Please, smile Mr. Dark!! #66


SushiRoboΝα που οι καρδιές μιας ομάδας τεσσάρων αναλογικών ρομπότ, όχι μόνο δεν λησμόνησαν ποιες ήταν, αλλά δείχνουν πλέον πλήρως εξοικειωμένες με το ξεπατικωμένο περιβάλλον ενός φουτουριστικού ρετρό, που οι ίδιες δημιούργησαν πρόπερσι. Αφού λοιπόν οι SushiRobo από το Seattle είδαν τραγούδια από το πολύ αξιόλογο ντεμπούτο τους να χρησιμοποιούνται ως background σε μερικά επεισόδια των hyper-reality shows 'Road Rules' και 'The Real World' του MTV, ακολουθούν την αδράνειά του και σε σύντομο χρόνο βγάζουν το 'The Light-Fingered Feeling Of SushiRobo', πάλι στην τοπική Pattern 25 Records. Μια ακόμη οργιαστική δόση δηλαδή από art-punk εμπνεύσεις των τελών '70s/αρχών '80s.
Μου αρέσει η πρακτική τους να γράφουν τα πάντα απ' τις πρόβες και μετά να διαλέγουν ό,τι νιώθουν πως μπορεί να δουλέψει, είτε κάνοντάς το δομή για ένα τραγούδι, είτε ταιριάζοντάς το με κάτι άλλο, αν και τη δανείστηκαν από τους Can (άλλωστε δεν ήταν και οι πρώτοι). Μου αρέσει που μπορούν και βγάζουν από τα κλασικά όργανα - κιθάρα, μπάσο, τύμπανα - ήχους που δεν τους περιμένεις, ήχους διαστημικούς, αλλοπρόσαλλους, λεπτομερείς. Μου αρέσει που οι δύο των κιθάρων, Dave Einmo και Arthur Roberts, περιεργάζονται και εξαντλούν τις δυνατότητες του effect pedal. Μου αρέσει που σε συνέντευξή του ο τελευταίος, ο οποίος πρωτίστως είναι και η
The Light Fingered Feeling Of SushiRoboφωνή με την ακαταμάχητη ειρωνική χροιά της μπάντας, απάντησε σε σχετική ερώτηση για το πώς μοιάζουν οι οπαδοί τους απλά ότι είναι ντροπαλοί. Μου αρέσει που έχουν χιούμορ. Μου αρέσουν και μερικά από τα νέα τους τραγούδια ('Last Call', 'New Laboratory Assistant', 'Community Theater', 'Hearts, Lungs, etc.'), αν και το παρόν album δεν φτάνει, ούτε αιφνιδιάζει τόσο όσο το πρώτο τους - με λίγες νέες ιδέες και αρκετές επαναλαμβανόμενες.
Το 'The Light-Fingered Feeling Of SushiRobo' γράφτηκε αναλογικά και στη συνέχεια οι SushiRobo έριξαν τις ηχογραφήσεις τους στο ProTools και άρχισαν αυτά τα ευφυή, μικρά πειράγματα που ξεπετάγονται από παντού μέσα στις συνθέσεις τους, οι οποίες πάραυτα παραμένουν σύντομες σε διάρκεια και επικεντρωμένες στην απρόσβλητη ουσία. Θα τελειώσω λέγοντας πως αυτή η μπάντα είναι η πρώτη στην επιλογή μου σύγχρονη αμερικάνικη που διεκδικεί με άξιο και σώφρονα τρόπο τη διαδοχή στους ιστορικούς Devo. Και πολύ χαίρομαι που υπήρξε μια τέτοια, ειλικρινά.

Μια ιστορία για ανθρώπους που προσπαθούν να αναζητήσουν την τύχη τους, αλλά συχνά βρίσκουν μόνο τα όριά τους. Με φόντο τον ποταμό Oder, το φυσικό σύνορο μεταξύ Γερμανίας και Πολωνίας και τις δύο κοντινές, αλλά αντίπερα πόλεις, Frankfurt και Slubice. Είναι το θέμα της ταινίας 'Lichter' του νέου Γερμανού σκηνοθέτη Hans-Christian Schmid. Για το σύντομο soundtrack της προσκλήθηκαν οι The Notwist, στην εταιρεία των οποίων Alien Transistor και κυκλοφόρησε τελικώς - σε 12'' βινύλιο και με ένα ενδιαφέρον, μεταμοντέρνο artwork του Mario Wagner. Στο site τους είναι ήδη sold-out.

