Linear 85.B
1. Julian Plenti - Skyscraper (Julian Plenti is skyscraper)
Γεννήθηκε στην Αγγλία σαν Paul Julian Banks, στα 3 του μετακόμισε στο Michigan, πήγε σχολείο στην Ισπανία, γυμνάσιο στο Μεξικό, πανεπιστήμιο στη Νέα Υόρκη (ο Παλαιοκώστας ήταν ο μπαμπάς του;) και έφτιαξε συγκρότημα με κάποιον που γνώρισε στο Παρίσι. Και τι παίζει αυτό το γκρουπ θα ρωτήσεις, flamenco - mariachi - no wave; Μπα. Κάτι σε Joy Division θα έλεγα αφού μιλάμε για τους Interpol. Οι οποίοι βιώνουν περίοδο αγρανάπαυσης αλλά ο ανήσυχος Paul δεν μπορεί να τεμπελιάζει. Άφησε το αμόρε του Helena Christensen στο σπίτι και πετάχτηκε μέχρι το στούντιο για ένα προσωπικό δισκάκι.
2. Ramona Falls - Russia (Intuit)
Στο Portland ζουν οι Menomena, εις εξ αυτών, ο Brent Knopf, έβγαλε σόλο δίσκο με τη βοήθεια 35 (!!) φίλων του από άλλα γκρουπ που συνεισέφεραν κι από κάτι που ο Brent βρήκε χαριτωμένο. Ποιο να είναι άραγε το θέμα του Russia; Ο αχυράνθρωπος του Putin, Medvedev; Οι δημοσιογράφοι που κάνουν κριτική στον μεγάλο και ένα πρωί ανακαλύπτουν μια τρύπα πάνω απ'τ'αφτί που το προηγούμενο βράδυ δεν υπήρχε; Η δυσκολία να παίξεις μπάλα το φθινόπωρο και την άνοιξη στα γήπεδα της Σιβηρίας; Όχι. Μια ερωτική ιστορία είναι που λαμβάνει χώρα εκεί, αλλά το ενδιαφέρον βρίσκεται στη μουσική, αυτό το ωραίο δείγμα indietronica που σ'αφήνει διψασμένο για επανάληψη. Οne more time in the ghetto, οne more time if you please.
3. Meat Puppets - Sapphire (Sewn together)
"I went from Phoenix, Arizona all the way to Tacoma, Philadelphia, Atlanta, L.A." τραγουδούσε κάποτε ο Steve Miller και μετά ζητούσε απ'το μωρό του να τον κουνήσει. Το Phoenix (γλυκό που πουλούσαν στα σινεμά δεν ήταν το φοινίκι;) είναι ως γνωστόν η έδρα των Meat Puppets που φτιάχτηκαν το 1980 από τους αδερφούς Kirkwood και τον Derrick Dostrom. To Phoenix, για να μη μας πουν και αδαείς, είναι η πιο ζεστή μεγαλούπολη των ΗΠΑ με 38 Κελσίου μέση θερμοκρασία. Για να μιλήσει η τοπική Τζέλα Παυλάκου για καύσωνα πρέπει να υπάρχει πρόβλεψη τουλάχιστον για 46-47C. Πως γίνεται κι αυτό το τραγούδι δε θυμίζει ανθρώπους που τρέχουν να βαρέσουν κάρτα, που βρίζουν στις ουρές, κορναρίσματα και φάσκελα ταξιτζήδων; Μήπως βγαίνουν στην ύπαιθρο για να εμπνευστούν; Για να δω κάνα στιχάκι. ..the waterfall dream... μάλιστα ...shadows that play ... μμμ ...a feather ... your wings ...we'll fly off together... the river of thirst. Τιιι; Ο ποταμός της δίψας; Πωπώ. Μαν γιου κουφ μι. Δεν έχω ακούσει πιο τολμηρή παρομοίωση. Μ'έστειλες τώρα. Ας το ακούσω άλλη μια φορά στη μνήμη του θείου μου του Ζαφείρη (Sapphire ντεεε!)
