Genesis P-Orridge

GENESIS P-ORRIDGE and PSYCHIC-TV - BREATHE - Spoken ambient words (Undertainment/1995)

Κάποτε ήταν ένας μέγας τηλεοπτικός αστέρας από την Ελλάδα. Αυτός ο κύριος που λέτε (δεν θα τον κατονομάσω, γιατί το όνομα του είναι σαν του Βόλντερμορτ, δεν κάνει να προφέρεται), μέσα στους πολλούς ανθρώπους τους οποίους επέλεγε να "κριτικάρει" ασκώντας τον άκρατο λαϊκισμό του, αποφάσισε μια μέρα να συμπεριλάβει και τον Genesis P-Orridge, o οποίος μετατρέποντας ουσιαστικά τον εαυτό του σε ένα τρίτο φύλο (ή μήπως πρώτο;), κατά κάποιο τρόπο δηλώνει ότι δεν αποδέχεται το διαχωρισμό των φύλων. Που πα ρε Καραμήτρο (τηλεοπτικέ αστέρα) να κοροϊδέψεις... ΔΕΝ ΣΕ ΠΑΙΡΝΕΙ. Θα χρειαστείς πολλούς αιώνες να κατακτήσεις τη δυναμική της performance του Genesis.

Για παρατηρήστε τον... Το πληθωρικό δημιουργικό "χάος" του, εμφανές από τη δεκαετία του '70 είναι αρκετό για να πείσει και τους πιο απαιτητικούς. Κάτι μου λέει (δε βάζω και το χέρι στη φωτιά) ότι ήταν ο εγκέφαλος στους Throbbing Gristle, ένα από τα πιο επιδραστικά σχήματα στο χώρο του λεγόμενου industrial. Της τάσης αυτής της μουσικής κυρίως, όπου παρατηρούμε μια παρόμοια με το πανκ αποδόμηση της αισθητικής, μια αντίσταση αν θέλετε στους κανόνες της, μέσω της εφιαλτικής έως και μακάβριας ατμόσφαιρας του σύγχρονου τρόπου ζωής. Θα καταλάβει κανείς ίσως λίγο καθαρότερα για ποιο πράγμα μιλάμε αν κάνει ένα διάλειμμα από αυτόν τον τρόπο ζωής, έτσι ώστε να μπορέσει να τον δει από μια απόσταση ως θεατής. Τα μουγκανητά των αυτοκινήτων, οι μηχανές των εργοστασίων, οι κάθε λογής ηλεκτρικοί και ηλεκτρονικοί ήχοι οι οποίοι ήταν αδιανόητοι πριν την βιομηχανική επανάσταση και κυρίως ο μόνιμος βόμβος της μεγαλούπολης. Αυτό είναι το υλικό αυτής της τέχνης, της μετα-αισθητικής του industrial.

Στις εμφανίσεις τους οι Throbbing Gristle έπαιρναν σκαλπ. Τα ηλεκτρονικά "πριόνια" (και κάθε είδους θόρυβοι) σε συνδυασμό με τη γκρίζα και άγρια φωνή του Genesis P-Orridge ήταν εισιτήριο για τη χώρα του πόνου. Μια φωνή η οποία άνοιγε τις πόρτες των σκοτεινών δωματίων του υποσυνείδητου για να πεταχτούν από μέσα θόρυβος, μαυρίλα, δυσωδία, έρεβος, βάλτος.

Κάποια στιγμή το κεφάλαιο Throbbing Gristle έκλεισε. Τότε εμφανίστηκαν οι Psychic-TV, το τελείως προσωπικό του πια όχημα. Εδώ χρησιμοποιήθηκαν όλες οι πιθανότητες, δυνατότητες και εκφάνσεις της μουσικής του 20ου αιώνα για να εκφραστούν οι ανησυχίες του Genesis. Από άκρως free improvised μέχρι "κλασική" μουσική, από jazz μέχρι όλων των κατευθύνσεων rock, από ambient μέχρι techno. Μιλάμε για σοβαρή περίπτωση πολυπραγμοσύνης... Κάπου μέσα σε όλο αυτό το συνονθύλευμα πραγμάτων και multi-dimentional αντι-αισθητικής, υπάρχουν και μερικά δείγματα κάπως πιο "δύσκολα", ακόμα και για μυημένους. Ψηφίδες του έργου του οι οποίες χωρίς να ξεφεύγουν από την industrial ποιητική, σκάβουν λίγο βαθύτερα στο ανεκμετάλλευτο σκουπιδαριό της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης και παθολογίας.

