A joyful noise
Οι Archive είναι από τις τελευταίες μανίες των "ψαγμένων" Ελλήνων ακροατών. Είτε παίζουν ποπ είτε δεκαεξάλεπτες prog rock ελεγείες έχουν την ίδια συνέπεια και την ίδια δύναμη να τα υποστηρίξουν (αν και ομολογουμένως είναι πολύ καλύτεροι στο δεύτερο). Μίλησα για περίπου μισή ώρα με τον τραγουδιστή τους, τον Craig για τους ίδιους, τη μουσική τους, τα live τους, την Ελλάδα, το νέο τους άλμπουμ, την παγκόσμια κατάσταση, το ίντερνετ, το ραδιόφωνο και το Ντέμη Ρούσσο...
Που σε πετυχαίνω αυτή τη στιγμή;
Κάνουμε πρόβες για το live show, είμαστε στο Λονδίνο. Προετοιμαζόμαστε για τα live μας εδώ και τρεις εβδομάδες. Είναι ωραία, ξέρεις, τα τραγούδια γίνονται διαφορετικά όταν τα παίζεις live.
Ναι αλλάζουν τελείως... Πες μου για τα live σας. Έχετε κάποιο αγαπημένο;
Ένα από τα αγαπημένα μας ήταν αυτό στην Αθήνα. Όταν παίξαμε ήταν πολύ όμορφα.
Χαίρομαι που τ'ακούω. Θα σε ρωτούσα αργότερα γι' αυτό...
Ήταν ένα ξεχωριστό live. Θυμάμαι εκείνη τη νύχτα πολύ καλά. Η Ελλάδα ήταν η πρώτη χώρα, μετά τη Γαλλία στην οποία πήγε καλά το άλμπουμ. Πριν έρθουμε έκανα μερικές συνεντεύξεις και όλοι οι δημοσιογράφοι μου έλεγαν πόσο τους άρεσε η μουσική μας και ότι ανυπομονούσαν να μας δουν live. Και όταν ήρθαμε ήταν φανταστικά. Νιώθαμε σαν να είμαστε οι Beatles, ξέρεις...
Και σας έπαιζαν και τα ραδιόφωνα πολύ, απ'ότι θυμάμαι...
Χάρη στο Δημήτρη (σσ. εννοεί το Δημήτρη Παπασπυρόπουλο). Πές του ένα γειά, θα τον δω όταν έρθουμε στην Ελλάδα. Ήταν καταπληκτικός με μας, αυτός άρχισε να μας παίζει στην Ελλάδα.
Οπότε υποθέτω ότι θα ξαναέρθετε στην Αθήνα...
Ναι θα ξαναέρθουμε τον Ιούνιο. Η Αθήνα μου θύμισε το Δουβλίνο πριν 10 χρόνια όταν έμενα εκεί. Υπάρχει ακόμα μια αθωότητα.
Πες μου, όμως, για το νέο σας άλμπουμ. Γιατί το λέτε "Noise";
Γιατί κανείς δε σκέφτεται το "Noise" ως έναν τίτλο άλμπουμ, ενώ για μένα είναι ένας πολύ προφανής τίτλος. Επίσης, το "Noise" είναι το πρώτο κομμάτι (σσ. από αυτό το άλμπουμ προφανώς) που γράψαμε και όλα όσα θέλαμε να πούμε με αυτό το άλμπουμ βρίσκονται στο πρώτο τραγούδι, το "Noise", πραγματικά. Όσοι θέλουν να πάρουν μια ιδέα για το άλμπουμ, το "Noise" είναι το κομμάτι που πρέπει να ακούσουν, περιγράφει ακριβώς το πώς νοιώθαμε εκείνη την εποχή.