4. Arctic Monkeys - Cornerstone (Humbug)
Άχρηστη πληροφορία (να'ταν η πρώτη;): Cornerstone λεγόταν ο δίσκος των Styx που είχε τα σουξέ Babe και Boat on the river. Η μπάντα, διαβάζω, περνάει φάση Cream και Hendrix κι αυτό φαίνεται στον τρίτο τους δίσκο που ηχογραφήθηκε με τη βοήθεια του Josh Homme των Queens of the Stone Age. Δηλαδή ο κάθε επόμενος δίσκος τους θα είναι ο καθρέφτης των νέων τους ανακαλύψεων; Και απ'το πόσο καλός είναι θα καταλαβαίνουμε πόσο καλά έμαθαν το μάθημά τους; Ας τους βάζει τουλάχιστον κάποιος ν'ακούνε σωστά πράγματα - οι Cream δεν ήταν απαραίτητοι εδώ που τα λέμε. Είναι 23 και 24 ετών τώρα και πάνε οκτώ χρόνια από τότε που άρχισαν να παίζουν. Οι πρώτοι δύο δίσκοι τους ήταν πιο ζωντανοί και αυθόρμητοι και πούλησαν σαν ζεστά ναρκωτικά σε προσφορά. Αυτός δε θα πάει τόσο καλά αλλά, έτσι είναι η ζωή, έχουν κι άλλοι σειρά να πλουτίσουν.
5. Low Anthem - Charlie Darwin (Oh my god, Charlie Darwin)
Δυο ψηλοί και μια κοντή απ'το Rhode Island. Έβγαλαν τον πρώτο δίσκο το 2007 και τον δεύτερο το 2008. Τον δεύτερο ξανακυκλοφόρησαν φέτος σε remaster έκδοση η Nonesuch στην Αμερική και η Bella Union στην Ευρώπη. Γιατί τόσο ενδιαφέρον, πάει κάπου το μυαλό σας; Ψάχνουν λέει όλοι τους νέους Fleet Foxes. Έξυπνος ο τίτλος του δίσκου που βάζει το θεό και τον Δαρβίνο να συγκατοικήσουν. Εγώ πιστεύω στο Δαρβίνο, τον θεωρώ μάλιστα καλύτερο απ'τον Ιούλιο Βερν. Και στο big bang theory πιστεύω και μ'αρέσει κι ο ομώνυμος δίσκος των Fleshtones. Και στους 7 θεούς του Ολύμπου πιστεύω και στις 9 Μούσες.
6. Sarah Blasko - Lost & defeated (As day follows night)
To πρόβλημα μ'αυτό το τραγούδι είναι που λείπει η φωνή του Nick Cave. Μιλάει για έναν άκαρδο που δεν υπέκυψε στο πρεσάρισμα και τον έρωτά της. Καλύτερος είναι ο τίτλος του δίσκου που αφήνει όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά. Όπως η μέρα ακολουθεί τη νύχτα, έτσι κι εγώ θα... Η Σάρα γεννήθηκε στο Sydney, έπαιζε σε μπάντες μέχρι τα mid twenties της που αποφάσισε να μονάσει. Άλλοι δυο δίσκοι έχουν το όνομά της στο εξώφυλλο. Αδυναμία της δεν είναι οι σοκολάτες αλλά οι διασκευές. Crowded House, Underground Lovers, Cold Chisel, Elton John είναι κάποιοι απ'τους τιμηθέντες.
7. Μellowdrone - Lady in her underwear (Angry bear)
This aa could aa be aa the aa last. Ο δεύτερος δίσκος του τρίο απ'το Los Angeles (με το που πήγε ο Beckham στους Los Angeles Galaxy ξαναμπήκε η πόλη στο χάρτη). Box λεγόταν το προ τριετίας ντεμπούτο τους. Ωραία η κυρία με τα εσώρουχα αλλά νομίζω πως χρειάζεται ένα nude remix από κάποιον.
8. FrYars - Of march (Dark young hearts)
Έγινε κι αυτό. Το Bandstocks, ένα site όπου ακούς μπάντες και μπορείς να επενδύσεις χρήματα στον πρώτο δίσκο τους. Έτσι έβγαλαν δίσκο οι FrYars. Το πώς έπεισαν τον Dave Gahan να συντραγουδήσει ένα απ'τα τραγούδια είναι κάτι που οι ρεπόρτερ μου (Δημαράς, Λιάνης, Χαρδαβέλας) δεν κατάφεραν να ανακαλύψουν. Εδώ έχουμε το αποτέλεσμα του πειράματος "αν ο David McComb των Triffids ήταν τραγουδιστής στους U2" (το γκρουπάκι κάποιου Bono, αν το έχετε ακουστά).
