Anja Huwe (Xmal Deutschland)

Καλεσμένη αυτόν τον μήνα η Anja Huwe πρώην μέλος των θρυλικών Xmal Deutschland και νυν σε σόλο πορεία σε στενή συνεργασία με την φίλη της Mona Mur.

Γνωριζόμαστε με την Anja από τα 80s, την εποχή που ήμουνα ανταποκριτής του Ποπ & Ροκ στην Γερμανία. Πριν 20 χρόνια σε κάποια κουβέντα μας επέμενε ότι έχει κλείσει με την μουσική της ενασχόληση και οτι η ζωγραφική είναι πλέον το πεδίο έκφρασης της. Επέμενα οτι κάποια στιγμή θα έρθουν οι συνθήκες που θα θελήσει να επιστρέψει. Πέρσι επανήλθε και δισκογραφικά μετά από πολλά χρόνια με το “Codes”.

Αυτή την φορά ακολουθήθηκε διαφορετική διαδικασία, οι απαντήσεις δεν δόθηκαν γραπτώς αλλά αντ’ αυτού τα είπαμε ζωντανά μέσω Zoom. Συνέπεια του γεγονότος αυτού η κουβέντα τράβηξε επί μακρόν και οι απαντήσεις ήταν εκτεταμένες και σε βάθος, με άγνωστες ως τώρα πληροφορίες.

Αιώνια ευγνωμοσύνη στον Christian Klenke, τον senior promotion manager της Beggar’s Group, o οποίος όχι μόνο οργάνωσε τα πάντα στην εντέλεια, αλλά έσωσε κυριολεκτικά την κατάσταση όταν ο υποφαινόμενος, μέσα στον ενθουσιασμό του, ξέχασε να πατήσει το REC κουμπί κατά τη διάρκεια της συνομιλίας. Του έχω υποσχεθεί κέρασμα μπύρας στο Βερολίνο το καλοκαίρι.

Στις 9 Μαΐου κυκλοφορεί από την 4AD το 3xLP boxset "Gift: The 4AD Years" το οποίο περιλαμβάνει τα “Fetisch”, “Tocsin” καθώς και τα πρώτα EP “Incubus Succubus II” και “Qual”.

Στις 17 Μαΐου η Huwe θα εμφανιστεί ζωντανά με την μπάντα της στο DOUBLE-DARE Festival στην Γάνδη, θα ακολουθήσουν εμφανίσεις στην Πορτογαλία σε Πόρτο στις 30.05 (Hard Club) και Λισσαβώνα στις 31.05 (Republic de Music) και φυσικά 20-21 Σεπτεμβρίου θα την υποδεχτούμε με τον τρόπο που της αξίζει στο Death Disco Festival στην Αθήνα μαζί με Anne Clark, Peter Hook & The Light, Chameleons, Cold Cave, Buzz Kull και άλλους πολλούς.

Το link προπώλησης εδώ. Περισσότερα εδώ.

13 Λέξεις Κλειδιά για την Anja Huwe 

Hamburg/St. Pauli

Deutschland 2025

Deutschtum/Heimat (Γερμανικότητα/Πατρίδα)

4AD/Ivo

Xmal Deutschland

Codes

Νέα Υόρκη

Mixtapes

Auf der Bühne (Πάνω στη σκηνή)

John Peel Sessions

Mondlicht

Verlust (Απώλεια)

