Please, smile Mr. Dark!! #23

Η συλλογή 'The Poor Minstrels Of Song And The Temple Of The Moon' κυκλοφόρησε πέρυσι, ένθετη σε μικρό περιοδικό δεκάξι σελίδων, από τις The BlueSact Recording Company, Hand/Eye και Vent Recordings. Η ισχύς εν τη ενώσει λοιπόν με θέμα το σύνολο σχεδόν των τάσεων στους κόλπους της σύγχρονης πειραματικής folk. Είτε πρόκειται για ζωντανές ηχογραφήσεις, είτε για διασκευές (Pailhead, Syd Barrett, Leonard Cohen), είτε για μεταποιημένα παραδοσιακά, είτε για εναλλακτικές εκτελέσεις, το σίγουρο σε όλες τις περιπτώσεις είναι ότι εδώ περιέχεται ανέκδοτο υλικό από τους The Iditarod, In Gowan Ring, Drekka, Stone Breath, Timothy Renner, The Eyesores, Prydwyn και Static Films, το οποίο - αν και σε σημεία άνισο - προάγει την αξία της συγκεκριμένης έκδοσης σε συλλεκτική, αλλά όχι πολύτιμη.
Θα μπορούσαμε ενδεχομένως να ανοίξουμε μεγάλη κουβέντα με αφορμή τις πάντα ευαίσθητες μπαλάντες των In Gowan Ring, τις ευπρόσδεκτες ψυχεδελικές εκτροπές των Stone Breath, αλλά και την νέα αποκάλυψη των The Eyesores - όμως λίγη αυτοσυγκράτηση δεν βλάπτει. Οι αναγνώστες του The Ptolemaic Terrascope, της διανοουμενίστικης χρήσης των ακουστικών κιθάρων και της νυχτερινής μυσταγωγίας - αυτοί που γνωρίζουν καλύτερα τα συναφή κατατόπια δηλαδή - θα ανακαλύψουν πολλά εδώ για κουβέντα και περισυλλογή.
Το CD διανεμήθηκε αρχικά στην tour των Drekka, The Idirarod, In Gowan Ring και Stone Breath τον περασμένο Απρίλη και σήμερα είναι αρκετά δυσεύρετο.

Το σεπτέτο των Slow Motion μας έρχεται από την Ρώμη της γειτονικής Ιταλίας (υποθέτω ότι δεν γνωρίζουν ότι στα μέρη μας υπάρχει ήδη συγκρότημα με το ίδιο όνομα, ειδάλλως ...). Και παρόλο που δραστηριοποιούνται από το 1998 δεν είχαν υποπέσει στην αντίληψή μου μέχρι την στιγμή που βρέθηκα με μια κόπια του 'The Days Of Station Wagons', περσινού CD album τους στην συντοπίτισσα Disasters By Choice, στα χέρια. Όλως τυχαία οφείλω να ομολογήσω. Και ανοίχτηκε ένα καινούργιο κατάστιχο και κάμποσα νέα αισθήματα για χάρη τους - αφότου τα αυτιά ασφαλώς δέχτηκαν τις πληροφορίες των ήχων.
Υπό ή ευθέως ηλεκτρονικό post-rock; Δύσχρηστος και ανήμπορος όρος που δεν εξυπηρετεί ούτε καν μέρος των προθέσεων του εμπνευστή του - δηλαδή εμένα. Τότε; Μήπως πειραματική ambient/pop; Και αυτό φοριέται τελευταία και, αν μη τι άλλο, έχει ένα σαφές στίγμα στις αλάνες του σύγχρονου. Μην στέκεστε άλλο όμως στην ετικέτα. Όπως κάνουν όλοι οι συμπαθείς υπάλληλοι στα δισκάδικα όταν δεν τους κάθεται μια ξεκάθαρη περιγραφή του είδους ('σε ποιο ράφι μπαίνει τώρα αυτό το νεόφερτο CD με το περίεργο όνομα;'), βάλτε το όπου λάχει. Κάποιος θα το βρει. Φροντίστε μόνο να' ναι κάπου κοντά με οτιδήποτε σχετικό με minimal ηλεκτρονικά και τις κυκλοφορίες της Kranky. Αυτά είναι καλές κατευθύνσεις για αρχή, πριν τα samples, οι κιθάρες, τα κρουστά, τα αναλογικά synths, το πιάνο και όσα άλλα κλείστηκαν σε αυτό το CD πάρουν την σκυτάλη του ονείρου και το ωθήσουν μακριά, δίνοντας στις κορυφώσεις του ονόματα-τίτλους όπως 'Erase Her Head', 'Yang Yin', 'Paso Doble'. Ένα συναρπαστικό και ανέλπιστα ενδιαφέρον μουσικό γεγονός, που στην ζωντανή του εκδοχή έχει την βοήθεια τεσσάρων σκηνοθετών - σχεδόν σταθερών συνεργατών του συγκροτήματος σε αυτά τα πέντε μόλις χρόνια της ύπαρξής τους.
Ακόμη μια από τις χαμένες μουσικές του 2001, που έστω αργοπορημένη, λαχανιασμένη, καταπονημένη, βρήκε τελικά τον δρόμο της για μας!

