Some cherries - Volume 12
Χρειάστηκε η καταστροφή του Μύλου για να φανεί η αλήθεια για την συναυλιακή Θεσσαλονίκη. Ο επιχειρηματίας (επώνυμος "σιδηρουργός" της πόλης) που διοργάνωνε την ίδια ημέρα τα live των (International) Noise Conspiracy με τους Pretty Girls Make Graves αφενός κι ενός τυχάρπαστου νορβηγικού μετάλλου αφετέρου, στην πραγματικότητα δεν αντιμετώπισε κανένα δίλημμα σχετικά με το ποιο απ' τα δύο θά'πρεπε να μεταφερθεί αλλού και ποιο να ματαιωθεί καθώς, στην αντίθετη περίπτωση, ενδεχομένως θα βρισκόταν στην δυσάρεστη θέση να μετρά κάποιο διψήφιο αριθμό παρευρισκομένων. Όλοι όσοι αρέσκονται στην γκρίνια λοιπόν, ας αναρωτηθούν πόσα από τα live του περασμένου χρόνου παρακολούθησαν, πόσες φορές προτίμησαν να καμαρώνουν την δισκοθήκη τους και, κάτω από ποιες τελικά προϋποθέσεις είναι διατεθειμένοι να ξεπεράσουν την αδράνειά τους. Οι υπόλοιποι, απλά δεν φτάνουμε για να γεμίσουμε ένα συναυλιακό χώρο. Αυτό είναι λοιπόν που μας αξίζει κι ας το αποδεχτούμε χωρίς ν' αναζητούμε άλλοθι εκεί που δεν υπάρχουν.
Ματαιώθηκε η κυκλοφορία του νέου live LP των Strokes, καθώς ο Julian Casablancas φάνηκε δυσαρεστημένος από την ποιότητα της ηχογράφησης. Ενστικτώδης ίσως αλλά σωστή κατά την άποψή μας απόφαση καθώς ένα live άλμπουμ τώρα θα σήμαινε μόνο την παρουσία ενός νέου προϊόντος στα καταστήματα. Συνεχίζουν όμως ανεπηρρέαστοι να εργάζονται για την τρίτη δουλειά τους, προγραμματίζοντας για την 1η Νοεμβρίου την κυκλοφορία του νέου single 'The End Has No End' με την διασκευή του 'Clampdown' (Clash) σαν b-side και, έχουμε την εντύπωση πως είναι η κατάλληλη ώρα για να δείξουν αν άξιζαν τελικά την τόσο πρόωρη, είναι αλήθεια, αποθέωσή τους.
Η φυσιολογική πλέον προκατάληψη για κάθε νέο group από την ΝΥ θα ήταν άδικη στην περίπτωση των White Magic απ' το Brooklyn. Στο πρώτο τους ΕΡ, 'Through The Sun Door', η Mira Billotte (Quix*o*tic) με το νέο σχήμα της δείχνουν απ' την αρχή ότι προτιμούν την folk τους περισσότερο περιπετειώδη και ενδιαφέρουσα, με τις κυκλικές διαδρομές του πιάνου και την φωνή της ίδιας ν' ανεβοκατεβαίνει τις κλίμακες στο One-Note. Art-folk και πειραματισμός που αντί να τιμωρεί, καθηλώνει τον ακροατή με την αμεσότητά του αλλά και την φωνή της ίδιας της Billotte που μπορεί ν' ακούγεται ταυτόχρονα δυναμική, ανέμελη, απόκοσμη και προσωπική, όπως απλώνεται από την Cat Power στο γλυκά αιχμηρό 'Don't Need' μέχρι την Grace Slick στο επίσης θαυμάσιο rocker 'Apocalypse'. Η διασκευή του 'Plain Gold Ring' δικαιώνει την αυτοπεποίθησή της (το τραγούδησαν η Nina Simone και ο Cave), η σκοτεινή υποστροφή είναι αποτελεσματική στο σχεδόν ακουστικό 'Keeping The Wolves From The Door' και οι White Magic δείχνουν στο πολύ ενδιαφέρον ντεμπούτο τους ότι θέλουν και μπορούν να υπερβούν τους περιορισμούς της folk.
Κάλλιο αργά παρά ποτέ υποθέτουμε ότι σκέπτεται αυτό τον καιρό ο Isaac Brock των Modest Mouse καθώς χρειάστηκαν δέκα χρόνια κι επτά δουλειές για να συναντήσει επιτέλους την έμπρακτη αναγνώριση που άξιζε απ' την αρχή. Ενδεικτική και η πρόσφατη ανάθεση της επιμέλειας του επόμενου αμερικανικού All Tomorrow's Parties, καθήκον που στο παρελθόν κάλυψαν για το εκλεκτικό αυτό festival μεταξύ άλλων ο Steve Albini με τους Shellac, οι Sonic Youth και ο Stephen Malkmus. Οι προτιμήσεις λοιπόν των Modest Mouse για το επόμενο ΑΤΡ τον Νοέμβριο στο Los Angeles περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων τους Sonic Youth (ανταπόδοση της φιλοφρόνησης του περασμένου Απριλίου στο Λονδίνο), Flaming Lips, Shins, White Magic (τους συναντήσαμε και πιο πάνω), Lou Reed, Walkmen, Cramps, Eagles Of Death Metal, Black Heart Procession κ.ά., επιβεβαιώνοντας το καλό τους γούστο για το οποίο άλλωστε ουδέποτε αμφιβάλλαμε.