Όλες οι δουλειές σας μέχρι τώρα έχουν κάποια ξεχωριστά στοιχεία. Άλλες ακούγονται πιο τρπ-χοπ άλλες πιο ροκ. Για παράδειγμα αν άκουγε κανείς ένα κομμάτι από το 'Michel Vallant OST' και ένα από το 'You All Look The Same To Me' πιθανότατα να σκεφτόταν ότι πρόκειται για διαφορετικό γκρουπ.
Το εκλαμβάνω αυτό σαν ένα πολύ καλό κομπλιμέντο. Όταν γνώρισα τoν Dan και τον Darius και ξεκινήσαμε να δουλεύουμε με το γκρουπ, το κύριο κριτήριο μας ήταν να μην επαναλάβουμε τους εαυτούς μας ποτέ. Είναι πολύ σημαντικό. Κατα κάποιον τρόπο είναι εγωιστικό, προσπαθούμε να μην κάνουμε τους εαυτούς μας να βαρεθούν. Βλέπεις τόσα πολλά γκρουπ που είναι τόσο πετυχημένα, πουλάνε εκατομμύρια άλμπουμ και ζούν το προφανές όνειρο να ακούγονται σαν να βαριούνται απόλυτα τη μουσική που γράφουν. Είναι πολύ σημαντικό για μας να μην πέσουμε ποτέ σ'αυτήν την κατηγορία.
Δεν είναι όμως λίγο κακό για τις πωλήσεις σας αυτό; Εννοώ ότι αν αλλάζετε συνέχεια δε θα μπορέσετε να φτιάξετε ένα μεγάλο fanbase όπως έχουν γκρουπ σαν τους U2 ή τους Oasis...
Δεν ξέρω... ποτέ δε μας απασχόλησε ιδιαίτερα για να είμαι ειλικρινής... Θα μου άρεσε πολύ αν ξαφνικά όλος ο κόσμος συνειδητοποιούσε ότι είμαστε ένα υπέροχο γκρουπ, θα ήταν τέλεια αν οι άνθρωποι το καταλάβαιναν και οι mainstream σταθμοί άρχιζαν να παίζουν τους δίσκους μας. Προτιμώ όμως να το καταφέρουμε αυτό με τους δικούς μας όρους. Κάποια φορά είμασταν σε ένα δείπνο με κάποιον μάνατζερ ραδιοφώνου και κάθησε μια ώρα μαζί μας και μας ρώτησε γιατί δεν κάνουμε ένα δίσκο που να μπορεί να παίξει σε ένα εμπορικό ραδιόφωνο. Και εμείς του είπαμε "Θα πρέπει να αστειεύσαι που θα γράψουμε μουσική κατά παραγγελία μόνο και μόνο για να ακούγεται στα jingles". Πιστεύω πολύ στο κοινό και στη νοημοσύνη του, νομίζω ότι θέλει κάτι παραπάνω από τη μουσική αυτές τις μέρες. Κουράστηκε από μουσικές που δεν έχουν τίποτα να πουν και που δε θα αλλάξουν τη ζωή του με κανένα τρόπο. Ελπίζουμε ότι θα γίνουμε ένα μεγαλο γκρουπ, ελπίζουμε ότι θα παίζουμε σε στάδια σε 10 χρόνια, πιστεύω ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε.
Σας το εύχομαι...
Ξέρεις, προσπαθούμε να το πετύχουμε σιγά σιγά, όχι να περνάμε 2 χρόνια με το να προμοτάρουμε ένα δίσκο και μετά όταν τελειώνουμε να μη μπορούμε να γράψουμε μουσική για άλλα 4. Δε βλέπω τι νόημα έχει όλο αυτό. Αυτή τη στιγμή η δημιουργικότητα είναι το πιο σημαντικό. Γι'αυτό έχουμε τόσο συχνές κυκλοφορίες. Αν θέλει κανείς να βγάλει λεφτά, βέβαια, σίγουρα δεν είναι αυτός ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσει. Αν έπρεπε να συμβουλέψω κάποιον θα του έλεγα "γίνε τραπεζίτης, γίνε χρηματιστής..."
