Smoking section

Όταν ο Alex Smoke θα ανεβαίνει στην σκηνή της "Τέντας" του Synch Festival το ερχόμενο Σάββατο, άλλοι θα προέρχονται από το πολυαναμενόμενο χάος των Wolf Eyes και άλλοι από τον εκρηκτικό Jamie Lidell (αυτό και αν είναι δίλημμα). Όταν όμως με το καλό πάει η ώρα 2:30, με όλο τον σεβασμό στον πολύ καλό δικό μας Scorpio που εκείνη την ώρα θα ανεβαίνει στο "Μηχανουργείο", όλοι θα πάμε να απολαύσουμε την πρώτη εμφάνιση στην Ελλάδα του νέου μεγαλύτερου ταλέντο της Βρετανικής ηλεκτρονικής σκηνής. Με το πρόσφατο ντεμπούτο του για την Soma Records με τίτλο "Incommunicado", ο νεαρός Σκωτσέζος ανέβασε πάρα πολύ τον πήχη για όλες τις υπόλοιπες φετινές κυκλοφορίες της εγκεφαλικής ηλεκτρονικής μουσικής. Έως ότου όμως διαπιστώσουμε αν θα μας εντυπωσιάσει με τον ίδιο τρόπο και στο ζωντανό του show στο Synch, επικοινωνήσαμε μαζί του και προσπαθήσαμε να διαπιστώσουμε τι "καπνό" φουμάρει! (έπρεπε να την γράψω την κλισαδούρα, δεν γινόταν...)

Alex, μόλις πρόσφατα ήρθε στα χέρια μου μία κόπια του πρόσφατου σετ σου για τo Breezeblock του BBC Radio 1... Υποθέτω ότι η Mary Anne Hobbs ήταν πάρα πολύ ενθουσιασμένη για να υποστηρίζει ότι μέχρι να μπει ο νέος χρόνος θα είσαι superstar. Εσύ πιστεύεις ότι θα είσαι;

Φυσικά και όχι! Δεν είναι το είδος της μουσικής που δημιουργεί stars και σίγουρα υπάρχουν πολλοί άλλοι που το κάνουν καλύτερα από μένα! Αλλά είναι πάντα ωραίο να δέχεσαι τέτοιου είδους σχόλια...

Γνωρίζω ότι όταν ήσουν νεότερος είχες εκπαίδευση πάνω στην κλασική μουσική. Σε ποιο βαθμό θεωρείς ότι η μουσική που δημιουργείς σήμερα έχει επηρεαστεί από αυτή την εκπαίδευση; Και ποια είναι η άποψή σου για καλλιτέχνες, ιδιαίτερα στον τομέα της ηλεκτρονικής μουσικής, που δεν γνωρίζουν ούτε καν να διαβάζουν νότες;

Πιστεύω ότι η μουσική μου έχει πιθανόν επηρεαστεί σε πολύ μεγάλο βαθμό από την εκπαίδευση που είχα... ο τρόπος που ακούς οτιδήποτε σχετίζεται άμεσα με την μουσική σου εμπειρία. Ακόμα και τώρα γράφω θέματα χρησιμοποιώντας τσέλο και βιολί και ύστερα τα μετατρέπω σε κάτι ηλεκτρονικό. Και όσον αφορά τους καλλιτέχνες που δεν γνωρίζουν να διαβάζουν μουσική, δεν νομίζω ότι αυτό το γεγονός έχει κάποια σημασία. Οι μουσικές ιδέες είναι αυτές που μετράνε. Συμφωνώ ότι πολλοί καλλιτέχνες της ηλεκτρονικής σκηνής είναι υπερβολικά υπερεκτιμημένοι και ότι δεν έχουν την αίσθηση της μουσικής, αλλά αυτό δεν έχει να κάνει με την ικανότητά τους ή όχι να διαβάζουν και να γράφουν μουσική.

