Κάτι παλιό καλό να ακούσω;

Summer

Είτε βράζετε σε μια παραλία είτε σε ένα διαμέρισμα, τούτη η καλοκαιρινή συλλογή του MiC μπορεί να φροντίσει για μια αύρα δροσιάς (λέμε τώρα...)

Γιάννης Πλόχωρας
Antonio Carlos Jobim - Insensatez (Odeon, 1961)
Εκπνοή φίφτις, μια υγρή, φινετσάτη αύρα εξότικα από τη Βραζιλία ξεκινάει να δροσίζει την πλάση. Έχει όνομα όπως κι οι τυφώνες, Antonio Carlos Jobim. Σε μια καμπάνα πεντάστερου ένα ζευγάρι ερωτοτροπεί στη βεράντα, ηλιοβασίλεμα, μέσα σίξτις. Μεταμεσονύκτιο πάρτυ μιας βίλλας στην Εκάλη των 70s, όμορφοι πλούσιοι λικνίζονται μάγουλο με μάγουλο. Κρατικό ραδιόφωνο σ' εφηβικό δωμάτιο, έητις, αφιέρωμα στην βραζιλιάνικη μπόσσα νόβα. Νάιντις, δίλεπτη ονειρική απογείωση σε νοσηρό εφιάλτη του David Lynch. Χόουμ σιντάκι των 00s για μεθυσμένο ράιντ στη θάλασσα λίγο πριν το ξημέρωμα. Απ τις πρώτες σκέψεις σε λίστα των 10s για τα ομορφότερα κομμάτια που εμπνεύστηκαν από την κλασική μουσική, εν προκειμένω από μια σπάνια στιγμή υπαινικτικής λεπτότητας του Chopin.

 

Αντώνης Ξαγάς
Ennio Morricone/Ruggero Gatti - Dedicato al mare Egeo (Columbia, 1979)
Κομμάτι που έγραψε ο μέγας μάστορας των σάουντρακ για την ταινία του Ιάπωνα πολυκαλλιτεχνίτη Masuo Ikeda "Dedicato al mare Egeo", ταινία ερωτική (εχμμμ -κλείσιμο ματιού- και κάτι παραπάνω), ύμνος στο Αιγαίο το οποίο, ως γνωστόν, πέρα από τα ψάρια του, ανήκει και στα κορίτσια του. Ένα εξ αυτών είναι εδώ και η μετέπειτα διαβόητη Τσιτσιολίνα, εδώ στον ρόλο σουηδέζας τουρίστριας που παίρνει τα μυαλά (και το κορμί) ντόπιου καλλιτέχνη σε κάποιο νησί της άγονης γραμμής.

 