Για πες μου για τον κόσμο σήμερα. Ξέρεις με όλες αυτές τις τρομοκρατικές επιθέσεις, τους πολέμους...
Είναι ένα πολύ τρομακτικό μέρος αυτή τη στιγμή, έτσι δεν είναι;
Σίγουρα είναι...
Είναι πολύ παράξενο και ό,τι συνέβαινε στον κόσμο εκείνη τη στιγμή είχε μεγάλη επιρροή στο "Noise". Είμασταν στο στούντιο όταν γίνονταν οι διαδηλώσεις κατά του πολέμου στο Ιρακ και υπήρχε ένα αίσθημα ότι "ίσως μπορούμε να αλλάξουμε κάτι..." πριν βέβαια γίνει ο πόλεμος. Ήταν τόσοι πολλοί άνθρωποι σε όλο τον κόσμο. Και δεν έκαναν τίποτα γι'αυτό, προχώρησαν στον πόλεμο. Και εδώ η κυβέρνηση δεν άκουσε κανέναν. Έχουν γίνει όλα άνω κάτω αυτούς τους τελευταίους δεκαοχτώ μήνες είτε είναι παιδοφιλικά sites στο Ίντερνετ που μας τρομάζουν όλους είτε οτιδήποτε... γίνονται τόσα πολλά που αν τα βάλεις όλα μαζί είναι τρομακτικά.
Πες μου όμως τώρα μερικές επιρροές σας ή πράγματα που σας αρέσουν.
Οι Velvet Underground είναι οι αγαπημένοι μου, οι Smiths, οι Beatles, o Serge Gainsbourgh, o Ντέμης Ρούσσος...
Ο Ντέμης Ρούσσος;
Ναι είναι πολύ καλός, ειδικά όταν ήταν με τους Aphrodite's Child...
Έκαναν και εκείνη τη μεγάλη επιτυχία...
Ναι, το '666', ήταν πολύ καλό.
Υπάρχει κάποιος καλλιτέχνης ή γκρουπ με τον οποίο θα θέλατε να δουλέψετε μαζί, είτε live είτε στο studio;
Είναι δύο βασικά... Ο Morrissey και οι Daft Punk.
Θέλω να μου πεις για το ίντερνετ, όλο αυτό που γίνεται με το file sharing κτλ. Νομίζεις ότι είναι απειλή ή ότι είναι ένας νέος δρόμος που μπορεί να βγάλει σε κάτι θετικό τελικά;
Δε νομίζω ότι υπάρχει κάτι καλό σε όλη αυτή την ιστορία, αυτή τη στιγμή. Μερικοί προσπαθούν να το παρουσιάσουν θετικό, αλλά εμείς δουλεύαμε έξι μήνες πάνω στο άλμπουμ μας και κάποιοι μπορούν να το βρουν δωρεάν. Δε φαίνεται καθόλου σωστό. Θα ρώταγα όλους αυτούς που κατεβάζουν μουσική αν θα πήγαιναν να δουλέψουν χωρίς να πληρωθούν. Και βλέπω το George Michael να λέει ότι είναι το καλύτερο πράγμα στον κόσμο και ότι δε θα βγάζει κέρδη πια. Είναι πολύ εύκολο να λες κάτι τέτοιο όταν έχεις ένα σωρό χρήματα από πίσω σου αλλά για μπάντες σαν κι εμάς που δεν είναι mainstream και ο κάθε δίσκος μπορεί να τους εξασφαλίσει το να κάνουν και έναν επόμενο είναι καθοριστικό. Πολλοί λένε ότι δε θα υπάρχουν πολλά γκρουπ στα επόμενα δύο χρόνια γιατί δε θα είναι οικονομικά δυνατό.
Ok, σ'ευχαριστώ πολύ Craig, καλή συνέχεια...
Κι εγώ. Cheers φίλε.