Τα τρία ημερολόγια

0001


Ξύλινα σπαθιάΑγαπητό ημερολόγιο... Σήμερα είμαι τόσο χαρούμενη! Η ζωή μου είναι τόσο ωραία. Τις προάλλες έκλεισα τα 17! Χθες είδα live τα σπαθιά! wow!!!! Αυτός ο Παύλος είναι τόσο κούκλος!!!! Η φίλη μου η Μαρία μου είπε ότι έμαθε από μια κολλητή της που είναι μέσα στα πράγματα πως ο Παύλος έχει τσακωθεί με την κοπέλα του, αλλά η κολλητή μιας άλλης φίλης μου που ήξερε μια κοπέλα που συγκατοικούσε παλιά με την ξαδέρφη της κοπέλας του Παυλίδη μου είπε ότι μάλλον θα τα ξαναβρούν... γαμώτο... εγώ αυτή δεν την πάω γιατί είναι πολύ ψώνιο. Ο Βασίλης έμαθα (εκεί που μιλάγαμε με τα κορίτσια) ότι τα πάει πολύ καλά με την κοπέλα του κι ότι αγόρασε καινούργια μηχανή κι ότι τον είδαν προχθές στο Λούκι Λουκ και φόραγε ένα γαμάτο δερμάτινο... ααααχ!!! Τέλος πάντων εμένα δεν μ' ενδιαφέρουν αυτά, γιατί απ' ότι έχω καταλάβει τώρα στη μόδα είναι να "ταξιδεύουμε" με τα Σπαθιά!!!! Α !!!!WOW!!!!!

Παραλίγο να το ξεχάσω.τώρα που είπα για ταξίδια... την προηγούμενη βδομάδα είχαμε πάει με τις κοπέλες έξω από την πόλη για να δούμε τα Σπαθιά κι ο Παύλος φόραγε ένα καταπληκτικό t-shirt!! Αχ... μα τι παίδαρος που είναι... έχει παχύνει λίγο τώρα τελευταία... αλλά για φαντάσου την έκφραση των φιλενάδων μου αν τους πω πώς δήθεν παίζεται φάση ανάμεσα σε μένα και αυτόν!!! Αυτός ούτε που μου μιλάει βέβαια αλλά εγώ σε κάθε συναυλία θα κάθομαι μπροστά και θα κουνάω περίεργα τα χέρια μου (είναι πιο trendy απ' το να χτυπιέμαι τελικά) και δε μπορεί κάποτε θα με προσέξει! Θα πει: Να! Αυτή ταξιδεύει με τη μουσική μας! Εγώ βασικά γκόμενο θέλω (ειδικά αν είναι και μούρη) και είναι καλή φάση τελικά να μιλάω για ταξίδια και μουσικές σαν να ξέρω περί τίνος πρόκειται. Μόλις τώρα ήρθε μήνυμα στο κινητό από εκείνη τη χαζή που της αρέσει o Παύλος -αν και δεν το παραδέχεται- αλλά εγώ το ξέρω γιατί όλο μου ζητάει το κινητό του... Και στην επόμενη συναυλία θα πάω backstage να δώσω το νούμερο μου στα παιδιά και που ξέρεις... χεχε... όλα γίνονται... Χεχε τι cool που περνάω!!

0002


Ξύλινα σπαθιάΗ τριφιλάρα γάμισε χθες. Σκίσαμε! Και χτίπησα και ένα γκομενάκι το σάβατο! Έπαιζε το βράχο και εγώ γήρισα και την κοίταξα και καλά με ένα βλέμα βασανισμένο κι αυτό ήταν. Μετά της είπα ότι έχω και καλιτεχνικές ανησυχίες και τα 'παιξε η τήπισα. Της είπα την standar ατάκα που άκουσα τελευταία... ότι εγώ με τα Σπαθιά δεν πορόνομαι αλλα... ταξιδεύω... ε και δεν ήθελε πολύ για να πέσει το γκομενάκι! Α ρε μάγκα Παυλίδη! Με έφτιαξες πάλι! Πόσες θα χει πιδήξει κι αυτός έτσι... καλα πολύ γουστάρω! Τώρα θ' αρχίσω να λέω πως μ'αρέσουν οι Radiohead (πολύ ψαγμένη κατάσταση λέμε) και θα δεις τα μουνάκια πως θα πέφτουν... το ένα μετά το άλλο... Anyway όσο σκέφτομαι το γκολάκι του Λίμπε... χθες... ποπό ρε πούστη ούτε το κατάλαβαν πως τους το' χοσε! Φέτος είναι και η τελευταία μου ευκαιρία με τις πανελλήνιες... του πούστη κάπου θα περάσω... τρίτη φορά είναι. Ακούω το "αρχίζω και θιμάμαι" τώρα... καλα αυτός ο στίχος "σ'αγαπώ κι ας μην ξέρω ούτε καν τ' ονομά σου" πολυ ψαροτικός για νέες γνοριμίες λέμε!!! Την κάνω τώρα για να πάω γυμναστίριο... Α ρε Λίμπε.... Θεε!!

0003


Ξύλινα σπαθιάΞύπνησα κάπως κουρασμένη σήμερα Έχω πονοκέφαλο... όλο ξυπνάω με πονοκέφαλο τώρα τελευταία... άσε που αν δεν πάει 4 το απόγευμα δε ξυπνάω... χάνω όλη τη μέρα έτσι... λέω να κόψω τα μαλλιά μου κοντά... πολύ κοντά... Ξύπνησα πολύ κουρασμένη σήμερα... Έφτιαξα καφέ κι έβαλα στο cd player το 'Μια ματιά σα βροχή' Ο πονοκέφαλος δεν πέρναγε, το άλλαξα πριν τελειώσει καν το πρώτο τραγούδι... κι έβαλα ραδιόφωνο... έπαιζε box office... μου άρεσαν και το άφησα... Λέω να κόψω τα μαλλιά μου...
Κοίταξα πάνω στο γραφείο μου... είχα βάλει μια φωτογραφία του Παυλίδη που είχα τραβήξει από μια συναυλία. Μετά κοίταξα μια κασέτα με τα καλύτερα της Βανδή που μου είχε αφήσει ένας φίλος για πλάκα... Οι Box Office είχαν τελειώσει... πήρα την κασέτα και την έβαλα να παίζει... Θα κόψω τα μαλλιά μου κοντά τελικά... το αποφάσισα... λέω να αγοράσω κι ένα καινούργιο τζιν...
Πήρα τη φωτογραφία από το γραφείο μου... και την στρίμωξα στο τελευταίο συρτάρι ...και την ώρα που το έκλεινα... την κοίταξα μια τελευταία φορά... και νομίζω... νομίζω... πως τον είδα να μου χαμογελάει... σα να τα' χε καταφέρει...