- Ποια είναι η τελευταία σου επιθυμία μελλοθάνατε;
- Να αποκτήσω το δίσκο του ντουέτου Bono & Bonobo με εξώφυλλο τη Bo Derek.
- Σιγά μη σου φέρουμε και τον Bono Jovi.
- Άκαρδοι δήμιοι.
9. Rumble Strips - Not the only person (Welcome to walk alone)
Πέντε απ'το Devon που μετακόμισαν στο Λονδίνο για χάρη της καριέρας. Με την Island πίσω τους ήταν εύκολο να έχουν τον παραγωγό της Amy Winehouse Mark Ronson και τον Owen Pallett που κάνει τα string arrangements και των Arcade Fire. Είναι ο δεύτερος δίσκος τους και αυτό που διάλεξα είναι το single του. Δε συμβαίνει συχνά να συμπίπτουν τα γούστα μου με των επαγγελματιών γι'αυτό και δε θα πετύχαινα αν ...έκανα εταιρία δίσκων.
10. Oh, Atoms - Shaftesbury drill (You can't see the stars from here)
Αν δεν παίρνεις προφυλάξεις έρχονται γεννητούρια. Για τους δυο βρετανούς μουσικούς λέω, τη Gwen Cheeseman και τον Marc Withecom που η μοίρα τους έκλεισε ραντεβού στο Τέξας. Εκεί το ζευγάρι συζήτησε... το ζευγάρι μέθυσε... το ζευγάρι μελέτησε... και οι Oh, Atoms γεννήθηκαν. Εκείνη συνοδεύει τους Psapp και τον Jose Gonzalez στα live, έχει ηχογραφήσει και με τους Flotation Toy Warning. Τώρα έχουν το δικό τους σπίτι και τον πρώτο τους δίσκο που το Music Week χαρακτήρισε glorious folk pop. Τα ονόματα των συγγενών που πέφτουν συχνά στο τραπέζι είναι των Calexico, Julee Cruise, Magic Numbers, Belle and Sebastian και Saint Etienne.
11. Jenny Owen Youngs - What beats within (Transmitter failure)
Καστανή, γαλανομάτα. Στα 14 άρχισε την κιθάρα, είναι 28 τώρα. Γεννήθηκε στο New Jersey αλλά πέρασε και ζει απέναντι στο Brooklyn. To '05 έβγαλε μόνη της το άλμπουμ "Batten the hatches", το '07 το επανέκδωσε η Nettwerk που έβγαλε και το νέο της. Ο τίτλος του τραγουδιού βγήκε απ'το στίχο Every night, the sheets pulled tight, I'm sinking before I begin, silent as the light goes black, and digging to see what beats within.
12. We Fell to Earth - Careful what you wish for (We Fell to Earth)
Λέω να αγνοήσω τον τίτλο και να ευχηθώ απερίσκεπτα. Εύχομαι λοιπόν αύριο το πρωί που θα ξυπνήσω στις 7 (όπως κάθε μέρα) να έχω το κορμί και την ομορφιά του Νίκου Παπαδάκη, το χιούμορ του Woody, τον τραπεζικό λογαριασμό της Μαριάνας Λάτση, τις ορμόνες της Σάσα Μπάστα και την ευφράδεια της Κατερίνας Παπακώστα. Θέλω επίσης οι εχθροί μου να διαθέτουν την κορμοστασιά του Πάγκαλου, την ομορφιά του Γεωργίου, την ευφράδεια του Ρουβά, την ευαισθησία του Καρατζαφέρη και την ευφυϊα του Αυτιά. Λέτε να μετανοιώσω για τις ευχές μου; Οι We Fell to Earth γεννήθηκαν όταν ο Richard File (πρώην UNKLE) συνάντησε την Wendy Rae Fowler ή Wendy Ray Moan (παρατρεχάμενη των Eagles of Death Metal) στο Rancho de la Luna στην έρημο της Καλιφόρνια. Εδάκρυσε ο βρετανός, εδάκρυσε κι η αμερικανίδα. Δε θυμάμαι πάντως η ταινία του Nicolas Roeg να λεγόταν The couple who fell to earth. Τέσπα. Πρώτος δίσκος. Να τους εκατοστίσετε παιδιά μου.
