Modern Talking No 3
«Πιστεύω ότι ο Beck είναι πολύ έξυπνος, και μάλλον για αυτό δε νιώθει την ανάγκη να γράφει πράγματα από την καρδιά του. Είναι πιο χαρισματικός από 'μένα που είμαι αναγκασμένος να βγάζω προς τα έξω την ψυχή μου» : Ο Badly Drawn Boy στη στάνταρ πλέον απάντησή του, όποτε τον ρωτάνε για την «σχέση» του με το Beck. O ίδιος ο Beck τι γνώμη έχει άραγε για αυτό;
«Ο Marty Balin μας έβρισε με πολύ άσχημο τρόπο, εμείς δεν τα ανεχόμαστε κάτι τέτοια!... Κάποιοι από το κοινό πείραζαν τις μοτοσικλέτες μας... και σκοτώνοντας τον Meredith Hunter σώσαμε τη ζωή των Stones, μιας και ήταν έτοιμος να τους πυροβολήσει» : (Sonny Barger, από τους αρχηγούς των Hell's Angels, εποχής Altamont) - ειδικά αυτούς που χάζευαν τις μηχανές και λίγα τους κάνατε... έπρεπε να τους κολλήσετε στη γη να περάσετε μια δυο φορές από πάνω τους... και ότι απομείνει κρεμάστε το για λάφυρο στον καθρέφτη. Επιτέλους μετά από τόσα χρόνια μια πειστική εξήγηση για την αιτία των επεισοδίων στο φεστιβάλ του Altamont.
«Μου αρέσει πολύ η jazz μουσική... στο μέλλον θα ακούσετε από μένα πράγματα που θα σας εκπλήξουν» : (Νίκος Κουρκούλης) ... μην τον παρεξηγείτε, η δήλωση έγινε πριν από το επεισόδιο με τη φωτιά. Πλέον ο καλλιτέχνης αποφάσισε να στραφεί οριστικά στο ιδίωμα της... voodoo jazz! Πως είναι δυνατόν κάτι τέτοια να τους έρχονται μόνο τα Χριστούγεννα; Θυμίζουμε ότι προ τριετίας η Άντζελα άκουγε Pink Floyd στο ανάκλιντρο.
«Το να φτιάχνεις μουσική, είναι σα να κάνεις πολλά παιδιά. Έχω εκατοντάδες κι εκατοντάδες μωρά στα ράφια των σπιτιών του κόσμου. Μικρά δικά μου κομμάτια, σ'όλο τον κόσμο» : Richard James ή αλλιώς Aphex Twin. Συγκλονιστικό να'σαι πολύτεκνος τελικά. Κατά κάποιους, το νόημα της ζωής. Αλλά, για κάτσε! Εμείς που γράφουμε για μουσική, τί κάνουμε, babysitting;
«Θα γράψω βιβλίο για τις εμπειρίες μου από τη φυλακή... θέλω να τους εκθέσω... να δείξω πόσο αδύναμοι άνθρωποι είναι» : Give a monkey a bad experience, and he finally won't think he's the center of the Universe! Χρειαζόταν να υποστεί είκοσι ένα σωματικές έρευνες (γυμνός...) για να αρχίσει να κάνει επιτέλους μη ανόητες δηλώσεις ο κύριος Ian Brown.
«Έχω ανταγωνισμό με τον εαυτό μου» : ΑΝΝΑ ΒΙΣΣΗ(ΝΑΔΑ) (μόνιμη προσκεκλημένη πλέον). Ο μεταμοντέρνος καπιταλισμός βρήκε την ιδανική του «ερμηνεύτρια». Οι σύγχρονοι οικονομολόγοι μετά από αυτή τη δήλωση έσπευσαν να γίνουν πορτιέρηδες ή παρκαδόροι στο ναό που εμφανίζεται η θεά.
«Το στήθος μου είναι αληθινό! Θέλεις να το αγγίξεις;» : Όχι, δεν ήταν κάποιος συντάκτης του Mic αυτός στον οποίο απηύθυνε την πρόκληση η Melanie B. (ex-Spice Girls). Γαμώτο!(Χ3)
«Η σεξουαλική μου ζωή πάει από το κακό στο χειρότερο...» (η ίδια)... ορίστε! Αν παίρναμε εμείς τελικά τη συνέντευξη, δε θα δήλωνε κάτι τέτοιο στο τέλος!
«Στην αρχή της καριέρας μας ήμασταν ένα μάτσο χάλια, και η εξωτερική μας εμφάνιση ήταν απαράδεκτη με τον καιρό βελτιωθήκαμε όμως και φτάσαμε στο σημείο που είμαστε σήμερα...» (Shane Lynch από τους Boyzone) Εντάξει... γιατί ανησυχούσαμε πως μόνο οι δικοί μας... «καλλιτέχνες» τα λένε κάτι τέτοια. Μήπως θα έπρεπε να τους γνωρίσουμε μεταξύ τους για να βελτιώσουν τις επιδόσεις τους;
«Εσύ κάνεις τους δίσκους που πραγματικά θέλεις... και τελικά ανακαλύπτεις ότι ο κόσμος αυτούς τους δίσκους ήθελε να ακούσει...» Η επιτυχία είναι τόσο απλό πράγμα για τον Norman Cook (Fatboy Slim), έρχεται τόσο απλά... σαμπλάρει το πρώτο πράγμα που του έρχεται στο μυαλό, πατάει και το μωρό τυχαία ένα κουμπί στο drum machine και έτσι μαγικά γεννιέται το χιτάκι!
