Please, smile Mr. Dark!! #27

Πολύ επικίνδυνο πράγμα τα απότομα φώτα της δημοσιότητας. Έχουν κάψει ακόμη και τον πιο επαναστατικό νεωτερισμό, δίνοντάς του τόσα, όσα απαιτούνται ώστε σε μικρό χρόνο να γίνει από θύτης θύμα - ενταγμένος με γρήγορες διαδικασίες στην πλευρά του σε ισχύ κατεστημένου. Ποιος ξέφυγε και πώς, όπως και το ποιοι κάηκαν, είναι θέμα για βιβλίο.
Οι 2 By Bukowski μπήκαν στην σκηνή με ένα πολύ επιτυχημένο περσινό ντεμπούτο album στην Poeta Negra, δημιουργώντας κάτι από τον ντόρο του αναπάντεχου. Ας μην επαναλαμβανόμαστε. Δεν θέλει και πολύ για να σκεφτεί κανείς πως εκείθε και δω άλλαξαν όλα για όλους (συγκρότημα, εταιρία, κοινό) και σίγουρα κάθε ύστερο βήμα είναι μοιραίο να δέχεται δεδομένες συγκρίσεις, πολλές φορές εις βάρος. Θα ήταν εξάλλου αφέλεια για κάποιους που έδειξαν πως αν κάτι τους τρέφει και δυναμώνει, αυτό είναι η συνεχής αναζήτηση, να προτιμούσαν να μείνουν στην ασφάλεια της επιτυχίας. Θα ήταν μεγάλη έκπληξη, μην πω απογοήτευση, για όλους εμάς. Έτσι, ευτυχώς, το πρώτο που διαπιστώνουμε βάζοντας να τρέξει το 'Doom/Metal', 3'' cd στην TeleRAN Records (μια μικρή και άσημη εταιρία από το Hong Kong) και σε περιορισμένη έκδοση πεντακοσίων, αριθμημένων στο χέρι, αντιτύπων, είναι ότι οι 2 By Bukowski ψάχνονται. Για δεύτερη συνεχόμενη φορά. (Είναι κοινές βλέπετε οι διαπιστώσεις με το επίσης πρόσφατο 'Tech Thrash. Marvels And Strange Terrors' cd ep). Και αυτό σημαίνει ότι δεν αποκλείεται κάποιες φορές να μην τους βγαίνει κάτι αισθητικά σαφές ή μορφοποιημένο με τους συνήθεις όρους. Και χρειάζεται να το δεχτούμε αυτό.
Το 'Doom/Metal' βρίσκεται ανάμεσά μας ως προϊόν από τον περασμένο Φεβρουάριο και πιθανόν σήμερα να οδεύει προς εξάντληση. Αυτό που προτείνει μέσα στην ειρωνεία του τίτλου του είναι δύο απλά, σχεδόν post-ambient, κομμάτια, με λιτές ενορχηστρώσεις και ανύπαρκτο το έντονο αισθητό του ρυθμού. Αυτός αφήνεται για την φαντασία. Η ηχογράφηση έγινε τον Αύγουστο του 2001, λίγο αργότερα - αλλά πολύ κοντά - με το υλικό που μπήκε στο cd ep που αναφέραμε παραπάνω και βγήκε δυο μήνες μετά από την Poeta Negra. Και είναι άξιο απορίας το πόσο διαφορετικό είναι σε ύφος και ιδέες. Αυτό νομίζω τελικά ότι είναι και το πλεονέκτημά του. Η κρυφή του ασάφεια!

