Nέες κυκλοφορίες 06/2009
Λιγόλογη και με πολλή αγάπη παρουσίαση των σημαντικότερων κυκλοφοριών του μήνα. Dream Theater, Jeff Buckley, Iron Maiden, Kasabian, Moby κ.α. Του Σεραφείμ Διακουράκη
Ο Ιούνιος είναι ο κατεξοχήν μήνας που η δισκογραφία παίρνει τα πάνω της και προσφέρει και ποσότητα και ποιότητα. Ακολουθούν είκοσι μονάχα από τις πιο αξιόλογες νέες κυκλοφορίες αυτού του μήνα που αξίζει να προσέξετε. Καλή ακρόαση!
Amazing Baby - Rewild
Αυτό είναι ένα album που ΔΕΝ θα πάρει το βραβείο για το καλύτερο ντεμπούτο της χρονιάς. Συνδυάζει punk, glam, pop, metal, reggae, noise και μια 15μελή ορχήστρα, και το όλο αποτέλεσμα σε κάνει να σιχαίνεσαι τη μουσική - όχι μόνο τη δική τους, αλλά όλη τη μουσική που έχει γραφτεί ποτέ από οποιονδήποτε.
Dream Theater - Black Clouds & Silver Linings
Όταν πήγαινα στο γυμνάσιο είχα δανείσει το "Images And Words" που είχα χρυσοπληρώσει ένα πεντοχίλιαρο στο Happening σε έναν συμμαθητή μου, ο οποίος συνέχεια μου έλεγε "ωχ γαμώτο το ξέχασα πάλι, θα το γράψω σε κασέτα και θα στο φέρω αύριο". Γιάννη βλαμμένο αν διαβάζεις να ξέρεις ότι θα το βρεις μπροστά σου, προς το παρόν οι Dream Theater βγάλανε καινούριο, πάρ'το, θα σου αρέσει.
Jeff Buckley - Grace: Live Around the World
Το ότι ο Jeff Buckley πνίγηκε το 1997 δεν έκανε καμιά απολύτως διαφορά για την εταιρεία του, η οποία κυκλοφορεί νέο album του αδικοχαμένου καλλιτέχνη σε τακτά χρονικά διαστήματα. Το μόνο τώρα που θέλουμε να δούμε είναι τον Jeff να σηκώνεται από τον τάφο ως ζόμπι που ξερνάει πράσινη χολή και διψάει για εκδίκηση και αίμα, και να πάει στα γραφεία τους για να τους ζητήσει τα royalties.
Elvis Costello - Secret, Profane and Sugarcane
Ο Costello έχει τόσους πολλούς δίσκους που αν πιάσεις έναν στην τύχη και του πεις "ρε συ Έλβις, για πες μου, πότε βγήκε αυτός, θυμάσαι;", δε θα ξέρει να σου απαντήσει. Προς το παρόν όμως ισχυρίζεται ότι αυτό το νέο album είναι ό,τι πιο ώριμο και κατασταλαγμένο έχει κάνει, μέχρι ασφαλώς να κυκλοφορήσει το επόμενο (όπου να'ναι).
Gareth Dickson - Collected Recordings
Σε μια παράλληλη πραγματικότητα, ο Nick Drake, 60άρης πλέον, αφού θα είχε γευματίσει με τον Bono και θα είχε μιλήσει στο τηλέφωνο με τον Γιώργο Νταλάρα για να κανονίσουν κοινή εμφάνιση στη Μαλακάσα, θα πήγαινε στα γραφεία της Island για να παραδώσει τον 19ο solo δίσκο του. Ο οποίος θα ακουγόταν περίπου σαν το "Collected Recordings" του Gareth Dickson.
Dinosaur Jr. - Farm
Τα πολλά λεφτά μπορούν να επιδιορθώσουν ακόμα και τις πιο τελειωμένες φιλίες. Αν τα βλέμματα μπορούσαν να σκοτώσουν, ο Mascis και ο Barlow θα μας είχαν αφήσει χρόνους εδώ και πολύ καιρό, τώρα ως πολυαγαπημένοι bandmates έβγαλαν έναν ακόμα δίσκο και περιοδεύουν μαζί. Είναι φανερό ότι περάσανε χάλια στο στούντιο και ότι σιχαίνονταν κάθε δευτερόλεπτο της ηχογράφησης, κι αυτό αντανακλάται στο δίσκο. Το εισπράττει το κοινό.