Ένας από αυτούς τους δίσκους είναι το "BREATHE". Πρόκειται για ηχογράφηση μέρους μιας αρκετά μεγάλης performance η οποία θεματολογικά έχει αναφορές στον Aleister Crowley. Στο εξώφυλλο βλέπουμε να αναγράφετε η λέξη ambient, αλλά προς Θεού, ούτε για ένα δευτερόλεπτο μη φανταστείτε ότι θα ακούσετε ένα ήσυχο ταξίδι στο επέκεινα μέσω φυσικών ήχων. Πιο πολύ έχουμε να κάνουμε με ένα τελετουργικό το οποίο φανερώνει τη σχέση του Genesis P-Orridge με το μυστήριο και το άφατο. Με τον αποκρυφισμό. Τα ηλεκτρονικά και η φωνή σχηματίζουν κάτι σαν μεταλλαγμένη raga η οποία δεν είναι επίκληση στον Θεό... Είναι πρόκληση, απειλή, προσβολή προς το πονηρό πνεύμα. Η φωνή μετουσιώνεται σε άγριο πνεύμα σκότους το οποίο είναι ικανό να καταλάβει τον ίδιο το διάβολο, αντί να στοιχειώσει αυτός τον άνθρωπο. Και δεν ξέρω και αν υπάρχει εξορκισμός για κάτι τέτοιο ρε παιδί μου.

Επίσης στις ευχαριστίες μέσα στο μικρό συνοδευτικό σημείωμα, συναντούμε το όνομα Timothy Leary και έτσι έρχεται κάπως να δέσει και η αίσθηση που είχα ακούγοντας το δίσκο, ότι η ατμόσφαιρα του είναι παρόμοια με εκείνη που εκπέμπει και ο Timothy στον προσωπικό του δίσκο στην ESP "Turn on, Tune in, Drop out", όπου η τελείως γυμνή φωνή του είναι άλλη μία πόρτα στο απόκοσμο πέραν.

Το "BREATHE" είναι σίγουρα μέσα στα πέντε πιο μακάβρια πράγματα που έχει τύχει ποτέ να ακούσω. Το "άρωμα" του είναι ανεξίτηλο ακόμα και μετά από πάρα πολλές ακροάσεις. Σχεδόν με αρρώστησε κυριολεκτικά την πρώτη φορά που το άκουσα, δηλαδή μιλάμε για φοβίες και δύσκολο ύπνο, τουλάχιστον για μια εβδομάδα. Αν το επιχειρήσετε να έχετε το νου σας.

