Linear 88

Η ακρόαση ολόκληρων δίσκων είναι χρονοβόρα διαδικασία. Ακούσαμε τριανταεννέα πρόσφατους και σου προτείνουμε τα highlights τους. Του Μπάμπη Αργυρίου

Στην παρένθεση ο τίτλος του δίσκου.

1. Blaudzun - The choking game (Seadrift soundmachine)

Utrecht, Netherlands, Johannes Sigmond, αδερφός του Jakov που είναι επίσης κιθαρίστας. Στη μπάντα είναι άλλοι τρεις, ο ένας παίζει ακορντεόν. Ο Johannes που έχει μαύρα μούσια και φοράει γυαλιά που κρύβουν τη μισή επιφάνεια του άτριχου προσώπου έβγαλε έναν ακόμα δίσκο το 2008. Έγραψε τα περισσότερα απ'τα νέα τραγούδια στη Βαρκελώνη. Τώρα είναι σε τουρ με κάποια Ane Brun. Επ! Μ'αρέσει η Ane Brun. Μήπως τίποτα δεν είναι τυχαίο; Μήπως έχω το γονίδιο ΤΕ378Υ645L000ZQ που προκαλεί αδυναμία αντίστασης στο ακουστικό / δραματικό / μελαγχολικό; Ο δανός ποδηλάτης Michael Blaudzun είναι ο νονός του σχήματος. Ο νορβηγός μαυρομέταλλος Burzum δεν έχει καμιά σχέση.

2. First Aid Kit - Heavy storm (The big black and the blue)

Κι αυτό είναι ακουστικό και νοσταλγικό. Για να μην τρέχεις στα σάιτς κάθε λυρικτζή θα σου μεταφέρω το ρεζουμέ. Εύχομαι, τραγουδάει, να μπορούσα να πιστέψω σε κάτι μεγαλύτερο από αυτά τα δέντρα, τους ανέμους, τους ωκεανούς, να μπορούσα να πιστέψω αυτά που μου λένε. (Παρακάτω θυμάται τον αδερφό της). Που συνήθιζε να παίζει μια ξεκούρδιστη κιθάρα και ενώ τραγουδούσε για μένα και ενώ τραγουδούσε για τ'αστέρια εγώ ονειρευόμουν μια άλλη εποχή. Και τώρα είναι ξεκάθαρο πως εκείνη είναι η μόνη εποχή που θα ήθελα να επιστρέψει. Εδώ σταματάω το τραγούδι και αρχίζω το παρατράγουδο. Στερνή σας γνώση να την είχατε πρώτα κορασίδες. Το έχουν πει σοφοί και θυμόσοφοι πως η μόνη μας πατρίδα είναι η παιδική ηλικία. Johanna και Klara Soderberg είναι τα ονόματά τους, από προάστιο της Στοκχόλμης η καταγωγή τους, οι Knife έβγαλαν το πρώτο ep τους στην Rabid τους και η αγγλική Wichita το πρώτο άλμπουμ τους. Διαβάζω για επιρροή Newsom που δε θυμάμαι να ξανασυνάντησα στην καριέρα μου ως αναγνώστης κριτικών, και ναι, δεν διαφωνώ. Μια newsomnia την διακρίνω κι εγώ.

3. Fredrik - Vinterbarn (Trilogi)

Σιχαίνομαι το κρύο αλλά μ'αρέσουν πολλά συγκροτήματα του αρκτικού τριγώνου Ισλανδία - Σκανδιναβία - Καναδάς. Λέει κάτι αυτό σε έναν αναλυτή της ανθρώπινης συμπεριφοράς; Malmο, Sweden. Fredrik Hutlin ο που τραγουδάει, Lindefelt ο άλλος που κάνει τα ηχομαγειρέματα και μοιάζει οπτικοτριχομουσιακά με τον τύπο των Blaudzun. Έχουν και πρώτο άλμπουμ με τίτλο "Na na ni". Έχουν σουηδικούς τίτλους και αγγλικούς στίχους. Πολύ ωραία μου κάθεται στο αυτί το κόψιμο της λέξης harder. The harder the snow, the ha- the harder they grow... στο Vinterbarn που βέβαια κλείνει το μάτι στον Matt(ie) Elliott. Φτιάχνουν μουσική, μας λένε, με τη βοήθεια του σκότους, του ανέμου, ακουστικών οργάνων, της περιέργειας, εφιαλτών και παράξενων πηγών ήχου. Υπήρχαν και στα 60s κάποιοι Fredric με c που έβγαλαν το δίσκο "Phases and Faces".