Χίλντα Παπαδημητρίου
Friends of Distinction - Grazing in the Grass (RCA, 1970)
Τεράστια επιτυχία του 1970, ένα από τα πιο feelgood τραγούδια όλων των εποχών. Το οποίο είναι διασκευή μιας instrumental μελωδίας του σπουδαίου Νοτιοαφρικανού τρομπετίστα Hugh Masekela. [Απίστευτη λεπτομέρεια: ο Masekela ήταν ο κορυφαίος τρομπετίστας της jazz στην πατρίδα του, αλλά όλος ο υπόλοιπος κόσμος τον ξέρει γι’ αυτό το instrumental που ηχογράφησε την τελευταία στιγμή, για να συμπληρώσει το άλμπουμ του, Promise of the Future].
Η εκτέλεση του Masekela ήταν με τη σειρά της διασκευή ενός novelty τραγουδιού από τη Ζάμπια, που είχε τίτλο “Mr. Bull #5”. Γυρίζουμε λίγο πιο πίσω διότι λόγω του Κυρίου Ταύρου στον αρχικό τίτλο, ο Masekela ονόμασε το κομμάτι «Grazing in the Grass», και έβαλε τα cowbells στην εισαγωγή. Αλλά δεν το έγραψε ακριβώς ο ίδιος, αφού ως συνθέτης αναφέρεται ο Philemon Hou, επαγγελματίας μουσικός. Όλα αυτά συνέβησαν το 1967, και το 1968 το τραγούδι έγινε η μεγάλη επιτυχία του καλοκαιριού στις ΗΠΑ.
Πηδάμε δύο χρόνια μπρος για να ξαναπάμε στο 1970, και στους Friends of Distinction, ένα φωνητικό soul συγκρότημα που κάποτε περιόδευε με τον Ray Charles. O Harry Elston έγραψε στίχους πάνω στην επιτυχία του Masekela, που τους εμπνεύστηκε βλέποντας αγελάδες να μασουλάνε όταν ήταν σε περιοδεία με τον θείο Ray. Παρά τις ψυχεδελικές εικόνες που περιγράφουν οι στίχοι, υποτίθεται ότι το κομμάτι δεν αναφέρεται στη χρήση χόρτου – αλλά είναι γνωστό ότι όσοι θυμούνται λεπτομέρειες από τα ‘60ς, δεν ήταν εκεί.
Συγγνώμη για τη φλυαρία αλλά για μένα αυτό είναι το απόλυτο καλοκαιρινό τραγούδι. Χωρίς θάλασσες κι ακρογιαλιές, αλλά μ’ ένα πάρκο με πλούσιο γρασίδι, όπου μπορείς να ξαπλώσεις και να κοιτάζεις τα σύννεφα να περνούν σχηματίζοντας διάφορα ζώα. Can you dig it, baby?

 

Σταύρος Σταυρόπουλος
Van Morrison - The Way Young Lovers Do (Warner, 1968)
Δεν θα μπορούσα να το ‘χω μάθει στην εποχή του. Το 1996 όμως, στον Άγιο Νικήτα της Λευκάδας, σε τρυφερή ηλικία που την χαρακτήριζαν τεύχη του Ποπ & Ροκ, cd με κίτρινο αυτοκόλλητο με θαυμαστικό και φορητό cd player με ακουστικά (για να μην πω Discman, αυτό ήταν της Sony, το δικό μου Sanyo), έπαιζε στο repeat. Τρίλεπτη μαγεία, μ’ εκείνα τα έγχορδα και το κοντραμπάσο που μοιάζουν να είναι εκτός ρυθμού αλλά ταιριάζουν τέλεια. Ιδανικό κομμάτι για να ερωτευτείς καλοκαίρι. Tο αγαπούσε ιδιαίτερα και ο Jeff Buckley που το συμπεριέλαβε στην πρώτη του κυκλοφορία, το EP Live at Sin-é, σε 10λεπτη εκτέλεση.

 

Σεραφείμ Διακουράκης
Tim Cohen - Eternal Summer (Empty Cellar, 2016)
Θυμάστε όταν πηγαίναμε δημοτικό και τελείωνε το σχολείο και μας φαινόταν ότι οι καλοκαιρινές διακοπές κρατούσαν έναν αιώνα; Αυτό ακριβώς το συναίσθημα αποτυπώνεται σε αυτό το κομμάτι του Tim Cohen, που δε θυμάμαι από ποιο δίσκο είναι γιατί ο τύπος έχει βγάλει κάμποσους, και για να πω την αμαρτία μου μπορεί ο εν λόγω δίσκος να μην είναι καν με το δικό του όνομα αλλά με αυτό των Magic Trick με τους οποίους έχει βγάλει άλλους τόσους, και το θέμα είναι ότι όλοι αυτοί οι δίσκοι ανεξαιρέτως είναι διαμάντια – αλλά συγχρόνως υπάρχει και μια γκαντεμιά που τον δέρνει και δεν έχει καταφέρει να γίνει γνωστός παρά το ό,τι βγάζει τη μία δισκάρα μετά την άλλη, και μετά έρχεται το κάθε τσουτσέκι και κάνει επιτυχία με το πρώτο EP του. Είναι ένας άδικος κόσμος.

