Please, smile Mr. Dark!! #59
Για πάνω από εικοσιπέντε χρόνια ο Marek Styczynski ηγούνταν της ψυχεδελικής folk των ιστορικών Πολωνών Atman. Στις ηχογραφήσεις για το album 'Tradition', το κύκνειο άσμα τους, συνεργάστηκε για πρώτη φορά με την βοκαλίστρια Anna Nacher. Τότε μπορούμε να ανάγουμε και την άτυπη αρχή των The Magic Carpathians Project, το σχήμα με το οποίο συνέχισαν οι δυο τους μετά τη διάλυση των Atman το 1998.
Αν και αμφότεροι είναι γεννημένοι στο Nowy Sacz, οι Marek Styczynski και Anna Nacher έχουν πατρίδα τους κάθε άγνωστο μέρος αυτού του κόσμου. Ταξιδεύοντας συχνά και μαζεύοντας διάφορα τοπικά όργανα από περιοχές όπου πόδι ευρωπαίων τις πατεί πολύ σπάνια, από το Θιβέτ μέχρι τις ζούγκλες του Αμαζονίου, βγάζουν στη μουσική τους μια εγκεφαλική και εξωτική παγκοσμιότητα, εξαιρετικά σαγηνευτική. Επιπλέον είναι και η αγάπη και στενή σύνδεση με τη φύση που έχουν ασπαστεί στις ζωές τους. Κάπου ανέσυρα τις ομοιότητες με τον Florian Fricke, ειδικά στα albums των Popol Vuh με την Renate Knaup. 
Βασικός συνεργάτης των δύο, ο οποίος συμμετέχει και στο φετινό 'Euscorpius Carpathicus', είναι ο Tomasz Radziuk, επίσης παλιότερα μέλος των Atman. Αυτό το album ηχογραφήθηκε στις 22-23/11/2002 στο Kosmische Obuh studio με παραγωγό τον Wojcek Czern. Αυτός είναι και ο τέταρτος μουσικός που παίζει σ' αυτό. Η κυκλοφορία του (σε cd και τριακόσια αντίτυπα βινυλίου) είναι ανεξάρτητη ασφαλώς και έγινε από την Obuh Records, μέσω της δικής τους FLY Music (Free Living Yourself, η ανάπτυξη των κεφαλαίων). Πρόκειται για οκτώ συνθέσεις, αργές και με έντονα στοιχεία ethno πειραματισμού, αυτοσχεδιασμού και ακουστικής folk ψυχεδέλειας. Το ότι οι τίτλοι πλην μιας και οι στίχοι δύο εξ αυτών είναι στα αγγλικά δεν παίζει τελικώς κάποια ιδιαίτερη σημασία, το αποτέλεσμα είναι σαφώς πολύ μακριά των δυτικότροπων τεχνοτροπιών. Η μόνη σύγχρονη δράση με τέτοιους ηχητικούς προσανατολισμούς είναι οι Αμερικάνοι Cerberus Shoal, με τους οποίους οι The Magic Carpathians Project είχαν συνεργαστεί πριν λίγα χρόνια στο album τους 'Water Dreams'. Η συνέχειά της αναμένεται στο split cd-ep 'The Life And Times Of The Magic Carpathians And Cerberus Shoal' που αναγγείλαμε τον περασμένο μήνα, από την North East Indie.
Χωρίς να είναι η πιο εντυπωσιακή δουλειά τους μέχρι σήμερα, το 'Euscorpius Carpathicus' συστήνεται ως μια θαυμάσια εισαγωγή στο έργο αυτών των Πολωνών. Γοητευτικό επίσης το artwork, βασισμένο σε κεραμικά γλυπτά και φωτογραφίες της Krystyna Andrzejewska-Marek.
Οι μελετητές της αυστραλέζικης μουσικής σκηνής των eighties θα θυμούνται σίγουρα τον David Nichols από τους The Cannanes. Όσοι τον παρακολούθησαν και στην επόμενη δεκαετία θα ξέρουν τους Crabstick και τους Blairmailer. Και όσοι άντεξαν να τον ακολουθούν μέχρι σήμερα, το τωρινό του σχήμα τους Huon. Πιθανότατα όμως να αγνοούν ένα άλλο του σύγχρονο off-shoot project, τους Grey Tapes. Αυτούς θα παρουσιάσουμε εδώ.