Ένα από τα ενδιαφέροντα σχήματα που έχουν γράψει στην καναδική Constellation, αλλά προβλήθηκαν ομολογουμένως ελάχιστα, είναι οι Hanged Up. Πρόκειται για ένα ιδιόμορφο ντουέτο από το Montreal, το οποίο υπάρχει από το 1999 και συνδυάζει τα πολλαπλά κρουστά (συχνά μεταλλικά) του Eric Craven, με την βιόλα της Genevieve Heistek (άλλη από κοινού συμμετοχή αμφοτέρων, αυτή στους Sackville). Το αποτέλεσμα είναι σίγουρα νεωτεριστικό. Δυσκολεύει όμως εμπλέκοντας στοιχεία και πειραματισμούς από τα βιομηχανικά συγκροτήματα των αρχών της δεκαετίας του '80, την ελαχιστοποίηση, τον ελεύθερο αναρχικό αυτοσχεδιασμό και την ασύμβατη ανάμιξη της folk με το punk. Τα δύο albums της ετερόκλητης συνεργασίας των The Ex με τον Tom Cora στο πρώτο μισό των 90's είναι ενδεικτικά ενός ήχου που μου ήρθε συχνά στο μυαλό ως αναφορά, αλλά υπολείπεται μακράν της πληρότητας, όπως επίσης ο αντίστοιχος των The Raincoats, οι πειραματικές στιγμές των Muzsikas και μερικώς αυτός των γερμανών Guts Pie Earshot.
Όσα ακούμε στο ομότιτλό τους ντεμπούτο album που κυκλοφόρησε την άνοιξη του 2001 (και είναι το μοναδικό τους μέχρι σήμερα), είναι σίγουρα τολμηρά. Και παρά τις όποιες αδυναμίες που ενίοτε εκδηλώνονται μας δίνουν άτμητο το μήνυμα - αλίμονο αν ακόμη και αυτό παρέμενε ζητούμενο! Όπως συμβαίνει δε με το σύνολο των κυκλοφοριών της Constellation, ηχογραφήθηκε και αυτό στα Hotel2Tango studios των Godspeed You Black Emperor!, τον Ιούλιο του 2000. Με μηχανικό ήχου τον Efrim των τελευταίων. Αυτού η παρουσία συμβαδίζει με την καλύτερη στιγμή του cd, το 'Bring Yr Scuba Gear'. Στο ίδιο επίσης καλεσμένος και ο Ian Ilavsky. Τελικά είναι ίσως επειδή σε αυτό το κομμάτι είναι που παίρνουν κάτι από τα χαρακτηριστικά μιας πλήρους και άρτιας μπάντας που πιθανόν να λείπουν αλλού. Σημειώστε τέλος ότι μια άλλη σύνθεση, το 'New Blue Monday' στηρίζεται στον βασικό ρυθμό του 'Blue Monday' των New Order - προεκτείνοντάς τον αλλού φυσικά, στο ανέλπιστο και γι' αυτό αρεστό.

Ο Yiannis Kyriakides γεννήθηκε το 1969 στη Λεμεσό της Κύπρου και έξι χρόνια αργότερα μετανάστευσε ακολουθώντας την οικογένειά του στην Αγγλία. Σήμερα ζει στο Amsterdam της Ολλανδίας, όπου είχε την ευκαιρία να δουλέψει με τους Louis Andriessen και Dick Raijmaakers, αντλώντας υποθέτω πολλά και σημαντικά. Η έκδοση του ντεμπούτο του 'a conSPIracy cantata' cd album τον Ιούνη του 2001 υπήρξε επισήμως και η πρώτη της δισκογραφικής εταιρίας Unsounds. Ένα ελιτιστικό όσο και πρωτοποριακό label που ίδρυσε ο ίδιος μαζί με τους Andy Moor (ναι!, αυτός των The Ex) και Isabelle Vigier - για την παραγωγή και προώθηση νέας μουσικής από καλλιτέχνες που δουλεύουν πρωτίστως με ηλεκτρονικά μέσα. Έτσι μας είπαν συστήνοντας εαυτούς άλλωστε. Η τελευταία της τριάδας είναι επιπροσθέτως υπεύθυνη για το εξώφυλλο.
Στο cd περιλαμβάνονται συνολικά τρεις συνθέσεις. Πρώτη φυσικά η ομότιτλη ηλεκτρονική καντάτα (για δύο φωνές, πιάνο, ραδιόφωνο και ηλεκτρονικά - χωρισμένη σε έξι επιμέρους θέματα), σαράντα και πέντε λεπτών, η οποία, για την τιμή της διάκρισης, χάρισε στον συνθέτη της το βραβείο Gaudeamus International Composition Competition του 2000. Η σύνθεση βασίστηκε σε δύο διαφορετικές φόρμες επικοινωνίας με κρυφά μηνύματα : αυτές των κατασκόπων των μυστικών υπηρεσιών (CIA, KGB, Mossad κ.α.) της περιόδου του ψυχρού πολέμου (χρησιμοποιήθηκαν αποσπάσματα από την συλλογή 'The Conet Project' του 1997 στην Irdial Disks) και αυτές των αρχαιοελληνικών δελφικών χρησμών. Η ηχογράφηση έγινε στο ABMA studio του Amsterdam και στην εδώ εκτέλεση συμμετέχουν ο συνθέτης και οι Ayelet Harpaz, Stephie Buttrich (φωνές) και Marion Von Tilzer (πιάνο). Πολύ ενδιαφέρον έργο, για τολμηρές προσδοκίες και ανήσυχα πνεύματα. Στις υπόλοιπες δύο ('hYDAtorizon' και 'tetTIX') χρησιμοποιούνται εκτός από φωνή, ραδιοκύματα, ηλεκτρονικά κρουστά και ήχοι με βάση ηχογραφημένα έντομα (οι τελευταίοι με σαφώς απλούστερο τρόπο από ό,τι έκανε ο Graeme Revell των SPK κάποτε - όχι τόσο μακριά ώστε να ξεχνάμε). Αμφότερες όμως δείχνουν ότι οι ιδέες και οι νεωτεριστικές ροπές του δημιουργού τους δεν έχουν εύκολες και βατές οριοθετήσεις. Και σίγουρα δεν έχουν εξαντληθεί!

