσωπικά μου έφερε στο μυαλό τις αναζητήσεις του μεγάλου Jaki Liebezeit...). Στον αντίποδα των τυμπάνων, βρίσκεται -εξισοροπώντας κάπως τα πράγματα- ένα πλέγμα ηλεκτρονικών ήχων, χαλαρής διάθεσης και 'ερασιτεχνικής' νοοτροπίας, δίνοντας στο δίσκο μια σχεδόν Do It Yourself αισθητική. Απλά, η κατάθεση της προσωπικής αντίληψης των πραγμάτων από ένα ντράμερ που, αν μη τι άλλο, τολμάει να παίζει και κάπως διαφορετικά με τα τυμπανάκια του. Σεβαστό μεν, ανούσιο δε. (-5-).