4. Basia Bulat - Go on (Heart of my own)

Διάβασα: Σε πρόσφατο live τραγούδησε ένα τραγούδι στα πολωνικά. Πολωνή είναι; Πουθενά δεν είδα τέτοια αναφορά. Γέλασα: Θα πρέπει να ήταν, λέει, 11 ή 12 ετών όταν ανακάλυψε πως το ραδιόφωνο μπορεί να πιάσει περισσότερους σταθμούς από έναν. Άκουγαν συνέχεια στο σπίτι ένα σταθμό που έπαιζε μόνο oldies. Καναδή απ'το Οντάριο, την έδρα του Μπλεκ, η μάνα της δασκάλα πιάνου, η ίδια παίζει αρκετά όργανα αλλά το "Go on" φωνάζει πως γράφτηκε στην κιθάρα. Λίγα ακόρντα, μετά μια γερή μελωδία και σταδιακό φόρτωμα με ήχους. Εκεί γύρω στο λεπτό το κομμάτι έχει πάρει φόρα σαν τρένο με κομμένο φρένο (για τη ρίμα ο ενικός). Προσπάθησε να μη σκεφτείς άλλη διάσημη καναδή γιατί η μουσική της θα σου φανεί σαν ακυβέρνητη βάρκα. Απ'τον δεύτερο δίσκο της που περιμέναμε τρία χρόνια, πάλι με τον άνθρωπο που την ανακάλυψε, τον παραγωγό Howard Bilerman των Hotel2Tango studios του Montreal. Βάσια δεν ήταν και το χαϊδευτικό του ελαφιού της Τασκένδης;

5. Morning Benders - Excuses (Big echo)

Chris Chu - vocals, guitar, Joe Ferrell, Julian Harmon, Tim Or τα υπόλοιπα όργανα. Απ'το Berkeley, California, την πόλη που καμαρώνει για τον John Fogerty της. Έβγαλαν ένα άλμπουμ και μερικά σινγκλς με τα οποία κέρδισαν την καρδιά της Rough Trade που τους πρότεινε (δεύτερο) γάμο. Indie group που μπορεί να μη γίνει arcade fire αλλά εκπληρώνει μια χαρά την αποστολή του να μας συνοδεύσει ευχάριστα για εκατό και κάτι μέτρα στη οδύσσεια διαδρομή μας. Ταραράμ, νταράμ, ταράμ... Έκαναν και μια ηχοβιντεογράφηση του "Excuses" αλα Phil Spector, μαζεύοντας κόσμο και κοσμάκη στο στούντιο για να φτιάξουν wall of flesh of sound. Παλιά κοιτάζαμε την εξυπνάδα που χάρασσαν μετά το τέλος των αυλακιών στο βινύλιο, τώρα κοιτάζουμε αυτό που γράφουν στο myspace τους. Αυτοί λένε let me remind you that i am the king of r&b. Ευγενικά παιδιά φαίνονται, δεν περίμενα βέβαια ότι θα έγραφαν Bend motherfucker, bend.

6. Broken Bells - The high road (Broken Bells)

Brian Burton για τον ληξίαρχο, Danger Mouse για την κοινωνία: Αφού έβγαλε δύο δίσκους με τον ράπερ Cee-Lo Green ως Gnarls Barkley, δύο με τον ράπερ MF Doom ως Danger Doom και αφού έβαλε το ένα ή τα δύο χέρια στις παραγωγές δίσκων των Good/Βad/Queen, Sparklehorse, Joker's daughter, Beck, Shortwave Set και Black Keys, ξεκινάει τη νέα δεκαετία με νέα συνεργασία και διαφορετικού χρώματος συνεργάτη.

James Mercer: Έβγαλε τρεις δίσκους με τους Shins μεταξύ 2001 και 2007 και έκανε δύο παιδιά με την Marisa Kula μεταξύ 2007 και 2009.

Πρώτος δίσκος στη Sony (το καταλαβαίνεις αμέσως απ'το site τους με το minimum περιεχόμενο και το maximum design). To "The high road" (εμείς οι fans των Feelies σε άλλο τραγούδι έχουμε καταχωρήσει αυτό τον τίτλο) είναι ημιακουστικό με videogame ήχους και κολλητική μελωδία. Μπορείς να το αγαπήσεις ή να το χαρακτηρίσεις εμπορική ξερατίλα.

7. Tom McRae - Won't lie (The alphabet of hurricanes)

Απ'την περιοχή της Αγγλίας που το όνομά της θυμίζει απορρυπαντικό ή τον τραγουδιστή με το μικρό όνομα David. Στα δεκαπέντε του τραγουδούσε στη χορωδία της εκκλησίας, στα τριάντα έβγαλε τον πρώτο απ'τους πέντε δίσκους που ο καθένας, περιέργως, είναι και σε άλλη εταιρία. Ο νέος βγήκε απ'την Cooking Vinyl. Έφτασε τα σαράντα και δεν έγινε Dylan, ούτε καν Billy Bragg σε φήμη. Παρόλα αυτά είναι δημοφιλής στην πατρίδα του. Μοιράζει λέει τον ελεύθερο χρόνο του μεταξύ Νέας Υόρκης και Λονδίνου. Κι εσύ τον μοιράζεις μεταξύ Google και Facebook αλλά δεν το κάνεις θέμα... Το μήνυμά του στο myspace: The moon has more influence than me. Επιρροή σε ποιον Tom; Κάτι για τις παλίρροιες έχω ακούσει, για την περίοδο των γυναικών...
_____

NEXT: Shearwater, The Irrepressibles, Franz Ferdinand, Botanica, Two Door Cinema Club, Delphic, Martha and the Muffins, Show of Hands