Death Disco Festival Athen

Hamburg/St. Pauli

Μετακόμισα στο Sankt Pauli κατευθείαν από το πατρικό μου, προς απογοήτευση των γονιών μου, αλλά φυσικά για μένα αυτό ήταν ένα εντελώς διαφορετικό περιβάλλον, ήταν μια συνοικία με κόκκινα φανάρια και νέοι σαν εμάς που προερχόμασταν από αστικές οικογένειες δεν ζούσαν κανονικά σε τέτοια μέρη. Έζησα μερικά χρόνια εκεί, το διαμέρισμα ήταν ακριβώς δίπλα στο λιμάνι, αλλά σήμερα δεν πηγαίνω πια. Είναι σαν το Σόχο ή όπως τα άλλα μέρη στον πλανήτη, το Άμστερνταμ κλπ. Είναι απλά γεμάτο από κόσμο. Επίσης ένα ζήτημα είναι η εγκληματικότητα, είναι τελείως διαφορετική, δεν είναι μόνο η μαστροπεία, είναι αρκετά πιο βίαια τα πράγματα πλέον. Απαγόρευση όπλων κλπ. Δεν έχω καμία διάθεση να πάω εκεί. Κάποτε ήταν μια συνοικία με κόκκινα φανάρια, καταστήματα γύρω από το σεξ, δεν ήταν μια συνοικία που θα πήγαινες να βγεις έξω εκεί και σήμερα όλοι από 14 χρονών και πάνω βγαίνουν σε αυτό το μέρος, το Sankt Pauli είναι γεμάτο, τόσο γεμάτο από νεολαία, υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, καυγάδες κλπ και είναι απλά επικίνδυνο. Δεν το βρίσκω επικίνδυνο προσωπικά, αλλά το βρίσκω δυσάρεστο. Δεν είναι αυτό που ήταν κάποτε.

Deutschland 2025

Είναι δύσκολο. Η χώρα κοιμάται για περίπου 16-17 χρόνια, και τώρα όλοι τα φέρνουμε βόλτα όλο και πιο δύσκολα, οπότε συχνά γελάμε π.χ. που τα τρένα δεν έρχονται πλέον στην ώρα τους. Οι άνθρωποι που έρχονται από το εξωτερικό λένε ότι τίποτα δεν λειτουργεί πλέον στη Γερμανία. Όλο και περισσότεροι αυτοκινητόδρομοι έχουν προβλήματα, τίποτα δεν λειτουργεί πια κανονικά. Δεν μπορείς να βρεις διαμερίσματα, είναι δύσκολο. Μετά το αποδίδεις γενικά στους μετανάστες, γιατί λες ότι έρχονται όλοι εδώ και μας τα παίρνουν όλα. Αυτό είναι ανοησία, φυσικά, γιατί αυτή η χώρα έχασε το καράβι εδώ και καιρό και τώρα πρέπει να δανειστεί δισεκατομμύρια για να το διορθώσει. Επίσης, η ψηφιοποίηση και όλα τα απαραίτητα για να προχωρήσει η χώρα έχουν μείνει πίσω. Τίποτα δεν λειτουργεί πια, δεν μπορείς καν να κάνεις αίτηση για διαβατήριο χωρίς να περιμένεις δύο μήνες. Η κατάσταση είναι πραγματικά υποβαθμισμένη, οπότε τα alarm έχουν ήδη ανάψει για πολλούς ανθρώπους εδώ.

Deutschtum/Heimat (Γερμανικότητα/Πατρίδα)

Αυτό δεν ισχύει απαραίτητα για μένα. Ταξιδεύω πάρα πολύ. Εννοώ, μεγάλωσα εδώ και μετά έφυγα σχετικά γρήγορα. Σίγουρα έχω τις ρίζες μου εδώ, αυτό ισχύει, αλλά αυτός ο όρος δεν μου λέει τίποτα. Ζω αυτάρκης. Δεν είμαι τόσο βαθιά ριζωμένη εδώ, δεν έχω παιδιά, δεν είμαι τόσο βαθιά συνδεδεμένη με την οικογένειά μου, είμαι περισσότερο άνθρωπος που ταξιδεύει πολύ και είναι περισσότερο «πολίτης του κόσμου». Έχω τη βάση μου εδώ για διάφορους λόγους αλλά δεν τη χρειάζομαι. Μπορώ επίσης να είμαι κάπου αλλού. Για τους λόγους, για παράδειγμα, που μιλήσαμε πριν, δεν μου αρέσουν κάποια πράγματα εδώ. Είναι αυτή η πραγματικά περίεργη συμπεριφορά προς τους άλλους ανθρώπους, αυτή η επιθετική συμπεριφορά που με ενοχλεί. Δεν είναι σοβαρή συμπεριφορά, δεν μου αρέσει. Αλλού, είναι διαφορετικά, γιατί είναι και πολύ πιο δύσκολο να επιβιώσεις. Οι άνθρωποι πρέπει απλώς να είναι πιο φιλικοί και να κάνουν πολλά περισσότερα από όσα πρέπει σε αυτή τη χώρα. Σε πολλά πρέπει να προσαρμοστούν. Πολλά πράγματα θα είναι διαφορετικά στο μέλλον.