13. Speech Debelle - Speech therapy (Speech therapy)
Ο δίσκος της είναι ένας από τους 12 υποψήφιους για το Mercury Prize που δίνουν οι Άγγλοι κάθε Σεπτέμβριο. Μπορεί η Debelle να κερδίσει την Florence, την La Roux, την Bat for Lashes, τους Glasvegas, τους Horrors; Αμφιβάλλω. Για να δούμε τι γράφουν για την έγχρωμη λονδρέζα. Ότι έχει φωνή ζεστή, νεανική, ευάκουστη, το ίδιο μπορείς να πεις και για τους στίχους της. Τίμια με τη μουσική της, εκθέτει και ξορκίζει μερικούς προσωπικούς δαίαιαιαιμονες. Κιθάρα παίζει ο αδερφός του παραγωγού, φωνητικά κάνει ο Roots Manuva. Ντεμπούτο στην Big Dada.
14. Lo' jo - Rue de la solitude (Cosmophono)
Τα γαλλικά είναι η 5η γλώσσα που χρησιμοποιείται στο ίντερνετ μετά τα αγγλικά, κινέζικα, ισπανικά, γιαπωνέζικα και πάνω απ'τα πορτογαλικά, γερμανικά, αράβικα, ρώσικα, κορεάτικα. Μάλλον πρέπει να προσαρμοστώ στη νέα πραγματικότητα και να κάνω μελετημένες επιλογές και όχι όπως τώρα που βάζω ότι μου αρέσει, αυθόρμητα, άναρχα, ασυλλόγιστα. Οι Lo'jo, τους οποίους θυμάμαι πως έχω επιλέξει 2-3 φορές στο παρελθόν, υπάρχουν απ'το 1982, αλλά μόνο δύο απ'τα μέλη τους είναι σταθερά όλα αυτά τα χρόνια. Οι υπόλοιποι μπαίνουν και όταν κουραστούν απ'τις περιοδείες, μαλώσουν, διαφωνήσουν, πάρουν μετάθεση, παντρευτούν ή πεθάνουν, αποχωρούν. Το νέο τους πόνημα είναι κομμάτι μελαγχολικό, μην περιμένετε γκάζια, γρηγόρυθμους και παρτιάθεση. Οδός μοναξιάς όνομα και πράμα.
15. Jack Penate - Lets all die (Everything is new)
Κι άλλος λονδρέζος (Μάλια το περάσατε το Linear;). 24 ετών (οι άνδρες ωριμάζουν στα 14). Εγγονός γνωστού συγγραφέα. H κιθάρα είναι το όργανό του. Γεννήθηκε σε ζυγό έτος, αλλά μόνο το πρώτο του single κυκλοφόρησε σε ζυγό. Τα υπόλοιπα 7 singles και τα 2 album του κυκλοφόρησαν τα έτη '07 και '09. Το κομμάτι που ακούς μαζί μου έχει κάτι από Dexy's Midnight Runners αλλά και Robert Smith στη φωνή και βαλκανικό μπιτ. Let's all die. Kalashnikov. Ederlezi. Να'ταν η χαρά οικόπεδο.