LichterΤρία θέματα που συνδυάζουν minimal electronics, μια piano loop, το τσέλο του Sebastian Hess και τον χαλαρό ρυθμό του zarb του Saam Schlamminger - ένα είδος κρουστού, περσικής καταγωγής, με διαφορετικό τόνο, αλλά και ένα τέταρτο, το πολύ αξιόλογο 'Lichter Console- rmx' (από τον Martin Gretschmann, ως Console). Αυτά είναι όλο κι όλο το 'Lichter' soundtrack και φαίνεται πως η μουσική ήταν μάλλον κάτι δευτερεύον για την ταινία.
Οι The Notwist πάντως ζουν σε άλλο πυρετό, αυτόν της από ακτή σε ακτή αμερικάνικης περιοδείας που έχουν αναγγείλει για τον επόμενο μήνα. Και ήδη η Domino έχει έτοιμο για κυκλοφορία στα τέλη του τρέχοντος μήνα το 'Different Cars & Trains' ep. Σε αυτό συλλέγονται τα b-sides των τριών singles του, προπέρσινου πια, 'Neon Golden' ('Trashing Days', 'Pick Up The Phone' και 'Pilot'), ένα non-album track με τίτλο 'Red Room' καθώς και τέσσερα remixes από Console, Four Tet, Loopspool και Manitoba. Από ό,τι καταλάβατε το ενδιαφέρον δεν είναι αποκλειστική υπόθεση των αμερικάνων, στην αγορά των οποίων μάλλον δεν είχαν κυκλοφορήσει τα εν λόγω singles, αλλά και για όλους τους υπόλοιπους. Για νέο δίσκο μολαταύτα, λόγος ουδείς!


FinnΟι ανθρώπινες αισθήσεις ανέκαθεν ήταν δεμένες με πρακτικά δεδομένα. Κάποτε, ας πούμε, ένα γρήγορο άλογο όριζε τη δαιμονιώδη ταχύτητα. Ή το φως μιας δάδας ή ενός πολυελαίου κεριών φαινόταν εκθαμβωτικό. Ένας σύγχρονος Γερμανός, Patrick Zimmer το όνομά του, 26 χρονών από το Αμβούργο, αισθάνεται και περισσότερο αντιλαμβάνεται την pop ως μια σπιτική υπόθεση. Ο ίδιος γράφει και ερμηνεύει με χαρακτηριστικό falsetto τα τραγούδια του, τα οποία ηχογράφησε στο living-room του σπιτιού του σε 8-track με μόνη τη βοήθεια του Sascha Hofer, ο οποίος τον συνοδεύει κιόλας σε διάφορα όργανα. Ό,τι ακούμε στο album 'Expose Yourself To Lower Education' που υπέγραψε ως Finn είναι σίγουρα και πρωτίστως pop, και έτσι πλαισιώνεται. Μια pop γεμάτη από ακουστικές κιθάρες, μπάσο, synth έγχορδα, melotron ήχους και ευγενικά, όπως ταιριάζει στην περίπτωση εξάλλου, beats μέσω drum programming. Αυτή η δουλειά κυκλοφόρησε σε cd και lp, αποτελεί το δεύτερο νούμερο της μικρής Sunday Service και σκοπεύει να μας κάνει πιο μεγαλόκαρδους ως ανθρώπους.