4AD/Ivo

Έχουν περάσει δεκαετίες από τότε που δουλέψαμε μαζί. Έχω σποραδική επαφή μαζί του, μένει κάπου στο Νέο Μεξικό. Ο άνθρωπος έχει γράψει ιστορία. Ήταν πρωτοποριακός στη μουσική βιομηχανία με τη θρυλική δισκογραφική του εταιρεία την 4AD. Εκείνη την εποχή ήμασταν τόσο νέοι και δεν μιλούσαμε καλά αγγλικά. Σήμερα μπορώ να επικοινωνήσω μαζί του καλύτερα. Δεν θέλει να έχει πλέον καμία σχέση με τη μουσική. Γι’ αυτόν έχει κλείσει αυτό το ζήτημα.

Του έγραψα κάποια στιγμή ότι έχω ηχογραφήσει αυτό το σόλο άλμπουμ και μου είπε "Γιατί μου το λες αυτό; Δεν με ενδιαφέρει, δεν κάνω πια μουσική, δεν έχω καμία σχέση με αυτό το πράγμα". Και μετά άκουσε το "Rabenschwarz" και έστειλε αμέσως ένα μήνυμα που έλεγε: "Απίστευτο, αυτό το κομμάτι, πώς προέκυψε;" Του απάντησα «Σου το είπα!» (γελώντας).

Αργότερα έκανα και άλλα πράγματα, ασχολήθηκα και με τη μουσική κατά καιρούς, αλλά κανείς δεν ήξερε ποτέ από που προέρχομαι, δεν το ανέφερα ποτέ, ότι από αυτόν τον χώρο προέρχομαι. Αυτό ήταν πραγματικά πάντα πολύ ενδιαφέρον γιατί μου άνοιξε πολλές πόρτες, γιατί γνώριζα το αντικείμενο και μπορούσα επίσης να δουλέψω με καλλιτέχνες σε διαφορετικό επίπεδο.  Σκεφτόντουσαν οτι αυτή η τύπισσα είναι cool, δεν μας πιέζει, ξέρει τι κάνει. Πότε όμως δεν ανέφερα οτι είναι κάτι που το έχω κάνει η ίδια στο παρελθόν.

Xmal Deutschland

Κοιτάζοντας πίσω, όλοι αυτοί οι δίσκοι βγαίνουν ξανά τώρα, συμπεριλαμβανομένων των πρώτων μας singles από την Sacred Bones μετά από τόσα χρόνια. Πιο πριν κανείς δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ. Για δεκαετίες. Οι θαυμαστές μας ήταν πάντα εκεί, αλλά κατά τα άλλα καμία δισκογραφική εταιρεία δεν είχε ενδιαφερθεί. Το γεγονός είναι ότι από τότε που αποφάσισα να παίξω ξανά ζωντανά, όλα επανήλθαν. Όχι μόνο το κουτί (‘Gift: The 4AD Years’) αλλά και τα «Devil», «Viva» και «Peel Sessions». Το προσπαθούσαμε για δεκαετίες, γιατί δεν μπορούσαμε να πουλήσουμε τίποτα από αυτό το υλικό, δεν ήταν διαθέσιμο. Ο κόσμος ίσως σκέφτεται ότι πιθανότατα έχουν βγάλει πολλά χρήματα. Η αλήθεια είναι όχι, δεν βγάλαμε. Και ξέρεις κάτι; Οι Xmal Deutschland ήταν απλά μια ιστορία, ήταν μια πολύ έντονη εποχή, μπορείς να το φανταστείς, όλοι ζήσαμε τότε πολύ, πολύ έντονα.

