H ιδέα δεν ήταν να κάνω metal, αλλά μάλλον ηλεκτρονική μουσική…

Το κόλλημα που έχω πάθει με το synthwave (dark και μη) τα τελευταία χρόνια συνεχίζεται αμείωτο και ακάθεκτο. Μετά το φετινό συναυλιακό καλοκαίρι, τι καλύτερο λοιπόν από το να ξεκινήσει η σεζόν με συναυλία του σημαντικότερου ίσως εκπροσώπου του είδους και σε Αθήνα και σε Θεσσαλονίκη – ειδικά όταν αυτός έχει βγάλει και έναν από τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς (γενικά, όχι μόνο στο χώρο του synthwave); Τα είπα λοιπόν με τον Franck Hueso – και ήδη κάθομαι στα καρφιά για το λάιβ της Θεσσαλονίκης.

Αν κάτι αγαπώ στη μουσική σου, είναι η αίσθηση του ρυθμού που διαθέτει. Όταν θέλω να εξηγήσω τι μουσική παίζει ο Carpenter Brut σε κάποιο άτομο που δεν την έχει ακούσει ποτέ, την περιγράφω ως «metal που μπορείς να το χορέψεις». Ο ρυθμός είναι κάτι που συνειδητά το επιδιώκεις ή ανακύπτει κατά τη δημιουργική διαδικασία;

Ωραίος τρόπος να περιγράψεις τη μουσική. Πάντα προσπαθούσα να είναι δυνατή ευθύς εξαρχής και να κάνω τον κόσμο να χορεύει. Η ιδέα δεν ήταν να κάνω metal, αλλά μάλλον ηλεκτρονική μουσική. Αλλά με το metal υπόβαθρό μου ήταν ξεκάθαρο το ότι θα ήταν περισσότερο βίαιη παρά κλασική electro.

Στις ζωντανές εμφανίσεις σε συνοδεύουν ο κιθαρίστας Adrien Grousset και ο ντράμερ Florent Marcadet από τους Hacride – έχεις σκεφτεί ποτέ να προσθέσεις κάποιον από τους ερμηνευτές ή τις ερμηνεύτριές σου, έστω και μόνο για τα τραγούδια που αυτοί ερμηνεύουν;

Είναι πολύ δύσκολο να φέρεις έναν τραγουδιστή ή μια τραγουδίστρια για ένα τραγούδι και μόνο. Πρέπει να ταιριάζουν τα προγράμματα. Είναι αλήθεια ότι είναι λίγο περίεργο το να ακούς φωνητικά και να μη βλέπεις τραγουδιστή ή τραγουδίστρια, ειδικά σε ένα ροκ σχήμα όπως το δικό μου. Αλλά εκτός κι αν οργανώσω μια ξεχωριστή βραδιά στην οποία θα μπορούν να δώσουν το παρόν όλοι οι ερμηνευτές και οι ερμηνεύτριες, νομίζω ότι είναι αδύνατο να γίνει σε μια πλήρη περιοδεία. 

Πώς αποφασίζεις αν ένα συγκεκριμένο τραγούδι θα έχει στίχους και πώς επιλέγεις τους ερμηνευτές και τις ερμηνεύτριές σου – ειδικά αν προέρχονται από πλείστα όσα διαφορετικά μουσικά υπόβαθρα; Επ’ ευκαιρία, ευχαριστούμε που μας έκανες γνωστές την Persha και την Kathrine Shepard, εξαιρετικές οι ερμηνείες τους και η γυναικεία πινελιά στα "Lipstick Masquerade" και "Stabat Mater” αντιστοίχως.

