Finding Musicland

One

H Εύα Καρκώνη μας βάζει να ακούσουμε μερικά από τα καλύτερα τραγούδια των τελευταίων εβδομάδων πριν μας αποχαιρετίσει με ένα (πάντα) επίκαιρο κλασικό



musiclandΗ αλήθεια είναι ότι ήρθε περίεργο καλοκαίρι! Οι περισσότεροι θα κάνουν κάμπινγκ στο γκαζόν της πλατείας Συντάγματος και θα δροσίζονται στο συντριβάνι, θα τρώνε από τα βρώμικα που κανείς τελικά δεν έδιωξε και τα βράδια θα παίρνουν μπύρες και θα μαζεύονται μπροστά από τη Βουλή για να βρίσουν. Ό,τι δηλαδή κάνουν έναν ολόκληρο μήνα αισίως. Αυτό θα είναι το καλοκαίρι των περισσότερων Αθηναίων και δεν πειράζει! Δεν πειράζει καθόλου! Αυτό είναι το καλοκαίρι που έφτασε. Και είναι μάλλον ελπιδοφόρο. Και η μουσική είναι απαραίτητη. Για να ξορκίσεις κάθε κακή σκέψη και φόβο και κυρίως για να αντέξεις αυτό το περίεργο καλοκαίρι και τις αλλαγές του, όποιες κι αν είναι αυτές...

1. "I follow rivers" - "I'm good I'm gone", Lykke Li   &  
Αρχίζω να φοβάμαι ότι είμαι ερωτευμένη μαζί της! Σουηδική indie pop και ένα από τα πιο feel good κομμάτια. Από τους καλύτερους δίσκους του 2011 μέχρι τώρα, από τα καλύτερα τραγούδια του 2011 μέχρι τώρα και πάει λέγοντας. Η μικρή Σουηδέζα που το όνομά της είναι σαν επιφώνημα, με τη φωνή του ξωτικού όπως το κλισέ ορίζει να λέμε, κάνει ένα δεύτερο album που μπορείς να ακούς για πάντα.

2. "Two against one", Jack White, Danger Mouse-Daniele Luppi  
Το πιο feel bad τραγούδι. Όσοι μέχρι τώρα έλεγαν ότι ο Jack White παίζει τόσο όμορφα κιθάρα όσο άσχημα τραγουδάει μάλλον θα αλλάξουν γνώμη. Μετά το τέλος των White Stripes (μέχρι να επανενωθούν σε 20 χρόνια) και τη δυνατή εμφάνιση των Dead Weather τον περασμένο χρόνο ο αγαπημένος Jack παίρνει μέρος σε αυτό το περίεργο project των Danger Mouse και Daniele Luppi για το album τους "Rome" που είναι κάτι σαν soundtrack για μια ταινία που δεν υπάρχει και τους πήρε κα 5 χρόνια να ολοκληρωθεί. Εμένα μου άρεσε...

3. "Culture of fear", Thievery Corporation  
Με ένα δίσκο και ένα τραγούδι που ο τίτλος τους θα μπορούσε να είναι ταινία, δοκίμιο του Noam Chomsky και άρθρο στη Liberation για τη σύγχρονη κοινωνία, οι TC επιστρέφουν. Επιστρέφουν και στην Αθήνα μετά την περυσινή τους εμφάνιση στο Βύρωνα, με μια συναυλία στο Λυκαβηττό αυτή τη φορά, στις 14 Ιουλίου. Μέχρι τότε στο site τους δίνουν ήδη το άλμπουμ για free download.

4. "Rave on Buddy Holly"
Lou Reed, Paul McCartney, Patti Smith, The Black Keys, Julian Casablancas, Florence & The Machine, Fiona Apple και διάφοροι άλλοι σε ένα πάρα πολύ ωραίο αφιέρωμα στον Buddy Holly, τον τύπο που πέθανε στα 22 του κάνοντας στη μουσική ό,τι δεν κατάφεραν να κάνουν άλλοι σε μια ζωή. Κυκλοφορεί στις 28 Ιουλίου και είναι υπέροχος.

5. "Perfect life", Βelong  
Το καλύτερο κομμάτι του 2011, plus το φοβερό εξώφυλλο του album.

6. "Helplessness Blues", Fleet Foxes  
Ολόκληρο το album σε μια λίστα στο mp3. Και κάπου εδώ ομολογώ ότι μου άρεσε περισσότερο από το πρώτο ομώνυμο. Ίσως επειδή λείπουν τραγούδια που ξεχωρίζουν κι αυτό κάνει το Helplessness Blues να ακούγεται το ίδιο ευχάριστα από την αρχή μέχρι το τέλος χωρίς διακυμάνσεις που σε κάνουν να πατάς το next.