16. Alasdair Roberts - Ned Ludd's rant (for a world rebarbarised) (Spoils)
Ονειρεύτηκε ο καλλιτέχνης πως ήταν ο Ned Ludd, αυτός που το 1779 κατέστρεψε μια κλωστοϋφαντική μηχανή και ενέπνευσε το κίνημα των λουδιτών που δημιουργήθηκε 30 χρόνια αργότερα και ήταν εναντίον της εκβιομηχάνισης που θα μείωνε τις θέσεις εργασίας. Η απειλή της ανεργίας έχει ηλικία Μαθουσάλα όπως βλέπετε. Η πρόταση είναι λοιπόν να πάμε ξανά πίσω στο χρόνο. Είμαι μέσα. Θα προσλάβω κάποιον να γράφει τα σχόλια σε πάπυρο κι έναν να γυρίζει τη μανιβέλα του recorder. Αμέσως - αμέσως δημιουργήθηκαν δυο νέες θέσεις εργασίας. Ο Alastair γεννήθηκε στη χώρα της γερμανίδας μάνας του αλλά μεγάλωσε στη χώρα του σκοτσέζου πατέρα του που ήταν φολκ κιθαρωδός. Ζει στη Γλασκώβη. Έβγαλε τρεις δίσκους με το συγκρότημα Appendix Out και πέντε σόλο. Ακούω αυτό το τραγούδι πριν κοιμηθώ και το πρωί (στις 7 όπως έχουμε ξαναπεί) ξυπνάω με επαναστατική διάθεση με το ourselves alone, ourselves alone against highwaymen and Tories στ'αφτιά μου.
17. Gerry Mitchell & Various Production - The pure sun (The invisible lodger)
O Gerry Mitchell είναι σκοτσέζος ποιητής και ζωγράφος (το μίνι σκοτσέζικο αφιέρωμά μας είναι μια προσφορά του ουίσκυ Chivas Regal) και έχει συνεργαστεί και με τους Little Sparta, Ragged Garden και Crisps. Οι Various Production είναι βρετανικό ντουέτο που μέχρι στιγμής έχει κυκλοφορήσει δεκαπενταριά singles, ένα μόνο κανονικό lp, ένα με remixes και αυτό με τον Gerry. Έχουν και την εταιρία Misc που πουλάει prints, συνήθως με το artwork των δίσκων τους. Πίνω μια γουλιά Chivas Regal και συνεχίζω.
18. SixToes - Trick of the night (Trick οf the night)
Με έξη μέλη που παίζουν και banjo, violin, cello, double bass δεν περιμένουμε να ακούσουμε βέβαια τραγούδια των τριών ακόρντων. Κάντρι δεν είναι, τζαζ δεν είναι, chamber pop δεν είναι, τι είναι τότε; Λονδρέζοι. Έχουν έναν εξαδάκτυλο ανάμεσά τους που όμως δε λέγεται Πουλικάκος.
19. Vienna Teng - No gringo (Inland territory)
Την αρπάζω απ'τα νύχια του αδηφάγου κτήνους που λέγεται mainstream και την κρατάω στην πλευρά μας κι αυτό γιατί δεν έκανα καλή πράξη τα τελευταία χρόνια αλλά και γιατί άγγιξε μια ευαίσθητη χορδή μου η αιφνιδιαστική φλαμένκο αλλαγή της στο 2:55 του κομματιού. Αν έχεις μνήμη Αλέφαντου θα θυμάσαι το σπουδαίο της Blue caravan που φιλοξενήσαμε στο πλατώ του linear προ τριετίας. Cynthia Yih Shih τα κακιτεχνικό της, ταϊβανοαμερικανίδα, πιάνο, κιθάρα, φωνή, τέταρτος δίσκος. Αν δε γίνει λίγο πιο τολμηρή, βρώμικη, δεν εκτεθεί παραπάνω, δε ροκάρει λίγο, δε θα πάω στο ραντεβού του 2010. Την στεναχωρώ, το ξέρω, αλλά...
20. Uwe Kaa - Wir leben laut (Various - Bad boys riddim 2009)
Τρία είναι τα ερωτήματα που θα μείνουν αναπάντητα: 1.Μπορεί να υπάρξει ελληνικό ροκ όσο η στράτευση είναι υποχρεωτική; 2.Κολλάει ο ελληνικός στίχος στο ροκ; 3.Κολλάει ο γερμανικός στίχος στη reggae; Γελάω κάθε φορά που ακούω αυτό το γερμανόφωνο ρεγγάκι που είναι διασκεδαστικό μολοντούτο. O Uwe Kaa απ'το Μόναχο είναι λέει διάσημος στη χώρα του και είναι μόνο 32. Πώς να προφέρεται άραγε το όνομά του; Ούβε Κα; "H μουσική ξυρίζει τις ψυχές μας. H μουσική ξυρίζει τις ψυχές μας. H μουσική ξυρίζει τις ψυχές μας. H μουσική ξυρίζει τις ψυχές μας".
_____
