Ian Curtis (Joy Division)

Στις 18.05.25 συμπληρώνονται 45 χρόνια από την μέρα που ο Ian Curtis αναζήτησε την λύτρωση από τους δαίμονες του και το μαρτύριο που ζούσε.

Ένας φανταστικός διάλογος μέσω 10 Λέξεων-Κλειδιών σε ένα σενάριο που τα αναχώματα είχαν λειτουργήσει και η ιστορία είχε γραφτεί αλλιώς.

Ο Ian Curtis δεν μπαίνει στο αεροπλάνο για την περιοδεία στην Αμερική και εγκαταλείπει τους Joy Division, ασχολείται με τα ζητήματα της ψυχικής υγείας του, γράφει ποιήματα, φωτογραφίζει, μεγαλώνει την κόρη του, χαίρεται με την μπάλα και τους τίτλους της City και ζει μιά ζωή όχι απολύτως χαρούμενη αλλά τουλάχιστον μη βασανιστική.

10 IMAGINERY KEYWORDS FOR IAN CURTIS

18.05.1980

Είχα περασμένο το σκοινί και ήμουνα έτοιμος να κάνω το τελευταίο βήμα. Δεν άντεχα άλλο. Η ζωή μου ήταν ένα μαρτύριο κάθε μέρα. Σαν τον Προμηθέα που τον είχε καταδικάσει ο Δίας σε αιώνια βασανιστήρια και του έτρωγε το συκώτι καθημερινά ο γυπαετός του. Και τότε σκέφτηκα την κόρη μου, τον πόνο που θα της προκαλούσα, το ανεξίτηλο σημάδι στην ζωή της που θα της άφηνα κληρονομιά. Πέρασε και από το μυαλό μου οτι μπορεί να αποτύγχανα και να έμενα με καμιά αναπηρία για όλη την ζωή μου όπως είχα κάνει πίσω στην άλλη απόπειρα με τα χάπια. Κι έτσι έκανα ένα βήμα πίσω. Έβγαλα με αργές κινήσεις το σχοινί από τον λαιμό μου. Κατέβηκα από την καρέκλα, άναψα τσιγάρο και πήρα αποφάσεις για την ζωή μου. Θα έκανα τομές όσο οδυνηρές και αν ήταν αυτές, θα ζητούσα βοήθεια από ειδικούς και θα συνέχιζα να ζω, να παλεύω για το καλύτερο και να χαίρομαι με απλά πράγματα.

Nathalie

Το φως στο βάθος του πηγαδιού που ήμουνα χωμένος που με κράτησε ζωντανό και με οδήγησε με αργά αλλά σταθερά βήματα να βγώ ξανά στην επιφάνεια. Έζησα κάθε φάση της ενηλικίωσής της με τα καλά και τα λιγότερο καλά και είμαι περήφανος για αυτά που κάνει στην ζωή της.

UK 2025

Τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Brexit και το κακό συναπάντημα. Και να σκεφτείς λέγαμε τότε με την Thatcher ότι τα έχουμε δει όλα. Που να ξέραμε τι μας περιμένει.

New Order

Το περίμενα οτι οι υπόλοιποι κάτι θα έκαναν μετά την αποχώρησή μου. Μου άρεσαν πολλά από αυτά που έκαναν και η επιτυχία που γνώρισαν.  Ακμή και Παρακμή, αυτά πάνε μαζί. Φίλε το “Blue Monday” σημάδεψε μιά ολόκληρη εποχή και ακόμα το χορεύω αν βρεθώ σε κανένα bar και το ακούσω απο τα ηχεία. Άσε που οτιδήποτε έχει blue στον τίτλο του το γουστάρω πολύ.

Manchester

Ποιός θα το πίστευε ότι θα ερχόταν μία εποχή που το Manchester θα γινόταν τουριστικός προορισμός. Κι όμως έγινε και αυτό. Καμία σχέση με το απέραντο γκρίζο των 70s. Ας είναι καλά η City, λιγότερο καλά η United και η Premier League που έγινε παγκόσμιο brand.

Man City

Ε μετά από τόσα χρόνια πίκρες και καζούρα από τον Hook γύρισε ο τροχός και είμαστε τώρα στα πάνω μας. Δεν θα ξεχάσω ποτέ το γκολ του Aguero στο 93:20, μπήκα στο γήπεδο και πανηγύριζα σαν τρελός με την κόρη μου και τον Kevin Cummins, ξέρεις τον φωτογράφο που έβγαλε την γνωστή φωτογραφία με το τσιγάρο και είνα φουλ City. Γουστάρω τον Guardiola, την μπάλα που παίζουμε, τον Phil Foden που είναι γέννημα-θρέμμα City αλλά μου λείπει ρε συ το Kippax και το Maine Road. Ωραίο το Etihad, με όλες τις ανέσεις και τα service αλλά η ατμόσφαιρα πάσχει.  Πολλοί τουρίστες και ακόμα πιο πολλά κινητά φίλε μου.

Reunion

Δεν υπάρχει περίπτωση. Εμείς και οι Smiths θα παραμείνουμε τα δύο συγκροτήματα που κάτι τέτοιο δεν θα συμβεί ποτέ. Τυχαίο που είμαστε και οι δυο από το Manchester; Μας πρόσφεραν εκατομύρια αλλά εγώ προσωπικά δεν υπάρχει περίπτωση να το δεχτώ. ‘Ασε που ο Hooky είναι τσακωμένος με τους υπόλοιπους. Μακριά και αγαπημένοι έκαστος στο μονοπάτι που επέλεξε.

Deborah

Ανάμεσα στις τομές που έκανα στην ζωή μου ήταν και ο χωρισμός με την Deborah. Χωρίσαμε, τράβηξε ο καθένας τον δρόμο του, έχουμε την Nathalie που μας ενώνει. Don’t look back in Anger.

Epilepsy

Νομίζω οτι ο περίγυρος μου τρομάζει περισσότερο από μένα όταν παθαίνω κάποια κρίση. Φίλε φρικάρουν εντελώς όταν με βλέπουν να χτυπιέμαι στο πάτωμα και να βγάζω αφρούς από το στόμα, μην σου πω για τις στύσεις που παθαίνω. Creepy η όλη φάση. Παίρνω τα χάπια μου, προσαρμόζουμε την δόση, τα αλλάζουμε όταν χρειάζεται, έμαθα να ζω με αυτή την κατάσταση.

Suicide

Μικρός δεν καταλάβαινα πως κάποιος μπορούσε να οδηγηθεί σε μια τέτοια απόφαση και να βλάψει τόσο τον εαυτό του όσο και αυτούς που τον αγαπούν. Όταν βρέθηκα στα βαθιά και σκοτεινά πηγάδια, που φως δεν εμφανιζόταν από πουθενά και πίστευα ότι η υπόλοιπη ζωή μου θα κυλά κάπως έτσι, βασανιστικά, μαρτυρικά, χωρίς νόημα, χωρίς κανένας να καταλαβαίνει πως νιώθω, άλλαξα γνώμη, γιατί το Τέλος είναι Λύτρωση σε μια τέτοια κατάσταση. Εξαρτάται από τα προσωπικά σου αναχώματα αν δεν κάτσει τελικά η στραβή. Ευτυχώς σε μένα λειτούργησαν και τα λέμε τώρα.