Η ιστορία είναι απλή, ξέρω τον Caleb Braaten (ιδιοκτήτης της Sacred Bones), με αγαπά και εκτιμά πολύ ότι κάνω, μιλήσαμε και μετά του είπα ότι έφτιαξα αυτό το σόλο άλμπουμ και ήθελε αμέσως να το κυκλοφορήσει. Και μετά του ήρθε η ιδέα και είπε, με ενδιαφέρει επίσης αυτό το παλιό υλικό από την εποχή της Zickzack. Στην πραγματικότητα θέλαμε να συμπεριλάβουμε αυτό το υλικό στο boxset της 4AD. Αλλά δεν προχώρησε ποτέ, χρειάστηκαν χρόνια μέχρι να ολοκληρωθεί τελικά αυτό το box set, για διάφορους λόγους. Δεν κατάλαβαν αυτή την κληρονομιά (legacy), δεν κατάλαβαν ότι ήμασταν σημαντικοί για αυτήν την εταιρεία και μετά όλα καθυστερούσαν και μια μέρα είπα, ξέρεις κάτι Caleb, θα σου δώσω αυτά τα singles, μπορείς να τα έχεις. Ήταν τόσο έξυπνη ιδέα γιατί κυκλοφόρησαν μαζί με το solo album την ίδια περίοδο. Και απλά η όλη υπόθεση προκάλεσε τρομερή έκρηξη.

Codes

Πρώτα απ’ όλα ζήσαμε μια εποχή που τίποτα δεν λειτουργούσε, δηλαδή όλη αυτή την περίοδο του Covid, και νομίζω ότι πολλοί δημιουργικοί άνθρωποι σκεφτόντουσαν τι έπρεπε να κάνουν πραγματικά με τον χρόνο που είχαν στην διάθεση τους. Και είναι ενδιαφέρον ότι είχα λάβει ένα μήνυμα εκείνη την εποχή από το Τελ Αβίβ. Είχα πάντα πολλά αιτήματα. Το συγκεκριμένο ήταν πολύ φιλικό και αφορούσε κατά κάποιο τρόπο αυτό το κομμάτι, το ‘Skuggornas’. Ένας doom metal τύπος από τη Νορβηγία έγραψε το βασικό μέρος. Ο Yishay είναι επίσης σε μια doom metal μπάντα. Αρχικά λέω, όχι, δεν με ενδιαφέρει καθόλου. Και μετά μου το έστειλε και μου είπε, μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις με αυτό, μπορείς ακόμη και να βάλεις τους δικούς σου στίχους. Κάποια στιγμή για κάποιο λόγο τραγούδησα αυτό το κομμάτι στο κινητό μου και το έστειλα στη Mona Mur, τη φίλη μου με την οποία έκανα και το ‘Codes’ και μου λέει: "Τέλειο. Σου λέω χρόνια, κάνε κάτι, έλα στο Βερολίνο και αν δεν σε αρέσει το αποτέλεσμα, ξέχνα το. Έτσι τα πράγματα άρχισαν να κινούνται και μετά επικοινωνήσαμε με τον Yishai στο Τελ Αβίβ και μάθαμε πολλά για την οικογενειακή του ιστορία, καθόμασταν σε αυτό το στούντιο και αναρωτιόμουνα αυτό δεν μπορεί να είναι αλήθεια, τι είδους ιστορία είναι αυτή. “Εξαφανιστείτε, περπατήστε σε ένα δάσος, επιβιώστε”. Τι κάνεις, πώς τα βγάζεις πέρα με αυτή την κατάσταση; Μετά διάβασα πολλά βιβλία που αφορούσαν τέτοιες ιστορίες. Και κάπως έτσι έγραφα όλη την ώρα και ηχογραφούσαμε μαζί με την Mona και κάποια στιγμή της λέω, Μόνα, ας κάνουμε ένα άλμπουμ, δεν πειράζει, απλά θα το κάνουμε. Δουλέψαμε μαζί πολύ εντατικά και ήταν πραγματικά πολύ συναισθηματικό. Για παράδειγμα, ένα κομμάτι όπως το «Exit». Το τραγούδησα μόνο μια φορά και η Mona το ηχογράφησε στο στούντιο της και έλεγε συνέχεια, από πού το εμπνεύστηκες, από πού προέρχεται, ξέρεις, ήταν τόσο έντονο και από εκεί το αναπτύξαμε και μετά το ένα οδήγησε στο άλλο και ήταν πολύ σκληρή δουλειά, αλλά ήταν απίστευτα έντονη και υπέροχη και άξιζε τον κόπο.