Κάθε εραστής της μουσικής που δεν αφήνει ούτε έναν χτύπο της καρδιάς του να πάει στον βρόντο, οφείλει κάτι στους Coil. Το δίδυμο των John Balance και Peter Christopherson είναι μια μετενσάρκωση σαμάνων, μια παρέα η οποία φροντίζει με συνέπεια και σύνεση να παρουσιάζει - στην τρίτη της δεκαετία πλέον - την χειροπιαστή πλευρά του μεγαλοφυούς, δίνοντας σάρκα στο ιδεατό του οράματος.
Όπως στο 'Moon's Milk (In Four Phases)', περσινό 2 CD album στην Eskaton - μια συγκέντρωση όσων περιέχονταν στα τέσσερα περίφημα CD EP's που αφιέρωσαν πριν μερικά χρόνια οι Coil, εναλλάξ, στις Ισημερίες και στα Ηλιοστάσια των εποχών, με ολοκαίνουργιο και εξαιρετικό artwork από τον Steven Stapleton των Nurse With Wound, γνωστό δορυφόρο του συγκροτήματος εξάλλου.
Requiem μυστικισμού; Χαρακτηρισμός που όσο ακούγεται ηχηρός και δυναμικός κοντεύει να γίνει μικρός, λίγος, ανεπαρκής. Ημερολόγιο καταστρώματος άγραφο από λέξεις, πλήρες όμως από σύμβολα και χρώματα. Αρκούν για να περιγραφούν άραγε οι από άλλους κόσμους καταγραφές των ταξιδιών αυτών των αλχημιστών της φαντασίας στο χαρτί του; Να καλουπώσουν το για όλα αυτά τα χρόνια άπιαστο όνειρο;
Διαρρήκτες της αντίληψης απαρχής οι Coil, δεν διστάζουν να απλώσουν έναν αραχνοειδή ιστό που δεσμεύει το γαλαξιακό ambient, τον θόρυβο, τα θρηνώδη έγχορδα, την εγκεφαλική pop, τον πειραματισμό, τα ατμοσφαιρικά φωνητικά της Rose McDowall, τα επιβλητικά του ίδιου του John Balance (όποτε τα χρησιμοποιεί) και όσα η έμπνευση αφήνει ακόμα καθοδόν για να πλαστούν τα 'Or Under An Unquiet Sun', 'Bee Stings', 'Summer Substructures', 'Rosa Decidua', 'The Auto-Asphyxiating Hierophant', 'Amethyst Deceivers', 'A White Rainbow', 'Christmas Is Now Drawing Near' . Αναγκαίο απόκτημα σε κάθε σύγχρονη δισκοθήκη, θα ρωτήσετε. Υπάρχει κανείς που αμφιβάλει για αυτό, θα σας απαντήσω!!

Οι τελευταίες CD εκδόσεις του The Wire για την συνέχεια, προνόμιο μόνον των συνδρομητών του όπως είθισται. Και πρώτα η ακολουθία της επιτυχημένης σειράς The Wire Tapper με το 'The Wire Tapper 08' (μαζί με το τεύχος Ιανουαρίου, εξώφυλλο Le Tigre). Μια πολύ καλή συλλογή - επιμέλεια της Anne Hilde Neset - με κομμάτια από μερικές πρόσφατες κυκλοφορίες που πιθανόν δεν παρατηρήσατε. Σταθείτε λίγο περισσότερο στην μόνη ανέκδοτη, κατά κάποιον τρόπο, περίπτωση, το 'Mo' των Murcof (one-man project του Fernando Corona από την Tijuana του Μεξικού). Το εξαιρετικό αυτό θέμα περιέχεται στο 'Martes', CD album που κυκλοφόρησε τον Φλεβάρη μόνον στην πατρίδα του από την Static Discos και που εμείς οι υπόλοιποι χρειάζεται να περιμένουμε μέχρι τον άλλο μήνα όταν θα εκδοθεί παγκοσμίως και με διαφορετικό εξώφυλλο (μέσω The Leaf Label).

Συνέχεια με το 'Hefty Records Sample This' (μαζί με το τεύχος Φεβρουαρίου, εξώφυλλο Richard Hell). Περιεκτική συλλογή εξήντα και δύο λεπτών ενός υπολογίσιμου εναλλακτικού label του σύγχρονου ηλεκτρονικού ήχου με συχνές χορευτικές απολήξεις στην jazz, όπως συμβαίνει στο Chicago.
Και τέλος το 'Domino. A Snapshot From The 2002 Ten-Day' (μαζί με το τεύχος Μαρτίου, εξώφυλλο Sonic Youth), που όπως καταλαβαίνει κανείς εύκολα από τον τίτλο αποτελεί ειδική έκδοση των διοργανωτών του φετινού Domino festival (10-21 Απρίλη στις Βρυξέλλες του Βελγίου). Επί της ουσίας, περιέχει αποκλειστικές ηχογραφήσεις από Monguito και Eavesdropper, ανάμεσα σε κομμάτια από σχήματα που είτε θα εμφανιστούν στο δεκαήμερο (Do Make Say Think, Le Tigre, Cannibal Ox), είτε όχι.

PLAY-LIST στήλης (το βαρόμετρο της έσω εντροπίας μου) :

1. DNTEL - Life Full Of Possibilities
2. IANNIS XENAKIS - Persepolis
3. COTI - [Metamemoria\>
4. ZOUNDS - This Land/Alone CD single
5. NAGISA NI TE - Songs For A Simple Moment