Μετά από μια πολύ μεγάλη καθυστέρηση το δεύτερο τεύχος του Eisplanet είναι τελικώς γεγονός. Από τους ίδιους συντελεστές με το L' Ame Electrique και με ειδίκευση στο σύνολο του σύγχρονου ηλεκτρονικού ήχου αποκλειστικώς, το Eisplanet είναι ένα καλοστημένο έντυπο ογδόντα σελίδων σε μικρό μέγεθος, το οποίο διανέμεται δωρεάν σε συγκεκριμένο στέκι της πρωτεύουσας. Στο τελευταίο τεύχος κεντρικό θέμα είναι οι De/Vision, αλλά περιέχονται ακόμα άρθρα ή συνεντεύξεις για Endraum, In The Nursery, This Ascension, Neuroticfish, Dust Of Basement, Echo Image - μαζί με νέα, καινούργιες κυκλοφορίες, ανταποκρίσεις από συναυλίες και άλλα. Συνοδεύεται από το cd-συλλογή (sampler ουσιαστικά) της γερμανικής [Trisol] Music Group 'The Gothic Grotesque & Elektro Bizarre. Trisol Compilation 1', με αρκετά ενδιαφέρουσες - όμοιες και μη - ηχητικές προτάσεις από τον κατάλογο της εταιρίας.

Πάμε τώρα σε κάτι που δύναται να εξάψει την φαντασία. Για όσο όμως κυκλοφορούν χωρίς περιορισμούς τα booklets των albums των Die Form, οι φωτογραφικές εκδόσεις του λονδρέζικου Torture Garden club, αλλά και αναπαράγονται το 'Venus In Furs' του Leopold Von Sacher-Masoch και τα σκαλίσματα του Marquis De Sande (με το πρόθεμα cyber- πλέον), υπάρχει χώρος και αιτία για όλα. Όπως μια άσκηση ισορροπίας μεταξύ του νοσηρού, του ερωτικού, του πορνογραφικού και του βλάσφημου. Η Paola D' Amico που υπογράφει το editorial του Sliding Horse One, της έντυπης - αποκλειστικά φωτογραφικής - τρίμηνης έκδοσης της ιταλικής E.N.D.E. ίσως είναι η μόνη αρμόδια για εξηγήσεις, αλλά ... Και επειδή οι εικόνες πάνε με τις εγκεφαλικές αποκρίσεις και τους ήχους, το περιοδικό συνοδεύεται από το cd-συλλογή 'Sliding Horse Volume One' - εκεί όπου ο θόρυβος, τα ηλεκτρονικά, ο ρυθμός και η βιομηχανική αίσθηση ολοκληρώνουν την ήδη τρικλίζουσα σκέψη περί εγκλωβισμού.

PLAY-LIST στήλης (το βαρόμετρο της έσω εντροπίας μου) :

1. GIYA KANCHELI/SOFIA GUBAIDULINA - Styx/Viola Concerto
2. RUMAH SAKIT - Rumah Sakit
3. PERRY BLAKE - California
4. SAKIS PAPADIMITRIOU - Nosferatu
5. MAX NAGL ENSEMBLE - Ramasuri