Νέα Υόρκη

Είχα μια φάση στη ζωή μου που σκέφτηκα, τώρα πρέπει να κάνω κάτι, κάπως να είναι διαφορετικά τα πράγματα και επέστρεψα στην τέχνη. Είχα πράσινη κάρτα για τις ΗΠΑ και ήταν το 2000 και πήγα εκεί για να ασχοληθώ μαζί της. Περνώ αρκετό χρόνο εκεί. Μου αρέσει πολύ, αλλά δεν χρειάζεται να μένω εκεί. Είναι υπέροχα, αλλά δεν είναι το μέρος που θέλω να ζήσω. Έχω πολλούς φίλους, αλλά ως μέρος για να ζήσω; Όχι. Νομίζω ότι πρέπει πραγματικά να πας εκεί όταν είσαι 20. Ξέρεις, έχεις σχέδια χτίζεις κάτι για τον εαυτό σου, το ξέρεις και εσύ, αλλά όχι για όλη σου τη ζωή. Και μετά ήρθε η 11η Σεπτεμβρίου και όλα κατέρρευσαν. Έτσι επέστρεψα στην Ευρώπη, στο Λονδίνο, όπου ήμουν επίσης σε ένα είδος ομάδας και αυτό ήταν πολύ πιο ενδιαφέρον για μένα.

(Σημείωση: Στη συνέχεια μιλήσαμε για τον Τραμπ και την κατάσταση στις ΗΠΑ.)

Η Νέα Υόρκη εξακολουθεί να είναι μια φούσκα, είναι λίγο διαφορετική, αλλά όταν βρίσκεσαι κάπου αλλού, έχεις μια ξεκάθαρη ιδέα για το τι συμβαίνει εκεί. Πού είναι οι Δημοκρατικοί; Οι Δημοκρατικοί έχουν κάνει επίσης πολλά λάθη γιατί η Αμερική είναι κατά βάθος μια συντηρητική χώρα και δεν μπορείς να πας στους ανθρώπους εκεί με ορισμένα θέματα έτσι απλά, δεν λειτουργεί.

Mixtapes

Τα mixtape ήταν στην πραγματικότητα ένα είδος «φιλικής έκφρασης αγάπης», όχι μόνο στο αγόρι σου, αλλά και σε άλλους φίλους. Να εδώ ηχογράφησα μια κασέτα για εσάς. Ήταν πραγματικά μια υπέροχη ιδέα και νομίζω ότι πρέπει να ξανακάνουμε κάτι τέτοιο, να ψηφιοποιήσουμε τα παλιά πράγματα και κάπως να τα κυκλοφορήσουμε ξανά ως περιορισμένη έκδοση. Φυσικά πρέπει να ξεκαθαρίσεις τα δικαιώματα κλπ. Αυτή θα ήταν μια ιδέα που είχα πρόσφατα, αλλά τα δικαιώματα, ναι, το ξέρω είναι δύσκολο. Ήταν όμως μεγάλη εμπειρία και έπρεπε να φτιάξεις μόνος σου τα εξώφυλλα, έπαιζε ρόλο η σειρά των τραγουδιών, με ποιο τραγούδι θα τελείωνες, η εύρεση του τίτλου, ήταν πολύ δημιουργική η όλη διαδικασία.

Auf der Bühne (Πάνω στην σκηνή)