Παρ' όλες λοιπόν τις καταβολές σου στην κλασική μουσική και τις γνώσεις σου, και διόρθωσέ με αν κάνω λάθος, χρησιμοποιείς μόνο ηλεκτρονικό υπολογιστή για να δημιουργείς την μουσική σου και όχι κάποια φυσικά μουσικά όργανα. Γιατί αυτό;

Ο υπολογιστής ΕΙΝΑΙ ένα φυσικό όργανο. Ακόμα και τώρα χρησιμοποιώ πλήκτρα ως χειριστήρια, αλλά ο υπολογιστής είναι αυτός που δημιουργεί τους ήχους. Μπορείς να τον φανταστείς ως ένα μεμονωμένο synth, ικανό να αναπαραγάγει όποιον ήχο θέλεις, ανάλογα με το λογισμικό που του εγκαθιστάς. Δεν χρησιμοποιώ ποτέ λούπες ή σαμπλαρισμένες φράσεις, οπότε είναι ακριβώς η ίδια διαδικασία με το να γράφεις μουσική χρησιμοποιώντας παραδοσιακά synths.

Παρά το γεγονός ότι μου αρέσει το ντεμπούτο σου album "Incommunicado", έχω μόνο να κριτικάρω ότι παίζεις το παιχνίδι αρκετά με ασφάλεια. Ακολουθείς αρκετά την πεπατημένη και δεν ξεπερνάς τα όρια όπως είναι σίγουρο ότι είσαι ικανός να κάνεις. Θεωρείς ότι έχω δίκιο κατά κάποιο τρόπο; Μήπως να περιμένω για το επόμενο album σου;

Πρέπει να θυμάσαι ότι έχω συμβόλαιο με την Soma Records, της οποίας η ταυτότητα είναι καθαρά επηρεασμένη από το Detroit techno. Οι άνθρωποι της εταιρίας έχουν λόγο στο ποια κομμάτια θα μπουν τελικά στον δίσκο, οπότε φυσικά διαλέγουν αυτά που ταιριάζουν περισσότερο στον ήχο της. Επίσης υπάρχει και το ερώτημα εάν το να μπορείς να "ξεπεράσεις κάποια όρια" και να το θέλεις είναι το ίδιο πράγμα, καθώς και τι ακριβώς εννοείς με αυτό. Mου αρέσει η μουσική που έχει μία συγκεκριμένη δομή, είτε αυτό είναι οι Boards of Canada, είτε ο Aphex Twin, είτε ο Mozart... οπότε το αποτέλεσμα είναι και η μουσική μου να έχει μία κάποια δομή. Έχω πράγματι ηχογραφήσει μουσική πολύ πιο "περίεργη" από αυτή που συμπεριλήφθηκε στο album, αλλά δεν νομίζω να κυκλοφορήσει ποτέ. Εννοείται βέβαια ότι και το δεύτερο album μου για την Soma δεν θα "ξεπερνάει τα όρια".

Αυτό που μοιάζει σαν έκπληξη, και πολύ ευχάριστη θα έλεγα, είναι ότι τραγουδάς ο ίδιος τα φωνητικά σε όλο το album. Παρ' όλα αυτά, παραμορφώνεις πολύ τα φωνητικά σου χρησιμοποιώντας πολλά εφέ τα οποία έχουν ως αποτέλεσμα να είναι σχεδόν αδύνατο να καταλάβει κανείς σε τι ακριβώς αναφέρεσαι. Έχω την εντύπωση ότι δεν σε ενδιαφέρει καθόλου να περάσεις κάτι με τους στίχους σου, και ότι χρησιμοποιείς τα φωνητικά περισσότερο ως ένα μουσικό όργανο, ένα "ψυχεδελικό" κατά κάποιο τρόπο μουσικό όργανο.

Μου αρέσει τα φωνητικά να είναι αόριστα... Μου αρέσει η ιδιοσυστασία του ήχου όπως δημιουργείται, χωρίς να ακούγονται τα φωνητικά ότι έχουν τοποθετηθεί πάνω από την μουσική... Είναι εκεί πραγματικά και ξεκάθαρα ως ένα μουσικό όργανο. Την ίδια στιγμή, οι στίχοι φυσικά και με ενδιαφέρουν, αλλά είναι πολύ προσωπικοί. Τέλος πάντων, δημιουργώ μουσική για μένα προσωπικά, και απλά τυχαίνει να κυκλοφορούν και στο ευρύ κοινό.