 

Θανάσης Παπαδόπουλος
The Pogues - Summer in Siam (Pogue Mahone, 1990)
Την Ταϊλάνδη την λέγανε παλιά Σιάμ, και ως γνωστόν είχε βασίλισσα τη Lydia Lunch. Πότε είναι καλοκαίρι και πώς είναι το καλοκαίρι στο τροπικό Σιάμ μου διαφεύγει. Πάντως η ταυτολογία στους στίχους του Shane MacGowan “When it's Summer in Siam / Then all I really know / Is that I truly am / In the Summer in Siam” αν και καθόλου επεξηγηματική, είναι κάπως “καλοκαιρινή”: το καλοκαίρι δεν είμαστε για πολλά πολλά. Το τραγούδι είναι από το ‘Hell's Ditch’ του 1990, σε παραγωγή του Joe Strummer. Αυτό είναι του 2002.

 

Δημήτρης Κάζης
Surfin' Lungs - Who stole the summer (Cherry Red, 1985)
To 1985 κυκλοφόρησε η surf συλλογή ‘Hang 11 (Mutant Surf Punks)’. H ιδιαιτερότητά της σε σχέση με τις εκατοντάδες που προηγήθηκαν ήταν ότι τα περισσότερα γκρουπ που συμμετείχαν ήταν αγγλικά. Όχι όλα, στο οπισθόφυλλο γράφει ότι έβαλαν και μερικά αμερικάνικα επειδή τους άρεσαν, αλλά μπορεί και να το έκαναν επειδή δεν συμπλήρωναν το δίσκο. Το surf δεν ήταν νέο για την Αγγλία, ας θυμηθούμε ότι μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες και κλασσικότερα κομμάτια του είδους στα 60s, το ‘Telstar’, βγήκε από το στούντιο του Joe Meek. Στη συλλογή μας συμμετέχουν πιο νέα γκρουπ που έπαιζαν surf μπολιασμένο με τη χύμα δυναμικότητα του πανκ. Ένα από αυτά, οι Surfin' Lungs από το Bracknell, μια πόλη 100 χιλιόμετρα μακριά από τη θάλασσα, έγραψαν αυτό το νοσταλγικό ποπ τραγουδάκι με τον τίτλο που στοιχειώνει κάθε καλοκαίρι της ενήλικης ζωής μου, που είναι ίδιο με το προηγούμενο. Ποιος έκλεψε το καλοκαίρι της παιδικής ηλικίας και της εφηβείας μας;

 

Μάριος Καρύδης
The Lemon Fog - Summer (Orbit, 1968)
Δεν το 'χω ψάξει ιδιαίτερα το θέμα αλλά δύο από τα πιο "ευαίσθητα" άσματα για μοναχικές καρδιές που ξέρω, έχουν γραφτεί από δεκαεξάχρονους: το "These Days" του Jackson Browne και το "Summer" των Lemon Fog που το 'γραψε o Ted Eubanks σε στιγμές ύψιστης εφηβικής βαρεμάρας. Το πρώτο το μάθαμε από την Nico, το δεύτερο από τα πάρτι των Coalminers. Και τα δυο χορεύονται "χαζεύοντας τα παπούτσια σου" και περιγράφουν απλοϊκά την εφηβική μοναξιά. Μόνο που η μοναξιά του "Summer" (ενός τραγουδιού που θα το έλεγαν οι Byrds αν ποτέ ηχογραφούσαν στη Sarah) είναι η δεκαπενταυγουστιάτικη μοναξιά, αυτή που σιγοτραγουδάς στην άδεια Αθήνα και αδημονείς να την διαολοστείλεις. Μπορεί να μην έχει την ώριμη τσαχπινιά του "Summertime" του Sam Cooke ή την υπαρξιακή λυρικότητα του "That Summer Feeling" του Jonathan Richman αλλά έχει hammond και καλοκαίρι δίχως hammond είναι μοχίτο χωρίς δυόσμο.