Η τυφλή υφάντρα Maximilla δέχεται ταχυδρομικά μια κασέτα στην οποία ακούγονται οι Apes να της παραγγέλνουν ένα υφαντό που θα εξιστορεί το περιεχόμενο της κασέτας. Με το ιδιότυπο αυτό χιούμορ γίνεται η εισαγωγή μας στο 'Tapestry Mastery' ΕΡ, την πρόσφατη τρίτη δουλειά του group από την Washington και η συνέχεια είναι -τι άλλο- ένα ηχητικό υφαντό, πυκνό και με έντονα όσο και σκοτεινά χρώματα. Οργανικός ήχος, κυριολεκτικά καθώς το όργανο της Amanda Kleinman έχει την πρωτοκαθεδρία που συνήθως ανήκει στις κιθάρες και ογκώδης ρυθμός σαν κάτι ακαθόριστα μεγάλο και απειλητικό που κινείται στις σκιές. Αρκετά ασυνήθιστο πάντρεμα hard rock και punk με '70's ψυχεδέλεια και prog που ακούγεται σχεδόν αυτονόητα ομοιογενές σε θαυμάσια τραγούδια όπως το ομώνυμο όπου το όργανο διολισθαίνει και προς τον Bach, το Mr Changeling ή το 3 Mages που δίνει μια ιδέα αυτού που μάλλον προσπάθησαν να κάνουν -και απέτυχαν- οι Liars με την δεύτερη δουλειά τους. Ψυχωτική τελικά και βαρειά ψυχεδελική folk κοντά στους "δασκάλους" Oneida σε μια δουλειά κατώτερη ίσως από το πολύ καλό περισυνό 'Oddeyesee', στο τέλος όμως είμαστε υποχρεωμένοι να συμφωνήσουμε με την Maximilla: "νομίζω ότι έδωσα ένα ικανοποιητικό δείγμα της τέχνης μου".
Οι Sebadoh επέστρεψαν τον Απρίλιο και πάλι στον κόσμο των ζωντανών, καθώς τα 2/3 (Lou Barlow και Jason Loewenstein) των συνιδρυτών του lo-fi indie έκαναν μια περιορισμένη περιοδεία στην ανατολική ακτή των Πολιτειών, αποκλειστικά με παλιό υλικό προς τέρψη αυτών που γέμισαν κάθε χώρο όπου εμφανίστηκαν. Το highlight συνέβη οπωσδήποτε στο Northampton όπου έπαιξαν μαζί με τους Sonic Youth και τον J Mascis, γεγονός που σηματοδότησε και το τέλος της άσπονδης έχθρας του Barlow με τον τελευταίο απ' την εποχή των Dinosaur Jr. Προς το παρόν δεν υπάρχουν σχέδια για την συνέχεια, με τόσες επανασυνδέσεις όμως η χρονιά αυτή μοιάζει ολοένα περισσότερο με την "νύχτα των ζωντανών -και οικονομικά στριμωγμένων- νεκρών".
Στην σχεδόν δεκάχρονη πορεία του, το label της Bella Union που ίδρυσαν τα 2/3 των Cocteau Twins (Simon Raymonde και Robin Guthrie), αρχικά για να στεγάσει τους ίδιους και τα side-projects τους, στήριξε και προώθησε μια σειρά από ονόματα ιδιαίτερα αλλά πάντοτε ενδιαφέροντα ώστε και μόνο η παρουσία του ονόματος πλέον στο εξώφυλλο κάποιου cd να παρακινεί την περαιτέρω διερεύνηση. Το πρόσφατο promotional sampler 'Beneath The Surface Vol.1' δειγματίζει το σημερινό δυναμικό της Bella Union (Laura Veirs, Czars, Mandarin, Trespassers William, Violet Indiana, Bikini Atoll, Explosions In The Sky, Midlake, κλπ) και, πέρα απ' το προφανές ενδιαφέρον, η συγκέντρωση όλων αυτών των ονομάτων εδώ μαρτυρά από μόνη της την ευρύτητα της αισθητικής του label αλλά και την ξεχωριστή θέση που δικαιωματικά κατέχει στο σημερινό εναλλακτικό rock.
Είναι μάλλον η κατάλληλη ώρα να πραγματοποιήσουμε μια παλαιότερη σκέψη μας, ένα party της στήλης δηλαδή που θα δώσει την ευκαιρία να συναντηθούμε και να γνωριστούμε με όλους εσάς που ανταποκριθήκατε στο πρόσφατο κάλεσμα του εκδότη μας, εκφράζοντας με ενθουσιασμό την επιδοκιμασία και την υποστήριξή σας. Η μαζική αυτή ανταπόκριση όμως μας υποχρεώνει ν' αλλάξουμε τον αρχικό χώρο, κι έτσι το party θα γίνει σε κεντρικό τηλεφωνικό θάλαμο. Η ακριβής θέση και ημερομηνία θ' ανακοινωθούν έγκαιρα.