Θα σκεφτόσουν έστω να έδινες μεγαλύτερη προσοχή στους στίχους, ή ακόμα και να είχες καλεσμένους τραγουδιστές στο επόμενο album σου;

Πιθανότατα όχι... Προσθέτω στίχους μόνο όταν θεωρώ ότι το κομμάτι τους έχει ανάγκη. Και αμφιβάλλω αν θα χρησιμοποιήσω ποτέ άλλους τραγουδιστές, εκτός και εάν πρόκειται για MC ή ράπερ οπότε θα τους έδινα πλήρη καλλιτεχνική ελευθερία στους στίχους.

Θεωρείς τον εαυτό ως μέρος μίας κάποιας συγκεκριμένης Βρετανικής μουσικής σκηνής, ή είσαι περισσότερο συνδεδεμένος με τον ήχο κάποιας σκηνής της Κεντρικής Ευρώπης ή των Ηνωμένων Πολιτειών;

Ειλικρινά δεν το έχω σκεφτεί καθόλου αυτό, οπότε θεωρώ ότι δεν με αισθάνομαι μέρος οποιασδήποτε μουσικής σκηνής... Έχω επιρροές από παντού στην πραγματικότητα.

Ποιες είναι οι πρώτες αναμνήσεις από την χορευτική σκηνή της Βρετανίας; Συμφωνείς ότι αυτή την στιγμή έχει φτάσει στο χειρότερο δυνατό σημείο όσον αφορά τα clubs, την μουσική και τους clubbers;

Οι πρώτες μου αναμνήσεις είναι να πηγαίνω στο Pressure και στο Sub Club της Γλασκόβης. Το Pressure πάντα ήταν όπως περίμενα ένα club να είναι... μεγάλο σε διαστάσεις, με δυνατό ήχο, πολύ κόσμο και να παίζει techno. Επίσης λάτρευα και το Sub Club το οποίο ήταν προσανατολισμένο περισσότερο προς το house, ήταν μικρότερο και είχε σπουδαίους καλεσμένους djs από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη... Αυτό ήταν το στέκι μου για πολλά χρόνια. Το Optimo ήταν επίσης ένα από τα αγαπημένα μου... ειδικά όταν συνεχίζαμε εκεί την Κυριακή αμέσως μετά το ξενύχτι του Σαββάτου!

Όσον αφορά την δεύτερη ερώτησή σου, η μουσική αυτή την στιγμή είναι εξαιρετική και στη Μεγάλη Βρετανία και στο εξωτερικό... απλά λειτουργεί σε πολύ μικρότερη κλίματα. Τα μικρά underground clubs συνεχίζουν να παίζουν την μουσική που θέλω να ακούω και έχουν σίγουρα ανθρώπους να περνάνε την πόρτα τους. Απλά είναι το μεγάλο εμπορικό κομμάτι της χορευτικής μουσικής που πραγματικά υποφέρει.

Τι να περιμένουμε από την επίσκεψή σου στην Αθήνα για το Synch Festival; Θα εμφανιστείς ως DJ ή θα παίξεις και θα τραγουδήσεις ζωντανά; Και τι από τα δύο προτιμάς να κάνεις όταν εμφανίζεσαι ζωντανά μπροστά σε κοινό;

Να περιμένετε να με δείτε να ιδρώνω πολύ και να χορεύω από την στιγμή που θα κατέβω από την σκηνή! Θα παίξω ζωντανά, αλλά δεν τραγουδώ αφού το αισθάνομαι πολύ προσωπικό και δεν είμαι και κάποιος εξωστρεφής ερμηνευτής. Σίγουρα προτιμώ να παίζω ζωντανά τώρα πλέον που έχω εξασκηθεί αρκετά, αλλά μερικές φορές νιώθω πραγματικά την ανάγκη να παίξω μουσική ως DJ. Έχει επίσης πολύ να κάνει και με την διάθεσή μου κάθε στιγμή.

Τέλος, εκτός από τις περιοδείες, τι άλλο έχεις στα άμεσα μελλοντικά σου σχέδια;

Απλά να τελειώσω το επόμενο album μου και να φτιάξω το νέο μου διαμέρισμα. Επίσης προσπαθώ να αποφασίσω εάν θέλω να σταματήσω για λίγο και να γυρίσω τον κόσμο...