Ακόμη περισσότεροι... Abbie Gale!!!
Οι Abbie Gale εμφανίζονται την Παρασκευή το βράδυ στη Θεσσαλονίκη, για πρώτη φορά με την ιδιότητα των (άτυπων να φανταστώ...) headliners ενός live δρώμενου (καλό, ε;). Μαζί τους οι Θεσσαλονικείς The Aleph με μία λανθάνουσα goth αισθητική να διαπερνάει τους ήχους και τους στίχους τους. Σημείο δράσης το πρώην Λιόγερμα νυν City Slang στον γνωστό μουσικόφιλο παράδρομο της Προξένου Κορομηλά, που ακούει στο όνομα Λώρη Μαργαρίτη. Μετά τις κατηγορίες για μεροληπτική στάση υπέρ της Monika, που είναι μονάχη και απροστάτευτη, καιρός... να τα βάλουμε και μαζί τους που είναι ολόκληρη ομάδα (δεν μασάμε όμως!).
Να μην νομίζουν λοιπόν οι Abbie Gale ότι μπορούν να βγαίνουν και να λένε ότι θέλουνε και να έχουν την απαίτηση μετά να τα προβάλλουμε κι όλα. Για πρώτη και τελευταία φορά θα φανώ μεγαλόψυχος και θα επιτρέψω τη δημοσίευση της παρακάτω συνέντευξης, παρά το απαράδεκτο θράσος τους να ψηφίσουν τον προσωπικό δίσκο του Thom Yorke ως καλύτερο δίσκο του 2006. Σωστές αντιλήψεις, λάθος επιρροές δις για αυτή την εβδομάδα.
Οι πιο διαβασμένοι εξ υμών θα θυμάστε ότι ενάμιση χρόνο πριν παραμιλούσαμε εδώ στο Mic (εγώ δηλαδή...) με το Family Life, το ντεμπούτο τους άλμπουμ. Στο διάστημα που μεσολάβησε αρκετοί ακόμη παραμίλησαν με το άλμπουμ τούτο (εκτός Mic πλέον) και από την άλλη μεριά, πέρα από μεμονωμένες προσπάθειες δια μέσω my space ραδιουργιών, 7'' κυκλοφοριών κ.λ.π. δεν ακούσαμε κάτι ημεδαπό που να μας πείθει τόσο έντονα για τις υποτονικά μελαγχολικές του προθέσεις και παράλληλα να μη μας κάνει να δυσανασχετούμε από σύνδρομο επαναληπτικότητας κάπου στο μέσον της ακρόασης.
Το μόνο που έχω να προσθέσω επί των τότε λεγομένων είναι ότι η δυναμική του Family Life κρατάει ακόμη (γερά), τα συναισθήματα που προκαλεί δεν ξεθωριάζουν και ο προσεγμένα ανήσυχος ήχος του δεν απεκδύεται των αρετών του με την εμμονή των ακροάσεων. Εδώ θα το κόψω όμως καθότι και το ποιητικό κλίμα δεν μου ταιριάζει και οι εξεζητημένες λέξεις μόλις μου τελειώσανε.
Μια υπόμνηση μόνο (είχα ακόμη μία λέξη τελικά...): οι Abbie Gale είναι εδώ και αιώνες το μοναδικό ελληνικό συγκρότημα που έχει πιάσει ατόφιο το καθαρό indie pop πνεύμα των The Field Mice. Κάτι γινόταν παλιότερα εκεί στη This Happy Feeling, αλλά όχι σε τούτο το μέγιστο βαθμό. Respect για αυτό το λόγο και μόνο.
Ομοίως δεν μου κάνει εντύπωση που άπαντα τα μέλη του γκρουπ δεν γνωρίζουν την Paula Frazer (τελικά αν δεν συνεργαστείς με τους Massive Attack σε τρώει το σκοτάδι το μαύρο)! Αν την γνώριζαν θα επρόκειτο περί αντιγραφής... ενώ εμείς λέγαμε για μάχη στο πεδίο των ραγισμένων φωνητικών. Και ως γνωστόν οι (καλλιτεχνικές) μάχες δύνανται να δοθούν μεταξύ αγνώστων μονάχα των οποίων συναντώνται τα μεγάλα πνεύματα (και οι μεγάλες φωνητικές χορδές).
Τα υπόλοιπα μετά το live της Παρασκευής σε μια κοινή παρουσίαση με το προ ημερών τριήμερο "Κόρε Ύδρο- Σουβλάκια-Τζόνι Μαύρο" στις ηρωικές Σέρρες, στα πλαίσια των νέων ηθών περί πολυσυλλεκτικών live αναμνηστικών.
