Chelonis ο Αναχωρητής
Αν δεν είναι αυτός η επιτομή του νέο-εκκεντρικού και του πολύ-παράξενου, τότε πείτε μου εσείς ποιος θέλετε να είναι ο Chelonis R. Jones. Οι απαντήσεις του είναι πολύπλοκες, αυτοαναφορικές, γραμμένες με κεφαλαία στο μεγαλύτερο μέρος τους [τα πεζοποίησα για να είναι πιο βατός στην ανά-γνωση]. Δεν διακρίνω εύκολα πότε κάνει χιούμορ και πότε σοβαρομιλά [μου φαίνεται πως με δουλεύει και με επεξεργάζεται]. Ξεσπαθώνει με άνεση, αναδιπλώνεται, ανασυντάσσει προτάσεις, περνάει όχθες, όρια, ποτάμια και λιμνοθάλασσες.
Mic:: Το όνομά σου, Chelonis, είναι παράξενο και σπάνιο. Στα ελληνικά μοιάζει με επίθετο και θυμίζει τις χελώνες [του εξηγώ για την λέξη χελώνα - πληθυντικός χελώνες]. Κουβαλάει κάποιο ιδιαίτερο νόημα; Αισθάνεσαι καλλιτέχνης χωρίς πατρίδα ή ότι κουβαλάς το σπίτι σου όπου πάς;
CRJ:: Έξοχα! Βλέπω πως μελέτησες καλά το μάθημά σου!!! Χα χα χα. [με γέλασε]
Λατρεύω αυτό το γονιδιακό περί χελώνας παιχνίδι που περιβάλλει το όνομά μου... Αυτή η αναχωρητική σχέση του ερημίτη [με το συμπαθές αμφίβιο] είναι πολύ ρομαντική και ποιητική, αλλά δεν έγινε από πρόθεση. Είναι απλά ένα ενδιαφέρον όνομα. Κι είμαι απλώς ένας καλλιτέχνης. Η σκούφια μου κρατάει από μια τσιγγάνικη οικογένεια, κι έτσι ποτέ δεν είχα ένα "σπίτι". Είναι παράξενο, το ξέρω. Είμαι απλά ένας καλλιτέχνης, κι όπως έχω καταλάβει πλέον [το 'μαθα στην πορεία]... τίποτε δεν μου ανήκει, κι ως εκ τούτου δεν έχω τίποτε να κουβαλήσω. Η τέχνη δεν ανήκει ποτέ σε κανέναν καλλιτέχνη!
Mic:: Τρεις τρόποι/δρόμοι καλλιτεχνικής έκφρασης [ποίηση-λογοτεχνία, ζωγραφική, τραγουδοποιϊα] σημαίνουν τρεις διαφορετικές φύσεις; Τρεις προσωπικότητες; Ή ένα τριαδικό πνεύμα;
CRJ:: Ένα τριαδικό πνεύμα. Έναν άνεμο μαύρης μαγείας. Μοναξιά και απουσία. Απλά απλούστερα, ένα πολύπλοκο φάντασμα.
Mic:: Η ασυνήθιστη και γοητευτική εξίσωση "τυχοδιωκτισμός = πολυτέλεια = ανδρογυνισμός = περιορισμός = νεύρωση = πενία = θλίψη = βία = τελειότητα = ενόραση = βρωμιά = μισανθρωπία = ελπίδα" έχει κάποια λύση; Καταλήγει σε κάποιο συμπέρασμα, ψευδαίσθηση, αυταπάτη, διαφθορά; Είναι κάποιο μονοπάτι, κάποια διαδρομή, κάποιο πέρασμα; Ή μήπως είναι απλά ένας συνδυασμός;
CRJ:: Την έγραψα [την εξίσωση αυτή] πριν μολυνθώ / διαφθαρώ / συναρπαχτώ από την παρούσα κατάστασή μου, όταν βρισκόμουν πλεγμένος σε μια παράξενη διανοητική φάση... Ήμουν ένα άτομο παραδομένο / μπουχτισμένο από τις αλλεπάλληλες εξαντλητικές αιτιάσεις [είχε βαλθεί να διυλίσει τον κώνωπα;]. Σήμερα φαντάζει κάπως επιτηδευμένη, αλλά κρατάω την ανάσα μου προκειμένου να υπερασπιστώ την αλήθεια αυτής της εξίσωσης! (έχω δεχθεί πολλές και ιδιαίτερες φιλοφρονήσεις εξαιτίας αυτής της σουρεαλιστικής μου δήλωσης)
Mic:: Το να φτιάχενις μουσική πρέπει να 'ναι μια εύκολη υπόθεση για σένα! Δεν είναι; Δώσε μας τις επιρροές σου. Προυστ; Γουόρχολ; Τέρενς Τρεντ Ντ'Αρμπι; Πως "παραιτήθηκες από την ιδέα ν' αλλάξεις τον κόσμο";
CRJ:: Τους δυο πρώτους τους λάτρεψα στην εφηβεία μου... Όσο για τον τελευταίο: δεν απόχτησα ποτέ μου κάποιο cd ή κάποιον δίσκο του! Αναγνωρίζω βέβαια πόσο σημαντικός είναι ως χαρισματικός καλλιτέχνης! Δος μου όμως: lady day / nina simone / the smiths / joni mitchell / wire / bauhaus / the fall / james baldwin / cocteau / can / lee scratch perry / faust / callas / monteverdi / vincenzo peruggia (στα 1911 βγήκε από το λούβρο με τη μόνα λίζα φορεμένη κάτω από τα ρούχα του... για τα δυο επόμενα χρόνια το κοινό έκανε ουρές για να θαυμάσει μια άδεια κορνίζα!!! εκρηκτικό!) / basquiat / και rousseau και πάρε μου την ψυχή!!!