Είτε θέλω κάνω ένα instrumental τραγούδι είτε θέλω ένα τραγούδι με φωνητικά. Το αποφασίζω αυτό ευθύς εξαρχής. Μετά αναζητώ την κατεύθυνση του τραγουδιού: pop, metal, χαρούμενο ή σκοτεινό και φαντάζομαι κάποια τραγουδίστρια ή κάποιον τραγουδιστή σε αυτό. Και τελικά, επικοινωνώ με το συγκεκριμένο άτομο και βλέπω αν ενδιαφέρεται ή όχι. Νομίζω ότι στο επόμενο άλμπουμ δεν θα υπάρχουν φωνητικά. Εκτός κι αν μια μεγάλη ευκαιρία εμφανιστεί φυσικά. Χαίρομαι που σου άρεσαν η Persha και η Kathrine. Είναι πολύ ταλαντούχες και λατρεύω τις φωνές τους.

Είσαι και ο ανεξάρτητος ιδιοκτήτης της εταιρίας No Quarter Prod. Σκοπεύεις να το χρησιμοποιήσεις μόνο για τη μουσική σου; Σε περίπτωση που αποφασίσεις να δημιουργήσεις ένα ρόστερ, τι πρέπει να διαθέτει ένας καλλιτέχνης ή μία καλλιτέχνιδα για να ενταχθεί σε αυτό;

Η No Quarter Prod υπάρχει βασικά για να μανατζάρει το σχήμα των Carpenter Brut. Είμαστε μόνο οι δυο μας, εγώ και η γυναίκα μου, κι εκείνη είναι αυτή που έχει την περισσότερη δουλειά να κάνει. Δε θα μπορούσαμε να μανατζάρουμε κι άλλο συγκρότημα τη δεδομένη στιγμή. Θα έπρεπε να σταματήσω τους Carpenter Brut για να το κάνω αυτό. Αλλά κάτι τέτοιο δεν είναι στα πλάνα μου ακόμα. Αλλά ανάλογα με το πώς θα εξελιχθεί το πρότζεκτ, θα δούμε αν θα υπογράψουμε με άλλους καλλιτέχνες ή άλλες καλλιτέχνιδες ή όχι. Μέχρι στιγμής δεν έχω βρει το διαμάντι που θα μας έκανε να θέλουμε να κάνουμε το 24ωρο 48ωρο (γέλια). Αλλά θα δούμε τι θα γίνει σε λίγα χρόνια.  

Έχεις κάνει remix σε πολλούς καλλιτέχνες: Gunship, Ghost, Ulver, για να αναφέρω μόνο μερικά. Τι στοιχεία πρέπει να έχει ένα τραγούδι για να σου προξενήσει το ενδιαφέρον στο να το ρεμιξάρεις; Και ποια διαφορά έχει το να δημιουργείς νέα μουσική από την αρχή από το να τη δημιουργείς από ένα τραγούδι που ήδη υπάρχει;

Το ρεμίξ μπορεί να είναι μια ενδιαφέρουσα άσκηση. Για το ρεμίξ των Ghost, θέλησα να δώσω στο στο κομμάτι την αίσθηση που για μένα υπήρχε στο background,   κρυμμένη πίσω από ένα στρώμα rock n' roll. Σκέφτηκα ότι το κομμάτι ήταν σούπερ pop, σχεδόν disco. Μερικές φορές απλά προσπαθώ να βάλω το κομμάτι σε ένα βάιμπ που μου αρέσει και να σκέφτομαι: “λοιπόν, πώς θα ακουγόταν αυτό αν το έκανα εγώ ο ίδιος”. Οπότε κατά μία έννοια είναι ευκολότερο να ρεμιξάρεις, γιατί το ωμό υλικό υπάρχει ήδη, αλλά είναι τόσο πολύπλοκο όσο και το να γράφεις ένα τραγούδι ευθύς εξαρχής, χρειάζεσαι μια καλή ιδέα για να το πετύχεις το τραγούδι.

