Η παλιότερη μουσική αποτελεί αντίδραση στους τεχνητούς ήχους
Τους Allah-Las τους έχω συνδέσει με το καλοκαίρι. Όχι όμως με το ανυπόφορο, ζεστό, αποπνικτικό καλοκαίρι της πόλης. Αλλά με αυτό που έχω ζήσει στη μαγευτική Σαμοθράκη: δροσιά, αυτοκίνητο με ανοιχτά παράθυρα, περπάτημα κάτω από τα δέντρα, ήχος τζιτζικιών και παγωμένα νερά στις βάθρες. Και μιας και η ζέστη δεν λέει να μας αφήσει ακόμα, η εμφάνισή τους στις 31 Οκτωβρίου στο Principal δεν φαίνεται καθόλου παράταιρη. Εδώ τα λέμε με τον Spencer Dunham, που έχει αναλάβει το μπάσο και τα φωνητικά στο συγκρότημα.
Ένας πολύ καλός μου φίλος μου ζήτησε να σας ρωτήσω αν το "Ferus Gallery" αναφέρεται στη γκαλερί στην Καλιφόρνια όπου εξέθετε τα έργα του ο Άντυ Γουόρχολ. Αν είναι έτσι, πώς αποφασίσατε να αφιερώσετε τη μελωδία σε αυτό το μέρος;
Έτσι ακριβώς είναι, πρόκειται για ένα ορχηστρικό κομμάτι και το ονοματίσαμε έτσι σαν φόρο τιμής σε ένα ξεχασμένο μέρος στο Λος Άντζελες με ιστορική σημασία.
Κατά την άποψή σας, πώς γίνεται και το garage/ rock'n'roll παραμένει τόσο αγαπημένο είδος εδώ και τόσες δεκαετίες; Τι το τόσο γοητευτικό έχει το retro/ vintage και έχει αναγεννηθεί και πάλι;
Το garage rock είναι ένας αρκούντως απλός τρόπος για να αποδώσεις μια έννοια ή ένα συναίσθημα. Το "Gloria" του Van Morrison και των Them είναι μόνο τρεις συγχορδίες, κι όμως με κάποιον τρόπο αυτό το τραγούδι παραμένει κλασικό έως και σήμερα. Νομίζω ότι η παλιότερη μουσική έχει γίνει εν μέρει πιο δημοφιλής σαν αντίδραση σε πολλούς από τους τεχνητούς ήχους υπολογιστή που είναι πανταχού παρόντες στη μοντέρνα ποπ μουσική.
Έχετε δηλώσει ότι η πιο ονειρεμένη συνεργασία θα ήταν "ο Χέρτζογκ να σκηνοθετεί και να αφηγείται τα μουσικά μας βίντεο στο διάστημα ή στον πάτο της θάλασσας". Φαντάζομαι ότι πρόκειται για τον αγαπημένο σας σκηνοθέτη-τι αγαπάτε περισσότερο στην τέχνη του;
Ο Χέρτζογκ είναι μια ιδιοφυΐα και πιθανότατα ο πιο σημαντικός σκηνοθέτης του τελευταίου αιώνα. Ο τρόπος με τον οποίο μπορεί να αποδώσει μια μοναδική προοπτική στις ταινίες είναι αυτό που τον ξεχωρίζει από τους συγχρόνους του. Κάποιες φορές θα χρησιμοποιήσει ιστορικά γεγονότα όπως στο "Αίνιγμα του Κάσπαρ Χάουζερ" και θα εστιάσει σε αυτό που νιώθει ότι είναι το πιο σημαντικό στοιχείο της όλης κατάστασης.
To "Reverberation", το podcast σας, είναι γεμάτο με εξαιρετική μουσική και πάρα πολλά από τα τραγούδια είναι παντελώς άγνωστα! Πώς τα ανακαλύπτετε;
Το "Reverberation" είναι μια κολλεκτίβα που αποτελείται από εμάς τους τέσσερις και από έξι φίλους μας. Κάθε βδομάδα ένα διαφορετικό άτομο κάνει ένα mix και ένας από τους κανόνες είναι ότι δεν μπορείς να χρησιμοποιήσεις ένα τραγούδι που κάποιος άλλος έχει χρησιμοποιήσει πριν. Οπότε πρέπει εν μέρει να σκάψουμε για να βρούμε νέα μουσική. Κάποιες φορές ψηφιοποιούμε δικούς μας δίσκους και κάποιες φορές τα τραγούδια είναι διαθέσιμα online. Η ποσότητα μουσικής που υπάρχει προς εξερεύνηση είναι ατέλειωτη και πάντα ψάχνουμε ωραία νέα μουσική, από οποιαδήποτε χρονική περίοδο.