Expose Yourself To Lower EducationΑπό το πανέμορφο, ατμοσφαιρικό instrumental 'You Will Be Replaced...' που ανοίγει το cd και αποκτά στίχους, φωνή και πολλαπλάσια διάρκεια στο '...So Book Your Flight By Telephone' (ένας ενιαίος τίτλος στα δύο) που το κλείνει αντίστοιχα, στα ενδιάμεσα tracks, τα οποία παίζουν από εξέχουσες ακουστικές μπαλάντες όπως τα 'Like A Radio Antenna' και 'Moon Rocks', μέχρι ισάξια mid-tempo στο στυλ του 'We Define The Superlative', αν ένα πράγμα είναι σημαντικό σε αυτά τα τραγούδια είναι η ευαισθησία τους, η απλοϊκότητά τους και το ένθερμο feeling τους. Μην περιμένετε εδώ πτυχές του μεγαλόπνοου και περίπλοκες ενορχηστρώσεις. Μόνο μια γραφή που αντλεί από τους Belle & Sebastian, τους Tram, τους Radiohead στα αργά τους, τους The Ladybug Transistor ίσως, και αρκείται σε αυτά και δη αυστηρώς στη lo-fi, home recording εκδοχή τους, που δεν είναι δα και η δυσκολότερη να τη φανταστεί κανείς. Ούτε ένα βήμα παραπέρα όμως, έστω αυτό που έκανε πρόπερσι ο Σουηδός Christopher Sander με τους Chasing Dorotea. Εντούτοις, το ταλέντο του Patrick Zimmer αναγνωρίστηκε ευκρινώς. Δεν είναι και λίγο αυτό, μην το υποτιμάτε.

Μετά την μετεγκατάστασή του στη Σκοτία, ήταν επόμενο πως αργά ή γρήγορα ο Joseph Budenholzer θα αναμιγνύονταν με μουσικούς της τοπικής σκηνής. Κάτι που διαπιστώνουμε στο 'Seeds Of Love' ep, την πρώτη δισκογραφική δουλειά με καινούργιο υλικό των Backworld τα τελευταία δύο χρόνια. Τρία πραγματάκια παραμένουν αμετάκλητα, αποτελώντας με τον τρόπο τους κομμάτια της ταυτότητας του συγκροτήματος πλέον. Πρώτον, η κυκλοφορία του ep έγινε από τη δική τους εταιρεία, την Harbinger House και μάλιστα αποτελεί περιορισμένη έκδοση χιλίων αντιτύπων σε cardboard digisleeve. Δεύτερον, παραμένει διανομέας η World Serpent και τρίτον διατηρείται το σερί των κακόγουστων εξώφυλλων, ένας τομέας που ο Joseph Budenholzer συνεχίζει να περνάει στο ντούκου.

Seeds of loveΠέντε τραγούδια περιέχονται εδώ. Το ομότιτλο που ανοίγει το ep είναι ένα τυπικό Backworld και υποθέτω πως προαναγγέλλει το επερχόμενο 'Good Infection', το νέο τους full-length album. Το 'Tammy' που ακολουθεί είναι μια διασκευή από ένα συγκρότημα των '50s, τους The Teddy Bears (υπήρξαν η πρώτη επίσημη παραγωγή του Phil Spector παρακαλώ) και ερμηνεύεται από την Isobel Campbell (ναι, των The Gentle Waves και Belle & Sebastian). Το 'This Tree Born Of Man's Affliction' περιέχονταν στη συλλογή 'On The Brink Of Infinity' του 1999 (περιορισμένη έκδοση της Chthonic Streams), από τα καλά και σπάνια κομμάτια τους. Στο 'The Lamb And The Lion' τους στίχους και τη φωνή έχει βάλει ο David Tibet (των Current 93, περιττές οι συστάσεις), ο οποίος βρέθηκε σε κείνα τα μέρη την περίοδο των ηχογραφήσεων - εξαιρετικό track, μυστηριώδες και ατμοσφαιρικό. Τέλος, το επίσης θαυμάσιο instrumental 'Three Days'. Πέρα από τους προαναφερθέντες, συμμετέχουν ο Bill Wells στα πλήκτρα, από τους εξέχοντες της σύγχρονης σκοτσέζικης jazz σκηνής, ο David Keenan στις κιθάρες, μέλος των Telstar Ponies, συντάκτης του περιοδικού The Wire και συγγραφέας του βιβλίου 'England's Hidden Reverse', η Claudia Chopek και η Drew McDowall των Coil. Εν αναμονή του νέου τους album λοιπόν, ένα μικρό δώρο για τους φίλους των Backworld, με ευυπόληπτη μουσική αξία των μόλις δεκαεπτά λεπτών συνολικά.

PLAY-LIST στήλης (το βαρόμετρο της έσω εντροπίας μου) :

1. CARL A. FINLOW - Electrilogy +
2. CORDION - Cordion
3. RINGE RINGE RAJA - Unreal Book Vol. I
4. COLLEEN - Everyone Alive Wants Answers
5. TROUM - Sigqan