Στη Μελβούρνη λοιπόν ο David Nichols αντιμετωπίζεται ως κοντινός του θρύλου. Και παράλληλα με την πλούσια και αδιάκοπη μουσική του γραφή έχει να επιδείξει και ένα πολύ μεγάλο έργο ως αρθρογράφος και συγγραφέας. Ήταν ο εκδότης της αυστραλέζικης έκδοσης του Smash Hits, δημοσίευσε στο Rolling Stone, έγραψε το 1997 την βιογραφία των The Go-Betweens και έχει μια άλλη πολύ μεγάλη αγάπη, τα comics. Τους Grey Tapes τους δημιούργησε η νοσταλγία του για την ηχητική αισθητική του do-it-yourself art-punk του τέλους των seventies. Ακούγοντας το ομώνυμό τους cd που κυκλοφόρησε προσφάτως η αμερικανική 555 Recordings αμέσως έρχονται στο προσκήνιο οι δίσκοι των Swell Maps και The Fall, κυρίως. Το album περιέχει δώδεκα τραγούδια σε μόλις τριάντα δύο λεπτά. Αν γράψω πως το τελευταίο είναι επτά λεπτών, καταλαβαίνετε τι παίζεται με τα υπόλοιπα. Ξεχωρίζω τα 'Go Lost' και 'Silver', που καταφέρνουν να ξεπεράσουν τη γηγενή γραφικότητα του εγχειρήματος. Στους υπόλοιπους μουσικούς συναντούμε τους Mia Schoen (Huon, Sleepy Township), Stewart Anderson (Boyracer), Jen Turrell (Hydroplane) και Andrew Withycombe (Driving Past, Hydroplane). Ο τελευταίος είναι και ο παραγωγός.
Η περιορισμένη έκδοση του cd συνοδεύεται από το βιβλίο του David Nichols με τίτλο 'If Anyone Wants Me I'll Be In My Room'. Τριακόσια αντίτυπα, αριθμημένα στο χέρι και με χειροποίητο εξώφυλλο. Μοναδικό συγγραφικό πνεύμα. Εκατό απολαυστικές σελίδες έκαστο, γεμάτες κείμενα, πρόζα, στίχους και φυσικά comics (αρκετά σε αναδημοσίευση). Τους περισσότερους πόντους παίρνει το 'The 20 Questions I Will Ask Vanda And Young In Heaven'.
Οι Antimatter στο φετινό, δεύτερο, album τους κάνουν μια κλειστή στροφή στην απογύμνωση, την οποία ομολογουμένως δεν περιμέναμε σ' αυτόν τον βαθμό. Με εντονότερες μελωδίες, ξεσπάσματα αργόσυρτα που αφήνουν περισσότερο από παλιά να διαφαίνονται οι επιρροές των Pink Floyd, πιο ambient και υπνωτικό, το 'Lights Out' θα μπορούσε να απευθύνεται σε όσους στο μυαλό τους επιθυμούν τους Porcupine Tree λίγο πιο ηλεκτρονικούς και ίσως σκοτεινούς. Μα τόσο απλά γίνανε ξαφνικά τα πράγματα; Όχι, βεβαίως. Διότι αυτό το cd κρύβει μέσα του μερικά κομμάτια (με κορυφαίο το 'Reality Clash'), που το ονειρικό και το τραγικό μπλέκονται και αρχίζουν μαζί από το σύνορο και πέρα, όπου τίποτα από όσα ραγίζουν μέσα μας ακούγοντάς τα δεν θεραπεύεται. Ένα πρώτο που βγαίνει εύκολα πάντως, είναι πως οι Duncan Patterson και Mick Moss έχουν συνθέσει τα τραγούδια του παρόντος πάνω σε ακουστικές δομές από κιθάρες, μπάσο, πιάνο και κρουστά και μετέπειτα έχουν ενορχηστρώσει όργανα από συνθετητές (κρουστά, έγχορδα, φλάουτο). Ένα δεύτερο πως ο Mick Moss έχει σηκωθεί περισσότερο ως τραγουδιστής, αν και οι Michelle Richfield και Hayley 
Windsor, οι δύο κοπέλες που σχεδόν μοιράζονταν τα φωνητικά του πρώτου album συμμετέχουν ξανά στους ίδιους ρόλους.