7. "Elf Over Rooftops", Baby Guru  
Πιθανότατα το πρώτο album των Baby Guru θα περάσει στη σύγχρονη ελληνική μουσική ιστορία ως το χωρίς-καθόλου-κιθάρες-άλμπουμ- που-όμως-έκανε-επιτυχία. Το Elf over rooftops είναι νευρικό και όμορφο. Δηλαδή ότι πρέπει για indie βραδιές σε αυτό το καλοκαίρι!!

8. "How deep is your love", The Rapture  
Το αστείο που κυκλοφορεί γύρω από αυτό το τραγούδι είναι κάπως αναμενόμενο και μονότονο: οι Rapture διασκευάζουν Bee Gees! Βέβαια η αλήθεια είναι ότι το συγκεκριμένο ερώτημα ανέκαθεν ταλάνιζε κάθε ερωτευμένη (αν και όχι απαραίτητα) ψυχή σε αυτό τον κόσμο οπότε δεν είναι ότι κλέβουν καμιά μεγάλη προσωπική αλήθεια.

9. "Variations", Nicolas Jaar  
Ο 20χρονος τυπάκος από τη Χιλή με τις επιρροές από Erik Satie και τον Mulatu Astatke μέχρι τον Ricardo Villalobos και φωνή που θυμίζει Matt Elliott -παραδέχεται κι ο ίδιος ότι είναι από τους αγαπημένους του άλλωστε- εμφανίστηκε πέρυσι με το "Mi Mujer" και από τότε όλοι περίμεναν το άλμπουμ για να τον "σκοτώσουν" ή να τον εκθειάσουν. Τελικά έγινε το δεύτερο. Όχι αδίκως. Το Variations είναι ένα κομμάτι που θυμίζει έντονα καλοκαίρι και παγωτό και σε βάζει στην ατμόσφαιρα όπου κι αν είσαι, στο Σύνταγμα ή στην Καρύτση.

10. "Night Air"- "Lady Luck", Jamie Woon   &  
Το dubstep είναι σίγουρα ο ήχος του καλοκαιριού. Αν περιλαμβάνει και λίγο R 'n B τα πράγματα γίνονται καλύτερα! Το "Night Air" είναι το αριστούργημα του Jamie Woon. Η λίγο μελαγχολική λίγο παιχνιδιάρικη ατμόσφαιρα που δημιουργεί βρίσκεται στα περισσότερα τραγούδια του άλμπουμ που έχει πάρει καλές κριτικές, καλύτερες από το πρώτο τουλάχιστον αλλά συνεχίζει να μην εντυπωσιάζει.

11. "Birds of paradise" (Dub version) , Peaking Lights  
Έρχεται από αλλού. Από εξωτικά μέρη, από μαζώξεις εξωγήινων, από ονειρικά ταξίδια σε άγνωστα μέρη. Και δεν είναι μόνο αυτό, ολόκληρο το δεύτερο άλμπουμ των Peaking Lights θα μπορούσε να είναι το soundtrack για ένα ταξίδι στο άγνωστο, σε μια άγνωστη πόλη, για μια βόλτα με ένα ποδήλατο ένα βράδυ σε ένα νησί. Κι αυτό σίγουρα δεν είναι εύκολο πράγμα να γίνει.

12. "Surfacing"- Chapel Club  
Οι Chapel Club είναι ένα τυπικό παράδειγμα της μανίας που χαρακτηρίζει τους Βρετανούς να βαφτίζουν κάθε τόσο κάθε νέο συγκρότημα το "next best thing" πριν καν ακόμα εμφανίσουν μια ολοκληρωμένη δουλειά ή έστω κάτι αρκετά συμπαθητικό. Αυτό έγινε πέρυσι με το "Wintering EP" που κυκλοφόρησαν στα τέλη του περασμένου Δεκέμβρη. Μετά ήρθε το "Palace" το ντεμπούτο τους και δικαίωσαν τον τίτλο. Το "Surfacing" είναι το κλασικό "Dream a little dream of me" με μερικές κιθαριές παραπάνω.

13. "People have the power", Patti Smith  
Πώς αλλιώς να περάσεις αυτό το καλοκαίρι, αν όχι ακούγοντας αυτό, πίνοντας μπύρες στο Σύνταγμα, πιστεύοντας στα λόγια του;
I believe everything we dream
can come to pass through our union
we can turn the world around
we can turn the earth's revolution
we have the power
People have the power ...