Η καλλιτεχνική δημιουργία είναι εύκολη όσο και επώδυνη (όπως συμβαίνει με την αγελάδα - βλέπει συνεχώς μόνο το χορτάρι... παράγει όμως γάλα... αν δεν τ' αρμέξεις... θα πεθάνει οδυνηρά! Δεν υπάρχει τίποτε άλλο, καμία ενδιάμεση θέση ή κατάσταση!) Είμαι κάτι μοναδικό στο χώρο της ηλεκτροπόπ επειδή προηγήθηκε η άγρια αγυρτεία μου στην σκέψη, την ποίηση και την ζωγραφική αλλά και στη ζωή την ίδια. Αυτό με διαχωρίζει πλήρως από τις τυπικές συγκρίσεις που μου γίνονται με άλλους, συνήθως κάλπηδες ή κακέκτυπα.
Κι επιπλέον είμαι ένα παράξενο όσο και παράδοξο έργο σε διαρκή εξέλιξη! Είναι πολύ δύσκολο να αυτοπροσδιοριστώ και να ορίσω τον ορισμό μου! Υπάρχουν άνθρωποι που το εκτιμούν αυτό κι άλλοι που δεν γουστάρουν ή δεν καταλαβαίνουν τον Chelonis R. Jones. Δεν τους συνερίζομαι - παλεύω καθημερινά στους δρόμους με τους πιο παθιασμένους εχθρούς! Απλά θέλω να κάνω αυτό που θέλω - με τον τρόπο μου - και μ' ένα πάθος που να μην το 'χει κανείς άλλος! Τελεία.
Ο καθείς έχει τη δυνατότητα να κάνει τις επιλογές του, δόξα τω Θεώ.
Mic:: Εν κατακλείδι, πες μας για την επικείμενη εμφάνισή σου στο Synch 2006, στο Λαύριο. Θα είναι "κάτι για τα ΜΑΤΙΑ... ΑΥΤΙΑ... ΨΥΧΗ... και ενίοτε για τα ΠΟΔΙΑ"; Κάτι άλλο διαφορετικό; Κάτι θεαματικό; Κάτι διοπτροφόρο;
CRJ:: Υπάρχουν τόσα πολλά θεατρικά δράματα στις παραστάσεις μου, ώστε να θεωρώ θαύμα το γεγονός ότι ακόμη με ζητάνε και μου κλείνουν εμφανίσεις! Έχω κατά νου πως υπάρχουν κάποιοι θαυμαστές του CRJ και φροντίζω να τους περιποιούμαι... Κι αυτούς που δεν με συμπαθούν ή με βρίσκουν εκκεντρικό και φρικιό, τους διώχνω μακριά (έχω δημοσίως προσφέρει 10 ευρώ σε κάποιον που με αντιπαθούσε, ώστε να πάει κάπου να φάει, να φύγει απ' το σόου μου και να με παρατήσει ήσυχο!!! Μου γαμούσε την παράσταση ενοχλώντας τους θαυμαστές μου ή όσους είναι απλώς περίεργοι σχετικά με το άτομό μου).
Οι φανς ξέρουν τα τραγούδια μου πιο καλά κι από μένα τον ίδιο. Με παρακολουθούν... Κι είναι πολύ θερμοί και εκδηλωτικοί - ορισμένες φορές. Άλλες πάλι, είναι πολύ φανατικοί (κυρίως στην Ιταλία) - κάποιοι με βλέπουν σαν μια ασεξουαλική, ελευθεριακή και φρικουλιάρικη, κόσμο γκέισα! Δεν έχει σημασία πως με βλέπουν... καθώς -όπως ίσως θα κατάλαβες!!- αυτό που προσπαθώ τόση ώρα είναι να κάνω αισθητή και ορατή -φιου- την παρουσία μου!
Mic:: Είμαστε πολύ περίεργοι να δούμε/ακούσουμε/νοιώσουμε/χορέψουμε.
CRJ:: Μερσί για την πρόσκληση. Άλλαξε το παιχνίδι... ή μείνε όπως είσαι! Αυτό έχω να λέω πάντα.
ολότελα χαμένος στη απόδοση...