Οι Seth Ickerman (σ.σ. το ψευδώνυμο του σκηνοθετικού ντουέτο των Raphaël Hernandez και Savitri Joly-Gonfard) είχαν λευκή εντολή για τη δημιουργία του “Blood Machines” (σ.σ. ταινία μεγάλου μήκους, σίκουελ του βιντεοκλιπ του “Turbo Killer”); Ή είχες κάποια ιδιαίτερη παράκληση, όπως έγινε στο βίντεοκλιπ του “Turbo Killer” (να δημιουργήσουν κάποιον συγκεκριμένο χαρακτήρα, να χρησιμοποιήσουν κάποια συγκεκριμένη ατάκα κλπ); Επίσης, είχατε οι μεν γνώση της δουλειάς του δε κατά τη δημιουργική διαδικασία; Ή δουλέψατε αποκλειστικά από μόνοι σας και συνδυάσατε μετά μουσική και ταινία;

Δεν δίνεις λευκή εντολή στους Seth Ickerman, την παίρνουν χωρίς να σε ρωτήσουν. Αρχικά ζήτησα μόνο ένα βίντεο που θα έλεγε τι συνέβη πριν το “Turbo Killer”, αλλά εκείνοι ήθελαν να κάνουν μια ταινία. Οπότε κατέληξα να συνθέσω ολόκληρη τη μουσική για την ταινία. Ήταν πολύ ενδιαφέρον, ακόμα και αν δεν σχεδιάστηκε έτσι επί τούτου. Οπότε έπρεπε να αντιστρέψουμε τους ρόλους και βρέθηκα εγώ να δουλεύω για αυτούς, αλλά εκείνοι δούλευαν για το δικό μου σύμπαν. Ήταν πολύ περίεργο στο τέλος, χαχαχα! Αλλά είναι κάτι πολύ ενδιαφέρον και οπτικά θαυμάσιο. Ανυπομονώ να δουλέψουν σε κάποια ταινία με κανονικό προϋπολογισμό για να δω τι μπορούν να κάνουν με πολλά λεφτά στα χέρια τους.

Θα ήταν ακριβές να περιγράψουμε το “Trilogy” και τα “Leather” ως concept album; Ή θα έπρεπε κάποιος να ακούσει τα τραγούδια και τα άλμπουμ σαν να ήταν κεφάλαια βιβλίου;

Το “Trilogy” και τα “Leather” είναι δυο ξεχωριστά κόνσεπτ. Ξεκίνησα με την ίδια ιδέα μιας τριλογίας, αλλά λέγοντας δυο διαφορετικές ιστορίες. Για την ακρίβεια, το “Trilogy” δεν αποτελεί μια ιστορία αφ’ εαυτής, αλλά μάλλον αποτελείται από EPs που το καθένα είναι σε διαφορετικό κινηματογραφικό στυλ (τρόμου, ντετέκτιβ, επιστημανική φαντασία).

Οι Seth Ickerman σκηνοθέτησαν τα βίντεο κλιπ του “Trilogy” και οι Silver Strain έκαναν το ίδιο για το “Leather Teeth”. Ως στιγμής, το μόνο βίντεο κλιπ που έχουμε από το “Leather Terror” είναι για το “The Widow Maker” από τους The Deka Brothers. Να περιμένουμε και όλα τα άλλα βίντεο κλιπ από το “Leather Terror” να είναι σκηνοθετημένα από αυτούς; Υπάρχει κάποια πληροφορία που θα ήθελες να μοιραστείς για τα επερχόμενα βίντεο κλιπ;

Για την ακρίβεια, οι Seth Ickerman σκηνοθέτησαν μόνο το βίντεο κλιπ του “Turbo Killer” από το “Trilogy”. Οι Silver Strain σκηνοθέτησαν δυο βίντεο κλιπ για το “Le Perv” και το “Obituary” και οι The Deka Brothers σκηνοθέτησαν το teaser για το “EP II” και το “Anarchy Road”. Για το “Leather Teeth”, οι Silver Strain έκαναν το μοντάζ στο βίντεο για όλα τα τραγούδια. Και εν τέλει για το “Leather Terror” υπάρχουν δυο βίντεο. Ένα σκηνοθετημένο από τον Dehn Sora για το “Imaginary Fire” και το “The Widow Maker” από τους The Deka Brothers. Σε κάθε περίπτωση, δεν θα υπάρξουν άλλα βίντεο κλιπ για το “Leather Terror”, είναι πολύ ακριβά και κανείς δεν τα παρακολουθεί (γέλια).