1) Υπάρχει τελικά indie pop σκηνή στην Πάτρα ή έτσι θέλουμε να πιστεύουμε στα μουσικά περιοδικά; Raining Pleasure, Serpentine, Abbie Gale... για πείτε μου κανένα καινούργιο ονοματάκι που δεν έφτασε ακόμη μέχρι το Βορρά; Αν με το μουσική σκηνή εννοούμε να υπάρχουν συγκροτήματα τα οποία γνωρίζονται καλά το ένα με το άλλο και υπάρχει μια αίσθηση κατανόησης και αλληλοβοήθειας ανάμεσά τους, τότε ναί υπάρχει. Αν εννοείς την ύπαρξη ενός έστω μικρού κοινού συστατικού στη διάθεση-ήχο των συγκροτημάτων, τότε πάλι υπάρχει. Αν τώρα εννοείς την ύπαρξη συναυλιακών χώρων και ανθρώπων με διάθεση να επενδύσουν σ' αυτό, τότε δεν υπάρχει. Ένα όνομα που σίγουρα πρέπει να συγκρατήσετε είναι οι "Firewakeup".
2) Που ακριβώς εντοπίζεται η αλλαγή ήχου στα νέα τραγούδια πάνω στα οποία δουλεύετε αυτό τον καιρό; Να φανταστώ ότι "σκληραίνουν" τα πράγματα; Ενδιαφέρουσα ερώτηση... Ναι, απ' ότι φαίνεται ο ήχος θα είναι λίγο διαφορετικός από τον πρώτο δίσκο, αν και ποτέ δε ξέρεις μέχρι να τον γράψεις. Θα έχει περισσότερες κιθάρες και πιο πλούσιες ενορχηστρώσεις. Γενικότερα αναμένεται να είναι πιο σκληρός!
3) Ένα συγκρότημα με τον δικό σας -μέχρι στιγμής- μάλλον "ήρεμο" ήχο και με mid-tempo τραγούδια, πώς αντιλαμβάνεται την "ανταπόκριση" του κοινού στα live του (φαντάζομαι ότι δεν χορεύουν οι ακροατές σας...); Σαφώς, η αλληλεπίδρασή μας με το κοινό στα live δεν είναι τόσο εμφανής οπτικά (βλ. χορός!!) αλλά υπάρχει με έναν πιο εσωτερικό και συναισθηματικό τρόπο, που μας αρέσει ιδιαίτερα....
4) Το Mom (μαζί με το Over The Hill της Monika) είναι από τα πιο έντονα συναισθηματικά τραγούδια που ακούσαμε την τελευταία τριετία. Το Over The Hill είναι ξεκάθαρο που αναφέρεται. Πίσω από το Mom υπάρχει κάποια ιστορία που θα έπρεπε να ξέρουμε κι εμείς; Πίσω από το Mom καθώς και πίσω από όλα τα κομμάτια του Family Life υπάρχει μια ιστορία συνήθως βασισμένη σε προσωπικά βιώματα...Οι ιστορίες αυτές εξυπηρετούν το σκοπό τους με το να είναι καλά -ή και όχι καλά- κρυμμένες μέσα στους στίχους. Πιστεύουμε πως οποιαδήποτε κι αν είναι η πραγματική σημασία των στίχων, σημασία έχει το πώς τους αντιλαμβάνεται ο καθένας και όχι η ιστορία που τους δημιούργησε.
5) Αν επιλέγατε ένα και μόνο ακόμη όργανο πέραν των τυπικών (μπάσο-κιθάρα-ντραμς) να συμπληρώσει σε μόνιμη βάση το line-up και τον ήχο σας, ποιο θα ήταν αυτό; Αν και δεν έχουμε κάποια τέτοια βλέψη, σίγουρα θα ήταν ένα φυσικό όργανο, ίσως βιολί!
6) Τι μουσική ακούνε αυτό τον καιρό οι Abbie Gale; Για πείτε μας και το αγαπημένο σας άλμπουμ για το 2006 μέρες που έρχονται; Χμμμ, Arcade Fire, Art Brut, Blonde Redhead, Palindrome, Mary and the Boy, Yann Tiersen, Morissey, και αρκετά άλλα. Αγαπημένος δίσκος για το 2006: Thom Yorke "The Eraser".