Eels - Hombre Lobo
Το ιδιότυπο παρουσιαστικό του Mark Everett (σα να του έχεις χώσει μπουκέτο στο κέντρο του προσώπου και να το έχεις στραπατσάρει προς τα μέσα, χωρίς όμως να πειράξεις το σαγόνι) δεν τον εμπόδισε να λάμψει στο στερέωμα της rock μουσικής. Αυτό που ίσως τον σταματήσει είναι ένας τόσο ανέμπνευστος δίσκος όσο το "Hombre Lobo" που μόλις μας παρέδωσε.
Original Soundtrack - God Help The Girl
Νέο project για τον Stuart από τους Belle And Sebastian που περιέχει μέσα και remakes από κομμάτια των Belle And Sebastian, γυρίζοντας το χρόνο πίσω εκεί που ο Glenn Medeiros έπρεπε να ηχογραφήσει το δεύτερο album του, κι επειδή δεν είχε τίποτα της προκοπής, αποφάσισε να ξαναβάλει το μοναδικό hit του προηγούμενου album του "Nothing's Gonna Change My Love For You" (θυμάστε;), φροντίζοντας μάλιστα να διαφημίσει τη φαεινή ιδέα με στικεράκι στο εξώφυλλο.
Iron Maiden - Flight 666
Οι live κυκλοφορίες των Iron Maiden κοντεύουν να ξεπεράσουν κι αυτές της Αρβανιτάκη (αλλά έχουν πολλά ψωμιά ακόμα για να φτάσουν της Αλεξίου). Πριν από 20 χρόνια, η παρουσία του "666" στον τίτλο ίσως και να έκανε μερικούς δάσκαλους θρησκευτικών να πουν στα παιδάκια να μην ακούν τέτοιους υπηρέτες του διαβόλου, σήμερα δε συνιστά παρά μια ασήμαντη γραφικότητα.
Joan of Arc - Flowers
Ήσυχος λαός οι Γάλλοι. Σκεφτείτε μόνο το εθνικό θέμα που θα γινόταν αν κάποια πειραματική μπάντα από το Σικάγο αποφάσιζε να ονομαστεί Laskarina Mpoumpoulina.
Jonas Brothers - Lines, Vines and Trying Times
Οι Jonas Brothers είναι οι αγαπημένοι του Disney Channel, δηλαδή η μπάντα που αγοράζουν οι Αμερικάνοι γονείς για τα παιδιά τους αν θέλουν να τους πάρουν για δώρο ένα ασφαλές-για-νέους album που να μην είναι όμως το album των Στρουμφ. Ο μεσαίος στο εξώφυλλο μοιάζει λίγο με τον Σταμάτη Γαρδέλη. Ο δεξιός με το Karate Kid. Ο αριστερός είναι ο μόνος που δεν ξεπήδησε από τα βάθη των eighties, και για αυτό ο στιλίστας τον εκδικήθηκε και τον έβαλε να φορέσει ένα ηλίθιο φουλάρι που δεν το φόραγε ούτε η θεια μου η Τούλα από τα Φιλιατρά.
Kasabian - West Ryder Pauper Lunatic Asylum
Η μόνη διαφορά των Kasabian με τους Soup Dragons είναι ότι τους Soup Dragons τους θυμόμαστε μόνο για ένα τραγούδι, τους Kasabian τους θυμόμαστε για δύο. Και τα δύο από τον πρώτο δίσκο. Ίσως αν βγάλουνε άλλους πέντε-έξι, να έχουν μια σχετικά καλή τετράδα για να φτιάξουν ένα EP της προκοπής.