«Οι drag queens είναι κάτι σαν μια μειονότητα μέσα σε μια άλλη μειονότητα, είναι εξοστρακισμένοι από τους υπόλοιπους gay, αλλά και από τους straight...» H νέα του ταινία - Flawless- ασχολείται με το δράμα της σχέσης ενός μάλλον συντηρητικού τύπου με μία /έναν drag queen. Απλά και μόνο αν αναρωτιέστε πως στο καλό θυμήθηκε ο Joel Schumacher τα προβλήματα των ομοφυλόφιλων. Όχι ότι έχει να κερδίσει κάτι ο ίδιος δηλαδή...
«Δεν είναι φοιτητική φάση Τσε Γκεβάρα, είναι ότι για μένα η Κούβα είναι το τελευταίο σύμβολο, που πραγματικά αντιστέκεται στην αμερικανοποίηση του κόσμου» : Μέλι στάζει το στόμα του Nicky Wire των Manic Street Preachers όταν μιλάει για την Κούβα όπου θα εμφανιστούν σύντομα με τιμή εισιτηρίου 25 σεντς. Κανείς δε διαφωνεί και μπράβο στους ηγέτες που δεν 'ευχαριστούν την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών' (αν και κάποιοι ανθρωπάκοι που πλήττονται από τα εμπάργκο, ίσως προτιμούσαν μεγαλύτερη διπλωματικότητα), αλλά το λυπηρό στην περίπτωση των Manics είναι ότι, όταν την Άνοιξη κυκλοφορήσει το νέο τους cd 'Know your Enemy', η τιμή του θα είναι... καπιταλιστική. Το ίδιο και η αμοιβή τους σε ολες τις επερχόμενες συναυλίες.
«Ο μεγάλος γιος μου είναι 24 και φτιάχνει τη δική του μουσική. Η μεγάλη κόρη μου είναι της κλασσικής. Ο δεκαπεντάχρονος γιός μου είναι χιπχοπάς. Έχουμε κόντρες πάνω σ'αυτό... δε θέλω ν'ακούω πράγματα που είναι ξεκάθαρα δεξιά, μισογύνικα και ρατσιστικά. Η εννιάχρονη κόρη μου είναι εντελώς κολλημένη με τον Hendrix χωρίς καμιά παρότρυνση από μένα. Ακούει όλη μέρα το "Electric ladyland"...» : Sting. Φτωχέ englishman in New York! Κανένας από τους τέσσερις κληρονόμους σου δε δείχνει διάθεση να κληρονομήσει το σαλονάτο-λευκο-reggae-soft-jazz μαγαζί που εδώ και χρόνια διατηρείς... DNA σου λέει μετά... Και μας θύμισες και την παλιά ιστορία, τότε που άκουσες Smiths στο ραδιόφωνο και τους ζήτησες για σαπόρτ στην τουρνέ του γκρουπ σου. «Είμαστε εκατό φορές πιο σημαντικοί, απ' όσο θα είναι ποτέ οι Police» είχε πει τότε ο αναιδής mr Marr και αρνήθηκε την τιμή. Δεν είχε βέβαια άδικο, αλλά...
«Ποτέ ξανά δε θέλω να είναι αρνητικοί οι Beta Band γιατί η τελευταία φορά με τσάκισε. Το νέο lp μας, θα είναι από τα καλύτερα όλων των εποχών» : Steve Mason, Beta Band. Σα να μη μας τα λέει καλά ο Noel, εεε... Steve Mason. Πως θα του μεταφράζαμε στη γλώσσα του το ελληνικό γνωμικό 'μεγάλο σκατό φάε, μεγάλη κουβέντα μη λές;'
«Θα μου άρεσε να δουλέψω με τους Limp Blizkit. Είμαι ένας ήσυχος Άγγλος και ο Fred Durst είναι ένας δυναμικός Αμερικάνος». Απέραντα χάσματα πολιτισμικής καταγωγής και εγκεφαλικής επάρκειας γεφυρώνονται με μόλις μία λέξη από το μάλλον αθώο William Orbit, o οποίος παρακάτω ονομάζει «βίαια δημιουργικότητα» αυτή την... κάπως περίεργη συμπεριφορά της «συμπαθούς» μπάντας.
«Η ξένη μουσική για μένα έχει μείνει πίσω σε μια εποχή που μου άρεσε και συνεχίζει να μου αρέσει. Για παράδειγμα εξακολουθώ να ακούω Pink Floyd ή Eric Clapton. Γενικά rock μουσική, όχι όμως στην πολύ "σκληρή" μορφή της, αλλά περισσότερο στη μελωδική. Με αυτό το είδος μουσικής μεγάλωσα. Παλιότερα έπαιζα rock» : Ο Παντελής Θαλασσινός τα έχει μάλλον μπερδέψει λίγο. Είναι σταματημένο το απέναντι τρένο ή αυτό στο οποίο είναι επιβάτης;
Στο Modern Talking αυτής της εβδομάδας συνεργάστηκαν οι Άρης Καραμπεάζης, Στέργιος Μακαβαίος, Μπάμπης Αργυρίου.