Το 'Lights Out' στην πρώτη του περιορισμένη έκδοση της γερμανικής Prophecy Productions έχει ένα extra track (το 'Everything You Know Is Wrong' ακουστικό). Η κυκλοφορία του στην Αμερική είναι δουλειά της The End Records. Στα τέλη του μήνα το συγκρότημα ξεκινάει μια ακουστική τουρνέ στη Γερμανία και αμέσως μετά θα ηχογραφήσει μια διασκευή στο 'Black Sun' των Dead Can Dance για ένα επερχόμενο tribute. Όλα καλά!
Στα είκοσι επτά του χρόνια μα πολυάσχολος ο Tim Koch - επίσης Αυστραλός, αλλά από την Adelaide. Στον ηλεκτρονικό, μουσικό κόσμο είναι ήδη γνωστός με τα projects των Thug και 8-Bit Orchestra. Επιπλέον, κινεί το label της Surgery Records (από το 1999) και μοιράζεται το τρέξιμο ενός ακόμα, της Tundra Music (με τον Pietro Da Sacco που ζει στην California!). Το φετινό του προσωπικό album 'Islandtones' κυκλοφόρησε σε cd από την βελγική U-Cover.
Το υλικό ηχογραφήθηκε από τον ίδιο στην Αυστραλία το διάστημα από 2000-2 (ένα θέμα, το 'Dry Bones', είναι σε ζωντανή ηχογράφηση από το ινστιτούτο Frigid του Sydney). Κατά το περσινό του ευρωπαϊκό ταξίδι πετάχτηκε μέχρι την Antwerp του Βελγίου και μαζί με τους υπεύθυνους της U-Cover έκαναν το artwork και το mastering. Και μην νομίζετε πως στα ταξίδια του απολαμβάνει μόνον τα μέρη και γνωρίζει ανθρώπους. Ακόμα και τότε ηχογραφεί οτιδήποτε μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως δείγμα στις συνθέσεις του. Το 'Cuzbowla' για παράδειγμα έχει μέσα του ήχους από το γαλλικό μετρό. Το finale του cd (λίγο μετά το κενό στο τελευταίο track), άλλο ένα παράδειγμα, περιέχει τις ηχογραφήσεις που έκανε μια Κυριακή πρωί στο San Sebastian της Ισπανίας. Και αυτό πάει λέγοντας και εμείς παρακάτω. 
Στα δεκάξι θέματα του 'Islandtones' λοιπόν, ο Tim Koch διδάσκει πώς πρέπει να είναι ένα σπουδαίο, σύγχρονο ηλεκτρονικό album. Ρυθμικό ενίοτε, πάντοτε μελωδικό και εφευρετικό, με αμιγώς ambient μέρη, αλλά και πάμπολλα samples από ακουστικά όργανα. Υπεράνω όλων βεβαίως, η άποψη και οι ιδέες με αυτάρκεια. Τραγούδια δεν υπάρχουν εδώ, αν και στο 'Vakohai' συμμετέχει στα φωνητικά η Jenni Lush (των Suvome). Και κακώς δεν είπαμε ότι το 'Cuzbowla' είναι ένα από τα περισσότερο αγαπημένα electro tracks του 2003. Το λέμε τώρα.
Πάντως, για να δει κανείς σωστά και σε πληρότητα τη σημασία του 'Islandtones' είναι αλήθεια ότι χρειάζεται να διατηρήσει μια απόσταση απ' αυτό και τα καλωδιακά του όνειρα που γίνονται υπνωτισμοί. Και αυτό γιατί ο Tim Koch τους έχει δώσει μια τόσο ανθρώπινη μορφή, απόλυτα γήινη, που αν μείνεις πολύ κοντά της αρκεί να σε καταλύσει. Δίπλα στα φετινά albums των Deru και Sense. 'Strictly limited for a free mind'. Ό,τι πείτε, θα συμφωνήσουμε!
PLAY-LIST στήλης (το βαρόμετρο της έσω εντροπίας μου) :
1. MAN - Main Gauche
2. !!! - !!!
3. MAJA RATKJE - Voice
4. OMNI TRIO - Volume. 1993-2003 2cd
5. AMMER & CONSOLE - On The Tracks - Undercover Horspiel