Για να δούμε όμως τι μπορεί να θέλει να πει ο ποιητής μέσα από αυτόν τον ντελιριακό αυτοσχεδιασμό λόγου ο οποίος χωρίζεται σε τρία διακριτά μέρη... Breathe, Believe, Being. Όταν επιχειρήσεις να κατανοήσεις λίγο βαθύτερα τον τρόπο που λειτουργούν τα πράγματα στη φύση, θα δεις ότι η new age κονσέρβα δεν μας τα έχει πει καλά. Θα έρθεις αντιμέτωπος με το σώμα. Το σώμα σου το οποίο αποτελείται από σάρκα η οποία αντιδρά, πάλλεται, βράζει, λιώνει, ζει. Αυτό βλέπεις. Αυτό αντιλαμβάνεσαι ως ύπαρξη. Τρομοκρατείσαι. Η φθαρτότητα του και η εφήμερη λειτουργία του, κάνουν το παραπλανημένο μυαλό σου να πανικοβάλλεται και να επαναστατεί, χωρίς καμιά ελπίδα να κερδίσει κάτι. Πίστευες για χιλιάδες χρόνια ότι είναι ασήμαντο το σώμα, ότι θα τελειώσει η μίζερη ζωή του και η ψυχή σου θα γίνει δεκτή στο βασίλειο των ουρανών, εκεί όπου σε περιμένει αιώνια μακαριότητα. Σε τρομάζει το γεγονός ότι πια δεν είσαι σίγουρος για αυτό, βλέποντας το σώμα που ίσως τελικά μόνο αυτό έχεις. Η συνείδηση σου είναι ένα τσόφλι χωρίς το οποίο το σώμα δεν έχει καμία υπόσταση. Αντιλαμβάνεσαι ότι δεν υπάρχουν εκτοπλάσματα, φαντάσματα, κολασμένες ή φωτεινές ψυχές, παρά μόνο το σώμα. Το μακάβριο σώμα που αναπνέει, βρωμάει, φτύνει, κατουράει, καταπίνει, αποσυντίθεται... Που αποτελείται από γλίτσα, νερό και μερικά πιο σκληρά μέρη. Αφέσου λοιπόν στην εφήμερη παντοδυναμία του. Η λογική σου δεν έχει πια και τόση σημασία από μόνη της... Ίσως πρέπει να υποχωρήσει και να αφήσει τη συνείδηση του σώματος, την πιο εσωτερική, πιο αόρατη μέχρι τώρα να πάρει τα ηνία. Η σύγκρουση θα είναι οδυνηρή μέχρι να σπάσουν διαπαντός τα δεσμά που καταστρατηγούσαν την εσωτερική αυτή δύναμη μέσω της λογικής. Όμως και η λέξη BREATHE την οποία αφήνει ο Genesis P-Orridge να πετάξει στα ώτα σου, θα αρχίσει να έχει ένα καινούριο νόημα. Δε θα πάρει ανάσα το μικροκαμωμένο μυαλό σου το οποίο νόμιζε μέχρι τώρα ότι μπορούσε να έχει το γενικό πρόσταγμα. Θα πάρει ανάσα το σώμα. Ολόκληρο. Θα νιώσεις την πνοή της ζωής από τις τρίχες του κρανίου σου μέχρι τα νύχια των ποδιών. Θα ανασυνταχθούν όλα τα όργανα σαν μία δύναμη, μία ενότητα (όπως πρέπει) για να δεχτούν αυτή την ανάσα. Αυτή θα είναι η γνώση που θα λάβεις ως δώρο από το σώμα που καταπίεζες τόσα χρόνια. Η γνώση ότι δεν υπάρχει πνεύμα το οποίο λειτουργεί και δρα μέσω του εγκεφάλου. Η αλήθεια είσαι εσύ. Το σώμα σου δρα. Ήρθε η ώρα να αφεθείς να πιστέψεις σε ένα υπερ-φυσικό (πιο φυσικό από όσο ήσουν σε θέση να αντιληφθείς για αιώνες) γεγονός! BELIEVE. Πιστεύεις στο σώμα. Μέσω αυτής της πίστης μπορείς να αντιμετωπίσεις το φόβο της φθαρτότητάς του, όχι για να τον διώξεις αλλά για να τον δεχτείς και να τον χρησιμοποιήσεις σαν όπλο για να βγεις τελείως από τις πλάνες του πανικού, της αγριότητας και του τρόμου. Μιλάμε για τον αληθινό φόβο ο οποίος απορρέει από την ευαισθησία του σώματος που πονά τόσο εύκολα και τόσο πολύ. Φοβάσαι τον πόνο και αυτόματα του δίνεις εικόνα. Τον μετατρέπεις σε σκοτάδι, σε ένα έρεβος άγνωστο χωρίς γυρισμό που σου προκαλεί ίλιγγο. Δεν θες να πας προς τα κει. Με αυτή την γνώση και την πίστη όμως γίνεσαι ενεργητικός. Όχι πια μια άβουλη μαριονέτα στα χέρια ανύπαρκτων θεών. Νιώθεις την ενέργεια των μυώνων σου. Μετατρέπεις τον φόβο και τον πόνο σε ομορφιά. Όχι την πλαστική ομορφιά του ναρκωτικού που ονόμαζες παράδεισο, την αληθινή ομορφιά της μακάβριας δύναμης της φθαρτότητας σου. Ζεις... Ζεις για πάντα αφού τώρα πιστεύεις ότι είσαι ένα μικρό μόριο σάλιου της Γης. Ένα κομμάτι της αθάνατης φύσης το οποίο είναι φθαρτό σε τούτη του την έκφανση, αλλά παντοτινό ως μόριο το οποίο μετακινείται και ανακυκλώνεται μέσα της. Αυτή είναι η πίστη σου. Έτσι όπως την ασπάστηκαν όλοι οι μεγάλοι καλλιτέχνες-φιλόσοφοι. Η πίστη σου είναι η μαύρη μαγεία του Poe, του Baudelaire, του Bela Tar, του Joel Pieter Witkin, του Genesis P-Orridge. Έλα αντιμέτωπος με το πεπρωμένο του θανάτου. Αυτό σημαίνει η λέξη BEING. Τότε υπάρχεις...