Πρώτα απ 'όλα κατεβάζω διακόπτες πριν αρχίσω. Έχω αναπτύξει έναν περίεργο μηχανισμό και δεν με βλέπω πραγματικά σαν τραγουδίστρια, αλλά περισσότερο σαν performer.  Μπορώ να είμαι πάνω στη σκηνή δεν ντρέπομαι πλέον γι' αυτό. Υπάρχει όμως ο κίνδυνος να καταλήξει σε μια συγκεκριμένη συνήθεια, δεν θέλω να το ονομάσω εθισμό, αλλά κάτι τέτοιο. Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους απαγόρευσα στον εαυτό μου να το κάνω κάποια στιγμή, γιατί το βρήκα αρκετά έντονο.  Αρχικά φοβόμουν πολύ να ανέβω στη σκηνή και κάποια στιγμή γίνεται σαν, άντε, θα το κάνω και δεν δίνω δεκάρα αν είναι 6000 άνθρωποι εκεί, ξέρεις είναι παράλογο, κάποια στιγμή γίνεται λίγο τρελό. Είμαι πλέον ώριμη. Μπορώ να το αντιμετωπίσω διαφορετικά, μπορώ να το αξιολογήσω. Στο παρελθόν θα έλεγα ότι προτιμώ να τραγουδάω μπροστά σε πολύ κόσμο παρά σε λίγους, γιατί είναι μια μοναδική εμπειρία. Σήμερα θα μπορούσα να κάνω και τα δύο, δεν το φοβάμαι ή κάτι παρόμοιο, απλά μου αρέσει. Έχω μια διαφορετική προσέγγιση σε αυτό σήμερα από ό,τι πριν. Αλλά είσαι σε άλλο κόσμο 10 λεπτά πριν και μετά από μια συναυλία. Αν κάνεις κάτι ηλίθιο, σκοτώσεις κάποιον ή κάποια άλλη βλακεία, οφείλεται στο ότι δεν είσαι ο εαυτός σου.  Κανείς δεν μπορεί να κάνει τίποτα γι 'αυτό επειδή είσαι εκτός των «φυσιολογικών λειτουργιών» σου. Λοιπόν, δεν ξέρω καν ποια είναι η λέξη, αλλά είναι κάπως έτσι, είναι πραγματικά περίεργο αυτό που σου συμβαίνει, απλά αλλάζεις, και μετά βγαίνεις έξω και η εστίασή σου είναι εντελώς διαφορετική. Το παρατηρώ πάντα στην φάση της συγκέντρωσης μου. Κανείς δεν μπορεί να μου μιλήσει εκείνη την στιγμή. Απλώς λειτουργώ με αυτόν τον τρόπο.

John Peel Sessions

Κάναμε 4 sessions. Ήταν ζόρικο. Είναι ένα τεράστιο στούντιο στο οποίο στέκεσαι στην μέση ξαφνικά.  Και οι τεχνικοί δεν ήταν ότι καλύτερο όσο αφορά την συμπεριφορά τους. Ήταν όλοι πρώην μουσικοί, ex-Mott the Hoople και όπως κι αν ονομάζονταν αυτές οι μπάντες, και μας πίεζαν πολύ. Σήμερα δεν υπήρχε περίπτωση να ανεχτώ τέτοια συμπεριφορά. Ή εσύ θα πας σπίτι σου ή εγώ. Μαζί μου δεν θα μιλάς με αυτόν τον τρόπο! Τελεία και παύλα. Τότε είσαι όμως άπειρος και νέος, οπότε κάπως συμβιβάζεσαι. Ή κλαις ή κάτι παρόμοιο. Δεν ήταν καθολου ωραίο. Ήταν δυσάρεστο συνολικά. Αυτός ήταν ένας τόνος φωνής που δεν ήταν σωστός, αλλά νομίζω ότι συμβαίνει ακόμα σήμερα, αλλά λιγότερο, γιατί τα παιδιά ξέρουν ότι αυτό δεν είναι ΟΚ. Τα sessions ψηφιοποιήθηκαν επίσης, κάτι που ήταν πολύ αστείο γιατί οι ηχολήπτες μου έγραψαν ιδιωτικά και μου είπαν «Έγιναν πολύ ωραία, ήμασταν θαυμαστές» και έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους για να γίνουν πολύ καλά και τα sessions θα ξαναβγούν. Είναι καταπληκτικό όταν τα ακούς, είναι remastered.