Το βίντεο κλιπ του "Vis-a-vis" είναι πολύ όμορφο. Ποια έμπνευση κρύβεται πίσω από την ιστορία του;
Εγώ και η φίλη μου η Cassandra Lee Hamilton είχαμε την ιδέα όπου εγώ θα έγραφα μια καρτ-ποστάλ και αυτή θα έφευγε σε ένα μαγικό ταξίδι. Επίσης, εκείνο τον καιρό ας πούμε ότι είχαμε βαρεθεί τα άλλα μουσικά μας βίντεο και η ιδέα του να κάνουμε ένα βίντεο με ένα τσούρμο φίλους μας και με ένα πιο σύνθετο σενάριο μας φάνηκε πραγματικά πολύ ελκυστική.
Έχετε γράψει και ορχηστρικά κομμάτια, με πιο ωραίο για μένα το "Sacred Sands". Πώς γράφετε τα ορχηστρικά κομμάτια-απλά αποφασίζετε ότι θα γράψετε ένα τέτοιο ή ξεκινάτε με τη μουσική και απλά αποφασίζετε να την αφήσετε ως έχει;
Κάποια τραγούδια συντίθενται για να γίνουν ορχηστρικά, όπως το "Yemeni Jade" και κάποια τραγούδια απλά καταλήγουν ορχηστρικά κατά τύχη. Το "Sacred Sands" ήταν το πρώτο ορχηστρικό που γράψαμε ποτέ, οπότε τότε σκεφτήκαμε να του βάλουμε στίχους και αφού το παίξαμε κάνα δυο φορές αποφασίσαμε ότι μας άρεσε όπως ήταν και το κρατήσαμε σαν ορχηστρικό.
Έχετε μακρά συνεργασία με τον Nick Waterhouse-έχει κάνει παραγωγή ηχογραφήσεών σας και έχετε μαζί και ένα split από τη Record Store Day. Ποια χαρακτηριστικά του σας έκαναν να θέλετε να δουλεύετε μαζί του;
Ο Nick είναι φίλος μας από παλιά. Ο Matt (σ.σ. Correia-drums, φωνητικά) τον γνώρισε όταν πήγαιναν στο πανεπιστήμιο στο Σαν Φρανσίσκο. Ο Nick ήρθε να μας δει να παίζουμε όταν είχε έρθει να επισκεφτεί το Λος Άντζελες, του αρέσαμε και μας ρώτησε αν θα μας ενδιέφερε να ηχογραφήσουμε μαζί του. Είπαμε ναι και τα υπόλοιπα είναι ιστορία.
Ο στίχος "I'll comb this whole beach over/ trying to find the love that'll stay" από το "Long Journey" είναι πολύ όμορφος. Υπάρχει καμιά ιστορία πίσω από αυτόν;
Το "The Great Ecstasy of Woodcarver Steiner" (σ.σ. ντοκιμαντέρ του Βέρνερ Χέρτζογκ από το 1974. Μάλιστα είναι το πρώτο ντοκιμαντέρ όπου ο Χέρτζογκ εμφανίζεται on camera, η δε μουσική επέμβαση είναι των Popol Vuh) και η 11η νυχτερινή.
Όσον αφορά το νέο σας άλμπουμ, "Worship The Sun", πού ηχογραφήθηκε κα ποιος το παρήγαγε; Διατηρήσατε την ίδια δημιουργική διαδικασία ή δοκιμάσατε μια διαφορετική προσέγγιση;
Το ηχογραφήσαμε σε κάνα δυο διαφορετικά μέρη μέσα και γύρω από το Λος Άντζελες με τον Nick Waterhouse και τον φίλο μας Dan Horne (παίζει με τον Jonathan Wilson και τους Beachwood Sparks). Στο "Worship the Sun", είχαμε λιγότερο χρόνο να παίξουμε μαζί τα τραγούδια πριν μπούμε στο στούντιο, γιατί ήμαστε απασχολημένοι με την τουρνέ. Οπότε πειραματιστήκαμε με πολλά από τα τραγούδια στο στούντιο. Είχαμε επίσης και περισσότερο χρόνο στο στούντιο, οπότε μπορέσαμε να προσθέσουμε επιπλέον όργανα όπως βιμπράφωνο και pedal steel.
Αυτό τον καιρό τι μουσική ακούτε, εκτός από το είδος που υπηρετείτε;
Από καινούρια μουσική, τελευταία ακούμε Cass McCombs, Ty Segall, White Fence και The Abigails. Άλλες μουσικές που ακούμε είναι υλικό από τις εταιρίες Light in The Attic και Sublime Frequencies, που βγάζουν διεθνές psych και άλλες περίεργες μουσικές.
Τι θα μας παίξετε στις 31 Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη; Με εφτά λέξεις!
Pedrum, Miles, Matt, Spencer & Jeff on bongos.
_____
Οι επικείμενες συναυλίες των Allah-Las: 31/10 Principal Club Theter (Θεσσαλονίκη), 1/11 Fuzz Live Music Club (Αθήνα). Περισσότερες πληροφορίες εδώ