Malcolm Middleton - Waxing Gibbous
Διαλύσεις συγκροτημάτων έχουμε δει πάρα πολλές. Διαλύσεις solo καλλιτεχνών βλέπουμε πρώτη φορά, μιας και ο Middleton δήλωσε ότι μετά από αυτόν τον πέμπτο δίσκο του θα σταματήσει ως Middleton και θα αναζητήσει μια νέα δημιουργική διέξοδο, η οποία, αν είμαστε λίγο τυχεροί, δε θα σχετίζεται με τη μουσική.
Moby - Wait for Me
Ο πολυαγαπημένος του ελληνικού κοινού σε έναν ακόμα δίσκο που θα σαρώσει και θα κάνει τους φίλους του να παραληρήσουν σε κάποια επερχόμενη ζωντανή του εμφάνιση στη χώρα μας. Γνωστός και ως "μέχρι και τα τρισέγγονά μου θα έχουν να ζουν από όσα έχω 'κονομήσει από τα live μου στην Ελλάδα".
Jack Penate - Everything is New
O δεύτερος δίσκος του καλλιτέχνη με το όνομα που μόνο ένας βέρος Λαρισαίος (ή ο Κώστας Χατζηχρήστος) μπορεί να προφέρει σωστά. Ανία εγγυημένη. Όσα έντομα τυχόν παραμείνουν στο χώρο ναρκώνονται και δεν τσιμπούν.
Placebo - Battle for the Sun
Οι πολυαγαπημένοι του ελληνικού κοινού σε έναν ακόμα δίσκο που θα σαρώσει και θα κάνει τους φίλους τους να παραληρήσουν σε κάποια επερχόμενη ζωντανή τους εμφάνιση στη χώρα μας. Γνωστοί και ως "εκεί που ρεύτηκαν οι Suede, γεννηθήκαμε εμείς".
Sonic Youth - The Eternal
Ωραίοι, άξιοι, μάγκες, κλπ κλπ, συμφωνούμε εδώ, αλλά αν κάποιος έπαιρνε δύο κομμάτια από τα πέντε πιο πρόσφατα album τους, τους άλλαζε όνομα και τα έκανε συλλογή παρουσιάζοντάς τα ως το νέο δίσκο των Sonic Youth, είναι ζήτημα αν θα το έπαιρνε ποτέ κανείς χαμπάρι.
Regina Spektor - Far
Η Regina έχει δηλώσει ότι ποτέ δε γράφει τα τραγούδια της, απλά βγαίνουν φυσικά από μέσα της. Στην ίδια συνέντευξη δήλωσε και "ό,τι δε σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό", καθώς επίσης και ότι "όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να τα καταφέρεις".
Cortney Tidwell - Boys
Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, το entry της Cortney Tidwell στο Wikipedia είναι deleted. Προφανώς κάποιος το καγκούρεψε. Ίσως ήταν ένας από αυτούς που το άκουγαν στο αμάξι τους και τράκαραν επειδή τους πήρε ο ύπνος πάνω στο τιμόνι, και τους βρήκαν να κοιμούνται ακόμα με το αμάξι καρφωμένο πάνω σε ένα δέντρο και ένα μικρό ρυάκι σάλιου να έχει ξεραθεί κάτω από το στόμα τους.
Pete Yorn - Back and Fourth
Ο τέταρτος δίσκος του Yorn (Yawn). Το λογοπαίγνιο με το "Forth" στον τίτλο θα ήταν σχετικά έξυπνο, αν δεν το είχαν κάνει πρώτα οι Verve πέρυσι. Επίσης και το εξώφυλλο θα ήταν ελαφρά πρωτότυπο αν δεν είχαμε δει την ίδια ιδέα άλλες 15.000 φορές. Τα τραγούδια κυλούν χωρίς να ενοχλούν: βάζεις το δίσκο, συγυρίζεις, κάνεις σκούπα, μαγειρεύεις, ανοίγεις φύλλο, βάζεις μίξερ, και το album συνεχίζει να παίζει με συγκινητική διακριτικότητα. Αυτό το καλοκαίρι ο Yorn περιοδεύει με τους Coldplay, για διπλή, ενισχυμένη απόλαυση.