 

Μαρία Φλέδου
Adorable - Summerside (Creation, 1992)
Το καλοκαίρι δεν ήταν ποτέ η εποχή μου, παρά την ομορφιά του και ό,τι μου λείπει πλέον από αυτήν με αποδιοργανώνει και δεν ξέρω πώς να το διαχειριστώ. Δεν είμαι σίγουρη λοιπόν για το τι μπορεί να κάνει ένα τραγούδι καλοκαιρινό. Αυτό το αγαπημένο μου ‘Adorable’, b-side (του 'I'll be your Saint'), είναι μία μικρή μουσική ιστορία αγάπης-με μαγευτική κιθάρα και έξτρα δόση μελαγχολίας από τον Pete- που πεθαίνει και αναβιώνει και ξανά τα ίδια.. It's gonna be another long summer stripping the love from one another... Τελικά μετά από χρόνια μετατράπηκε στο δικό μου ατελείωτο καλοκαίρι.

 

Τάσος Πατώκος
Cocteau Twins – Summerhead (Fontana, 1993)
To “Four-Calendar Café” δεν θεωρήθηκε ποτέ ένας από τους καλύτερους δίσκους των Cocteau Twins και για να λέμε και την αλήθεια αυτό δεν είναι καθόλου αδικία. Και εκεί που είσαι λίγο μετά τα μισά της δεύτερης πλευράς του δίσκου και σε έχει πιάσει μια μικρή (ή και μεγάλη) υπνηλία μετά από κάμποσα μάλλον αδιάφορα κομμάτια, έρχεται εντελώς αναπάντεχα μια από τις πιο ευδαιμονικές στιγμές που μας χάρισε ποτέ το συγκρότημα, το εκρηκτικό “Summerhead”. Κρυμμένο ως προτελευταίο κομμάτι του album, ήταν εκείνο που απογείωσε έστω και στο παρά πέντε έναν συνολικά αδύναμο δίσκο και αποτέλεσε τον απόλυτο καλοκαιρινό ύμνο του συγκροτήματος.

 

Αναστάσιος Μπαμπατζιάς
Lycia - August (Project, 1995)
Ο Αύγουστος (και ο Σεπτέμβριος-ο πιο ωραίος μήνας του καλοκαιριού) είναι ο μήνας που η ψυχή επιτρέπεται να νοσταλγήσει. Όχι κάτι συγκεκριμένο... ίσως μόνο μια αίσθηση, τον αέρα της νύχτας που βασανίζει τους θάμνους δίπλα στο κύμα και που οι Lycia εγκλώβισαν σε ένα τετράλεπτο όνειρο.

 

Ελένη Φουντή
aus - Halo (Preco, 2006)
Ήμουν έτοιμη να ξεκινήσω υπερασπιζόμενη τον aus, κατά κόσμο Yasuhiko Fukuzono, για την μελωδική ναϊφ - ποπ προσέγγισή του στο IDM, αλλά μετά θυμήθηκα ότι δεν τον ξέρει σχεδόν κανείς, οπότε δεν χρειάζεται. Κι όμως, σε κάποια άκρη του ορυμαγδού της ιαπωνικής electronica των 00s, υπήρξε και αυτό το μικρό πολύτιμο label, η Preco, που μας έδωσε - έστω για λίγο - εξαιρετικά δείγματα ambient, modern classical, IDM, πασπαλισμένου με άφθονη αστερόσκονη και παιδική αθωότητα. Σαν τη μουσική του aus, που ακούω καμιά φορά τα καλοκαίρια και λάμπει ο χώρος από τη ζεστή του ομορφιά και ευθραυστότητα μαζί. Το "Halo", γλυκύτατο (πλην όμως όχι γλυκερό) broken beat διαμαντάκι με κρυφές nu-jazz πινελιές (για όποιον κάνει τον κόπο να το ακούσει με ακουστικά) και ονειρεμένη μελωδία, το αγάπησα από την πρώτη στιγμή, γιατί μου έδειξε τις προθέσεις του κατευθείαν. Δηλαδή, έλα εδώ, να σε πιάσω από το χέρι, να πάμε σε μια μεγάαααλη παραλία, όπου οι γλάροι καθρεφτίζονται στα ασημένια νερά του εξωφύλλου του δίσκου ("Lang" (2006)), αγόρια και κορίτσια φτιάχνουν κάστρα στην άμμο, πολύχρωμα μπαλόνια χορεύουν στον ουρανό, κι εσύ γίνεσαι ένα με τη θάλασσα (με έναν όχι μακάβριο τρόπο, για να εξηγούμαστε). Ε πήγα, κορόιδο είμαι;