7) Η Vacant Records έχει/ θα έχει κάποια δραστηριότητα πέραν των Abbie Gale ή δημιουργήθηκε αποκλειστικά για την κάλυψη των δικών σας αναγκών; Η Vacant Records, ανανεωμένη και με νέο όνομα, θα έχει έντονη δραστηριότητα από εδώ και μπρος!!! Αναμένατε τα νέα!
8) "Ακούγεται βαρύ μα θα το πω ωμά/ η διαπλοκή της τέχνης την Ελλάδα κυβερνά"... κατά τους Κόρε Ύδρο. Εσείς αισθάνεστε το ίδιο ενοχλημένοι από την επικρατούσα αισθητική στη χώρα, τόσο στη μουσική όσο και γενικότερα; Φυσικά!!! Η επικρατούσα αισθητική στη χώρα είναι απογοητευτική τις περισσότερες φορές, και κυρίως στη μουσική. Βεβαίως υπάρχουν και περιπτώσεις που είναι το ακριβώς αντίθετο, ενθαρρυντική και φωτεινή.
9) Τελικά το "εντός-των τειχών" υπερβολικό hype που απολαμβάνουν εσχάτως διάφορα ονόματα της "ελληνικής σκηνής" είναι θετικό, ενοχλητικό ή απλά θα "ξεφουσκώσει" αν δεν ακολουθήσει κάτι πιο ουσιαστικό; Αισθανθήκατε ποτέ ότι οι Abbie Gale αδικούνται από τον μουσικό τύπο, τους promoters έναντι άλλων σχημάτων που δεν έχουν καν δισκογραφική παρουσία; Το hype αυτό είναι θετικό (αν και.... για ποιο hype μιλάμε ακριβώς; Ίσως θα έπρεπε να ήταν τετραπλάσιο για να μιλήσουμε για hype). Σημαίνει ότι κάτι κινείται, κάτι συμβαίνει...Φυσικά και πρέπει να ακολουθήσει κάτι ουσιαστικό για να αξιοποιηθεί. Όσο αφορά στο μουσικό τύπο δεν αισθανόμαστε αδικημένοι..Είμαστε ικανοποιημένοι απο τις κριτικές του δίσκου και δε πιστεύουμε σε κάποιο ανταγωνισμό ανάμεσα στα συγκροτήματα. Όσο περισσότερο ακούγεται οποιοδήποτε συγκρότημα, τόσο το καλύτερο για όλους.
10) Αν αύριο αποχωρήσει (χτύπα ξύλο) η Evira από το group θα συνεχίσουν οι Abbie Gale χωρίς τα (κα-τα-πλη-κτι-κά) φωνητικά της ή θα πρόκειται για άλλο συγκρότημα; Καταρχήν χτύπα ξύλο!!! (σ.σ. ε, χτύπησα, πόσο πια!) Φυσικά και θα πρόκειται για άλλο συγκρότημα και δε θέλουμε να ζήσουμε αυτή την εμπειρία!
11) Για εξηγήστε μας λιγάκι το video The Life And Deeds Of Abbie Gale που υπάρχει στη σελίδα σας στο MySpace και στο site του γκρουπ; Από πού προέρχεται, τι θέλει να μας πει και τα ρέστα... Το video αυτό είναι φτιαγμένο απο τον Achilles, και αναπαριστά στην ουσία την ιστορία των ανθρώπων που απαρτίζουν τους Abbie Gale, το μουσικό τους παρελθόν, πώς συναντήθηκαν, καθώς και το σύνδεσμό τους με άλλους ανθρώπους που για κάποιους μας είναι πολύ σημαντικοί, κι ας μην είναι στο group!
12) Ποιο είναι το πιο περίεργο πράγμα που έχετε διαβάσει ή σας έχουν πει για τη μουσική σας; Οι μισές κριτικές αναφέρονταν στις έντονες επιρροές από Paula Frazer, την οποία αγνοούσαμε!!! (σ.σ. εμ... αφού δεν ξεκολλάτε από τον Thom Yorke, τι να περιμένεις!)
13) "Φτιάξτε" μας μια ιδανική all-star μπάντα με μέλη από όλα τα συγκροτήματα της Πάτρας μέχρι στιγμής (έξι μέλη μάξιμουμ!). Δεν ξέρουμε για all-star εξάδα, αλλά πιστεύουμε πως οποιαδήποτε εξάδα από τα group που αγαπάμε και έχουμε καθημερινή επαφή, θα ήταν- αν μη τι άλλο- ένα ενδιαφέρον πείραμα!
Τελικά ξέχασα να ρωτήσω αν ακούγανε Melanie Oxley-Chris Abrahams πίσω στα 90s!