Το πάω πολύ μακριά, αλλά έχω την εντύπωση ότι ο Kristoffer Rygg είναι ο συνδετικός κρίκος μεταξύ των “Leather” άλμπουμ. Στο “Leather Teeth” ερμηνεύει το "Cheerleader Effect", στο οποίο περιγράφεται η στιγμή που ο Bret Halford (σ.σ. ο πρωταγωνιστής του άλμπουμ) γίνεται ο Leather Teeth. Στο “Leather Terror”, ερμηνεύει (με τους Ulver) το "...Good Night, Goodbye", στο οποίο βλέπουμε τον Bret Halford ως Leather Teeth εν δράσει. Θα ήταν ασφαλές να υποθέσουμε ότι ο Kristoffer (ως Garm αυτή τη φορά) θα είναι ο καλλιτέχνης που θα ερμηνεύσει την τελική πράξη του Bret στην κατακλείδα της τριλογίας του “Leather”; Η να πάψω να το σκέφτομαι τόσο και απλά να απολαύσω το άλμπουμ;

Δεν ξέρω τι θα μου φέρει το αύριο, οπότε δεν μπορώ να σου πω αν ο Garm θα συμμετέχει στο επόμενο άλμπουμ, αφού αυτό θα είναι ορχηστρικό. Θα ήθελα όμως πολύ να βρω έναν τρόπο για να συμμετέχει σε αυτό ούτως ή άλλως , ούτως ώστε να να μπορέσει να ολοκληρώσει την τριλογία μαζί μου. Θα ήταν πολύ ωραία να τον έχω και στα τρία άλμπουμ. Σε κάθε περίπτωση, και οι Ulver συμμετέχουν στο τραγούδι και όχι μόνο ο Garm, αφού όλοι έπαιξαν σε αυτό (πιάνο, κρουστά, FX κλπ).

Έστω ότι η τριλογία του “Leather” γινόταν όντως φιλμική τριλογία. Ποός ή ποια θα την σκηνοθετούσε και ποιός ή ποια θα πρωταγωνιστούσε σε αυτήν ιδανικά; Δεν υπάρχει κανένας απολύτως χρονικός και χωρικός περιορισμός.

Γιατί να μην βάλουμε τον Dylan Sprouse στην τελική; Νομίζω ότι τα πήγε θαυμάσια στο βίντεο κλιπ (σ.σ. του “The Widow Maker”). Όσον αφορά το σκηνοθέτη, πάντα λέω τον Spielberg, χαχαχα!

Tι πλάνα έχεις για το μέλλον - μακροπρόθεσμα και βραχυπρόθεσμα;

Τα κλασικά. Να τελειώσω την τουρνέ, να ξεκινήσω το επόμενο άλμπουμ. Με την ησυχία μου. Ίσως να κάνω κανένα soundtrack για παιχνίδια ή για ταινίες, δεν ξέρω, θα δούμε πώς θα πάει. Μου αρέσει να μην σχεδιάζω και πολύ τα πράγματα, μου δίνει μια αίσθηση ελευθερίας.

Τι έχεις στο μυαλό σου για τις επερχόμενες συναυλίες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη;

Πρώτη φορά θα παίξω εκεί, οπότε ελπίζω ο κόσμος να περάσει καλά και να τα σπάσει όλα (χωρίς φυσικά να βάλει φωτιά στον τόπο) - ανυπομονώ να δω πώς θα πάει (γέλια). Και ίσως να έχω ακόμα και λίγο χρόνο για να κυκλοφορήσω, αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι θα το καταφέρω. Δεν είμαστε σε διακοπές, χαχαχα!