 

Νάνσυ Σταυρίδου
The War on Drugs - Disappearing
&
Marsheaux - August Day (Undo, 2013)

Θα σας εξομολογηθώ κάτι: Για το συγκεκριμένο θέμα αποφάσισα να κάνω μια πονηριά. Επέλεξα δύο αντί για ένα αγαπημένο κομμάτι για το καλοκαίρι. Έχω όμως σοβαρή δικαιολογία. Τα δύο κομμάτια είναι συμπληρωματικά! Όπως ο καφές και η ζάχαρη! Και φυσικά το συγκεκριμένο παράδειγμα δεν είναι τυχαίο. Γιατί κάθε φορά που ακούω το ‘Disappearing’ από τους The War on Drugs αισθάνομαι μια πίκρα και ένα βάρος από την κούραση της καθημερινότητας και θέλω απλά να εξαφανιστώ. Για να γλυκάνω όμως τούτο τον καημό και να πάρω δυνάμεις, βάζω να ακούσω αμέσως μετά το ταξιδιάρικο ‘August Day’ των Marsheaux, και από τα πρώτα κιόλας δευτερόλεπτα μεταφέρομαι με μαγικό τρόπο στο κατάστρωμα ενός πλοίου να χαζεύω την πόλη που ολοένα απομακρύνεται και νιώθω πλέον έτοιμη να ξεφωνίσω από μέσα μου χαμογελώντας και απολαμβάνοντας τον αέρα και τις πιτσιλιές της θάλασσας στο πρόσωπό μου, «επιτέλους διακοπές!».
Καλό καλοκαίρι να έχουμε!

 

Τάσος Βαφειάδης
All About Eve - Our summer (live) (Mercury, 1990)
Για κάποια άγνωστη αιτία μερικά από τα καλύτερα τραγούδια των All About Eve δεν μπήκαν ποτέ σε κάποιο κανονικό τους δίσκο. Συνήθως ήταν b-sides και όσοι τους αγαπούσαμε τα ψάχναμε μανιωδώς στα εγχώρια δισκάδικα και στις αγγελίες των ξένων περιοδικών. Το “Our summer” κυκλοφόρησε το 1987 στη δική τους ανεξάρτητη εταιρία, ήταν το τρίτο σινγκλ που έβγαλαν και κατάφερε να φτάσει στη θέση Νο. 2 του Βρετανικού indie τσαρτ. Ωστόσο, δεν συμπεριλήφθηκε στο ντεμπούτο άλμπουμ που έβγαλαν την επόμενη χρονιά. Παρέμεινε όμως ένα αγαπημένο τους τραγούδι, μια που στις περισσότερες συναυλίες το ερμήνευαν. Σε μια από αυτές, το 1989 στο Hammersmith Odeon του Λονδίνου, ηχογραφήθηκε, μπήκε αρχικά στη δεύτερη πλευρά του σινγκλ “Scarlet” και στη συνέχεια στην τελευταία επίσημη συλλογή “Keepsakes”.