Mondlicht

Το λατρεύω. Είναι τόσο μαγικό κατά κάποιο τρόπο. Γι' αυτό το παίζουμε. Η Manuela, η Mona κι εγώ ξεκινήσαμε να ξανακάνουμε το ‘Moonlight’, με την εισαγωγή εξίσου spooky. Αλλά δεν το παίξαμε ζωντανά σε αυτήν την έκδοση γιατί δεν ήμασταν ακόμα έτοιμες. Αλλά το είδες και εσύ ότι ξαναδουλέψαμε αυτά τα παλιά τρσγούδια, διαφορετικά δεν θα ταίριαζαν με το νέο ύφος. Λειτουργεί αρκετά καλά και είναι πολύ διασκεδαστικό να ξαναπαίζεις αυτά τα παλιά τραγούδια. Τα βλέπω εντελώς διαφορετικά σήμερα. Δεν τα άκουγα ποτέ για πολλά χρόνια και σήμερα βλέπω καθαρά πόσο καλά ήταν στην πραγματικότητα. Είναι διαχρονικά, και με το να τα επεξεργαστούμε λίγο, έχουν αποκτήσει ένα εντελώς νέο πλεονέκτημα και νομίζω ότι κάποια στιγμή θα τα ηχογραφήσουμε ξανά έτσι.  Είναι ενδιαφέρον υλικό και κατά κάποιο τρόπο και το τραγουδάς λίγο διαφορετικά και μερικές φορές υπάρχει περισσότερη δύναμη μέσα του. Νομίζω ότι κάποια στιγμή θα το ξανακάνουμε.

Verlust (Απώλεια)

Μερικές φορές χάνεις τον ίδιο σου τον εαυτό. Όλοι έχουμε βιώσει κάποια στιγμή την απώλεια. Το ξέρεις και μόνος σου. Μερικές φορές βρίσκεσαι σε ένα στάδιο που πρέπει να αποφασίσεις αν θέλεις να συνεχίσεις ή όχι. Τις πρώτες φορές που βιώνεις κάτι τέτοιο, είναι πραγματικά δύσκολο. Αυτό θα μας συμβαίνει ξανά και ξανά. Όταν ο πατέρας μου πέθανε ξαφνικά, αυτό με έφερε τα πάνω κάτω, ήταν πολύ ζόρικο και μετά η μητέρα, επίσης πολύ δύσκολο, το καταλαβαίνεις. Πιστεύεις ότι θα είναι εκεί για πάντα, αλλά δεν είναι έτσι. Νομίζω, ξέρεις κάτι; Έχει να κάνει με το γεγονός ότι όλοι θέλουμε να παραμείνουμε νέοι για πάντα, συνεχίζουμε, όταν κάνεις παιδιά είναι μια διαφορετική ιστορία, αλλά κατά τα άλλα, η ζωή πάντα συνεχίζεται, πάντα συνεχίζεται. Κάτι άλλο έρχεται συνέχεια και δεν συνειδητοποιείς ότι είσαι ήδη σε μια ηλικία που μπορείς απλά να είσαι χαρούμενη γιατί είσαι ακόμα ζωντανή και ικανή να κάνεις κάποια πράγματα. Αυτό συνεπάγεται ότι δεν είσαι σε θέση να συνειδητοποιήσεις την φυσιολογική ροή της ζωής, γιατί περιτριγυρίζεσαι συνέχεια με νέους ανθρώπους, μπαίνεις στο Insta, κάνεις αυτό, κάνεις εκείνο, βγαίνεις έξω, πας γυμναστήριο, πάντα υπάρχει μια δράση. Φυσικά τα αναλύεις και τα επεξεργάζεσαι αλλά δεν είναι όπως ήταν με τις προηγούμενες γενιές. Η γενιά των γονιών μας ήταν διαφορετική.

Death Disco Festival Athen

Θα έρθει για αυτό το φεστιβάλ πολύς κόσμος, μεταξύ των οποίων και κάποιοι από το Αμβούργο, θα έρθει και η Fiona (μέλος των Xmal Deutschland). Δεν ξέρω τι να περιμένω, δεν έχω ιδέα. Έχω ξαναπάει Αθήνα, αλλά ήταν πολλά χρόνια πριν. Αγαπώ το ελληνικό φαγητό. Χτες έφαγα σε ελληνικό εστιατόριο.Είμαστε όλοι πραγματικά χαρούμενοι που θα συμμετέχουμε σε αυτό το φεστιβάλ. Θα θέλαμε επίσης να είμαστε εκεί λίγες μέρες νωρίτερα για να το απολαύσουμε πραγματικά.

(Credits φωτογραφιών: 1 (Jan Riephoff), 3&7 (MickMercer), 4 (Kevin Cummins), 6 (Chris Garnham))