 

Δημήτρης Δραγούμης
The Moffs - Another Day In The Sun (Citadel, 1985)
Κάθε άλλο παρά ενοχλητικοί οι σκόροι εξ Αυστραλίας! Τα λεπιδόπτερα του Tom Kazas σημάδεψαν τη δεκαετία του ᾽80 με έναν ακαταμάχητο καλοκαιρινό μελωδικό ύμνο ο οποίος έκτοτε δεν απουσίασε ποτέ από καμία σημαντική αναδρομική συλλογή της ανεξάρτητης μουσικής ιστορίας της Αυστραλίας. Φυσικά, δεν απουσιάζει ποτέ και από τις καλοκαιρινές συλλογές στο αμάξι μου...

 

Χρήστος Αναγνώστου
Demon - Night of the Demon (Carrere, 1981)
Νύχτα με πανσέληνο στην παραλία, εκεί που κάθονται όλοι μαζεμένοι γύρω από την φωτιά και ακούν τον κλασικό με την κιθάρα να παίζει το “Creep” και άλλες αηδίες, εμφανίζεται σαν από μηχανής θεός ο ήρωας μας με μαγιό Μιτς στο Baywatch και από πάνω δερμάτινο στυλ Halford! Πετάει την ακουστική στην πυρά και plugάρει στον ενισχυτή. Ξεκινώντας τις πρώτες νότες της ελεγείας στον καλοκαιρινό Δαίμονα τα σύννεφα μαζεύονται γύρω από το φεγγάρι και η παρέα θυσιάζει την παρθένα της παρέας σαν slasher του Argento. Έτσι σε χτυπάει το χιτ των Demon πρωτοπόρων του NWOBHM, οι οποίοι αν και δεν έγιναν φίρμες μας άφησαν την καλτ κληρονομιά τους να μας συνοδεύει στο καράβι.

 

Μαριάννα Βασιλείου
Fucked Up - I Hate Summer (Matador, 2008)
Ναι, είμαι από αυτούς τους ανθρώπους που λατρεύουν τη συννεφιά, το κρύο, το χιόνι, τη βροχή, την ομίχλη, τον παγωμένο αέρα και το χαλάζι. Και ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω τι σας αρέσει στο καλοκαίρι. Η αφόρητη ζέστη; Ο ιδρώτας; Η άπνοια; Το μακιγιάζ που λιώνει στο τέταρτο; Το ότι πρέπει να κάνουμε τουλάχιστον τρία ντους τη μέρα; Ο εκτυφλωτικός ήλιος που μας ξυπνάει από τα χαράματα; Η βρωμιά; Η αδυναμία του εγκεφάλου μας να λειτουργήσει κανονικά, με αποτέλεσμα να μη μπορούμε να δουλέψουμε; Τα εγκαύματα και η ηλίαση; Τα έντομα; Το ότι πρέπει να πασαλειβόμαστε με αντιηλιακό κάθε τρεις και λίγο και να φοράμε γυαλιά ηλίου και καπέλο μέχρι τις 9 το βράδυ; Το ότι δεν μπορούμε να κοιμηθούμε πια χωρίς κλιματισμό; Ειλικρινά, ΤΙ; I Hate summer λοιπόν και κάνω υπομονή μαζί με τους Fucked Up – σε μερικές βδομάδες, θα ξαναπίνουμε με το καλό ζεστό καφέ και θα φοράμε μακρυμάνικα. Υπομονή και καλή μας αντοχή!

 

00:00 Gleis X – Cicada vs air condition
00:09 Antonio Carlos Jobim - Insensatez
02:56 Ennio Morricone/Ruggero Gatti - Dedicato al mare Egeo
06:20 Friends Of Distinction - Grazin' in the grass
09:10 Van Morrison - The way young lovers do
12:14 Magic Trick - Eternal summer
16:46 The Pogues - Summer in Siam
20:32 Surfin' Lungs - Who stole the summer
23:00 The Lemon Fog - Summer
26:16 Adorable - Summerside
29:01 Cocteau Twins - Summerhead
32:34 Lycia - August
37:03 aus - Halo
41:36 Marsheaux - August day
46:31 All About Eve - Our summer
49:56 The Moffs - Another day in the sun
54:34 Demon - Night of the demon
57:51 Fucked Up - I hate summer